یادداشت ابوالحسن داوودی درباره کیومرث پوراحمد و وقایع روز سینما را بهمراه علت خودکشی آقای پوراحمد در ادامه خواهید خواند.
پوراحمد نه ناامید بود نه افسرده.
یادداشت ابوالحسن داوودی درباره کیومرث پوراحمد
- حاکمان دوره آخر سینمای ایران به تبعیت از خط دهندگان بالاسریشان، انگار از بدو ورود عزم خود را جزم کرده اند برای به گوشه بردن و حذف همه اندیشه گران و کارآمدان دغدغه مند سینمای ایران، چنانکه پنهان و آشکار نفوذیها و ایادی و هوچی گران این حاکمان جدید، در میانه صنف، و با وقاحت تام این را بارها عنوان کردند که، دوران نسل شما و سینمای شما تمام شده و باید لگام و دهنه سینما به دست گروهی قلیل و رام و گوش به فرمان سپرده شود که منادیان سینمای اخته و خنثی و بی خاصیتی باشند خارج از چرخه عرضه و تقاضا ونیاز واقعی مردم. نمونهای نه چندان بی شباهت به ترکیب سینمای احمق ساز «تلفن سفید» ایتالیای دوران موسیلینی و پروپاگاندای ایدئولوژیک زده شوروی دوران استالین، و این عزمشان از یک به یک اجزای ساختاری جشنواره به غایت حکومتی و محصولات تحسین شده اش توسط داوران همسو ، امسال بخوبی آشکار بود.
- باشناخت چهل سالهای که از نزدیک با کیومرث داشتم، به یقین میگویم که او نه ناامید بود و نه افسرده ، بلکه با صراحت کلام و رویکردی که در عمل داشت، با چنگ و دندان به سینمایش چسبیده بود و با همه موانع آشکار و پنهانی که در پیش رو گذاشته بودند کارش را ادامه میداد. به صراحت میگویم، تصمیم و عمل کیومرث در پایان دادن خودخواسته بر تمام هستیاش، میتواند برای همه اهل سینما هم خطرناک، و هم سازنده و زاینده باشد، خطرناک از آنرو که ویروس ناامیدی و تن دادن به قضای روزگار و اقتضای بدخواهان را به ویژه در نسل جوان سینماگران کنش مند بپراکند، و میتواند سازنده باشد اگر به مثابه شروعی جدید باشد برای پای فشردن بر لزوم پایه گذاری سینمایی نو و بر مبنای اقتضائات روز و بدور از لاطائلات فرسوده وخررنگ کن و احمق سازی که بنام سینمای مردم پسند باب طبع سیاست گذاران این سینما، با همه مناسبات و زمینههایش که بایستی توسط وحدت همگانی همه آحاد سینما احیا شود
- بجد میگویم که دوران نوحه سر دادن و مرثیه خوانی بر رفتگانی چون پوراحمد را با همه دردناکی اش و مصیبتی که بر فرق مان کوبیده را، باید تمام کنیم و ابتدا از خود برای انفعال مان و سپس دیگرانی که مسبب این رفتن محسوب می شوند بپرسیم که چه کردیم و چه کردند و چرا کردند آنچه را که پیر دیری چون کیومرث را به چنین مرحله ای رساند و سرنوشت سینما را به این انحطاط؟!
واکنش هنرمندان به مرگ خودخواسته کیومرث پوراحمد
در پی انتشار خبر مرگ کیومرث پوراحمد، کارگردان و سینماگر ایرانی، بسیاری از دستاندرکاران سینمای ایران به مرگ او واکنش نشان دادهاند و عدهای از هنرمندان هم برای تسلیت به خانوادهاش به خانه او رفتهاند.
تصاویری که رسانهها در ایران منتشر کردهاند حضور سینماگرانی مانند کیانوش عیاری، گلاب آدینه و رخشان بنیاعتماد را در منزل خانواده پوراحمد نشان میدهد.
رضا کیانیان، بازیگر، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
کیومرث پوراحمد رفت که رفت که رفت… دق کرد.
منیژه حکمت، کارگردان، با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
جناب آقاى پوراحمد نازنین، روز غم انگیزى و درد ناکی برایمان رقم خورد .مرگ ناخواسته و یاخودخواسته را دیگران برایمان رقم مىزنند…
بهمن فرمانآرا، تهیهکننده و کارگردان سینما هم در صفحه اینستاگرام خود نوشته:
چه اندوه بزرگیست از دست دادن دوست عزیزی چون کیومرث پوراحمد. بدرود دوست عزیز.
مازیار لرستانی، بازیگر سینما و تئاتر در صفحه اینستاگرام خود نوشته:
شوک شدم… کارگردانی خوش فکر، مردی شجاع و نترس، رفیق و همدم من در واتساپ… پر از ایدههای ناب برای فیلمسازی، آزاده و مستقل با درک و فهم و ذهنی باز، نسبت به مسائل جامعه… خداحافظ مرد قدبلند باهوش و شوخ سینما.
مهدی باقربیگی، بازیگر نقش مجید سریال «قصههای مجید» دقایقی پس از مطلع شدن از خبر درگذشت کیومرث پوراحمد گفت:
رابطه من و ایشان رابطه پدر و پسری بود. آقای پوراحمد آدم مسئولیتپذیری بود. در زمان ساخت قصههای مجید و حتی پس ازآن حواسش به من بود. با هم مدام در ارتباط بودیم و احوالپرسی میکردیم. مردم ما هنرمند بزرگی را از دست دادند.
بیشتر بخوانید: