Guillermo del Toro’s Pinocchio؛ یا به اختصار پینوکیو فیلم پویانمایی فانتزی موزیکال استاپ‌موشن محصول سال ۲۰۲۲ است. با نقد و بررسی انیمیشن پینوکیوی گیرمو دل تورو همراه ما بمانید.
این انیمیشن همانطور که می‌دانید به کارگردانی گیرمو دل تورو و مارک گوستافسون (در نخستین تجربهٔ کارگردانی بلند) است که بر اساس فیلمنامه‌ای از دل تورو و پاتریک مک‌هیل ساخته شده‌است.
نقد و بررسی انیمیشن پینوکیوی گیرمو دل تورو
به تازگی اولین نقدها برای انیمیشن «پینوکیو» منتشر شدند که به تحسین این اثر پرداخته‌اند. در وب سایت راتن تومیتوز تاکنون ۱۱ نقد منتشر شده که امتیاز ۱۰۰ درصد را برای این اثر به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۹۲ از صد دیده می‌شود که بر اساس ۸ نقد است. در ادامه نیز نظر منتقدان برتر جهانی در مورد این اثر قرار دارد.
این فیلم بر اساس طرح گریس گریملی از نسخهٔ ۲۰۰۲ رمان ایتالیایی ماجراهای پینوکیو اثر کارلو کلودی در سال ۱۸۸۳ ساخته شده‌است. پینوکیو در سال ۲۰۰۸ به‌وسیلهٔ دل تورو اعلام شد و در ابتدا قرار بود در سال ۲۰۱۳ یا ۲۰۱۴ منتشر شود، اما این پروژه به برزخ توسعه رفت. در ژانویه ۲۰۱۷، مک‌هیل برای نوشتن فیلم‌نامه اعلام شد، اما تولید در نوامبر ۲۰۱۷ به حالت تعلیق درآمد زیرا هیچ استودیویی حاضر به تأمین بودجهٔ مالی آن نبود. این پروژه سال بعد پس از خرید به‌وسیلهٔ نتفلیکس دوباره احیا شد.
ماه گذشته، دیزنی پلاس فیلم لایو اکشن جدیدی از پینوکیو (Pinocchio) را با بازی تام هنکس در نقش پدر ژپتو منتشر کرد. این اثر با نقدهای بسیار ضعیفی روبه‌رو شد و امتیاز ۲۶ درصد منتقدان و ۳۰ درصد امتیاز تماشاگران را در سایت Rotten Tomatoes به دست آورد.
اولین نمایش جهانی پینوکیوی گیرمو دل تورو در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲ در جشنواره فیلم لندن بود. این فیلم در ۹ نوامبر ۲۰۲۲ در سینماهای منتخب اکران شد و در ۹ دسامبر از طریق نتفلیکس پخش خواهد شد. این فیلم مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و کارگردانی دل تورو و گوستافسون، انیمیشن، موسیقی متن و صداپیشگی آن را تحسین کردند.
این فیلم بازگویی داستان معروف ایتالیایی کارلو کلودی در مورد عروسکی چوبی است که زنده می‌شود و رؤیای تبدیل شدن به یک پسر واقعی را در سر می‌پروراند. داستان آن در ایتالیای فاشیست دهه ۱۹۳۰ اتفاق می‌افتد. اما، وقتی پینوکیو زنده می‌شود، معلوم می‌شود که پسر خوبی نیست، بلکه برعکس است و باعث شیطنت و حقه‌بازی می‌شود. اما در هسته خود، پینوکیو «داستانی از عشق و نافرمانی است همانطور که پینوکیو تلاش می‌کند تا انتظارات پدرش را برآورده کند و معنای واقعی زندگی را بیاموزد.»
نقد و بررسی انیمیشن پینوکیو گیرمو دل تورو
شاید جالب‌ترین اتفاقی که امسال از نظر سینمایی رخ داده این است که دو کارگردان برنده اسکار نسخه‌های جدیدی از پینوکیو ساخته‌اند و نتایج متفاوت‌تر از این نمی‌توانست باشد. نسخه کارگردان فارست گامپ، رابرت زمکیس، ساخته شده برای دیزنی پلاس، آشفتگی وحشتناکی است که به طرز ناخوشایندی هر لحظه همه چیز را به دیزنی ارجاع می‌دهد.
