شب گذشته، سینمای برزیل شاهد لحظه‌ای به‌یادماندنی در تاریخ خود بود. فیلم I’m Still Here به کارگردانی والتر سالس موفق شد در نود و هفتمین دوره جوایز آکادمی، جایزه بهترین فیلم بین‌المللی را از آن خود کند.
این نخستین باری است که برزیل این افتخار را در مراسم اسکار به دست می‌آورد.
خلاصه داستان فیلم I’m Still Here
این فیلم داستان زنی به نام ماریا را روایت می‌کند که در دهه ۱۹۷۰، در بحبوحه حکومت نظامی برزیل، در جستجوی همسر ناپدیدشده خود دست به سفری خطرناک در دل خیابان‌های پرآشوب ریو دو ژانیرو می‌زند.
بازی درخشان فرناندا تورس، که نامزد اسکار بهترین بازیگر زن نیز شده بود، در کنار فرناندا مونتنگرو، آنتونیا سابویا و سلتون ملو، جان تازه‌ای به این روایت تاریخی بخشیده است.
فیلم هنوز اینجا هستم برای کسب این جایزه، با فیلم‌های سرشناسی رقابت می‌کرد:
- امیلیا پرز از فرانسه
- دانه انجیر معابد از آلمان
- دختری با سوزن از دانمارک
- جریان» از لتونی
بسیاری انتظار داشتند که امیلیا پرز برنده این جایزه شود و اسکار را پس از سه دهه برای فرانسه به ارمغان بیاورد، اما فیلم برزیلی توانست نظر اعضای آکادمی را جلب کند.
پس از دریافت جایزه، والتر سالس با احساسی عمیق گفت:
این افتخاری بزرگ است که در کنار چنین فیلمسازان برجسته‌ای این جایزه را دریافت می‌کنم. اما این جایزه متعلق به زنی است که در برابر ظلم و ستم، تسلیم نشد و برای حقیقت جنگید. و همچنین به دو هنرمند خارق‌العاده: فرناندا تورس و فرناندا مونتنگرو که این داستان را با تمام وجود به تصویر کشیدند.”
برزیل پیش از این پنج بار نامزد اسکار بهترین فیلم بین‌المللی شده بود اما هر بار دست خالی بازگشته بود:
- وعده‌ها» (۱۹۶۲)
- وکواتریلو» (۱۹۹۵)
- چهار روز در سپتامبر» (۱۹۹۷)
- ایستگاه مرکزی» (۱۹۹۸)
- هنوز اینجا هستم» (۲۰۲۴)
این موفقیت برای والتر سالس معنای ویژه‌ای دارد، چرا که او پیش از این با ایستگاه مرکزی آخرین حضور برزیل در این رقابت را رقم زده بود. جالب اینکه در آن سال، فرناندا مونتنگرو به عنوان اولین بازیگر زن برزیلی، نامزد اسکار شد و حالا دخترش، فرناندا تورس، همان مسیر را ادامه داده و دومین بازیگر زن برزیلی نامزد اسکار شده است.
علاوه‌بر موفقیت در بخش فیلم بین‌المللی، فیلم I’m Still Here و امیلیا پرز توانستند نامزد جایزه بهترین فیلم سال نیز شوند. این اتفاقی نادر در تاریخ اسکار است که تنها ده فیلم بین‌المللی پیش از این به آن دست یافته‌اند، از جمله:
- زد (۱۹۶۹)
- زندگی زیباست» (۱۹۹۸)
- ببر خیزان، اژدهای پنهان (۲۰۰۰)
- روما (۲۰۱۸)
- انگل (۲۰۱۹) – تنها فیلمی که هر دو جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلم بین‌المللی را برده است.
پس از اعلام این خبر، خیابان‌های برزیل پر از شور و هیجان شد. مردم در شهرهای مختلف، به ویژه ریو دو ژانیرو، در خیابان‌ها جشن گرفتند و ویدیوهایی از شادی آن‌ها منتشر شد. در یکی از این ویدیوها، دیده می‌شود که هنگام اعلام نامزدهای بهترین فیلم بین‌المللی، برخی از تماشاگران به فیلم «امیلیا پرز» واکنش منفی نشان دادند اما از انیمیشن «جریان» استقبال کردند.
همچنین، واکنش مجریان یک شبکه مکزیکی که از شکست «امیلیا پرز» خوشحال شده بودند و شادی خود را ابراز کردند، در فضای مجازی بازتاب زیادی داشت.
پیروزی فیلم I’m Still Here نه‌تنها یک موفقیت سینمایی، بلکه نقطه عطفی در تاریخ سینمای برزیل و جشنواره اسکار محسوب می‌شود.
نظر شما درباره‌ی جوایز اسکار 2025 چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار در میان بگذارید.