نقد فیلم جانور بررسی می‌کند که چگونه این اثر ما را به سفری پر رمز و راز از سینمای فرانسه و آینده‌ی هوش مصنوعی، جایی که این تکنولوژی بر انسان چیره شده است، می‌کشاند.
فیلم جانور که با عنوان فرانسوی La Bête شناخته می‌شود، یک فیلم علمی-تخیلی، عاشقانه و درام، محصول سال 2023، به کارگردانی و نویسندگی «برتران بونلو» است. فیلمنامه این اثر بر اساس داستانی نوشته شده توسط خود «بونلو»، به همراه «گیوم براو» و «بنجامین شاربیت» شکل گرفت.
این فیلم اقتباس آزادانه‌ای از رمان کوتاه وحش در بیشه ( The Beast in the Jungle) نوشته «هنری جیمز» در سال 1903 به شمار می‌رود. «لئا سیدو» و «جرج مکای» بازیگران نقش‌های اصلی این فیلم هستند و «گوسیلاگی مالاندا» و «داشا نکراسووا» نیز به عنوان بازیگران مکمل در آن حضور دارند.
ادامه مطلب در ادامه
بیشتر بخوانید:
برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، می‌توانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون و کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.
فیلم محصول مشترک فرانسه و کانادا است. این اثر توسط کمپانی‌های «لس فیلمز دو بلیه» و «بونلو مای نیو پیکچرز» و با همکاری «آرت فرانسه سینما»، «ای‌ام‌آی پاریس» ساخته شد.
نقد فیلم جانور
با استفاده از لیست زیر می‌توانید به بخش مورد نظر خود مراجعه کنید:
فیلم The Bests در تاریخ 3 سپتامبر 2023 () در بخش اصلی رقابت هشتادمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز به نمایش درآمد و اکران سینمایی آن در فرانسه برعهده کمپانی «اد ویتام» بود که از تاریخ 7 فوریه 2024 () آغاز شد. نقد فیلم The Bests در همان جشنواره ونیز نشان داد که ما با یک اثر جذاب طرف خواهیم بود.
در ادامه مطلب، نقد The Bests از سمت منتقدین بزرگ سینمای جهان را بررسی خواهیم کرد.
نقد و بررسی منتقدین
فیلم جانور با کسب میانگین امتیاز 3.7 از 5 ستاره، بر اساس 38 نقد در وبسایت فرانسوی AlloCiné، در بخش بررسی فیلم The Bests بازخوردهای متوسطی دریافت کرد.
در وبسایت گردآورنده‌ی نقدهای سینمایی راتن تومتوز، 85 درصد از 65 نقد منتقدان مثبت بود و این اثر با میانگین امتیاز 8.2 از 10، نمره به مراتب خوبی گرفت. جمع‌بندی نظرات منتقدان در این وبسایت اینگونه بود:
فیلم جانور با وجود پیچیدگی‌هایی که دارد، از مفهوم علمی-تخیلی خود برای کاوش در مضامین جذاب به روشی که تا حد زیادی رضایت‌بخش است، استفاده می‌کند.
وبسایت متاکریتیک که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس 29 نقد، به فیلم امتیاز 81 از 100 را داد که نشان‌دهنده‌ی «تحسین همگانی» است.
«وندی آیده» منتقد معتبر روزنامه گاردین در رابطه با این فیلم گفت:
فیلم جانور ممکن است برای همه مناسب نباشد؛ اما اگر تسلیم ساختار چرخشی و منطق رویایی جذاب آن شوید، این اقتباس بسیار آزاد از رمان کوتاه «هنری جیمز»، طلسمی جادویی، هرچند کمی گیج‌کننده، برایتان رقم خواهد زد.
منتقد روزنامه تایمز نیز در نقد فیلم جانور نوشت:
من فقط به نقل از یک دیالوگ از فیلم تنت (Tenet) این اثر را توصیف می‌کنم: سعی نکنید دیو را درک کنید، فقط آن را احساس کنید.
استف گرین نیز در رابطه با این فیلم گفت:
آقای «بونلو» اثری کاملاً بدیع خلق کرده که با احتیاط همراه است.
تحلیل روایی
در سال 2044، هوش مصنوعی کنترل اکثر مشاغل دنیا را به دست گرفته و انسان حالا به دلیل احساساتی که دارد، یک نیروی کاری بدرد نخور توصیف و تلقی می‌شود. این روایت کلی که در سال 2044 است، خط اصلی داستان فیلم را شکل می‌دهد و دیگر خط‌های زمانی، به تدریج برای ما آشکار می‌شوند.
در طول داستان این فیلم، متوجه می‌شویم که برخی از انسان‌ها تحت یک عمل فرآیندی برای تصفیه‌ی DNA خود قرار می‌گیرند. آن‌ها به منظور رهایی از هرگونه احساسات قوی که مانع پیشرفتشان می‌شود، به گذشته خود می‌روند تا بتوانند مشاغل بهتری پیدا کنند. در کتاب و رمان، داستان در باب هوش مصنوعی نیست و کارگردان با اضافه کردن این تکنولوژی، سعی دارد تا سامانه اقتباس آزادانه‌ی خود را به کرسی بنشاند.
در نخستین باری که «گابریل» (با بازی لئو سیدو) فرآیند تصفیه را امتحان می‌کند، به زندگی گذشته‌ی خود در سال 1910، در فرانسه برده می‌شود. در آنجا، او یک نقاش مشهور است و به همراه همسرش، «ژرژ»، یک کارخانه‌ی عروسک‌سازی را اداره می‌کند.
در همان سال، «گابریل»، با «لویی» برخورد می‌کند. با وجود متأهل بودن «گابریل»، آن دو با هم ارتباط برقرار می‌کنند و زمان بیشتری را با هم می‌گذرانند. همین نقطه از فیلم، کارگردان مخاطب را وارد دنیای احساسی «گابریل» می‌کند و به او می‌فهماند که او فردی احساساتی است.
پس از آن و اتفاقاتی که باعث می‌شود او نتواند سربلند از آن دهه بیرون بیاید و عشقی که برای او و «لوئی» آغاز می‌شود، ما با «گابریلی» مواجه می‌شویم که حالا در سال 2014 قرار دارد. در پرده دوم فیلم، او در سال 2014 است و حالا نقش متفاوتی را ایفا می‌کند.
تمام زندگی که از او می‌بینیم، یک روایت و زندگی انتزاعی است که صاحبان هوش مصنوعی (کسانی که ما در فیلم نه نام آن‌ها را می‌دانیم و قیافه آن‌ها را می‌بینیم) برای آن‌ها رقم زده‌اند.
در سال 2014، «گابریل» یک مدل و بازیگر است. «لویی» نیز در این دوره نقش یک مرد مجرد عصبانی (Incel) را بازی می‌کند که با فیلمبرداری از خودش و شکایت از باکره‌ماندنش، خشم خود را بروز می‌دهد. او «گابریل» را در حال خروج از یک کلاب شبانه می‌بیند و او را تا خانه‌ای که در آن اقامت دارد، تعقیب می‌کند؛ اما به او نزدیک نمی‌شود.
یک روز، در حین وقوع زلزله، «گابریل» به سراغ «لویی» می‌رود و از او می‌خواهد تا او را به خانه برساند؛ اما «لویی» درخواست او را رد می‌کند. بیدار شدن در سال 2044، «گابریل» را به فکر فرو می‌برد. او دوباره به کلابی که در زندگی گذشته‌اش دیده بود سر می‌زند؛ اما «لویی» را پیدا نمی‌کند. روز بعد، برای دور سوم تصفیه به کلینیک بازمی‌گردد و بار دیگر به زندگی خود را در سال 2014 می‌بیند.