از سوی دیگر، نسخه گیلرمو دل تورو کارگردان The Shape of Water دارای رتبه PG است، اما به وضوح بزرگسالان را هدف قرار می‌دهد نه کودکان. هیچ کدام از این دو نسخه شاهکار نیستند، اما دل تورو حداقل در سرگرم کننده بودن موفق است و آن را به قهرمانی آشکار در این رویارویی تبدیل می‌کند.
نقد انیمیشن پینوکیوی گیرمو دل تورو
می‌توان گفت که این اثر جدید از دل تورو عکس آنچیزی است که از دل تورو می‌دانستیم، زیرا تصاویر کاتولیک‌طور و مضامین ضد فاشیسم در آثار او رایج است. این فیلمساز که با مارک گوستافسون این انیمیشن را کارگردانی کرده، از طریق انیمیشن استاپ موشن به دراماتیک کردن نوع نگاه خودش پرداخته است.
داستان پینوکیو دل تورو به آنچه همه ما می‌دانیم نزدیک است. تفاوت عمده در بخش اولیه این است که پینوکیو (با صداپیشگی گریگوری مان) به لطف نسخه اصلی دیزنی در سال 1940، ظاهری شبیه به انسان که معمولاً با شخصیت مرتبط است، ندارد.
او از تکه‌های چوب ساخته شده، با سری از جنس همان چوب. این مسئله باعث می‌شود نسبت به پینوکیو‌های قبلی عروسکی ملموس‌تر به نظر برسد. تغییر عمده در بخش میانی ساختار روایی اتفاق می‌افتد. تمام آن سکانسی که در آن پینوکیو به پسران دیگر در یک زمین بازی می‌پیوندد. پینوکیو، آن شخصیت توی دل برو در لابلای ادوات جنگی فرم تازه‌ای را به نوستالژی ساخته شده در ذهنمان می‌دهد.
تحلیل پینوکیو گیرمو دل تورو
لذت تماشای انیمیشن پینوکیو ساخته دل تورو به شناخت شما و تفسیر گیلرمو دل تورو از یک داستان شناخته شده و محبوب بستگی دارد. برخورد پینوکیو با یک خدای بالدار (تیلدا سوینتون) که مدام در حال هشدار دادن برای بقاء می‌باشد، روشی قدرتمند برای پرداختن به ایده‌های مربوط به عشق و مرگ است.
نیم ساعت آخر که در طی آن شخصیت‌ها توسط یک هیولای دریایی بلعیده می‌شوند، بهترین بخش است. این بخش به دل تورو اجازه می‌دهد تا افراط در عناصر فانتزی شامل موجودات عجیب و غریب را به بهترین شکل ممکن برای بیننده دراماتیک کند. وقتی همه سعی می‌کنند از راه تنفسی هیولا فرار کنند، تعلیق، جنس عجیبی به خود می‌گیرد.
منتقدان
در وبسایت بازبینی‌خوانی راتن تومیتوز، ٪۹۶ از ۶۷ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۸٫۵/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وبسایت چنین می‌نویسد: «پینوکیوی گیرمو دل تورو کاملاً عنوان خود را محقق می‌کند — که می‌توان گفت این اقتباس به‌لحاظ بصری خیره‌کننده‌ای است که تاریکی منبع اصلی خود را در بر می‌گیرد.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۲۳ منتقد امتیاز ۸۴ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «تحسین همگانی» است.
«100/100 IndieWire | منتقد: رافائل موتامیور»
انیمیشن «پینوکیو» ترکیبی از بهترین موارد آثار کلاسیک و جدید گی‌یرمو دل تورو را در خود دارد. نکته جالب توجه آن است که چطور این کارگردان توانسته این فرم قدیمی از انیمیشن‌سازی را به جایگاه تازه‌ای سوق بدهد و جان تازه‌ای به این عروسک‌ها بدمد.
سی رابرت کارگیل، نویسنده و همکار قدیمی دریکسون، افزود:
پینوکیو گیرمو یک شاهکار است. زیبا، سورئال، درخشان. پنج دقیقه آخر من را له و لورده کرد. اندیشه‌ای فوق‌العاده در مورد عشق، فناپذیری و همانطور که در کارهای گیرمو رایج است، دوست داشتن برای آنچه که شما در واقع هستید. هم‌تراز با [انیمشین] آقای فاکس شگفت‌انگیز، یک لذت واقعی.
«100/100 Screen Daily | منتقد: وندی آیدی»
انیمیشن «پینوکیو» از تاریکی درد سوگواری، بیهودگی جنگ یا شکست‌های متعدد بشریت نکاسته و در حقیقت، توانسته این تاریکی را در تعادل با بارقه‌های امید، طنز و انسانیت نگه دارد.
اسکات دریکسون، کارگردان Doctor Strange، در توییتی نوشت:
همین الان پینوکیو دل تورو را دیدم. از نظر بصری شگفت‌انگیز، پُر از ایده‌های به زیبایی پیچیده شده درباره حسن اخلاقی با پایانی احساسی که واقعا بی‌نظیر است.
«100/100 The Playlist | منتقد: رافائلا سیلز راس»
این داستان آشنا از نگاه فیلم‌سازی مکزیکی از نو و با دقت بسیار زیادی ساخته شده است. رابطه جذاب و صمیمی بین خالق و مخلوق، هیجانی مسری را درون فیلم جای داده که شادی روزهای ابتدایی سینما را یادآور می‌شود. انیمیشن «پینوکیو» هیجان و نوستالژی‌ای در خود دارد که بر ماهیت معجزه‌آسای این اثر تازه تاکید می‌کند.
جو هیل، نویسنده، درباره فیلم Pinocchio نوشت:
درحال خروج از سالن سینمای #پینوکیو هستم، اثر فوق‌العاده‌ای از گیرمو دل تورو که تاکنون چیزی مشابه آن ندیده‌اید. یک شاهکار مطلق است… احتمالاً عجیب‌ترین، دیوانه‌وارترین و شگفت‌انگیزترین استاپ‌موشن ساخته شده تا به امروز است. این فیلم قلب شما را به تپش می‌اندازد.
«90/100 TheWrap | منتقد: نیکلاس باربر»
انیمیشن «پینوکیو» پر از موارد ترسناک، پر تنش و دلخراش است و مطمئنا انیمیشنی برای کودکان به شمار نمی‌رود.
IndieWire نوشت:
بهترین فیلم گیرمو دل تورو در یک دهه گذشته، یک دستاورد استاپ موشن است.
«90/100 The Hollywood Reporter | منتقد: لزلی فلپرین»
پیام انیمیشن «پینوکیو» در مورد آن است که افراد را همانطور که هستند باید پذیرفت و به همین دلیل نیز باید بگوییم که ما نیز این انیمیشن را با وجود نقص‌هایش می‌پذیریم.
بن رولف از Discussing Film در توییتی نوشت:
گیرمو دل تورو پیچ و تاب صادقانه و در عین حال تاریک خود را در داستان کلاسیک پینوکیو قرار داده است. زبان بصری و موضوعی فیلم غنی، معنادار و به وضوح توسط دل تورو ساخته شده است. همچنین انیمیشن استاپ موشن معجزه‌ای از مهارت هنری است!
«83/100 Polygon | منتقد: اولی ولش»
انیمیشن «پینوکیو» یک اثر متلاطم، وحشیانه و حساس به شمار می‌رود که گاهی اوقات گم می‌شود اما در پایان بار دیگر راه خودش را پیدا می‌کند.
«80/100 Variety | منتقد: گای لاج»
انیمیشن «پینوکیو» در طول دو ساعت زمان خود کسل‌کننده نیست و در عین اینکه بیننده را سرگرم می‌کند، برای آن‌ها گیج‌کننده نیز به نظر می‌رسد.