سخت‌ترین چیز برای یک بازیگر می‌تواند بازی در نقش بازیگر دیگری باشد. 10 تا از بهترین فیلم ها درباره بازیگران واقعی از نگاه سایت فیگار را گردآوری کرده‌ایم.
به تصویر کشیدن زندگی یک بازیگر می‌تواند چالشی هیجان انگیز برای هر کارگردانی تلقی شود. در سالهای اخیر فیلم‌ها و سریال‌های زیادی درباره‌ی بازیگران مشهور سینما ساخته شده است. گاهی این فیلم‌ها چندان خوب در نمی‌آید و گاهی نیز با یک اثر به یاد ماندنی مواجه می‌شویم.
10 تا از بهترین فیلم ها درباره بازیگران واقعی از نگاه سایت فیگار
نور . . . صدا . . . تصویر . . . حرکت !
در این قسمت فهرست عناوین 10 تا از بهترین فیلم ها درباره بازیگران واقعی از نگاه سایت فیگار را در یک نگاه می‌توانید مشاهده کنید:
- Johnny Depp – Ed Wood (Ed Wood)
- Robert Downey Jr. – Charlie Chaplin (Chaplin)
- Renée Zellweger – Judy Garland (Judy)
- Jim Carrey – Andy Kaufman (Man On The Moon)
- Martin Landau – Bela Lugosi (Ed Wood)
- Ben Affleck – George Reeves (Hollywoodland)
- Cate Blanchett – Katharine Hepburn (The Aviator)
- Margot Robbie – Sharon Tate (Once Upon A Time In Hollywood)
- Michelle Williams – Marilyn Monroe (My Week With Marilyn)
- Jason Scott Lee – Bruce Lee (Dragon: The Bruce Lee Story)
امروز فهرستی را برایتان آماده‌کرده‌ایم که در آن 10 تا از بهترین فیلم ها درباره بازیگران واقعی از نگاه سایت فیگار قرار گرفته است.
Johnny Depp – Ed Wood (Ed Wood)
فیلم سینمایی «اد وود / Ed Wood» ساخته تیم برتون، یکی از فیلم‌های مهم این کارگردان، در ظاهر ادای دینی است به همکاری که به گمان گروهی از منتقدین بدترین فیلمساز تاریخ بوده اما در عمل یادآوری همه آن چیزهایی است که چنین القابی را برای اد وود به ارمغان آورده است.
اگر مردم عنوانی همچون «بدترین کارگردان تاریخ» به گوش‌شان بخورد به احتمال زیاد به یاد «اد وود» خواهند افتاد، هرچند این چیزی نبوده که فیلمساز مذکور خواهانش باشد.
«تیم برتون»، یک اثر بیوگرافی سیاه و سفید در مورد وود ساخته که هم به نوعی از او تقدیر کرده است، هم تا حدودی او را زیر سوال برده است، نقش وود را هم «جانی دپ» بازی میکند، در کنار دیگر بازیگرانی که شخصیت‌شان در فیلم به شکلی عجیب شباهت‌هایی به شخصیت‌های واقعی‌شان دارد.
سخت است، بخواهید بیشتر از وود در مورد این مسائل آگاهی پیدا کنید: فیلم‌های بد او فضای غیر قابل باوری که او در آن فیلم‌ها را می‌ساخته است. فیلم او، «نقشه شماره‌ی 9 از فضای خارج» که مراحل تولید آن در یک چهارم پایانی فیلم به تصویر کشیده میشود، اغلب «بدترین فیلم تاریخ» شناخته میشود.
با اینکه این فیلم واقعاً بسیار بد است، احتمالاً زیاد هم مناسب این عنوان نیست. در هر حال، آن عنوان بخشی جدایی ناپذیر از این فیلم است.
«اد وود» با سکانسی آغاز میشود که نمایش این فیلمساز با نام «کمپانی بی‌ثبات» در روزنامه‌ها به باد انتقاد گرفته شده است. با این حال، وود با شجاعت تمام به سمت سینما می‌رود.
بعد از فرصتی که برای دیدار با «بلا لاگوسی» (مارتین لاندا) پیدا میکند و به او اندکی اعتبار می‌بخشد، او شروع به آماده‌سازی بودجه برای تولید «گلن یا گلندا» میکند؛ داستانی مربوط به یک مبدل پوش که به دنبال کشف هویت واقعی‌اش است.
Robert Downey Jr. – Charlie Chaplin (Chaplin)
چاپلین فیلمی بیوگرافی، کمدی و درام محصول سال ۱۹۹۲ کشورهای آمریکا و بریتانیا به کارگردانی ریچارد اتنبرو است. بازیگرانی چون رابرت داونی جونیور، جرالدین چاپلین، آنتونی هاپکینز، میلا یوویچ، مویرا کلی، کوین کلاین، دن اکروید و مریسا تومی در Chaplin به ایفای نقش پرداخته‌اند.
