فیلم زن و بچه سعید روستایی روایتگر نبرد یک زن تنها برای حفظ خانواده و عدالت است؛ درامی تلخ که در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ نگاه‌ها را ربود.
فیلم سینمایی زن و بچه (Woman and Child) جدیدترین اثر سعید روستایی ، کارگردان شناخته‌شده سینمای ایران است که در سال ۲۰۲۵ ساخته شده و با بازی درخشان پریناز ایزدیار، پیمان معادی، حسن پورشیرازی، فرشته صدرعرفایی و سحر گلدوست بر پرده آمده است.
این فیلم برای نخستین بار در بخش مسابقه اصلی هفتاد و هشتمین دوره جشنواره فیلم کن در تاریخ ۲۲ مه ۲۰۲۵ (1 خرداد 1404) به نمایش درآمد و نامزد نخل طلایی شد؛ افتخاری مهم برای روستایی و سینمای ایران.
نقدهای فیلم زن و بچه ؛ داستانی از دل زخم‌های یک مادر
در فیلم زن و بچه ، با پرتره‌ای پرتنش از زنی به نام مهناز روبه‌رو هستیم؛ پرستاری چهل‌وپنج‌ساله که سال‌هاست همسرش را از دست داده و بار زندگی را به تنهایی بر دوش می‌کشد. مهناز در حالی که در تدارک ازدواج مجدد با مردی به نام حمید است، باید با رفتارهای پرخاشگرانه و غیرقابل‌پیش‌بینی پسر نوجوانش، علیار نیز مقابله کند.
اخراج علیار از مدرسه، زنگ خطری است که همه چیز را به چالش می‌کشد؛ اما این تنها آغاز بحران‌هاست. یک حادثه‌ی تراژیک، زندگی مهناز را در مسیری تاریک و ناعادلانه قرار می‌دهد. او که سال‌ها سکوت کرده بود، حالا مصمم است که صدای خود را بلند کند و برای حق و عدالت بجنگد؛ حتی اگر به بهای همه‌چیز تمام شود.
روایت فیلم با نگاهی انسانی، عمیق و در عین حال بی‌پیرایه به رابطه‌ی مادر و فرزند، فشارهای اجتماعی و تبعات انتخاب‌های شخصی می‌پردازد. فیلم زن و بچه نه‌تنها تصویری پرتنش از یک بحران خانوادگی ارائه می‌دهد، بلکه ساختار دراماتیکی دارد که مخاطب را تا آخرین لحظه با خود همراه می‌سازد.
در ادامه، نقد و نمرات این فیلم سینمایی آورده شده است:
پیتر برادشاو – روزنامه گاردین
سعید روستایی در جدیدترین فیلم خود، تصویری انتقادی از مردی خودخواه و پرادعا به نمایش می‌گذارد؛ مردی که گمان می‌کند می‌تواند با تسلط و کنترل، زندگی زنی بیوه را که قصد ازدواج با او دارد، در دست بگیرد. این شخصیت، نماد مردان قدرت‌طلبی‌ست که در پس چهره‌ای ظاهراً حامی، در پی تحمیل خواسته‌های خود به دیگران هستند.
پیتر دیبراگ – روزنامه ورایتی
چهارمین فیلم بلند سعید روستایی، با وجود نیت ستودنی‌اش برای حمایت از زنان، گامی رو به عقب در کارنامه این فیلمساز جوان و مستعد ایرانی به شمار می‌رود.
او در این اثر، مادری را به تصویر می‌کشد که تصمیمات عجولانه‌اش نه‌تنها گره‌ای از مشکلات باز نمی‌کند، بلکه وضعیت را برای خود و اطرافیانش پیچیده‌تر می‌سازد. تضاد میان پیام حمایتی فیلم و مسیر پرخطای شخصیت اصلی، پرسش‌هایی درباره نگاه فیلمساز به مسئولیت‌پذیری زنان در بستر جامعه برمی‌انگیزد.
سوفی مانکس کافمن – ایندی وایر
اغلب ما درک درستی از جایگاه مشکلات‌مان در طیفی میان روزمرگی و فاجعه نداریم. یک روز تمام نگرانی‌هایت به پذیرش خانواده همسرت محدود می‌شود یا به دردسرهای مدرسه‌ای که نمی‌داند با پسر سرکشت چه کند؛ اما روز بعد، ناگهان همه‌چیز فرو می‌ریزد و هیچ تکیه‌گاهی برای اضطراب‌های معمول زندگی باقی نمی‌ماند.
