فیلم Alpha به کارگردانی ژولیا دوکورنو، با وجود تحسین ایستاده در جشنواره کن، از سوی بسیاری از منتقدان اثری کلیشه‌ای و پرنقص توصیف شده است.
فیلم جدید ژولیا دوکورنو با نام «آلفا» که در جشنواره کن به نمایش درآمد، با واکنش‌هایی به‌شدت متضاد مواجه شده است. این فیلم که گلشیفته فراهانی یکی از بازیگران اصلی آن است، در شب اکران ۱۲ دقیقه تشویق ایستاده دریافت کرد، اما منتقدان سینمایی آن را اثری کلیشه‌ای، سنگین و در بسیاری لحظات بی‌روح توصیف کرده‌اند.
داستان فیلم Alpha در شهری خیالی که حال‌وهوایی شبیه به نیویورک دهه ۱۹۸۰ دارد روایت می‌شود. شخصیت اصلی دختری یازده‌ساله به نام آلفاست که در میانه بحران جهانی ایدز، با بیماری والدینش روبه‌رو می‌شود و برای نخستین‌بار با تجربه مرگ، سوگ و آسیب روانی دست‌وپنجه نرم می‌کند. در کنار فراهانی، چهره‌هایی مانند اما مکی، ملیسا بوروس و فینگان الدفیلد نیز در این فیلم حضور دارند.
منتقد ورایتی با انتقاد از پرداخت شخصیت‌ها نوشته است:
دردناک است که ببینی بازیگرانی چنین توانا، در نقش‌هایی ظاهر شده‌اند که به‌ندرت از کلیشه‌های آشنای سینمای مستقل عبور می‌کنند.
در همین حال، «ایندی‌وایر» فیلم را تلاشی نافرجام برای یافتن زبانی تازه دانسته و نوشته:
فیلم در آغاز به دنبال سبکی نوین است، اما خیلی زود این تلاش بی‌ثمر به نظر می‌رسد. ترکیبی از سنگینی فرمی و سبکی محتوایی، فیلم را به اثری تهی از تأثیر بدل کرده است.
در سوی مقابل، برخی نقدها نگاهی امیدوارانه‌تر به «آلفا» دارند. «رپ» با لحنی مثبت نوشته است:
با پیش‌روی داستان و عمیق‌تر شدن انزوای خانواده آلفا، جاه‌طلبی روایی فیلم هم افزایش می‌یابد. ممکن است مخاطب برای هماهنگ شدن با لحن اثر کمی زمان نیاز داشته باشد، اما در نهایت به پاداش احساسی ارزشمندی می‌رسد.
از سوی دیگر، «گاردین» که تنها یک ستاره از پنج به فیلم داده، «آلفا» را یکی از ناامیدکننده‌ترین آثار بخش مسابقه کن معرفی کرده و آن را «درجه سه» نامیده است.
در همین راستا، منتقد «نکست بست پیکچر» نیز اعتقاد دارد فیلم زیر بار مفاهیم متعددش له شده و در نهایت مخاطب را هم مثل شخصیت‌هایش سردرگم و دل‌زده رها می‌کند.
با این حال، «تایمز» به توانایی دوکورنو در یافتن زبان جدیدی برای بازنمایی خاطرات، اعتیاد و تنهایی اشاره کرده و نوشته است:
هرچند روایت گاه پیچیده و مبهم می‌شود، اما فیلم در لحظات زیادی تأثیرگذار باقی می‌ماند.
در مجموع، به نظر می‌رسد فیلم آلفا تلاشی است جسورانه برای بیان احساسات انسانی در قالبی تجربی و متفاوت، اما همین جاه‌طلبی شاید باعث شده باشد که فیلم در رسیدن به تأثیری پایدار، ناموفق عمل کند.