چالش جدید اینستاگرام با نام عقاب خونی میان جوانان ایرانی ترند شده و نگرانی‌ها درباره خطرات جسمی و روانی آن رو به افزایش است.
فضای مجازی این روزها میزبان چالشی تازه و بحث‌برانگیز است؛ کافی‌ست نگاهی به شبکه‌های اجتماعی بیندازید تا با ویدئوهایی مواجه شوید که در آن، جوانان دست‌های خود را از پشت باز کرده و از جایی آویزان شده‌اند. این ویدئوها با هشتگ عقاب خونی منتشر می‌شوند.
عقاب خونی یا Blood Eagle نام خود را از افسانه‌ای وایکینگی گرفته که در آن شکنجه‌ای وحشیانه و دردناک اجرا می‌شد. در روایت‌های تاریخی، وایکینگ‌ها پشت قربانی را می‌شکافتند و دنده‌ها را طوری باز می‌کردند که شبیه بال‌های یک عقاب به نظر برسد. اگرچه نسخه مجازی این چالش خبری از خونریزی ندارد، اما تقلید حرکتی نمادین از آن، با پخش آهنگ‌های غیرایرانی و ثبت ویدئو، حالا به یکی از ترندهای خطرناک میان نوجوانان و جوانان ایرانی تبدیل شده است.
ریشه‌های تاریخی و افسانه‌ای
روایت عقاب خونی نخستین بار در «ساگاها» و اشعار اسکالدیک (Skaldic Poetry) قرون وسطی دیده شد؛ متونی که زندگی، جنگ‌ها و آیین‌های مردم اسکاندیناوی را شرح می‌دهند.
بر اساس این داستان‌ها، عقاب خونی روشی برای مجازات دشمنان سرسخت یا خائنان بود. در این مراسم جلاد پشت قربانی را می‌شکافت، دنده‌ها را از ستون فقرات جدا می‌کرد و به سمت بیرون می‌کشید تا شکلی شبیه به بال‌های یک عقاب ایجاد شود.
سپس شش‌ها را بیرون آورده و روی بال‌ها قرار می‌دادند. این تصویر، ترکیبی از خشونت و نمادگرایی بود. عقاب، پرنده‌ای که در فرهنگ وایکینگ‌ها اغلب با جنگ، شجاعت و حتی مرگ شرافتمندانه پیوند داشت.
حقیقت یا اغراق؟
پژوهشگران تاریخ وایکینگ‌ها هنوز بر سر اینکه عقاب خونی واقعاً رخ داده یا تنها استعاره‌ای شاعرانه بوده است، اختلاف نظر دارند. برخی معتقدند که این توصیف‌ها بیشتر جنبه ادبی داشته و برای القای خشونت دشمنان یا نمایش شجاعت قهرمانان ساخته شده است.
از نگاه آنان احتمال انجام فیزیکی چنین شکنجه‌ای، با توجه به شرایط و ابزار آن دوران، بسیار دشوار و حتی ناممکن به نظر می‌رسد. با این وجود گروهی دیگر می‌گویند که وایکینگ‌ها به دلیل ساختار جنگی و آیین‌های قربانی‌محور خود، ممکن است واقعاً چنین روشی را اجرا کرده باشند.
رمز و راز نماد عقاب
عقاب در اسطوره‌شناسی اسکاندیناوی جایگاه ویژه‌ای داشت. این پرنده اغلب بر فراز درخت یگدراسیل (Yggdrasil) – درخت اسطوره‌ای جهان – دیده می‌شد و در افسانه‌ها به عنوان پیام‌آور خدایان یا ناظر بر نبردها توصیف می‌شد.
اجرای عقاب خونی می‌توانست استعاره‌ای از پرواز روح قربانی به جهان دیگر باشد، یا نشانه‌ای از سلطه و برتری جنگجو بر دشمن شکست‌خورده. این لایه‌های نمادین باعث شده که حتی اگر این عمل واقعی نبوده باشد، باز هم قدرت روایی آن در ادبیات حماسی اسکاندیناوی حفظ شود.
بازتاب در فرهنگ عامه
در سال‌های اخیر این چالش جدید اینستاگرام در سریال‌ها، بازی‌های ویدیویی و آثار هنری زنده شده است. سریال معروف Vikings یکی از برجسته‌ترین نمونه‌هایی بود که این شکنجه را به‌صورت تصویری و با جزئیات هولناک به نمایش گذاشت.
همچنین بازی‌هایی مانند Assassin’s Creed: Valhalla از این عنصر برای ایجاد حس اصالت و خشونت تاریخی بهره برده‌اند. این بازنمایی‌ها اغلب با هدف جلب هیجان و کنجکاوی مخاطبان انجام می‌شوند، اما ناخواسته مرز میان تاریخ و سرگرمی را نیز کمرنگ می‌کنند.
چالش جدید اینستاگرام
با گسترش فضای مجازی، اصطلاح و نماد عقاب خونی از دنیای داستانی و رسانه‌ای به شکل یک چالش در شبکه‌های اجتماعی منتقل شده است. در نسخه امروزی، خبری از خشونت فیزیکی نیست؛ بلکه افراد دستان خود را از پشت باز می‌کنند، انگار که بال‌های یک عقاب را باز کرده‌اند و این لحظه را در ویدیو ثبت می‌کنند.
اغلب این ویدیوها با موسیقی‌های تند یا حماسی همراه و با هشتگ‌هایی مانند #BloodEagle یا «عقاب_خونی» منتشر می‌شوند. این چالش به‌ویژه میان نوجوانان و جوانان، به‌سرعت در تیک‌تاک و اینستاگرام محبوب شد.
واکنش‌ها و نگرانی‌ها
در حالی که برخی کاربران این چالش را بی‌ضرر و صرفاً سرگرم‌کننده می‌دانند، عده‌ای دیگر آن را بازتولید نماد خشونت و عادی‌سازی مفاهیم خشن در ذهن نسل جوان می‌دانند.
روان‌شناسان هشدار داده‌اند که استفاده بی‌پروا از چنین مفاهیمی، حتی در قالب سرگرمی، می‌تواند حساسیت افراد نسبت به خشونت واقعی را کاهش دهد. به‌علاوه، برخی نسخه‌های خلاقانه این چالش شامل حرکات خطرناک یا استفاده از مکان‌های مرتفع می‌شوند که ریسک آسیب جسمی را بالا می‌برد.
لایه‌های روان‌شناختی و اجتماعی
محبوبیت چالش‌هایی مانند عقاب خونی نشان می‌دهد که جوانان همچنان به دنبال آزمودن مرزها، تجربه هیجان و کسب توجه آنلاین هستند. این نوع چالش‌ها ترکیبی از هیجان جمعی، هویت‌سازی گروهی و میل به جلب بازخورد مثبت (لایک و کامنت) را در خود دارند.
از سوی دیگر استفاده از یک نماد تاریخی خشونت‌بار، نشان می‌دهد که فرهنگ دیجیتال امروز می‌تواند مفاهیم قدیمی را از معنای اصلی خود جدا کرده و در بستری کاملاً متفاوت بازآفرینی کند.
نظر شما درباره‌ی چالش Blood Eagle چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار در میان بگذارید.