در نقد سریال گردن زنی ، به بررسی تمام نکات مثبت و منفی این سریال می‌پردازیم و با تحلیل اطلاعات موجود، می‌گوییم که آیا این سریال ارزش دیدن دارد یا خبر.
سریال گردن زنی به کارگردانی «سامان سالور» و تهیه‌کنندگی «علی قربان‌زاده»، یکی از تازه‌ترین محصولات پلتفرم فیلم‌نت است که در ژانر درام، جنایی و رازآلود ساخته شده و از روز جمعه 23 شهریور 1403 به نمایش در آمده است. این سریال به دلیل خط داستانی پرتنش و پیچیده‌ای که دارد، توانسته از همان ابتدای پخش، توجه مخاطبان را به خود جلب کند.
یکی از ویژگی‌های مهم گردن زنی حضور جمعی از بازیگران برجسته سینمای ایران است از جمله بازیگران سریال گردن زنی می‌توان به افرادی همچون «کیسان دیباج»، «حسن معجونی»، «مهران غفوریان»، «سمیرا حسین‌پور»، «ترلان پروانه»، «رؤیا نونهالی» و «پژمان بازغی» که هرکدام با ایفای نقش‌های متفاوت، به تعمیق شخصیت‌ها و ایجاد پیچیدگی دراماتیک کمک کرده‌اند، اشاره کرد.
ترکیب این تیم بازیگری با فیلمنامه‌ای که توسط «زامیاد سعدوندیان» نوشته شده، باعث شده تا گردن زنی اثری قابل‌توجه در میان آثار مشابه به نظر برسد.
معرفی سریال گردن زنی ؛ داستان، تاریخ انتشار و بیوگرافی بازیگران
ادامه مطلب در ادامه
بیشتر بخوانید:
برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، می‌توانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون و برای دانلود فیلم‌ها و سریال‌های روز دنیا به کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.
نقد سریال گردن زنی
با استفاده از لیست زیر می‌توانید به بخش مورد نظر خود مراجعه کنید:
از منظر ژانری، این سریال ترکیبی از عناصر جنایی، درام و رازآلود را ارائه می‌دهد که با رویکردی تازه به این موضوعات، توانسته فضایی پرکشش و پرهیجان خلق کند.
به‌نظر می‌رسد گردن زنی با توجه به اتمسفر تیره و رمزآلودش، فضاها و مسائل اجتماعی مختلفی را به تصویر می‌کشد و در هر قسمت با افزایش تنش و تعلیق، تماشاگر را بیش از پیش درگیر خود می‌کند.
داستان سریال گردن زنی
داستان سریال حول محور سرنوشت «باران» و «نیما» در شب عروسی‌شان می‌چرخد؛ شبی که به واسطه آزادی خلافکار سابقه‌داری به نام «شاهرخ»، تمامی اتفاقات دگرگون شده و با افشای رازهای خانوادگی پیچیده‌ای، زندگی آن‌ها و خانواده‌هایشان به‌طور کامل زیر و رو می‌شود.
همین دستمایه‌های درام و افشای رازهای تاریک، سریال را به اثری مهیج و هیجان‌انگیز تبدیل کرده که در قسمت اول، بیننده را به سمت لایه‌های عمیق‌تر داستان می‌برد؛ اما این تنها گوشه‌ای از تعریف و تمجید این سریال بود که در فضای مجازی به انتشار رسید. با بررسی سریال گردن زنی از فیگار، می‌توانید به طور کامل به این موضوع پی ببرید که آیا تمامی این تعریف و تمجید‌ها واقعیت دارد یا خیر.
تحلیل روایی سریال گردن زنی
ابتدا، در تحلیل سریال گردن زنی باید به الگویی که این سریال در ابتدا از خود نشان داد شروع کنیم. این اثر پر ستاره، کار خود را با یک پوستر جنجالی و متفاوت و یک تریلر مخوف آغاز کرد و به مخاطب این فرمان را داد که با یک اثر کاملاً جنایی و سورئال طرف است؛ اما سریال که آغاز می‌شود، ما با یک اثر تماماً اجتماعی سر و کار داریم که مانند دیگر آثار سینما و شبکه نمایش خانگی ایران است.
پس از اینکه مخاطب با ژانر اصلی این سریال درگیر می‌شود، سعی دارد تا با اتفاقات مختلف اثر نیز به صورت کاملاً رئال برخورد کند؛ اما هر چه داستان بیشتر جلو می‌رود، انسان‌های سریال و شخصیت‌ها، غیر قابل پاورپذیرتر می‌شوند. کارگردان هیچ سعی و تلاشی برای ایرانیزه کردن شخصیت‌ها نکرده و تمامی کارکترها در غیرقابل درک‌ترین حالت ممکن خود دست و پا می‌زنند.
چیزی که ما باید به خودمان بقبولانیم این است که سریال نمی‌خواهد داستان جدیدی برای مخاطب ایجاد کند و ما را در فضای خود درگیر کند، نویسنده و کارگردان صرفاً اثری را ساخته‌اند که تماماً ادایی است و تراژدی اختلاف طبقاتی بیشتر روی محوریت آن می‌چرخد. اختلاف طبقاتی که دو طرف ماجرا و قصه هم غیرقابل باورپذیر هستند.
نمی‌دانم در ذهن نویسنده چه می‌گذشته است، اما اینکه حس دو بُعد از جامعه را همزمان نتوانی به مخاطب خودت برسانی، یعنی موفق نبودی. این اثر ایده مرده‌ای دارد که می‌خواهد با جامعه‌ی ادایی نسل پولدار تلفیق شود، اما نمی‌نتواند این کار را انجام دهد.
نویسنده و کارگردان با ساخت این اثر سعی داشتند تا اختلاف دو طرز فکر را نشان دهند؛ اما دقیقاً جایی بین وسط این دو گیر می‌کنند. ایده مانند خمیر نانی عمل می‌کند که به خوبی ورز داده نشده است و کیفیت بالایی ندارد.
این سریال از لحاظ ساختاری نیز به شدت مشکل دارد. صداگذاری فیلم به شدت اذیت‌کننده است. گاهی اوقات صدا به‌قدری پایین می‌آید که مخاطب باید ولوم را تا آخر بالا ببرد و بعضی وقت‌ها نیز به صورت ناگهانی بالا می‌آید و بیننده شوکه می‌شود.
تدوین‌ها به شدت زیاد هستند و از نیمه دوم فیلم، مخاطب را خسته می‌کنند؛ در صورتی‌که یک اثر درام، نباید تا این تعداد کات بی‌موقع و پرش بین شخصیت داشته باشد. شاید اگر با اثر سورئالی که در پوستر و تریلر دیده‌ایم، طرف بودیم می‌شد این تعداد کات را منطقی دانست، اما با این ایده و داستان، این اتفاق صرفاً ضعف محسوب می‌شود. شاید کارگردان می‌خواست فضای ملتهبی را به مخاطب نشان بدهد؛ اما من این فضا را دریافت نکرده‌ام.
قسمت اول یک سریال، مهم‌ترین بخش آن است. مخاطب باید در قسمت ابتدایی تمام چیزهایی که می‌خواهد در طول سریال با آن‌ها درگیر شود را درک کند. مشکل قسمت ابتدایی این بود کارگردان همه‌چیز را در بسته تحویل داد و مخاطب را به حال خود رها کرد.
بیننده در پایان قسمت ابتدایی، هیچ یک از شخصیت‌ها را نمی‌شناسد و این بزرگ‌ترین چیزی است که باعث می‌شود بسیاری از مخاطبان حرفه‌ای دنیای سینما و تلوزیون، برای قسمت دوم لحظه‌شماری نکنند. کارگردان حتما باید یک فکری به حال گستردگی شخصیت‌ها در ادامه قسمت‌ها بکند.
جمع‌بندی
به صورت کلی، قسمت اول روایتی نداشت و به قول یکی از منتقدان، اگر قسمت 0 نام‌گذاری می‌شد شاید جذاب‌تر بود. قسمت اول به صورت کلی در نشان دادن یک تراژدی خاص، موفق بود اما داستانی را نشان نمی‌داد که باورپذیر باشد.
این قسمت برای قضاوت بسیار زود است و نمی‌توان گفت که ارزش دیدن دارد یا خیر. با توجه به اینکه موضوعیت کلی داستان چیزی را نشان می‌دهد که مخطب ایرانی با آن ارتباط برقرار می‌کند، می‌توان انتظار داشت که افراد زیادی هم با این سریال ارتباط برقرار کنند؛ اما نقد سریال گزدن زنی توسط فیگار به نکات منفی این اثر نیز می‌پردازد و به شما نگاه عمیق‌تری از سریال نشان می‌دهد.
به صورت کلی، چون داستان و ژانر در قسمت ابتدایی مشخص نبود، ما حداقل باید دو قسمت دیگر صبر کنیم تا نظر نهایی را درباره کلیت داستان و سریال بگوییم.
بیشتر بخوانید:
- نقد و بررسی فیلم کلاغ (The Crew)
- نقد و بررسی قسمت اول تا پنجم فصل دوم سریال ارباب حلقه‌ها: حلقه‌های قدرت
- نقد و بررسی انیمه بلو لاک قسمت ناگی (Blue Lock Episode Nagi 2024)
- نقد و بررسی فیلم بیبی گرل (Babygirl 2024)
- نقد و بررسی فیلم انواع مهربانی (Kinds of Kindness)
نظر شما درباره‌ی مطلب نقد سریال گردن زنی چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.