امروز می‌خواهیم برای طرفداران DC به خصوص شخصیت ابر قهرمان بتمن، نقد و بررسی کمیک بتمن شماره 132 را در اختیار بگذاریم. همراه فیگار بمانید.
بتمن به عنوان یک استراتژیست ماهر ، به خاطر موارد احتمالی خود شناخته شده است؛ زیرا نقشه‌های پشتیبان او حتی دارای پشتیبانی‌های خاص خود هستند. این یکی از دلایلی است که شوالیه تاریکی Failsafe را ایجاد کرد که نسخه‌ای روباتیک از خودش بوده و بی‌وقفه بروس را دنبال می‌کند تا اینکه ماموریتش را انجام دهد: پایان دادن به میراث خفاش یک‌بار برای همیشه؛ اما وقتی بتمن عطوفت خود را به معادله اضافه می‌کند، به جای مرگ دردناک، Failsafe بروس را می‌فرستد تا از طریق چندجهانی سفر کند و تا به دنیایی برسد که شهر گاتهام هیچ ناجی ندارد. بررسی کمیک بتمن شماره 132 دی سی که امروز قرار است در موردش توضیحاتی را دهیم توسط چیپ زدارسکی با آثار هنری مایک هاثورن و آدریانو دی بندتو، رنگ‌ها توسط تومو موری و نامه‌هایی از کلایتون کاولز نوشته شده است.
دی سی فیلم جدیدی از بتمن می سازد
سریال Gotham Knights خطرناک ترین بتمن را نشان می دهد
نقد و بررسی کمیک بتمن شماره 132
در ادامه نقد بتمن شماره 132 از کمیک های dc، در اعماق این شهر منحصر به فرد گاتهام شیرجه می‌رود، جایی که یک نیروی پلیس نظامی، سلامت عقل مردم را زیر سوال می‌برد و آن‌ها را به آسایشگاه آرکام انتقال می‌دهد؛ زیرا طبقه نخبگان چشم خود را به خیابان‌ها می‌بندند.
بروس با Jewelee همکاری می‌کند تا مردم را از جنایات GCPD فراری دهند و آن‌ها را به یک جامعه زیرزمینی هدایت کنند. اما با کاهش امید، مقاومت Jewelee در برابر stress کاهش می‌یابد. بروس تصمیم می‌گیرد تا به برج‌های آتنا، خانه ثروتمندان و قدرتمندان نفوذ کند تا در مورد قسمت تیره شهر بیشتر بداند. در همین حال، تیم دریک با نزدیک‌تر شدن به یافتن مربی خود در دنیای چندگانه، پیشرفتی در پرونده خود در نسخه پشتیبان ایجاد می‌کند.
در حالی که شماره قبلی گاتهام را به پایین‌ترین سطح خود می‌برد، کمیک بتمن شماره 132 دلیل اصلی جنون شهر را بررسی می‌کند. در اینجا بروس وین به عنوان چشم و گوش مخاطب عمل می‌کند. طرفداران این نسخه از کمیک های بتمن بیگانه‌های شهر گاتهام را همراه با قهرمان تجربه خواهند کرد.
روایت بروس دیدگاهی به ذهن همیشه حساب شده بتمن می‌دهد و غیرطبیعی را در واقعیت مستقر خواهد کرذ تا زمانی که چیزی تمرکز او را از بین ببرد. Letterer Clayton Cowles مونولوگ درونی را با دیالوگ متعادل می‌کند تا صحنه های ساده را پرتنش و دراماتیک کند. در همین حال، Zdarsky تیم دریک را در مرکز داستان پشتیبان قرار می‌دهد؛ زیرا عشق حتی در میان کارآگاهی علمی تخیلی شکوفا می‌شود.
نقد بتمن شماره 132 از کمیک های dc
هنرمند مایک هاثورن معماری گوتیک Prime Earth Gotham را با آجر و ملات خانه های مسکونی جایگزین کرده است. در ادامه بررسی کمیک بتمن شماره 132 دی سی میتوان نابرابری فاحش طبقات را در تصاویر این کمیک مشاهده کرد؛ زیرا زاغه‌ها و کوچه‌ها زیر سایه ساختمان‌های مدرن و ساختمان‌های مرتفع پر می‌شوند. جوهرهای آدریانو دی بندتو به اثر هنری عمق می‌بخشد و فضایی سه بعدی برای رونق دادن به اکشن داستان ایجاد می‌کند.
رنگ‌ها عموماً صاف و روشن هستند؛ اما تومو موری تطبیق‌پذیری خود را با ترکیب رنگ‌های ملایم‌تر هنگامی که داستان در مسیری بدبینانه پیش می‌رود و نشان می‌دهد. در داستان دیگر، میگوئل مندونکا از خطوط کانتور تمیز و مرکب خود برای ارائه ژست‌های ترسناک به شخصیت‌ها استفاده کرده است و رومن استیونز رنگ‌شناس عناصر علمی تخیلی را با رنگ‌های روشن و خیره‌کننده برجسته می‌کند.
حتی اگر طرح داستان از جایی که متوقف شد و خیلی دورتر نمی‌شد، سرعت بتمن شماره 132 قطعاً قلب خوانندگان را به تپش می‌اندازد. بیشتر جذابیت آن مربوط به اکشن هنرهای رزمی است که به نمایش گذاشته می‌شود؛ زیرا بروس حملات یکی پس از دیگری را دفع می‌کند.
بدنش شکسته و ذهنش شکسته است، بروس عهدی را به یاد می‌آورد که او را در تمام این سال‌ها بر اساس آن عهد ادامه داد. بذری که در دل هر بدکاری که مردم عادی را هراسان و بیگناهان را محبوس می‌کند ترس ایجاد خواهد کرد. همانطور که تیم پیشرفت کرده و بروس نیز چند وجهی را از بین می‌برد و بتمن شماره 132 را به نقطه عطفی در قوس دوم از اجرای مداوم Zdarsky تبدیل می‌کند.
بررسی کمیک بتمن شماره 132 دی سی
از دیدگاه سایت فیگار اگر یک چیز را میتوان از این کمیک حذف کرد، صحنه ملاقات او با برنارد است. آن لحظه خود صحنه خوبی است؛ اما بی جهت روایت اصلی را قطع می‌کند که وضعیت ایده آلی با تعداد صفحات کم برای هر نسخه پشتیبان نیست.
میشد به همین راحتی از این صحنه گذر کرد و به جای آن تیم ماجراجویی حماسی خود را تماشا کنید. در حالی که صحنه با برنارد زیبا است؛ ولی هیچ اهمیت واقعی به داستان اضافه نمی‌کند و فقط اشعال کننده فضای داستان می‌باشد.
مندونسا هنرمند بسیار خوبی است. او طرح‌بندی‌های ساده اما در عین حال سطح بالا را می‌کشد و راه‌هایی برای متعادل کردن از لحظات آرام شخصیت‌ها با چند سکانس اکشن جالب پیدا می‌کند.
به خصوص صفحات آغازین انفجاری بوده و راهی عالی برای شروع این پشتیبان گیری هستند؛ زیرا بلافاصله توجه شما را جلب می‌کند. تنها چیزی که در اینجا نقد کمیک دسی بتمن شماره 132 این واقعیت است که پس‌زمینه‌ها میتوانند بسیار ملایم یا حتی وجود نداشته باشند که در تلاش برای ایجاد حس مکان به هیچ وجه کمکی نخواهد کرد.
به طور کلی کمیک بتمن شماره 132 به چه کسانی توضیه می شود ؟
از نگاه فیگار کسانی که به دنبال یک تیم دریک قهرمان و شایسته هستند، افرادی که به به دنبال گاتهامی با تاریکی کمتر هستند و در آخر طرفدارانی که علاقه مند به داستان های ابرقهرمانی دیستوپیایی هستند میتوانند با توجه به نقد بتمن شماره 132 از کمیک های dc این کمیک را مظالعه کنند و از آن لذت ببرند. از نظر فیگار از موضوع این کمیک باعث شگفت زدگی نشد و نمیتوان گفت که داستان آن بد می‌باشد. داستان اصلی کمیک بتمن شماره 132 چند لحظه بسیار خوب دارد؛ اما در مجموع فقط شبیه یک ریمیکس از عناصر آشنا به نظر می‌رسد تا یک داستان واقعی و شگفت انگیز و اجرای آن کاملاً در حد و اندازه نیست. پشتیبان‌گیری از داستان به نظر سرگرم‌کننده‌تر است؛ اما حتی در این صورت هم مشتق شده می‌باشد. این کمیک برای چیزی که واقعاً سریع و فراموش‌شدنی است خوانده می‌شود، بسیار گران خواهد بود.
سلام، با تشکر از مطلب شما
به نظرم داستان رد مسک هم مثل فیل‌سیف نقصی نداره و بسیار خوبه. اما بر خلاف بک‌آپ کتوومن، وقتی به تیم دریک می‌رسم رغبتم برای ادامه کم می‌شه. با تیم دریکی که در فیل‌سیف دیدیم، انتظار بک‌آپ قدرتمندتری می‌رفت.
زدارسکی با بازتعریف بتمن و تمام ارزش‌ها و رسالت‌هاش، کار بزرگی انجام می‌ده و روح تازه‌ای به کمیک‌های بتمن بخشیده. بی‌صبرانه منتظر رویداد مشترک بتمن و کتوومن و ادامه بک‌آپ کتوومن به قلم تام کینگ هستیم.