کوهنوردی یک ورزش چالش برانگیز با تجربه‌های لذت‌بخش است که علاوه‌بر فواید جسمانی، سلامت روح را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما با این حال لازم است بدانید در این ورزش خطرات زیادی در کمین است. آگاهی از خطرات ورزش کوهنوردی تا حدود زیادی می‌تواند موجب حفظ ایمنی شما در طول سفر شود تا در صورت مواجه با خطر هم آمادگی لازم را داشته باشید. در ادامه این مقاله لیست کاملی خطرات احتمالی ورزش کوهنوردی ارائه شده است.
لیست خطرات احتمالی کوهنوردی که باید مراقب باشید!
خطرات در ورزش کوهنوردی غیر قابل اجتناب هستند. با این وجود ارائه دادن یک لیست کامل از آن تقریبا نشدنی است. ما در این قسمت به بررسی رایج‌ترین خطراتی که کوهنوردان ممکن است در حین پیمودن مسیرهای کوهستانی با آن مواجه شوند معرفی می‌کنیم.
- بهمن
کوهستان‌های پوشیده شده از برف، خطر مواجه شدن با بهمن را پیش رو دارند. بهمن حجم عظیمی از توده‌های برف بوده که در صورتی که با سرعت بیشتر از یک‌صد کیلومتر در ساعت به سمت کوهنورد حرکت کند، او را دفن می‌کند و پس از چند دقیقه منجر به خفگی و مرگ می‌شود.
برنامه‌ریزی برای جلوگیری از ورود به مناطقی که احتمال وقوع بهمن در آن نواحی زیاد است و بازیابی سریع یا به عبارتی وجود افراد و امکاناتی که در صورت وقوع بهمن بتوانند کوهنورد را نجات دهند، از راه‌حل‌های جلوگیری از بهمن است.
- آب‌وهوا
تغییرات ناگهانی آب‌وهوا یکی دیگر از خطرات ورزش کوهنوردی بوده که ممکن است در کوهستان رخ دهد. طوفان‌های کوهستان در اغلب مواقع موجب هیپوترمی، سقوط و گم شدن کوهنورد می‌شوند.
- فشار محیطی
شرایط در کوهستان سخت و دشوار است. اختلال در توانایی اندیشیدن و عملکرد بدن از عوارضی است که کوهنورد در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در یک شرایط سخت محیطی ممکن است تجربه کند.
- سقوط
یکی از مهم‌ترین خطرات کوهنوردی در ارتفاعات بالا سقوط است. هر چقدر ارتفاع کوهنورد از سطح زمین بیشتر شود، احتمال سقوط هم افزایش پیدا می‌کند. سقوط‌های بالاتر از 1.5 متر با آسیب‌دیدگی همراه است. احتمال مرگ در سقوط‌های بالاتر از 6 متر بسیار زیاد می‌باشد.
شناخت محدودیت‌ها، توانایی ذهنی قوی و مسیریابی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند در جلوگیری از حوادث ناشی از سقوط جلوگیری کند. برای کاهش دادن عوارض سقوط، به‌ویژه سقوط مربوط به سر طناب، استفاده از کلاه ایمنی تاثیرگذار است.
برای آمادگی بیشتر در کوهستان و جلوگیری از سقوط، بهتر است به توصیه‌های افراد باتجربه گوش کنید و قبل از صعودهای سخت با تمرین و ارزیابی توانایی خود در مسیرهای آسان‌تر، آماده شوید.
- بیماری ارتفاع
عامل اصلی ایجاد بیماری ارتفاع، کمبود اکسیژن است. این عارضه با علائمی مانند خستگی، ضعف، سرگیجه، عدم توانایی تفکر، ضعف و به طور کلی علائم شبیه به آنفولانزا همراه است.
- ادم ریوی
تجمع خون و مایعات در ریه‌ها منجر به بروز ادم ریوی می‌شود. پیشرفت این بیماری تنفس را دشوار خواهد کرد. برای مقابله با این عارضه، می‌بایست از اکسیژن کمکی استفاده کرد یا ارتفاع را کاهش داد.
- مشکلات مغزی
تشنج، گیجی، حالت تهوع و در نهایت مرگ از عوارض ادم مغزی هستند. در این عارضه همانند مورد قبل، کم کردن ارتفاع می‌تواند کارساز باشد. لازم به ذکر است بدترین وضعتی که یک کوهنورد می‌تواند به آن دچار شود، ادم مغزی است.
- ریزش یخ
در مسیرهای یخی به‌ویژه در شاخه یخ‌نوردی احتمال ریزش یخ وجود دارد. آسیب دیدگی در این عارضه به اندازه ریزش سنگ خطرناک است. در زمان‌هایی که تابش آفتاب بیشتر است مانند ظهر، احتمال وقوع ریزش یخ هم افزایش می‌یابد. برای در امان ماندن از این عارضه احتمال ریزش یخ در بالای سرتان را بررسی کرده و از کلاه ایمنی استفاده کنید.
- تب قله
تب قله یک حالت روانی است که در آن کوهنورد برای صعود به قله ممکن است تلاش زیادی انجام دهد و به خطراتی که در این مسیر در کمین او هستند توجهی نکند. در این حالت بی توجهی به هشدار هایی مانند خستگی، شرایط جوی، احتمال سقوط بهمن و غیره هر لحظه ممکن است جان کوهنورد را به خطر بیندازد.
- آسیب‌دیدگی
در طول مدت کوهنوردی احتمال مواجه شدن با آسیب دیدگی‌های مختلفی مانند پارگی رباط، پیچ خوردن مچ پا و آسیب‌های مربوط به زانو وجود دارد. یکی از مشکلاتی که از دلایل اصلی بروز این آسیب دیدگی‌ها است، ضعف عضلات و عدم تقویت آن‌ها است. برای جلوگیری از این مشکل قبل از شروع کوهنوردی عضلات خود را تقویت کرده و از لوازم کوهنوردی باکیفیت و تخصصی استفاده کنید. همراه داشتن کمک‌های اولیه در ورزش کوهنوردی را هم فراموش نکنید.
- حیوانات
کوهستان قلمرو حیوانات وحشی است و ما به طور طبیعی در مقابل این حیوانات از قدرت کمتری برخوردار هستیم. حرکت گروهی یک ایده کاربردی به منظور کاهش خطر حمله حیوانات است.
- سهل‌انگاری
خطرناک بودن ورزش کوهنوردی جای هیچ گونه اشتباهی را برای شما باقی نمی‌گذارد. سهل انگاری و بی‌توجهی عامل اصلی بروز بسیاری دیگر از خطرهای کوهنوردی است. تغذیه مناسب، کاهش حواس پرتی با انجام تمرینات مناسب و دست کم نگرفتن عوامل خطرآفرین از جمله راهکارهای موثر در کاهش سطح انگاری است.
روش‌های جلوگیری از خطرات احتمالی کوهنوردی
احتمال بروز خطرات ورزش کوهنوردی همیشه وجود دارد، اما با آگاهی از روش‌های جلوگیری از این خطرات، می‌شود احتمال وقوع آن‌ها را به میزان چشم‌گیری کاهش داد. در ادامه به مهم‌ترین اقدامات تاثیرگذار در جلوگیری از وقوع خطرات احتمالی کوهنوردی اشاره کرده‌ایم.
بررسی نکات ایمنی قبل از شروع ورزش کوهنوردی
قبل از این که صعود به کوهستان را آغاز کنید، می‌بایست تمامی نکات ایمنی در این سفر مهیج و خطرناک را بررسی کنید. از کوهنوردی در مسیرهای پرخطر اجتناب کنید. برنامه ریزی دقیق و بررسی سلامت تجهیزات کوهنوردی را هم در اولویت قرار دهید.
آمادگی تنفسی قبل از کوهنوردی
انجام تمرینات استقامتی که منجر به افزایش آمادگی تنفسی و جسمانی کوهنورد می‌شود، می‌تواند از بروز بسیاری از مشکلات مانند ضعف بدنی و تنفسی جلوگیری کند.
بررسی وضعیت هوای مقصد قبل از رفتن
شرایط جوی و آب‌وهوا در کوهستان متفاوت از دامنه کوه است. قبل از آغاز کوهنوردی شرایط آب‌وهوایی منطقه و کوهستان را بررسی کنید و در صورت نزدیک بودن احتمال وقوع برف و باران‌های شدید، بهتر است کوهنوردی را به زمان دیگری موکول کنید.
روش جلوگیری از گرمازدگی
عدم مصرف آب کافی و تعریق زیاد در کوهنوردی به‌ویژه در فصول گرم، احتمال گرمازدگی را به دنبال دارد. جهت پیشگیری از بروز وقوع این مشکل از لباس‌های خنک با قابلیت تهویه استفاده کنید تا دمای بدن حفظ شود.
آماده شدن در برابر آسیب دیدگی
در زمان وقوع شرایط اضطراری در کوهستان پزشک متخصصی همراه شما نیست. بنابراین همراه داشتن یک کیت کمک‌های اولیه و آشنایی با نحوه استفاده از تجهیزات آن، می‌تواند به شما کمک کند.
بررسی تجهیزات کوهنوردی
در هر بار کوهپیمایی با بررسی تجهیزات کوهنوردی از سلامت آن‌ها مطمئن شوید تا از بروز حوادث خطرناکی که به دلیل خرابی تجهیزات رخ می‌دهند، جلوگیری شود.
یک نگاه کلی به خطرات ورزش کوهنوردی
کوهنوردی می‌تواند به عنوان یک متافور برای زندگی در نظر گرفته شود؛ مسیری پر فراز و نشیب که در آن موانع و چالش‌ها، فرصت‌هایی برای رشد و یادگیری فراهم می‌کنند. با این حال، همانطور که در این مقاله بیان شد، اهمیت دارد که برای جلوگیری از خطرات ورزش کوهنوردی ما با دقت و آمادگی کامل، همراه با تجهیزات مناسب و دانش کافی، به این سفر بپردازیم. از آموزش‌های لازم برخوردار باشیم، به توصیه‌های کارشناسان گوش فرا دهیم و همواره به سلامتی خود و همنوردان‌مان اهمیت دهیم. در نهایت، کوهنوردی بیش از هر چیز، باید منجر به افزایش سلامت جسم و روان و ارتقاء کیفیت زندگی ما شود. پس با احترام به طبیعت و توجه به اصول ایمنی، به استقبال این تجربه بی‌نظیر برویم.