نصرالله رادش و یوسف صیادی با حضور در برنامه «1001» شبکه نسیم پس از سی سال، از خاطرات مجموعه نوستالژیک ساعت خوش صحبت کردند.
سه دهه پس از پخش مجموعه‌ی خاطره‌انگیز ساعت خوش، نصرالله رادش و یوسف صیادی با حضور در برنامه 1001 شبکه نسیم، برگ‌هایی از دفتر خاطرات آن روزها را ورق زدند.
ساعت خوش در دهه هفتاد با کارگردانی مهران مدیری و حال‌وهوای طنزش، چهره‌های تازه‌ای را وارد عرصه کمدی تلویزیون کرد؛ چهره‌هایی که بعدها بسیاری از آن‌ها به نام‌های بزرگ طنز ایران بدل شدند.
در این گفتگو، یوسف صیادی درباره نحوه تقسیم نقش‌ها گفت:
متن‌ها بعضاً خیلی کوتاه بودند و بخش زیادی از بازی‌ها به صورت بداهه شکل می‌گرفت. متن‌ها به تهیه‌کننده، آقای سمنانی، تحویل داده می‌شد و پس از بررسی توسط مهران مدیری، نقش‌ها به بازیگران تخصیص پیدا می‌کردند. گاهی حتی شخصیت‌ها براساس خودِ بازیگران نوشته می‌شدند.
او همچنین یادآور شد که برخی از قسمت‌ها هیچ‌گاه از تلویزیون پخش نشدند، چرا که مسئولان وقت آن‌ها را دارای پیام‌های منفی تلقی می‌کردند.
نصرالله رادش نیز با نگاهی احساسی‌تر، از این مجموعه به عنوان دانشگاه زندگی هنری‌اش یاد کرد. او گفت:
ساعت خوش برایم جایی بود برای کشف خودم، نه صرفاً خنداندن دیگران. فضای کار آن‌قدر باز بود که می‌توانستیم چند آیتم در روز اجرا کنیم و بفهمیم چه چیزی جواب می‌دهد و چه چیزی نه. این تجربه‌ها، زمینه‌ی رشد ما بودند.
او اضافه کرد:
در آن دوران همه چیز ساده و صمیمی بود. یک دوربین و چند بازیگر؛ اما دل‌ها یکی بود و رقابتی بین ما وجود نداشت، برای همین جادویی شکل گرفت که هنوز در ذهن مردم مانده.
یوسف صیادی هم روایتی طنز از برخورد طرفدارانش داشت:
روزی بعد از گرفتن پول از بانک، با ترس پاکت را پنهان کردم و سوار ماشین شدم. ناگهان یک موتورسوار با قمه به سمتم آمد، شیشه را پایین کشیدم، گفت: من دزدم! گفتم من صیادی‌ام! بعد خندید و گفت: یه سلفی بگیر بریم!
در این برنامه، یادی نیز از دیگر چهره‌های خاطره‌ساز ساعت خوش همچون مهران مدیری، رضا عطاران، رضا شفیعی جم، فاطمه هاشمی، پوپک گلدره، نعیمه نظام‌دوست و داوودی اسدی شد.
نظر شما درباره‌ی این مجموعه نوستالژیک چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار در میان بگذارید.