پِرل فیلمی آمریکایی در ژانر وحشت روانشناختی و اسلشر به کارگردانی تی وست. در ادامه با ما و بررسی فیلم Pearl 2022 بمانید.
این فیلم بر پایهٔ فیلمنامه و داستانی اصلی اثر وست با همکاری میا گاث است، که همچنین نقش خود را به‌عنوان شخصیتِ عنوان، در کنار بازیگرانِ جدید دیوید کورنسوت، تاندی رایت و متیو ساندرلند، تکرار می‌کند.
این فیلم به عنوان پیش‌درآمدی بر ایکس، و دومین ورودی در مجموعه‌فیلمی به همین نام، داستان پیدایشِ پِرل، شخصیتِ شرور فیلمِ اصلی را در سال ۱۹۱۸ روایت می‌کند، که آرزوهای پرشورش برای تبدیل‌شدن به یک ستارهٔ سینما، او را به انجامِ اعمالِ خشونت‌آمیز نسبت به خانواده‌اش در تگزاس سوق می‌دهد.
نقد و بررسی فیلم Pearl 2022
تی وست ترکیبی از ژانر را به نمایش گذاشته است که یادآور محصولات استودیویی هالیوودی با تزئینات مجلل از نیمه اول قرن بیستم است. ملودرام را با کمدی سیاه، عناصر موزیکال، هیجان‌های روانشناختی و اپتیک‌های رنگارنگ افسانه‌ای ترکیب می‌کند. درست در همان ابتدا، یک در انبار باز می‌شود و منظره مزرعه را نشان می‌دهد که با رنگ‌های روشن روی صفحه می‌درخشد، گویی دوروتی به شکل باور نکردنیی در را به روی قلمرو جادویی اوز باز کرده است.
West فانتزی فیلم‌های اسلشر را با مسائل روانشناختی و ورطه‌های منجلاب‌وار اجتماعی به طرز شگفت انگیزی در هم می‌آمیزد. همه چیز از نظر بصری خیره‌کننده‌تر از آن چیزی است که در سبک روایی و صحنه‌پردازی آرام Ti West قبل‌تر دیده‌اید.
تی وست “X” را به شیوه ای لذت بخش ادامه می‌دهد. او با «مروارید» موفق می‌شود یک گروتسک ترسناک از لحاظ بصری خیره‌کننده و بسیار سرگرم‌کننده درباره فروپاشی رویای آمریکایی با یک میا گوت در نقش اصلی خلق کند.
پرل نخستین نمایش جهانی خود را در هفتاد و نهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۳ سپتامبر ۲۰۲۲ داشت و در ۱۶ سپتامبر به صورت سینمایی توسط ای۲۴ در ایالات متحده اکران شد. این فیلم نقدهای مثبتی از سوی منتقدانی دریافت کرده‌است، که از ادای احترام آن به سینمای کلاسیک هالیوود—به ویژه به فیلم‌های جادوگر شهر از، کشتار با اره‌برقی در تگزاس، و مری پاپینز— و از نقش‌آفرینیِ گاث تمجید شده‌است. یک فیلم سوم از این مجموعه‌فیلم، دنباله‌ای بر ایکس، با عنوان ماکسسسین در مرحله پیش‌تولید قرار دارد.
داستان
در سال ۱۹۱۸ و در جریان دنیاگیری آنفلوانزای اسپانیایی در ایالات متحده، پِرل دختر جوانی است که با والدین مهاجر آلمانی‌اش در کشاورزخانه خود در تگزاس زندگی می‌کند، در حالی که شوهرش هاوارد، در جنگ جهانی اول خدمت می‌کند. پدرِ پِرل ناتوان و فلج است و مادر سلطه‌گرش، روث، اصرار دارد که پرل، هم از پدرش، و هم از مزرعه مراقبت کند. پرل که در آرزوی زندگیِ هیجان‌انگیزتری است، مجذوب فیلم‌هایی می‌شود که در سینمای محلی‌اش می‌بیند و آرزوی تبدیل‌شدن به یک رقاصِ کُرال را دارد، که با مخالفت شدید مادرش روبرو می‌شود. پرل در همین حال نشانه‌هایی از اختلالات روانی و جامعه‌ستیزی را نشان می‌دهد، از جمله کشتن حیوانات مزرعه و آزاررساندنِ فیزیکی به پدر فلجش، که نمی‌تواند از خود دفاع کند.
پرل در سینما با یک پروژکشنیست جوان آشنا می‌شود و به او علاقه‌مند می‌شود. در حال بازگشت به سوی خانه، پرل دوچرخهٔ خود را کنار یک مزرعهٔ ذرت متوقف می‌کند، و شروع به رقصیدن با یک مترسک و خیال‌پردازی در مورد پروژکشنیست می‌کند، که متعاقباً توسط آن خودارضایی می‌کند. وقتی مادرش حسابرسی می‌کند که هشت سنت از کاری که انجام‌داده کم است، پرل به خاطر بی‌احتیاطی مورد سرزنش قرار می‌گیرد و مادرش نمی‌گذارند شامش را تمام کند.
خواهر شوهر مرفه پرل، میتسی، به او می‌گوید که یک هنرآزمایی برای به دست آوردن رقصندگان جدید برای یک گروه مسافری برگزار می‌شود، که پرل آنرا به عنوان راهی برای رهایی از شرایط خود تصور می‌کند. او بعداً شبانه به صورت مخفیانه از خانه بیرون می‌رود و به ملاقات پروژکشنیست می‌رود، که فیلم صامت پورنوی سواری مجانی را به او نشان می‌دهد، فیلمی غیرقانونی که او در اروپا به دست آورده‌است. او پرل را تشویق می‌کند تا رویاهایش را دنبال کند. پرل اظهار می‌کند که نمی‌تواند خانواده‌اش را رها کند و آرزو می‌کند که «همهٔ آن‌ها بمیرند».
وقتی روث در سر شام برنوشتی را می‌یابد که پرل از سینما گرفته‌است، با دخترش درگیر می‌شود. درگیریِ فیزیکی شروع می‌شود، که طیِ آن پرل مادرش را به اجاق آشپزخانه هل می‌دهد و لباس او را به آتش می‌کشد و در نتیجه روث دچار سوختگی خطرناک می‌شود. پرل مادرش را به زیرزمین می‌کشاند و پدرش را به آشپزخانه می‌برد. او در بارانی سیل‌آسا به سینما می‌گریزد و در آنجا با پروژکشنیست رابطه جنسی برقرار می‌کند.
صبح روز بعد پروژکشنیست پرل را به مزرعه‌اش برمی‌گرداند تا بتواند برای تست بازیگری آماده شود. او با دیدن خوکِ کرم‌زده‌ای که مادر میتسی، روز قبل به روث داده بود، و همچنین از ناهماهنگی‌ها و رفتار بسیار نمایشیِ پرل هراس‌زده می‌شود و هنگامی که می‌خواهد آنجا را ترک کند، پرل عصبانی می‌شود و او را با چنگک تا سر حد مرگ می‌زند، و سپس جسدش را به تمساح خود، تِدا، می‌خوراند. پرل سپس یکی از لباس‌های مجلل مادرش را می‌پوشد و پیش از اینکه پدر خود را خفه کند، او را می‌پوشاند.
پرل به کلیسایی می‌رسد که در آن هنرآزمایی برگزار می‌شود. او اجرای رقصی ارائه می‌دهد که احساس می‌کند استعدادیاب‌ها را به دست خواهد آورد، اما وقتی مجریانِ برنامه او را به خاطر جوان‌نبودن و بلوند یا «تماماً آمریکایی» -نبودن رد می‌کنند، عمیقاً مضطرب می‌شود. میتسی در تلاش برای دلداری‌دادن به پرل، او را به خانه‌اش همراهی می‌کند. پرل در آشپزخانه اعترافاتی طولانی‌مدت را به میتسی در مورد کینه‌اش نسبت به شوهرش هاوارد به اشتراک می‌گذارد، که برخلاف او از یک پیشینه و خانوادهٔ ممتاز می‌آیدو همیشه اصرار داشته که آن‌ها در مزرعهٔ خانوادگی‌اش بمانند، و سپس اعتراف می‌کند که وقتی فرزندش را سقط کرد، خیالش راحت شد. او همچنین به احساسات بیگانگی و ناامنی، به احساس شادی از اعمالِ آسیب‌رسان، و گرفتنِ جانِ والدینش و پروژکشنیست اعتراف می‌کند. پرل سپس میتسیِ حیرت‌زده را فریب می‌دهد تا اعتراف کند که در آزمون آزمایشی برنده شده‌است، تا سپس او را در خیابان تعقیب کرده و تبر بکشد.
پرل جسد میتسی را تکه‌تکه می‌کند و به تمساح خود تِدا می‌خوراند و پس از آن به زیرزمین می‌رود و در کنار جسد مردهٔ مادرش دراز می‌کشد. او به این نتیجه می‌رسد که مادرش درست می‌گفت و او باید «از آنچه که دارد بهترین استفاده را ببرد» و تصمیم می‌گیرد تا با ایجاد خانه‌ای راحت برای شوهرش هاوارد هنگام بازگشتِ او از جنگ، اشتباهات خود را جبران کند. هاوارد صبح روز بعد به‌طور غیرمنتظره‌ای از راه می‌رسد. او در آشپزخانه، با پیداکردن اجساد والدین پرل که پشت میز ناهارخوری دور یک خوکِ پوسیده و کرم‌زده نشسته‌اند، وحشت می‌کند. پرل با لبخندی طولانی‌مدت و دردناک از او استقبال می‌کند، لبخندی که در طول بیشتر تیتراژ ادامه داده می‌شود.
منتقدان
در وبسایت بازبینی‌خوانی راتن تومیتوز، ٪۹۰ از ۱۴۰ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۷٫۷/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وبسایت چنین می‌نویسد: «در پرل تی وست را در حال استخراج وحشتِ تازه از دنیایی که از طریق ایکس ساخته‌است، می‌بینیم—که باری دیگر از اجرای درخشان میا گاث بهره می‌برد.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۳۰ منتقد امتیاز ۷۳ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است. تماشاگرانی که در نظرسنجی سینماسکور شرکت کردند به فیلم نمره متوسط «B–» در مقیاس «A+» تا «F» دادند.
پیتر بردشاو از گاردین پس از نمایش فیلم در جشنواره فیلم ونیز، به آن رتبهٔ ۵ از ۵ ستاره داد و از «عملکرد باشکوه» گاث تمجید کرد و نوشت: «شاید نباید اینقدر از پرل لذت‌می‌بردم: اما این فیلمی باهوشانه، هشیارانه، وحشتناک و با نقش‌آفرینیِ وحشیانه است. یک مروارید.» دیوید رونی در نقد خود برای هالیوود ریپورتر، آن را به‌عنوان یک «محصول هوشمندانه بسته‌بندی‌شده با پژواک‌های روایی در مورد اضطراب جهانی و اِپیدِمی» توصیف کرد و فیلمنامه، فیلم‌برداری، موسیقیِ متن و بازی گاث را تحسین کرد–که او آن را با بازیگر آمریکایی شلی دووال مقایسه کرد. در یک نقد منفی، ایوان گلیدو از کالت فالووینگ نوشت که در حالی که «وست در اینجا آنچه که ایکس را به یک فیلم دلهره‌آور برجسته تبدیل کرده‌است، و مهارت‌های خود را تثبیت می‌کند [اما] پرل در نهایت به‌صورت یک اثر تقلیدی ضعیف از جادوگر شهر اُز به نظر می‌رسد».
طبق گزارش‌ها، فیلمساز مارتین اسکورسیزی تحت تأثیر این فیلم قرار گرفت و آن را «مسحورکننده» دانست و اظهار داشت که «[پِرل] با عشقِ خالص و رکیکِ خود به سینما» قدرت‌مند شده‌است.
بیشتر بخوانید: