نقد سریال بازی مرکب (squid game) ؛ به قلم محمدولی دارابی

با برداشته شدن محدودیت‌ها و سانسور در دو دهه‌ی گذشته، فیلمسازان کره‌ای با آزادی عمل راحت‌تر توانستند تحولاتی گسترده را در سینمای کره به وجود آورند که ماحصل آن پیشرفت چشم‌گیر سینمای‌شان شده است. با نوشتار نقد سریال بازی مرکب همراه فیگار بمانید.

کره‌ای‌ها با درآمیختن ژانرها و خلق داستان‌های بومی، فیلم‌های درخشانی را ساختند که موجب شگفتی و غافلگیری همگان شده و به موجب آن در حال حاضر سینمای کره از اعتبار والایی برخوردار است.

نقد سریال بازی مرکب (squid game)

به قلم محمدولی دارابی

نقد سریال بازی مرکب, بررسی سریال بازی مرکب, تحلیل سریال بازی مرکب
نقد سریال بازی مرکب, بررسی سریال بازی مرکب, تحلیل سریال بازی مرکب

سریال‌های کره‌ای به واسطه‌ی پخش چندباره از شبکه‌های تلویزیونی، مطمئنا در ذهن بینندگان ایرانی رسوخ کرده و حتی طرفداران تعصبی خاص خود را دارند و این نکته گویای آن است که کره‌ای‌ها فرآیند جذب مخاطب را خوب بلدند.

سریال «بازی مرکب» که بسیار سر و صدا به پا کرده، بر خلاف تبلیغاتی که می‌شود، اثری «بی مغز» و «ورّاج» است که به نوعی ادامه‌دهنده مسیر اشتباه فیلم platform2019 می‌باشد.

فیلم‌ساز، «توهّم روشنفکری» دارد و با سیاه دیدن مطلق جامعه، «آشوب های ذهن مریضش» را در قالب سریالی «پُر ادعا» به تصویر کشید که از «عقده‌های درونی‌اش» سرچشمه می‌گیرد. اما معضل اساسی‌تر، «مخاطب اَنتِلِکتی»ست که برای پُر کردن حفره‌های درون وجودش، به خرده داستان‌های سریال پناه می برد و به جستجو در آن روی می‌آورد.

تحلیل سریال بازی مرکب

نقد سریال بازی مرکب, بررسی سریال بازی مرکب, تحلیل سریال بازی مرکب
نقد سریال بازی مرکب, بررسی سریال بازی مرکب, تحلیل سریال بازی مرکب

عدم انسجام مضامین و پراکنده گویی، این اثر نمایشی را تک بعدی ساخته و به غیر از یک اپیزود، مخاطب را از لحاظ حسی درگیر نمی‌کند.

موضوعات اشاره شده در سریال، صرفا در «سطح» می‌مانند که بخاطر کمبود پرداختِ در داستان، به «مفهوم» نمی‌رسند. شخصیت‌ها در موقعیت‌های مختلف، تصمیم‌ها و رفتارهای غیرطبیعی نشان می‌دهند که نشان از شخصیت پردازی ضعیف کاراکترها توسط نویسنده است.

بازی مرکب، سریالی «اِگزوتیک» و «بی در و پیکر» است که به فجیع‌ترین شکل ممکن، دنبال جذب مخاطب است.

فیلمساز قصد داشت با نشان دادن رذایل، نابسامانی‌ها را کاهش دهد اما با این اثر نه تنها کمکی به جامعه نکرد، بلکه موجب آشفتگی و هرج و مرج در اذهان عمومی می‌شود.

«خواستِ نویسنده» بر تمام ساختمان سریال ارجحیت دارد و بدون هیچ‌گونه توجهی به «منطق»، داستان روایت می‌کند که این ضعف در سلسله روابط علت و معلولی اثر، نِمود پیدا کرده است.

بازی مرکب اثری سرگرم‌کننده است که می‌تواند برای ساعاتی مخاطب را مجذوب خود کند. اما حیف که تنها دستاورد سریال همین است و چیز دیگر را عاید بیننده نمی کند.

بیشتر بخوانید:

از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد سریال بازی مرکب سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید از طریق اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *