همنواز

نقد و بررسی فیلم حمام شیطان (2024 The Devil’s Bath) ؛ بُکُش تا بخشیده شوی

در نقد فیلم حمام شیطان ، به بررسی و تحلیل جدیدترین اثر کمپانی فیلمسازی ترسناک شودر می‌پردازیم و نگاهی کلی به این اثر خواهیم داشت.

حمام شیطان، جدیدترین فیلم منتشر شده در سرویس شودر، عنوانی دارد که بلافاصله توجه شما را جلب می‌کند. این اثر، یک فیلم درام تاریخی محصول سال 2024 است که «ورونیکا فرانتس» و «سورین فیالا» آن را نوشته و کارگردانی کرده‌اند.

این فیلم، یک اثر محصول مشترک بین‌المللی اتریش و آلمان است که داستان «آگنس»، یک زن جوان متاهل را روایت می‌کند که در دنیای همسرش احساس غربت می‌کند.


ادامه مطلب در ادامه

بیشتر بخوانید:

برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، می‌توانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون و کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.


حمام شیطان در 20 فوریه 2024 ( اسفند 1402) در برلیناله پالاس به نمایش درآمد و در بخش مسابقه هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین، جایی که برای جایزه خرس طلایی رقابت کرد، انتخاب شد. این فیلم در تاریخ 8 مارس 2024 (18 اسفند 1402) در اتریش اکران شد و نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد.

نقد فیلم حمام شیطان 2024

با استفاده از لیست زیر می‌توانید به بخش مورد نظر خود مراجعه کنید:

نقد فیلم حمام شیطان
نقد فیلم حمام شیطان

این فیلم در هفتاد و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین در بخش مسابقه انتخاب شد و به همین دلیل نامزدی رقابت برای دریافت جایزه خرس طلایی را به دست آورد.

نقد و تحلیل منتقدین

نقد فیلم حمام شیطان

در وب‌سایت گردآورنده نقدهای سینمایی راتن تومیتوز، این فیلم بر اساس 20 نقد منتشر شده، با امتیاز 100 درصد و میانگین امتیاز 7.8 از 10 روبرو شده است.

«جسیکا کیانگ» در نقد فیلم The Devil’s Bath برای مجله ورایتی گفت:

شاید داستان آنقدر بی‌رحمانه تاریک باشد که دلتان بخواهد نگاهتان را برگردانید، اما هنر فیلمسازی آنقدر گیراست که نمی‌توانید.

«زوزانا گوتلیب» که این فیلم را در برلیناله برای Cineuropa نقد کرده بود، نوشت:

حمام شیطان فیلمی است که برای مدتی در ذهن مخاطب می‌ماند؛ چرا که درامی است که از پیشینه غنی ژانر وحشت «فرانتس» و «فیالا» بهره می‌برد و در عین حال خود را از ژانری که با آن به شهرت رسیدند، رها می‌کند.

«دیوید رونی» در نقد خود برای هالیوود ریپورتر آن را وحشتناک و به اندازه کافی هم هولناک توصیف کرد و گفت:

در حالی که این فیلم به طرز مجازات‌گونه‌ای تاریک است و مشکلاتی در ریتم دارد، اما یک مطالعه روان‌شناختی گیرا محسوب می‌شود که با تسلطی تحسین‌برانگیز عمل می‌کنند.

«وندی آید» در اسکرین ‌دیلی، در نقد فیلم حمام شیطان در برلیناله نوشت:

داستان از حقایق تاریخی الهام گرفته شده و مختص به دوره‌ی خودش است؛ اما تعداد کمی از فیلم‌ها، چه معاصر و چه غیرمعاصر، علائم مخرب و ناتوان‌کننده‌ی افسردگی را به عنوان یک بیماری به این صورت صریحانه به تصویر می‌کشند.

«نیکلاس بل» در Ion Cinema به این فیلم چهار ستاره از پنج ستاره داد و گفت:

«فرانتس» و «فیالا» یک محکومیت تراژدیک را به تصویر کشیده‌اند. فیلمی که در آن وحشت‌ها، انسان‌ها و سیستم‌های کنترل زیان‌بارشان هستند.

تحلیل روایی فیلم

نقد فیلم حمام شیطان
نقد فیلم حمام شیطان

جدیدترین فیلم «سورین فیالا» و «ورونیکا فرانتز»، تاریک‌ترین اثر آن‌ها تا به امروز است و این یعنی حرف زیادی برای گفتن دارد. این زوج فیلمساز اتریشی، در ساخت آثار تیره و ناراحت‌کننده تخصص دارند و با ترکیب موضوعات تابوشکنانه و با خشونت بی‌پرده، فیلم‌هایی می‌سازند که تماشاگران را مبهوت سکوت می‌کنند.

آثار ترسناک قبلی «فیالا» و «فرانتس»، تابوهای مربوط به مادران، کودکان و امنیت فرض‌شده میان آن‌ها را در هم شکستند. جدیدترین اثرشان، حمام شیطان نیز همین کار را می‌کند، اما این تازه شروع ماجراست.

این فیلم به پدیده‌ای تاریخی و مبهم به نام خودکشی توسط دیگری می‌پردازد. در اوایل دوران مدرن اروپا، افرادی که می‌خواستند خودکشی کنند (به ویژه زنان)، از یک راه‌حل فرضی در اخلاقیات کاتولیک سوءاستفاده می‌کردند. کلیسا به مردم می‌آموخت که زندگی رنج است و تنها امیدی که ستم‌دیدگان برای خوشبختی داشتند در دنیای پس از مرگ بود؛ اما خودکشی گناهی نابخشودنی محسوب می‌شد.

تنها دلیل کاتولیک هم این بود که فرد نمی‌توانست بعد از مرگ، آن را نزد کشیش اعتراف کند و بخشیده شود. کسی که از جهنم می‌ترسید اما دیگر تحمل رنج زندگی دنیوی را نداشت، چه می‌توانست بکند؟

به ستوه آمدن از مصائب زندگی، مرا به ستاندن جانی واداشت. این جمله‌ای بود که فیلم در همان ابتدای پرده اول، آن را برای ما به نمایش گذاشت و حتی در یک بند، پیش از آغاز روایت اصلی نوشت.

افتتاحیه حمام شیطان با صدای گریه یک نوزاد آغاز می‌شود. در همان ابتدای اثر، ما با یک موضوع به اسم زن‌ستیزی سر و کار داریم. فرزند بزرگ این خانواده و پدر این کودک، آن را رها می‌کنند و اینجا مادر است که باید به دنبال راهی بگردد تا او را آرام کند. گویا این کار تماماً وظیفه اوست.

در یک تصویرسازی زیبا و لانگ‌شات، مادر در عین ناباوری، کودک را از بالای یک آبشار به پایین می‌اندازد و حالا اینجاست که روایت اصلی ما نمایان و آغاز می‌شود. تمام فیلم، به گونه‌ای تحلیل این پیش‌درآمد هستند و شما باید به کاوش این دنیای حیوانی در اروپای شرقی بپردازید.

شاید در نگاه اول، از دید بسیاری از افرادی که به پای دیدن حمام شیطان می‌نشینند، این فیلم ترسناک به‌نظر نرسد؛ اما کارگردانان و نویسنده این اثر می‌خواهند ما را از انسانی که 2 قرن پیش می‌زیسته، بترسانند. آیا 2 قرن بعد، فیلمسازی با نقل از زندگی ما یک اثر وحشتناک خلق می‌کند؟ این سوالی است که ما پس از پایان فیلم حمام شیطان از خودمان می‌پرسیم.

ما قرار نیست با یک هیولای مالیخولیایی و یک عنصر علمی تخیلی روبرو شویم و از آن وحشت کنیم؛ ما در این اثر، با جنس زن و وظیفه‌ای که کلیسای کاتولیک به او تحمیل کرده بود بترسیم. اینکه چگونه مذاهب مختلف تاریخ، فرهنگ را تا این اندازه تغییر می‌دادند، به گونه‌ای که قتل یک کودک تنها راه رهایی از درد است، می‌تواند ترسناک به‌نظر برسد.

تحلیل فیلم حمام شیطان

فیلم به مکان‌های بسیار تاریکی سر می‌زند و بر منطقی استوار است که برای ذهن انسان قرن بیست و یکمی غیرقابل تصور به‌نظر می‌رسد. از یک منظر، این اثر را می‌توان محکوم‌کردن کلیسای کاتولیک و سلطه مطلق آن بر ذهن وفادارانش دانست؛ اما حمام شیطان صرفا یک بیانیه ضد مذهب نیست.

«فیالا» و «فرانتز» اذعان دارند که ما همچنان تحت سیستم‌های اجبار و کنترل زندگی می‌کنیم و انتظاراتی که جامعه به طور خاص بر دوش زنان می‌گذارد، هنوز هم آنقدر غیرممکن است که تلاش برای رسیدن به آن‌ها می‌تواند هر کسی را به مرز جنون بکشاند.

صحنه‌هایی که در مکان‌های تاریخی واقعی فیلمبرداری شده‌اند، بر اعتبار این فیلم که به طور واضح تحقیق عمیقی روی آن صورت گرفته، می‌افزاید. مشابه فیلم جادوگر (The Witch) ساخته‌ی «رابرت اگرز»، حمام شیطان نیز برای بخشیدن بافتی واقع‌گرایانه به وحشت دوره‌ی خود، از رونوشت‌های واقعی الهام می‌گیرد.

شخصیت اصلی ما، «اگنس» (با بازی آنیا پلاشگ)، بر اساس فردی واقعی ساخته شده است و فیلم همدردی عمیقی با او دارد. «اگنس» در اوایل فیلم، با «ولف» (دیوید شائد)، یک ماهیگیر جوان از دهکده‌ی کوچکشان در اتریش روستایی، ازدواج می‌کند. اگرچه او با «اگنس» مهربان است، اما به رابطه‌ی جنسی با او علاقه‌ای ندارد و یک همجنسگرا محسوب می‌شود.

تایید نکردن مادر شوهرش نیز کمکی به او نمی‌کند و خیلی زود «اگنس» خود را در حال غرق شدن عمیق‌تر در حمام شیطان (اصطلاحی قدیمی برای چیزی که ما امروزه افسردگی می‌نامیم) می‌بیند.

فرهنگ اروپای قرن هجدهم، مرگ و فداکاری را ستایش می‌کرد. در اوایل فیلم، برادر «اگنس» را می‌بینیم که انگشت زنی محکوم به مرگ را می‌دزدد و سپس آن را به عنوان طلسم باروری به همسرش می‌دهد. این یک باور واقعی است؛ همانطور که ایده نوشیدن خون یک قاتل برای درمان انواع بیماری‌های جسمی و روحی که به شکلی آزاردهنده در اینجا به نمایش درآمده، نیز واقعی محسوب می‌شود.

برای کسانی که دوست دارند در گوشه‌های تاریک‌تر تاریخ سرک بکشند، این جزئیات کوچک کاملاً جذاب هستند؛ اما برای کسانی که تحمل کمتری دارند، خونریزی و فساد فراگیر ممکن است حمام شیطان را به فیلمی غیرقابل تماشا تبدیل کند.

بررسی ساختار فیلم

نقد فیلم حمام شیطان

حمام شیطان به هیچ وجه لحظات سرگرم‌کننده‌ای ندارد و موسیقی متن سایکدلیک و خشن «Soap&Skin» هم کمکی به سبک‌تر کردن فضا نمی‌کند. همین اتفاق در مورد فیلمبرداری «مارتین گشلاخت» هم صدق می‌کند که به اندازه کافی زیبا بود تا برنده جایزه در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شود.

رنگ‌های آن تیره و تار هستند و هیچ رنگی روشن‌تر از سبزی تیره جنگل‌های عمیق ندارد. مسیر داستانی «اگنس» نیز با توجه به اینکه در مقدمه شوکه‌کننده شاهد زن دیگری هستیم که به همان نتیجه ناامیدانه می‌رسد، چندان غافلگیرکننده نیست؛ اما همین اجتناب‌ناپذیری، نکته اصلی و وجه وحشتناک فیلم به‌شمار می‌آید.

جمع‌بندی

نقد فیلم حمام شیطان
نقد فیلم حمام شیطان

با توجه به نقد فیلم حمام شیطان ، این اثر برای هیچکس یک تجربه تماشای لذت‌بخش نخواهد بود. نزدیک‌ترین چیزی که «فیالا» و «فرانتز» به عنوان لذت ارائه می‌دهند، رشد ناشی از یک مونولوگ قدرتمند در انتهای فیلم است. «پلاشگ» در حالی که گناهانش را به یک کشیش اعتراف می‌کند، با نگاهی مستقیم به دوربین، تماشاگران را با اطمینان از ایمانش و عمق ناامیدی‌اش مواجه می‌سازد.

با در نظر گرفتن کمی آزادی هنری، این وقایع باورنکردنی واقعاً اتفاق افتاده‌اند و هیچ هیولای ساختگی‌ای نمی‌تواند با این موضوع رقابت کند. آخرین فیلم کارگردانان «فیالا» و «فرانتز»، تاریک‌ترین اثر آن‌ها تا به امروز است و بینندگان را به اتریش قرن هجدهم می‌برد. این یک فیلم ترسناک دوره‌ای، با تحقیق عمیق و کاملاً آزاردهنده پیش می‌رود که مملو از جزئیات تاریخی تلخ است.

وب‌سایت فیگار به این فیلم نمره 10 از 10 را می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

نظر شما درباره‌ی مطلب نقد فیلم حمام شیطان چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.


One thought on “نقد و بررسی فیلم حمام شیطان (2024 The Devil’s Bath) ؛ بُکُش تا بخشیده شوی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *