نقد فیلم ماموریت غیرممکن روزشمار نهایی به بررسی آخرین تلاش ایتان هانت برای مقابله با هوش مصنوعی سرکش و تهدید جهانی میپردازد.
فیلم Mission: Impossible – The Final Reckoning محصول سال ۲۰۲۵ یک اثر هیجانانگیز در ژانر اکشن و جنایی آمریکایی است که به کارگردانی کریستوفر مککواری و با فیلمنامهای مشترک از او و اریک جندرسن ساخته شده است.
این فیلم دنباله مستقیم Mission: Impossible – Dead Reckoning Part One (۲۰۲۳) و هشتمین قسمت از مجموعه ماموریت غیرممکن محسوب میشود.
تام کروز برای آخرین بار نقش ایتان هانت را ایفا میکند و در کنار او بازیگرانی همچون هیلی اتول، وینگ ریمز، سایمون پگ، اسای مورالس، پوم کلمنتیف، هنری چِرنی و آنجلا باستِت حضور دارند.
داستان فیلم حول تلاشهای هانت و تیم Impossible Missions Force برای جلوگیری از نابودی بشریت توسط یک هوش مصنوعی سرکش به نام Entity میچرخد.
نقد فیلم ماموریت غیرممکن روزشمار نهایی

نقد فیلم Mission: Impossible 8 و بازخوردهای آن عموماً مثبت بودند، اگرچه در مقایسه با قسمتهای قبلی کمی محتاطانهتر به نظر رسیدند.
بسیاری از منتقدان صحنههای اکشن فیلم را تحسین کردهاند، اما بخش ابتدایی آن را کند و سنگین با توضیحات اضافی دانستند. در وبسایت راتن تومیتوز 80% از ۴۱۷ نقد ثبتشده مثبت گزارش شده است و جمعبندی سایت میگوید:
با اکشن، زمان اجرا و وسعتی عظیم، روزشمار نهایی خداحافظی احساسی با ایتان هانت است که مأموریت خود را با سبک همیشگی غیرممکن به انجام میرساند.
متاکریتیک نیز امتیاز ۶۷ از ۱۰۰ را به فیلم اختصاص داده و آن را «عموماً مطلوب» ارزیابی کرده است. نظرسنجیهای مخاطبان نشان میدهد که فیلم نمره متوسط «A–» دریافت کرده و ۷۹٪ از بینندگان آن را به دیگران توصیه میکنند.
خداحافظی با ایتان هانت
پس از سه دهه و هفت فیلم پرهیجان، انتظار میرفت که هشتمین و آخرین قسمت از فرنچایز Mission: Impossible با عنوان The Final Reckoning، خداحافظی باشکوهی با شخصیت ایتان هانت (تام کروز) باشد؛ اما متأسفانه آنچه ارائه شده است، نه تنها از استانداردهای قبلی فاصله دارد، بلکه بهطرز ناراحتکنندهای خستهکننده و پراکنده است.
روایت و فیلمنامه: یک تلاش ناموفق برای پایان دادن به سری
The Final Reckoning مستقیم ادامه Dead Reckoning Part One است و در آن ایتان هانت و تیم IMF باید از نابودی بشر توسط یک هوش مصنوعی به نام The Entity جلوگیری کنند.
در ابتدا طرح داستانی روی کاغذ شاید مشابه قسمتهای قبلی به نظر برسد، اما اجرای آن کاملاً متفاوت است. داستان بیش از حد جدی و خودمحور شده و تمرکز روی پیچیدگیهای روایی به جای سرگرمی و هیجان، باعث شده تا تجربه کلی خستهکننده و پراکنده شود.
فیلم با نیم ساعت ابتدایی پر از فلشبک و مونتاژهای صوتی برای یادآوری وقایع قسمت قبل آغاز میشود؛ گویی مخاطب موظف است تمام هفت فیلم قبلی را به یاد داشته باشد تا چیزی از این قسمت بفهمد. این روند، از همان ابتدا انرژی فیلم را کاهش میدهد و حس فوریت و تعلیق را از بین میبرد.
علاوه بر این فیلم به بازنویسی برخی نقاط داستانی قدیمی و معرفی شخصیتها و اتفاقات کماهمیت میپردازد. موضوعاتی مانند Rabbit’s Foot یا فرزند جیم فِلپس، بدون هیچ توضیح ضروری وارد روایت شده و حس بیربطی و پرشدن فیلم با محتوای اضافی را القا میکند. بهطور کلی، The Final Reckoning قربانی «اتصال برای اتصال» شده و فراموش کرده که باید داستانی جذاب و مستقل ارائه دهد.
کارگردانی و رویکرد کریستوفر مککواری

کریستوفر مککواری برای چهارمین بار کارگردانی یک فیلم Mission: Impossible را برعهده داشته و در گذشته با Fallout یکی از بهترین آثار سری را ارائه کرده بود؛ اما این بار او به اشتباه، رویکردهای موفق قبلی را دوباره و بهصورت افراطی دنبال کرده و در نتیجه فیلمی تولید شده که نه تنها در روایت شکست میخورد، بلکه از نظر لحن و سبک نیز دچار مشکل است.
مککواری این بار بیش از حد به جدیت و خودمحوری فیلم اهمیت داده است؛ از نمایش مفاهیم فلسفی مانند هوش مصنوعی گرفته تا تلاش برای ایجاد یک پایان «معنادار» برای فرنچایز، همه چیز در خدمت سرگرمی نیست. نیمه اول فیلم کند و پر از توضیحات اضافی است، در حالی که تنها در آخرین یک ساعت، فیلم کمی از هیجان و اکشن اصیل خود بهره میبرد.
اکشن و جلوههای بصری: درخشان اما بیمعنا
اگرچه داستان و روایت فیلم ضعف دارند، اما بخش اکشن همچنان ستودنی است. سکانسهای زیر آب با زیردریایی و نبرد هوایی، نمونههایی از مهارتهای خیرهکنندهی تام کروز و تیم بدلکاران هستند.
در این لحظات میتوان لذت واقعی فرنچایز را حس کرد؛ اما مشکل اینجاست که این اکشنها بیسروته هستند و هیچ زمینه داستانی برای آنها ارائه نمیشود. بدون درک دلیل یا هدف، هر حرکت و خطر، صرفاً نمایشی از مهارت بدلکاران است و هیجان فیلم کاهش پیدا میکند.
این وضعیت باعث شده است که تماشاگر، هرچند از صحنههای بصری لذت ببرد، اما هیچ ارتباط احساسی با داستان نداشته باشد و لحظات مهم فیلم تأثیرگذاری خود را از دست بدهند.
بازیگری: تام کروز و تیم همیشگی
تام کروز، که همواره قلب فرنچایز بوده، بار دیگر نقش ایتان هانت را با انرژی و تعهد مثالزدنی خود ایفا کرده است. او همچنان برای هر صحنه اکشن تمام توان خود را به کار میگیرد و حضورش برای طرفداران فیلم ارزشمند است.
سایر اعضای تیم، از جمله سایمون پگ و وینگ رامز، نیز همان نقشهای همیشگی خود را بازی میکنند و سعی میکنند در حد توان جذابیت شخصیتها را حفظ کنند.
با این وجود مشکل فیلم این است که هیچ کدام از شخصیتها فرصت کافی برای رشد یا ایجاد ارتباط عاطفی با مخاطب ندارند. تقریباً هیچ لبخندی، هیچ لحظه سبک و هیجانانگیزی وجود ندارد و شخصیتها کاملاً جدی و یکبعدی باقی میمانند.
ضعف در لحن و سرگرمی
یکی از نقاط ضعف بزرگ فیلم، جدی بودن بیش از حد آن است. فرنچایز Mission: Impossible همواره با ترکیبی از اکشن، هیجان و لحظات سرگرمکننده شناخته شده بود؛ اما The Final Reckoning بیشتر شبیه یک مطالعه فلسفی درباره تکنولوژی و پایان دنیاست تا یک فیلم جاسوسی سرگرمکننده.
لحن خشک و ملالآور فیلم، مخاطب را از همان ابتدا خسته میکند و تنها در یک ساعت پایانی، حس اکشن واقعی به او منتقل میشود.
جمعبندی و نمرهدهی

Mission: Impossible – The Final Reckoning با وجود لحظات اکشن خیرهکننده و حضور درخشان تام کروز، نتوانسته است خداحافظی شایستهای با ایتان هانت باشد. داستان پراکنده، بازنویسی نقاط کماهمیت و لحن بیش از حد جدی، باعث شده تا فیلم نه تنها سرگرمکننده نباشد، بلکه احساس پایان تلخ و ناامیدکنندهای به مخاطب بدهد.
نظر شما دربارهی مطلب نقد فیلم ماموریت غیرممکن روزشمار نهایی چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.