در فیلم زن و بچه، سعید روستایی این لغزش سهمگین از دغدغه‌های روزمره به دل تاریکی را با چاقویی که مدام در زخم می‌چرخد، به تصویر می‌کشد؛ داستان پرالتهاب زنی تنها، مادری فداکار و پرستاری فروتن که در تقابل با تقدیر، به مرز انفجار نزدیک می‌شود.
جردن مینتزر – هالیوود ریپورتر
سعید روستایی، فیلمساز جوان و مستعد ایرانی، پس از ساخت چهار فیلم سینمایی که سه‌تای آن‌ها آثاری پرشخصیت و بلندپروازانه بوده‌اند، به کارگردانی شناخته می‌شود که هر بار با جسارتی مثال‌زدنی، خود را به چالش می‌کشد.
روستایی که اکنون ۳۵ سال دارد، در هر فیلمش سراغ سوژه‌هایی می‌رود که به‌سادگی قابل مهار نیستند. فیلم مهیج و جنایی او در سال ۲۰۱۹ با عنوان متری شیش و نیم، ترکیبی درخشان از تنش ارتباط فرانسوی و فضای اجتماعی سریال وایر در بستر ایران امروز بود.
در سال ۲۰۲۲ نیز با برادران لیلا، درامی خانوادگی که همانند فیلم تازه‌اش در بخش رقابتی جشنواره کن نمایش داده شد، روایتی نفس‌گیر با رگه‌هایی از پدرخوانده و فضای اجتماعی آثار اصغر فرهادی ارائه کرد؛ فیلمی که از نظر بازیگری، یکی از بهترین‌های سال به‌شمار می‌رفت.
هرچند این درام خانوادگی گاه سنگین و شلوغ به نظر می‌رسد، اما در بسیاری از لحظات، استعداد خیره‌کننده سعید روستایی را به‌عنوان فیلمسازی جوان و دغدغه‌مند به رخ می‌کشد؛ فیلمسازی که بی‌تردید داستان‌های بسیاری برای روایت دارد.
جاناتان رومنی – اسکرین دیلی
فیلم ایرانی «زن و بچه» ساخته‌ی سعید روستایی، که پس از برادران لیلا دومین حضور او در بخش رقابتی جشنواره کن به شمار می‌رود، دقیقاً بر مرز همین خطر حرکت می‌کند.
روستایی در این اثر، داستان زنانی را روایت می‌کند که در دل ساختارهای ناعادلانه و زیر سلطه‌ی نهادهای مردسالار، با بحران‌های پیاپی مواجه می‌شوند؛ زنانی که یا باید در کنار هم بایستند، یا در برابر فشارهای بیرونی فروبپاشند؛ اما آنچه وجه اعتراضی فیلم را تضعیف می‌کند، زنجیره‌ای‌ست از اتفاقات ناگهانی و تصاعدی که بیش از آن‌که ضربه‌زننده باشند، بیش‌فعالی دراماتیک ایجاد می‌کنند.
در نهایت، این بازی قدرتمند بازیگرانی همچون پریناز ایزدیار است که فیلم را از سقوط نجات می‌دهد و بار احساسی روایت را حفظ می‌کند.
نمرات فیلم زن و بچه
پس از نمایش فیلم زن و بچه در بخش رقابتی اصلی جشنواره کن 2025 که دومین حضور سعید روستایی را در این رویداد مهم رقم زد و با بیش از ده دقیقه تشویق تماشاگران همراه بود، این فیلم در میان نقدهای مختلف نمره کلی 1.9 از 4 را در جدول امتیازدهی منتقدان اسکرین کسب کرد.
رابی کالین و تیم روبی از روزنامه تلگراف تنها منتقدانی بودند که به زن و بچه چهار ستاره کامل دادند، در حالی که منتقدان نشریات سینمایی پوزیتیف فرانسه، دیزایت آلمان، گاردین و لوموند فرانسه با دو ستاره نسبتاً محتاطانه از فیلم روستایی استقبال کردند.
از سوی دیگر، برخی منتقدان وب‌سایت‌های مدوزا روسیه، فیلفان مصر، بانکوک پست و اسکرین اینترنشنال امتیاز یک ستاره را به این فیلم اختصاص دادند تا میانگین نمرات فیلم به 1.9 برسد.
برای مقایسه، فیلم‌های دو دادستان ساخته سرگی لازنیتسا و یک تصادف ساده از جعفر پناهی با نمره 3.1 تا کنون بالاترین امتیازها را در این جدول به دست آورده‌اند. این اثر بدون شک پس از اکران عمومی، یکی از بهترین فیلم های 2025 خواهد شد.
نظر شما درباره‌ی فیلم زن و بچه چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار در میان بگذارید.