بررسی و نقد قسمت 3 سریال یاغی ؛ همزات‌پنداری با یاغی

فرهنگِ کلاه مخملی اکنون و پس از پنجاه سال در سینمای ایران، جای خود را به لات بازیِ مدل قورباغه (سریال) ای داده است. در نقد قسمت 3 سریال یاغی در دنیایی کنج‌کاوی می‌کنیم که هیچ‌ در آن از نان شب واجب‌تر نیست.

میزِ صد ملیونی تنها بخشی از شروعِ شخصیت‌پردازی طناز طباطبایی است. شخصیت‌پردازی او از دستهایش و صورتِ فلویش آغاز می‌شود و با فوکوس روی صورتش ادامه پیدا می‌کند. دکوپاژِ سهل و بی‌تکلف آن سکانس شِمای خوبی از شخصیت طلا به ما می‌دهد.

بررسی و نقد قسمت 3 سریال یاغی

تحلیل قسمت 3 یاغی

از خصیصه‌های مهم که در بررسی قسمت 3 یاغی مورد توجهم قرار گرفت تداوم بازیِ تکنیکالِ علی شادمان است. او در نقش جاوید می‌درخشد و با صداسازی و ایجاد لحنِ باورپذیر مخاطب را دچار هم‌ذات‌پنداریِ عجیبی میکند و تا جایی پیش می‌رود که در سکانسِ سوپرایزش برای بدست آوردن شناسنامه و تحقیرِ وی توسط پلیسِ قلابی انسان عمیقا دچار اندوه می‌شود.

در نقد قسمت دوم سریال یاغی با اتفاقاتی مواجه بودیم که در پایین شهر تهران و در عمیق‌ترین لایه‌ی اجتماع رخ میداد. کماکان و در قسمت سوم بازی‌های نسبتا خوب، کارگردانی نسبتا ریتمیک و موسیقیِ همیشگیِ بامداد افشار از شاخصه‌های این سریال است که در وهله اول من را به یاد سریال‌های ترند ترکیه‌ای مانند Çukur انداخت.

لات‌بازیِ بروز

سکانس‌های لات‌بازی در پایین محله‌های تهران خوش‌ساخت است. بازیگران و نابازیگران خوب بازی می‌کنند. احساس منتقل می‌شود و اگر یکبار به آن محله‌ها سرک کشیده باشید واقعا روال کار همین‌طور است که در سریال دیده می‌شود. از مفت‌بر و دله‌دزدش بگیر تا گنده‌لات و نوچه‌هایش.

فکت‌های کاراکترپردازی در آدمهای کناری خوب درآمده. آنها روی مرز شخصیت و تیپ حرکت میکنند و فضاسازی به واسطه صداگذاری و ایجادِ لحن صادقانه در سریال خوب از آب درآمده است. شما را به دیالوگِ علی شادمان میبرم وقتی رو در روی پارسا پیروزفر میگوید:”من فقط میخوام کشتی بگیرم”. لحنِ صادقانه سریال شما را با کاراکترها همراه میکند و شما هم پیروزفر را میفهمید که چرا به او فرصت میدهد تا خود را اثبات کند و هم شادمان را که میخواهد کشتی بگیر. فقط.

ریتم و تمپو و پیروزفر

نقد قسمت 3 سریال یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی

یکی از مهم‌ترینِ مسائل در سریال مسئله ریتم و تمپو است. این مسئله در این سریال به شکلِ غریبی بالانس است و شما یک لحظه هم از تماشا خسته نمیشوید. وقتی ریتم پایین است تمپو جبران می‌کند و بلعکس و گاهی هر دو پارامتر به اوج می‌روند و آدرنالین در بدن شما ترشح پیدا می‌کند. سکانس فرارِ جاوید را از دستِ کاراکترِ عباس جمشیدی‌فر و نوچه‌هایش و یا سکانس تحقیر جاوید در آرایشگاه خواهرش و… از جمله این سکانس‌ها هستند.