نقد فیلم جانور
چیزی در بطن داستان این اثر وجود دارد که باید در نقد فیلم جانور به آن بپردازیم و آن هم نقش کلمه The Beasts (جانور) در فیلم است. این کلمه تا پایان داستان با ما همراه می‌شود و به مخاطب می‌گوید که گویا تمام مدت، چیزی می‌خواهد ما را بکشد و به ما آسیب بزند.
داستان این اثر، یک مشکل اساسی و بزرگ دارد که آن را از یک اثر پخته و عالی جدا می‌کند. آقای «بونلو»، در فیلم جانور نه عناصر علمی تخیلی را کامل نشان می‌دهد و نه به اتفاقات درام و عاشقانه می‌پردازد. اثر او، بین تمام این ژانرها گیر می‌کند و به درک کامل نمی‌رسد.
کارگردان، چند عنصر مختلف را باز می‌کند؛ اما نمی‌تواند به خوبی وارد آن شود و سعی دارد تا همه را با همدیگر داشته باشد. گاهی اوقات، برخی از کارگردانان بزرگ مانند «کوئینتن تارانتینو» و یا حتی «استنلی کوبریک»، توانستند چند ژانر را با هم تلفیق کنند و به درستی همه عناصر موجود را برای بیننده شفاف سازند؛ اما «برتران بونلو» در این امر موفق نیست و فیلم را به یک از هم‌گسیختگی خاصی می‌کشاند.
در نهایت، «برتران بونلو» حرف بزرگی را می‌زند، اما در کنار یک آشفتگی قرار می‌گیرد که آسیب بزرگ فیلم محسوب می‌شود.
فرم و ساختار فیلم
فرم کلی فیلم، خوبی‌ها و بدی‌هایی دارد که در ادامه نقد فیلم جانور به آن خواهیم پرداخت. «لئا سیدو»، بازیگری است که ما او را در فیلم‌هایی مانند جنایات آینده ( بررسی و نقد فیلم جنایات آینده )، آبی گرم‌ترین رنگ جهان است (Blue Is the Warmest Colour) و خرچنگ (The Lobster) دیده بودیم. او خودش را به عنوان یک بازیگر کار بلد در دنیای سینما شناسانده و حالا از او در این فیلم، یک اجرای بی نقص می‌بینیم.
خانم «سیدو»، هر چیزی که یک بازیگر خوب باید داشته باشد را دارد. شخصیت او، کاملاً قابل درک است. «لئو سیدو» در این نقش پخته می‌شود و می‌تواند بیننده را با فیلم همراه کند.
چیز دیگری که جالب بیان می‌شود و ما در فرم آن را به شکل محسوسی می‌بینیم، نحوه مربعی شدن دوربین، در مواقعی داستان در سال 2044 روایت می‌شود است.
اما این فیلم در بیان یک فرم کلی، که ترس شخصیت اصلی محسوب می‌شود، خوب عمل نمی‌کند. تمام رقص‌ها و رنگ‌های نور، به شکل عجله‌ای کار شدند و گویا مشکلات متعددی از جمله عقب افتادن فیلمبرداری و مرگ بازیگر نقش اصلی و جایگزینی آن، تأثیرگذاری زیادی روی این اثر داشته‌اند.
جمع‌بندی
فیلم جانور به هیچ‌وجه یک افسانه‌ی زیبا نیست؛ اما یک ملودرام عالی محسوب می‌شود که حرف بزرگی برای گفتن دارد. گاهی اوقات، داستان این فیلم فدای خط اصلی روایت می‌شوند و این جانور را به یک فیلم معمولی تبدیل می‌کند. نمره وبسایت فیگار به این فیلم، 6 از 10 است.
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم اولین طالع نحس (The First Omen)
- نقد فیلم بازگشت به تاریکی (Back to Black)
- نقد و بررسی فیلم چلنجرز
- نقد و بررسی فیلم غریزه مادران (Mothers’ Instinct)
- نقد فیلم گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید
نظر شما درباره‌ی مطلب نقد فیلم جانور چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.