نقد فیلم هلند ، جدیدترین اثر نیکول کیدمن و ساخته میمی کیو، نشان می‌دهند که این اثر روانشناختی با واکنش‌های متفاوتی از سوی منتقدان روبه‌رو شده است.
فیلم هلند، اثری در ژانر مهیج و روانشناختی، محصول سال ۲۰۲۵ آمریکا به کارگردانی میمی کیو و نویسندگی اندرو سودروسکی است. این فیلم با حضور بازیگرانی همچون نیکول کیدمن، متیو مک‌فادین و گائل گارسیا برنال ساخته شده و نمرات بالایی نیز دارد.
نقد فیلم هلند (Holland 2025)
هلند نخستین نمایش خود را در تاریخ ۹ مارس ۲۰۲۵ در جشنواره ساوت بای ساوت‌وست تجربه کرد و از ۲۷ مارس ۲۰۲۵ از طریق آمازون پرایم ویدیو در دسترس مخاطبان قرار گرفت.
این فیلم نتوانست نظر مثبت منتقدان را به دست آورد و نقدهای منتشرشده درباره آن عمدتاً در بازه‌ای از متوسط تا منفی قرار دارند. حال بیایید نگاهی به نقد فیلم Holland از سوی بیندازیم تا نظر آن‌ها بسنجیم.
نقد و بررسی منتقدان
فیلم هلند در وب‌سایت راتن تومیتوز موفق شد تنها ۲۳ درصد نقدهای مثبت از مجموع ۶۹ بررسی را کسب کند و میانگین امتیاز آن به ۴.۶ از ۱۰ رسید. همچنین در متاکریتیک که بر اساس میانگین وزنی امتیازدهی می‌کند، بررسی فیلم Holland با نمره ۴۱ از ۱۰۰، بر اساس ۱۹ نقد، در دسته‌بندی “متوسط تا معمولی” قرار گرفت.
پیتر دبروژ از ورایتی معتقد است که هلند تماشاگر را در ذهن شخصیت اصلی فرو می‌برد، تجربه‌ای که گرچه کاملاً باورپذیر نیست، اما برای مخاطبانی که از تنش ناشی از تردید در سلامت روان شخصیت‌ها لذت می‌برند، سرگرم‌کننده خواهد بود.
چیس هاچینسون از دِرَپ بازی نیکول کیدمن را ستایش کرده و او را یکی از جسورترین و متنوع‌ترین بازیگران سینمای معاصر می‌داند که اغلب کمتر از آنچه شایسته‌اش است، مورد توجه قرار می‌گیرد.
از سوی دیگر، گلن گارنر از ددلاین ضمن تمجید از بازیگران، اجرای کیدمن را هوشمندانه و هیجان‌انگیز توصیف کرد و آن را به نقش‌آفرینی‌اش در فیلم برای مردن (ساخته گاس ون سنت) تشبیه کرده است. او بر این باور است که حضور کیدمن در این فیلم با طنزی تند و فضایی پر رمز و راز، بار دیگر ثابت می‌کند چرا او همچنان یکی از چهره‌های تأثیرگذار سینما باقی مانده است.
ویلیام هوزی در تحلیل فیلم Holland نیز عملکرد بازیگران، به‌ویژه کیدمن را تحسین کرد و اظهار داشته که این نقش نه‌تنها توانایی گسترده‌ی او را به نمایش می‌گذارد، بلکه بار دیگر ثابت می‌کند که او در جان بخشیدن به شخصیت‌های منحصربه‌فرد مهارت دارد و یکی از منعطف‌ترین بازیگران نسل خود محسوب می‌شود.
لوویا گیارکی از هالیوود ریپورتر بر این باور است که آنچه بیش از همه در هلند می‌درخشد، سبک خاص میمی کیو است که با مهارت، فضایی اضطراب‌آور از تنش‌های زندگی در حومه شهر خلق می‌کند.
آدریان هورتون از گاردین نیز در تحلیلی مشابه، از جلوه‌های بصری و فضای وهم‌آلود فیلم تمجید کرده اما تأکید دارد که این عناصر در هماهنگی کامل با داستان قرار نمی‌گیرند و روایت فیلم همانند یکی از کلاه‌های ظریف و شکننده‌ی شخصیت نانسی، ناپایدار و کم‌رمق به نظر می‌رسد.
تحلیل روایی فیلم
بسیاری از ما، در شهری مانند شهری که در فیلم هلند به تصویر کشیده شده بود بزرگ شده‌ایم و از همین رو بسیاری از تصاویر، صداها و بافت‌های فیلم برایمان آشنا خواهد بود. جامعه‌ای که همه یکدیگر را می‌شناختند، خیابان اصلی‌ای که با مغازه‌های کوچک خانوادگی پر شده بود و جایی که وجود ساختمانی بیش از سه طبقه امری غیرعادی محسوب می‌شد.
این همان نوع محیطی است که والدین فرزندانشان را برای داشتن زندگی‌ای امن به آنجا می‌برند؛ اما کودکان تنها به فکر فرار از آن هستند. از این نظر، فیلم حس واقع‌گرایانه‌ای دارد؛ اما مشکل از جایی شروع می‌شود که هلند سعی می‌کند فراتر از این جنبه‌های ظاهری برود و در این مسیر دچار ضعف می‌شود.
البته تصویر زندگی در شهرهای کوچک آمریکا همواره شامل حصارهای سفید چوبی، ون‌های خانوادگی و مسابقات فوتبال دبیرستانی نیست. فیلم‌هایی مانند فارگو (۱۹۹۶) و مخمل آبی (۱۹۸۶) تلاش کرده‌اند تا پشت این ظاهر آرام، زشتی‌های پنهان را آشکار کنند.
هلند نیز در پی انجام همین کار است که موفق نمی‌شود. میمی کیو در مقام کارگردان، به همراه اندرو سودروسکی به عنوان فیلمنامهنویس، ما را به شهری کوچک با هویت هلندی در میشیگان، جایی که همه‌چیز در ظاهر بی‌نقص به نظر می‌رسد اما واقعیت داستانی متفاوت دارد، می‌برد.
در مرکز داستان، نانسی فاندرگروت (نیکول کیدمن)، یک معلم و مادر که در کنار همسرش، فرد (متیو مک‌فادین) که چشم‌پزشک است و پسرش هری (جود هیل) زندگی می‌کند، قرار دارد.
خانواده آن‌ها به ظاهر نمونه‌ای از اعضای خوشنام جامعه هستند و حتی در زیرزمینشان یک ماکت راه‌آهن دقیق از شهر ساخته‌اند، تصویری که انگار مستقیماً از یک مجله خانوادگی دهه ۱۹۵۰ بیرون آمده است.
اما زمانی که نانسی مشکوک می‌شود که فرد به او خیانت می‌کند، او از همکارش دیو (گائل گارسیا برنال) کمک می‌گیرد تا این موضوع را بررسی کند. آنچه در پی می‌آید، مجموعه‌ای از پیچش‌های داستانی، سرنخ‌های گمراه‌کننده و رفتارهای عجیب و غریب است.
نقد فیلم هلند
مشکل اصلی فیلم اینجاست که نمی‌تواند ریتم مناسبی برای ایجاد یک اثر مهیج و نفس‌گیر یا یک کمدی سیاه جذاب پیدا کند. داستان بارها و بارها درجا می‌زند، شخصیت‌ها مدام در تصمیماتشان مردد هستند و تماشاگر را سرگردان می‌کنند.
نانسی و دیو مدام بین تلاش برای کشف حقیقت و نادیده گرفتن آن در نوسان هستند. همین باعث می‌شود که تماشاگر از خود بپرسد انگیزه واقعی این دو چیست؟ آیا آن‌ها واقعاً به دنبال حقیقت‌اند، یا تنها برای ارضای امیال شخصی خود این بازی را ادامه می‌دهند؟
در طول 2 ساعت فیلم، سوال‌های بسیاری در ذهن مخاطب شکل می‌گیرد. فیلم دقیقاً چه چیزی را درباره زندگی در حومه شهر، ازدواج یا حتی مفاهیم انسانی بیان می‌کند؟
کیو با استفاده از کارگردانی خو ود سعی دارد لایه‌ای از تهدید و خطر را در پس ظاهر آرام داستان پنهان کند، اما مشخص نیست که این تهدید دقیقاً چیست. یکی از صحنه‌های بصری جذاب فیلم، خیالات نانسی در مورد ماکت راه‌آهن است که در آن خودش را درون این دنیای مصنوعی تصور می‌کند، در حالی که اجساد ساکنان شهر در اطرافش افتاده‌اند.
این صحنه بسیار تأثیرگذار است، اما معنای روشنی ندارد. آیا این تصویر نمادی از احساس نانسی نسبت به اسارت در زندگی زناشویی است؟ یا نشان‌دهنده تمایل او به فرار از هنجارهای فرهنگی این شهر کوچک؟ ارتباط این صحنه با ماجرای خیانت فرد در کجاست؟
در نیمه دوم، فیلم به سمت یک اثر جنایی تغییر مسیر می‌دهد؛ اما این تغییر خیلی دیر اتفاق می‌افتد. طنز و کنایه‌های اجتماعی که در ابتدای فیلم دیده می‌شد، به مرور رنگ می‌بازد و نتیجه کار به یک آشفتگی روایی تبدیل می‌شود.
به دلیل تغییرات پی‌درپی در رفتار و انگیزه شخصیت‌ها، تماشاگر مدام احساس می‌کند فریب خورده است. این تغییرات اگر به درستی انجام شوند، می‌توانند به جذابیت داستان کمک کنند، اما در هلند بیشتر به نظر می‌رسد که فیلمنامهنویس فقط قصد بازی دادن مخاطب را داشته است. شخصیت‌ها به جای رشد و تحول، به‌تدریج غیرقابل درک‌تر می‌شوند.
در بین تمامی مشکلات فیلم، نیکول کیدمن وجه تمایزی دارد و سال‌هاست که جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر توانا تثبیت کرده است؛ اما همانطور که ویلیام هوزی در نقد فیلم هلند گفت، همچنان گاهی احساس می‌شود که کمتر از حد شایستگی‌اش مورد توجه قرار می‌گیرد.
او با تمام وجود در نقش نانسی فرو می‌رود و تلاش می‌کند تا شخصیت او را پویا و جذاب نشان دهد؛ اما حتی او نیز نمی‌تواند کاستی‌های فیلمنامه را به‌طور کامل بپوشاند.
این دومین بار پیاپی است که کیدمن را در نقش یک زن خانه‌دار نگران، پس از حضورش در فیلم بیبی گرل (۲۰۲۴) می‌بینیم. امیدوارم این روند برای او تبدیل به یک الگوی تکراری نشود، زیرا قطعاً توانایی‌هایش فراتر از چنین نقش‌هایی است.
جمع‌بندی و امتیازدهی
در هلند برخی از جنبه‌های مثبت مانند طراحی صحنه، انتخاب لباس‌ها و لوکیشن‌ها وجود دارند که به خوبی حسوحال شهرهای کوچک را به تصویر می‌کشند؛ اما فراتر از این، فیلم نتوانست من را درگیر خود کند.
پیام‌های آن پراکنده و مبهم هستند و درام آن تأثیرگذار نیست و تعلیق لازم برای یک تریلر جذاب را ندارد. فیلم‌های زیادی موجود هستند که همین موضوعات را به مراتب بهتر بررسی کرده‌اند. هلند در فهرست فیلم‌هایی که تاریکی نهفته در زندگی طبقه متوسط را به تصویر می‌کشند، در صدر قرار نمی‌گیرد.
وب‌سایت فیگار به این فیلم نمره 3 از 10 را می‌دهد.
نظر شما درباره‌ی مطلب نقد فیلم هلند چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.