نقد قسمت 3 سریال یاغی

نقد قسمت 3 سریال یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی

نکته خاصی فعلا در بازی پیروزفر ندیدم. او کماکان همانی است که بود و پوزها و اداهای مردی که خیلی مایه‌دار است و زیر دستش خیلی آدم دارد و زنی زیبارو دارد و شهربازی دارد و به عشقِ پدرش به سراغ کشتی رفته و… فعلا من را مجاب نکرده که پیروزفر را به کاراکتر نزدیک کنم. او فعلا در حد تیپ کار می‌کند و البته که کارایی همیشگی خود را دارد. او پارسا پیروزفر است و نامش وزنه‌ی سنگینی است بر روی صحنه.

رمان سالتو

نقد قسمت 3 سریال یاغی
سکانس تحقیرِ جاوید که به آن پرداختم

کتاب سالتو درباره نوجوانی شانزده ساله به نام سیاوش است که در یکی از محله‌های فقیرنشین پایتخت روزگار می‌گذراند. او زندگی سختی دارد و بزرگ‌ترین علاقه‌اش نیز رفتن به باشگاه و کشتی گرفتن است. اما به خاطر مشکلات مالی نمی‌تواند مدام تمرین کند تا اینکه برای رسیدن به آرزوهایش، بدون هیچ امکاناتی خودش را به مسابقات منطقه‌ای می‌رساند و حریفش را شکست می‌دهد. پس از این مسابقه، دو مرد مرموز و عجیب به نام‌های سیامک و نادر با دیدن استعداد سیاوش، به سراغش می‌روند و پیشنهاداتی به او می‌دهند که زندگی‌اش برای همیشه تغییر می‌کند.

نقد قسمت 3 سریال یاغی

نقد قسمت 3 سریال یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی

در ادامه داستان سریال یاغی قهرمان قصه رمان سالتو در سراسر کتاب خودش را اهل جزیره معرفی می‌کند؛ البته منظور او جایی بیرون از تهران نیست بلکه محله‌‌‌ی دور افتاده و فقیر خود را چنین می‌نامد. نویسنده نیز تلاش کرده علاوه بر ترسیم وضعیت قشر فرودست و فراموش شده، به مسائل ورزشکاران با استعداد بپردازد و حتی به سراغ باندهای قاچاق مواد مخدر نیز برود. همچنین از همان ابتدای رمان سلسله رخدادهایی پیش می‌آید که شما را تا انتها جذب خواهد کرد و به مرور حال و هوای معمایی و جنایی نیز بر همه چیز غلبه می‌کند.

اطلاعات سریال

نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی

یاغی مجموعه تلویزیونی ایرانی در ژانر درام است که برای سرویس نمایش خانگی فیلیمو ساخته شده‌است. محمد کارت (کارگردانِ شنای پروانه) کارگردانی این مجموعه را بر عهده دارد و فیلم‌نامه آن را پدرام پورامیری، حسین دوماری و کارت بر اساس رمان سالتو به نگارش درآورده‌اند. محمد کارت پیشتر در شنای پروانه نشان داده بود که به فرهنگِ لوتی‌گری و لات‌بازی و قشر پایین جامعه علاقه دارد.

بازیگران اصلی این مجموعه پارسا پیروزفر، علی شادمان، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی، فرهاد اصلانی، مهدی حسینی‌نیا، آبان عسکری، مه‌لقا باقری، عباس جمشیدی‌فر، جواد خواجوی و الیکا ناصری هستند. یاغی در ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ از طریق فیلیمو به نمایش درآمد. لازم به ذکر است موسیقی این فیلم (طبق روال) بر عهده جناب آقای بامداد افشار است. همانطور که گفته شده علی شادمان یاغی را خوب بازی می‌کند. 

داستان سریال

نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی

یاغی جدیدترین ساخته محمد کارت، کارگردان جوان شیرازی است که با فیلم سینمایی شنای پروانه به گیشه سینماها پا گذاشت و توانست با این فیلم نظر منتقدین و تماشاگران را به خود جلب کند. حال این کارگردان جوان تصمیم گرفته با یاغی پا به عرصه شبکه نمایش خانگی بگذارد.

این کارگردان که فارغ التحصیل هنرهای نمایشی می‌باشد پیش از ساخت فیلم سینمایی شنای پروانه تعداد زیادی مستند درخشان ساخته و جوایز داخلی و بین‌المللی فراوانی نیز کسب کرده است؛ فیلم سینمایی شنای پروانه نیز با اینکه اولین فیلم سینمایی ساخته او محسوب می‌شد به محض پخش در سینماها و شبکه نمایش خانگی، مورد توجه عموم مردم قرار گرفت.

این فیلم در جشنواره‌های بسیاری به نمایش گذاشته شد و برنده جوایز بسیاری نیز گردید؛ علی شادمان در سریال یاغی نقشِ جاوید را بازی می‌کند. کسی که در محله جنوب شهر تهران زندگی می‌کند؛ دو نفر به نام‌های بهمن (با بازی پارسا پیروزفر) و نادر (با بازی مهدی حسینی نیا) به سراغش می‌روند تا او را به سمت خلاف هدایت کنند. تجربه کاری و فعالیت‌های محمد کارت نشان داده است که باید منتظر یک سریال متفاوت و درخشان باشیم. تصویربرداری سریال یاغی اواخر اسفند ماه 1400 در گرجستان به پایان رسید. در ادامه به بازیگران سریال یاغی اشاره میکنیم. (بازیگران سریال یاغی ؛ بیوگرافی سریال یاغی به همراه خلاصه داستان)

بازیگران سریال یاغی

نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی
نقد قسمت 3 سریال یاغی, بررسی قسمت 3 یاغی, تحلیل قسمت 3 یاغی, داستان سریال یاغی, رمان سالتو, بازیگران سریال یاغی, علی شادمان یاغی
  • پارسا پیروزفر
  • علی شادمان
  • طناز طباطبایی
  • امیر جعفری
  • نیکی کریمی
  • فرهاد اصلانی
  • مهدی حسینی‌نیا
  • آبان عسکری
  • مه‌لقا باقری
  • عباس جمشیدی‌فر
  • جواد خواجوی
  • الیکا ناصری


بیشتر خوانید:

از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد قسمت 3 سریال یاغی سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار، آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال یاغی قسمت یک ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.


7 thoughts on “بررسی و نقد قسمت 3 سریال یاغی ؛ همزات‌پنداری با یاغی

  1. یه جوری از فیلم تعریف کردین من فکر کردم دارین درباره چرنوبیل یا بریکینگ بد صحبت می کنید. یه نگاهی فیلمهای amores peros یا city of god بنداز تا بلکه مفهوم هنر در تقابل صنعت کمی برات معنی پیدا کنه.

    1. اول کار بهتره بدونید که این یه فیلم نیست، سریاله. دوما من در ظرفِ سریال‌سازی ایران صحبت میکنم (در قیاس با کارهایی مث ساخت ایران قورباغه خاتون و…) قیاسش با چرنوبیل و بیریکینگ بد هم از نظر پروداکشن و هم از نظر فرم و هم از نظر محتوا قیاس مع‌الفارقه. فیلمایی که اسم بردید هم کلا هیچ ربطی به یاغی نداشت. یعنی حتی مع‌الفارق هم نبود. مع بود شاید. در مورد مفهوم هنر در تقابل صنعت هم خیلی خوشحال میشم با اطلاعات و آگاهی خوبتون یک مقاله بنویسید و ما با اسم خودتون منتشرش میکنیم تا نه تنها برای من بلکه برای همه مخاطبان سایت معنی پیدا کنه. تیتر پیشنهادی من: City Of God ؛ هنر در تقابل صنعت.

      1. ببخشید این جدیده ک سریال رو با سریالهای ایرانی مقایسه میکنید؟مگه داریم ؟فیلمسازی و هنر یک استانداردی داره و محدود به یک کشور ومنطقه نیست .واقعا یک ولله نبلیغاتی بود

        1. آره جدیده. شاید باورت نشه ولی مثلا پولی که توی هالیوود و نتفلیکس و امثالشون خرج میکنن رو نمیتونی با پولی که توی فیلمای فیلمسازای ایرانی (اعم از وابسطه و مستقل) خرج میشه مقایسه کرد. فیلمسازی و هنرم متاسفانه یکی از مهماتش پوله. پس هم محدود به منطقه‌س هم کشور هم قدرت. البته با همون استانداردها هم یاغی یک سریال خوبه و تمام قد میشه ازش دفاع کرد. اما به نظر شما ذهنیتت کمی دچارِ توهمِ توطئه‌س فلذا دیالوگ ما همینجا تموم میشه. موفق باشی ; )

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *