در نقد فیلم مرتع به بررسی درامی روانشناختی میپردازیم که با روایت داستانی ساده، تاثیرات محیط بر روابط انسانی را به تصویر میکشد.
فیلم مرتع یم اثر درام محصول سال 2024 به کارگردانی «نورا فینگشایت» محسوب میشود که بر اساس فیلمنامهای که او به همراه «ایمی لیپترات» نوشته، ساخته شده است.
داستان این فیلم نیز با همکاری «دیزی لوئیس» و «لیپترات» شکل گرفته و برگرفته از خاطرات منتشر شده «لیپترات» با همین عنوان در سال 2016 است. مرتع به عنوان یک تولید مشترک بین انگلستان و آلمان، بازیگرانی همچون «سرشه رونان» که در مقام تهیهکننده نیز حضور دارد، به همراه «پاپا اسیئدو»، «نبیل الوهابی»، «ایزوکا هویل»، «لورن لایل»، «ساسکیا ریوز» و «استفن دیلین» را در نقشهای مکمل به خود اختصاص داده است.
ادامه مطلب در ادامه
بیشتر بخوانید:
برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، میتوانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون و برای دانلود فیلمها و سریالهای روز دنیا به کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.
نقد فیلم مرتع (The Outrun)
با استفاده از لیست زیر میتوانید به بخش مورد نظر خود مراجعه کنید:
این فیلم اولینبار در ژانویه 2024 در جشنواره فیلم ساندنس به نمایش درآمد و سپس در سپتامبر 2024 توسط استودیوکانال در انگلستان اکران شد. این فیلم نمرات بالایی دریافت کرد و نقد فیلم The Outrun در وبسایتهای مختلف، قابل قبول بود.
نقد و بررسی منتقدان
در وبسایت جمعآوری نقد راتن تومیتوز، 82% از 114 نقد منتقد برای فیلم مرتع مثبت بوده و میانگین امتیاز 7.4 از 10 به این اثر داده شده است. اجماع منتقدان وبسایت بیان میکند که با بهرهگیری از اجرای عمیقاً متعهدانه «سرشه رونان» در نقش اصلی، فیلم The Outrun تصویری تأثیرگذار از اعتیاد را به نمایش میگذارد؛ هرچند که ساختار روایی آن کمی شکلنگرفته است.
از سوی دیگر، متاکریتیک با استفاده از میانگین وزنی به فیلمها نمره میدهد، امتیاز 73 از 100 را بر اساس نقدهای 36 منتقد به این فیلم اختصاص داده است و آن را دارای نقدهای عموماً مطلوب توصیف میکند.
«آدریان هورتون» از نشریه گاردین این فیلم را اقتباسی تأثیرگذار و ظریف توصیف کرده و در بررسی فیلم The Outrun اظهار داشت:
این فیلم از بسیاری از کلیشههای اقتباسهای سینمایی زندگینامهای پرهیز کرده است.
«دیوید رونی» از هالیوود ریپورتر نیز در تحلیل فیلم The Outrun نوشت:
سومین اثر داستانی «فینگشایت»، کاوشهای عمیق او را در روان آسیبدیده زنانه ادامه میدهد. «رونان» خود را از نظر فیزیکی و احساسی تحت فشار قرار میدهد و نقشی «احساسی و پرتنش» را بهوجود میآورد.
اما آیا این فیلم دقیقاً همان چیزی است که منتقدین بزرگ سینما میگویند؟ در ادامه با نقد فیلم اوت ران به بررسی این موضوع میپردازیم.
تحلیل روایی و نقد ساختار فیلم
فیلم The Outrun داستان زنی 29 ساله از اسکاتلند را روایت میکند که در میانههای اعتیاد به الکل قرار دارد و در حال تلاش برای بهبودی است. در فیلم، این دو روند لزوماً به ترتیب پیش نمیروند و ما با یک اثر درام مواجه هستیم که سعی دارد تمامی جنبههای همان شخصیت را برای ما در نظر بگیرد و چیزی را از قلم نیندازد.
این درام، با بازی فوقالعاده «سرشه رونان»، بازیگری که به راحتی در این نقش زندگی میکند، به خوبی به تصویر کشیده شده است. فیلم بر اساس خاطرات اعتیاد «امی لیپتروت» در سال 2017 ساخته شده و شخصیت اصلی اکنون «رونا» نام دارد.
کارگردان آلمانی، «نوا فینگشیدت»، با رویکردی جدی و تأملی به داستان پرداخته و آن را به شیوهای آزادانه و غیرخطی ارائه میدهد که بر سطوح شکسته و حال و هوای فروپاشی و ناامیدی تمرکز دارد.
بخش عمدهای از فیلم در جزایر اورکنی، مجمعالجزایری در شمال اسکاتلند، فیلمبرداری شده است. مناظر خشن و بیرحم این جزایر، مانند صخرههای سیاه، امواج خروشان و جنگلهای بیانتهای آن، به عنوان نمادی از وضعیت روحی «رونا» به تصویر کشیده شدهاند. این تصویرسازی تا حدودی یادآور فیلمهای «اینگمار برگمان» است که از طبیعت برای بیان احساسات و مفاهیم فلسفی استفاده میکرد.
کارگردان دقیقاً با در نظر گرفتن همین عنصر داستان خود را پیش میبرد. تلاقی طبیعت و سبک زندگی «رونا»، بهوضوح ما را با زندگی که داشته آشنا میکند. با اینکه «برگمان» با تمام ریاضتش، در درون آثار خود درامی سختگیرانه و جدی داشت؛ اما فیلم The Outrun با وجود تمام تواناییهایش، بهنظر میرسد دچار یکنواختی و کسلکنندگی باشد.
فیلم در زمان پرش میکند که به خودی خود خوب است؛ اما هیچگاه به عنوان یک روایت، حرکت رو به جلویی پیدا نمیکند و ندارد. همدلی و کنجکاوی ما به صخرههای بیروح خستگی برخورد میکند و همین عنصر باعث میشود که روایت فیلم پیش نرود.
همدلی و کنجکاوی ما با شخصیتها مدام با سنگلاخهای خستگی مواجه میشود و این ناتوانی در ایجاد تحرک و پیشرفت در داستان، تجربهای دلگیر و سرد را به همراه دارد.
نقد فیلم مرتع
اکنون دیگر در هر نقد و بررسیای که درباره فیلمهای مرتبط با اعتیاد نوشته میشود، باید شامل پاراگرافی درباره کلیشههای این ژانر باشد. از یک نظر، همه این فیلمها مشابه هستند، زیرا الگوهای اعتیاد نیز یکساناند. مسئله واقعی این است که آیا فیلم مورد نظر در احساسات، جزئیات و در حس وقوع این رویداد برای یک فرد خاص، تمایز مییابد یا خیر.
فیلم The Outrun بهطرزی قابل توجهی خود را فراتر از این کلیشهها قرار میدهد. بهنظر میرسد که فیلم به نوعی قضاوتهای رایج در درامهای اعتیاد را پذیرفته و به ما میگوید که اینجا چیز جدیدی نیست. و هیچ چیز بیش از حد عمیقی نیز وجود ندارد.
«رونا» در اورکنی بزرگ شده، اما بخش زیادی از فیلم زمانی رخ میدهد که او به لندن نقل مکان کرده و در آنجا در حال آموزش برای تبدیل شدن به یک زیستشناس است.
در لندن، او را میبینیم که دیوانهوار در کلوبهای موسیقی الکترونیک میرقصد، با چشم کبود ظاهر میشود، از درسهای آزمایشگاهیاش جا میماند، توسط دوستپسر مهربانی (با بازی پاپا اسیدیو) که دیگر طاقت ندارد، رها میشود و سرانجام در جادهای خلوت ایستاده است، بیهیچ راهی برای بازگشت به خانه، تا اینکه صدایی از ماشینی که به او نزدیک میشود و به او میگوید: که “میخواهی سوار بشی؟”
اما نگرش کارگردان این است که “این همه ماجراست، چیزهایی که میشناسید، بیایید آنها را بدون هیچ درام یا تاکید خاصی نشان دهیم.” حتی زمانی که «رونا» به یک برنامه 12 مرحلهای میپیوندد، این لحظه به عنوان یک نقطه عطف بزرگ نشان داده نمیشود. کل هدف پرشهای زمانی در فیلم این است که نه به سفر آشفته یک معتاد، بلکه به سفر مستمر یک روح که اتفاقاً در دام اعتیاد گرفتار شده است، نگاه کند.
این رویکرد، تجربهای عمیق و انسانی را به تصویر میکشد که فراتر از الگوهای مرسوم در داستانهای اعتیاد است و به ما اجازه میدهد تا با روح «رونا» و چالشهایش ارتباط برقرار کنیم؛ اما همه اینها کمی انتزاعی باقی میماند.
برای کسانی که فیلم To Leslie را دیدهاند، بهوضوح مواردی وجود داشت که قبلاً نیز وجود داشتند؛ از رفتارهای پرخاشگرانه در مستی گرفته تا خشونت یک دختر در مهمانی، اما کارگردان بهگونهای این تجربیات را به تصویر کشید که احساس میکردید برای اولینبار در حال کشف آنها هستید. شما همواره خطر شخصیت او را حس میکردید، که نشانهای از طبیعت افراد الکلی است.
در مقایسه با این فیلم، The Outrun ممکن است نتواند همان حس عمق و واقعیت را به بیننده منتقل کند. در حالی که داستان «رونا» به چالشها و جنبههای مختلف اعتیاد میپردازد، اما ممکن است نتواند بهطور کامل مخاطب را درگیر خطرات و تنشهای درونی شخصیت خود کند. این نوعی از فاصلهگذاری است که در نهایت میتواند تجربهی تماشای فیلم را تحت تأثیر قرار دهد و مانع از ایجاد همدلی عمیق با شخصیت اصلی شود.
«فینگشایدت» با ترفندی هوشمندانه از طول و رنگ دقیق موهای «رونا» استفاده میکند تا ما را در جریان مسیر داستان قرار دهد. موهای او زمانی که او در اوج بحران اعتیاد به الکل است به رنگ آبی روشن کامل دیده میشود. این رنگ هنگامی که او تلاش میکند از آن روزها فاصله بگیرد، تنها به نوک موها که به تدریج به بلوند میگراید، محدود میشود.
از تمام نکات مثبت و منفی فیلم که بگذریم، نمیتوانیم بازی «سرشه رونان» را نادیده بگیریم. او با بازی درخشان خود، به عمق روح شخصیت «رونا» نفوذ میکند. او با ظرافت تمام، طیف گستردهای از احساسات، از ناامیدی و درد تا امید و تلاش برای بهبودی را به تصویر میکشد. هر نگاه، هر حرکت و هر تغییر در رنگ موی «رونا»، داستانی از مبارزه با اعتیاد و تلاش برای رهایی را روایت میکند.
جمعبندی و امتیازدهی
فیلمThe Outrun” با روایتی آزاد و غیرخطی، به عمق تجربه اعتیاد و تلاش برای بهبودی میپردازد. بازی درخشان «سرشه رونان» به همراه تصویربرداری خشن و زیبای طبیعت اسکاتلند، به این فیلم عمق و زیبایی بصری بخشیده است؛ اما رویکرد واقعگرایانه و اجتناب از اغراقگرایی در برخی مواقع ممکن است به قیمت عدم ایجاد ارتباط عمیق با مخاطب تمام شود.
فیلم در تلاش است تا فراتر از کلیشههای ژانر اعتیاد برود، اما در این مسیر، ممکن است برخی از مخاطبان را با خود همراه نکند. در نهایت، The Outrun یک اثر سینمایی جسورانه و متفاوت است که به بررسی پیچیدگیهای روح انسان میپردازد و ارزش تماشا دارد.
وبسایت فیگار به فیلم مرتع نمره 7 از 10 را میدهد.
بیشتر بخوانید:
- نقد و بررسی فیلم باطن مهم است (It’s What’s Inside 2024)
- نقد و بررسی سریال پنگوئن (The Penguin)
- نقد و بررسی فصل سوم سریال از جانب (From)
- نقد و بررسی فیلم مدس (MadS 2024)
- نقد فیلم کارآموز 2024 (The Apprentice)
نظر شما دربارهی مطلب نقد فیلم مرتع چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.