فیلم Chaplin که محصول مشترک کمپانی‌های کارولکو پیکچرز و استودیوکانال و گروه رسانه‌ای آر.سی.اس به حساب می‌آید، با بودجه ۳۱ میلیون دلاری ساخته شده و در گیشه سینماهای سرتاسر جهان به فروش ۹۹.۵ میلیون دلاری رسیده‌است.
Chaplin که بر اساس کتاب سرگذشت من به قلم چارلی چاپلین و کتاب زندگی و هنر چاپلین به قلم دیوید رابینسون ساخته شده، در شصت و پنجمین دوره مراسم اسکار و پنجاهمین دوره مراسم گلدن گلوب، نامزد دریافت جوایز متعددی شده و بسیاری از منتقدان عملکرد داونی جونیور در Chaplin را مورد ستایش قرار داده‌اند.
“چاپلین” (1992) فیلمی به کارگردانی ریچارد اتنبرو به بیوگرافی چارلی چاپلین کمدین نابغه و از پیشگامان هنر سینما میپردازد. فیلمنامه اقتباسی از کتابهای “شرح حال من” بقلم چارلی چاپلین و “چاپلین: زندگی و هنر” نوشته دیوید رابینسون است.
در جریان فیلم چارلی کهنسال در سوئیس خاطراتش را برای جرج هایدن (آنتونی هاپکینز) ویراستار کتاب زندگینامه اش روایت میکند. هایدن شخصیتی غیرواقعی است که در جریان فیلم میکوشد تا از زوایای پنهان زندگی چارلی آگاهی یابد.
چارلی در 1889 و در لندن عصر ویکتوریا چشم به جهان گشود. در آغاز فیلم نشان داده میشود که در پنج سالگی به واسطه نبوغی که داشت توانست جای مادرش حنا(با بازی جرالدین چاپلین نوه واقعی اش) را روی صحنه بگیرد!
چارلی در شرایطی که با فقر شدید دست به گریبان است کودکی دشواری را سپری میکند و به هایدن از کتک خوردن هایش میگوید. در حالیکه یکسال را در نوانخانه میگذراند برای امرار معاش ناگزیر میشود تا همراه برادرش سیدنی از بچگی به کار مشغول شود.
پدر چارلی آواز خوانی بوده که در کودکی رهایشان میکند و در فقر و فلاکت میمیرد. مادرش نیز به دلیل مشکلات ذهنی در بیمارستان روانی بستری میشود.
چارلی جوان(رابرت داونی جونیور) در نوزده سالگی برای ادامه فعالیت و دستیابی به اهدافش به آمریکا مهاجرت میکند و در آنجا کاراکتر مشهور ولگرد کوچک (little tramp) را می آفریند.
در جریان فیلم چارلی به این حقیقت اذعان میکند که ولگرد کوچک را با الهام گرفتن از شخصیت واقعی خودش آفریده و خطاب به هایدن میگوید: “اگر میخواهی مرا درک کنی فیلمهایم را ببین!”
Renée Zellweger – Judy Garland (Judy)
فیلم “جودی” ساخته فیلمساز جوان “روپرت گولد” که تنها اثر بلند سینمایی اش فیلم جنایی معمایی “داستان واقعی” در سال 2015 بود، آخرین ماههای زندگی “جودی گارلند”، ستاره معروف سالهای دهه 30 و 40 و 50 هالیوود را به تصویر می کشد.
بازیگری که ایفای نقش “دوروتی” در فیلم “جادوگر آز” یا جادوگر شهر زمرد و آن آواز On The Rainbow که در سن 17 سالگی اجرا کرد، همچنان معروفترین اثرش باقی ماند.
بازی در فیلم هایی مانند “مرا در سنت لوییس ملاقات کن” ساخته وینست مینه لی و “ستاره ای متولد می شود” به کارگردانی جرج کیوکر از مشهورترین آثارش به شمار رفته اند که این آخری، از قضا در زمانی ساخته شد که درواقع ستاره جودی گارلند افول کرده بود و از آن پس دیگر تقریبا در هیچ فیلم بلند سینمایی حضور پیدا نکرد و بازی اش به سریال های تلویزیونی و نمایشات کافه ها و کاباره ها محدود شد.
فیلم “جودی” از هنگامی شروع می شود که جودی گارلند دیگر حتی جایی برای ماندن و زندگی و خوابیدن ندارد. او که زمانی لویی بی مه یر (از روسای کمپانی مترو گلدوین مه یر) برایش تا یک میلیون دلار قرارداد می بست، اینک فقط 150 دلار در پاکتی دریافت می کند تا با بچه هایش برروی صحنه یک کافه برنامه اجرا کند.
سپس نقبی به اولین روزهای حضور جودی گارلند در کمپانی “مترو گلدوین مه یر” را شاهدیم. روزهایی که “ال بی” (همان لویی بی مه یر) در حال حقنه کردن فرق و تفاوتش با دیگر دختران همسن و سالش است.
“تام اج” که فیلمنامه فیلم “جودی” را براساس نمایشنامه ای به نام “پایان رنگین کمان” از “پیتر کیلتر” نوشته، زندگی بسیار سخت و طاقت فرسای جودی نوجوان در استودیوی معروف “مترو گلدوین مه یر” و با رییس دیکتاتور مآبش را به تصویر کشیده است.
روزهایی که او نه می توانست یک خواب حسابی داشته باشد و نه یک شکم سیر غذا بخورد. از همان ابتدا او را به قرص هایی معتاد کردند تا وزن و تناسب اندامش را حفظ کنند. وقتی بالاخره جودی در صحنه ای کلافه از این همه رنج و سختی، از ادامه حضور در فیلمی سرباز می زند با تهدیدات جدی “ال بی” مواجه می شود.
“ال بی” در پاسخ جودی گارلند که معترض است از فشار کاری حتی نام خودش را هم از یاد برده، به او یادآور می شود که نامش جودی نیست و “فرانسیس گام” نام دارد با پدری خلافکار و مادری که او را به این استودیو فروخته و حالا اگر بخواهد از دستورات سرپیچی کند، مجددا در همان خیابان های مملو از کثافت و خلافکاری رها می شود.
فیلم “جودی” در این بخش ها که به گذشته جودی گارلند نقب می زند، خاطره روزهایی از استودیوهای هالیوود را زنده می کند که پیش از این تنها تصویری رویایی و شیرین را از آن دیده ایم.
دورانی که گویا همه لبخند بر لب داشتند و آواز می خواندند اما در پشت آن چهره زیبا، دنیایی از زشتی و پلشتی و استثمار و برده داری جاری بوده و هست. آنچه دیوید لینچ در فیلم هایی مانند “مالهالند درایو” و یا “اینلند امپایر” به تصویر کشید.
در سالهای اخیر فیلم های متعددی درباره برخی شخصیت های معروف هالیوود و سینمای آمریکا دیده ایم، از فیلم “چاپلین” در سال 1992 تا “هیچکاک” و “ترومبو” (درباره دالتون ترومبو، فیلمنامه نویس معروف) و “نجات دادن آقای بنکس” درباره “پی ال تراورز”، نویسنده “مری پاپینز” و سال گذشته فیلم “استن و آلی” درباره لورل و هاردی که نگاهی غم انگیز به اواخر دوران فعالیت این دو کمدین تاریخ سینما داشت ولی هیچکدام اینچنین هالیوود و سالهای به اصطلاح رویایی و طلایی اش را به چالش نکشیده بودند.
Jim Carrey – Andy Kaufman (Man On The Moon)
یک فیلم کمدی با بازی جیم کری بی شک دیدن دارد. اثر کمدی امریکایی که در سال ۱۹۹۹ به دست میلوش فورمن Miloš Forman ساخته شد MAN ON THE MOON نام گرفت. در این فیلم به لایه‌های مختلف شخصیت یک پسر بچه از دوران کودکی تا بزرگسالی پرداخته میشود.
او نگران این است که از پای صحبتش بلند شویم و بی اعتنا نسبت به حرف هایش صحنه را ترک کنیم. او، از ما و برداشت‌های ما می‌ترسد. “اندی کافمن” می‌خواهد که ما او را بسان یک جامعه زودگذر ننگریم و برایش تامل کنیم وقت بگذاریم.
اندی احمق نیست. او جهان بینی‌اش به بیماریِ شباهت جهانی آغشته نشده است. او دلش می‌خواهد به آوای حیوانات ارج دهد، لیوان مشروب را روی سر مخاطبش خالی کند، ساعت‌ها بر روی صحنه به خوانش یک کتاب قطور مشغول شود.
Martin Landau – Bela Lugosi (Ed Wood)
یکی از مشکلات «اد وود» این است، تنها شخصیتی که پردازش خوبی دارد لاگوسی است. دیگر شخصیت‌ها عمدی شخصیت پردازی مناسبی ندارند که باعث دور شدن مخاطب میشود.
فرمی که برتون برای فیلم انتخاب کرده، نکات مثبت و منفی خود را دارد، که مورد قبلی یکی از آن‌هاست. در هر حال، بدون اینکه این فیلم اثر بدی از آب درآید، او توانسته حسی شبیه به یکی از ساخته‌های وود را به مخاطب القا کند. «اد وود» در واقع قابل توجه و ساده است، اما هیچ‌گاه پر تکلف و مضحک نمی‌شود.
Ben Affleck – George Reeves (Hollywoodland)
«هالیوودلند» احتمالاً برای جورج ریوز شهرت و شهرت بیشتری از آن چیزی که حتی در آرزویش هم بود به ارمغان آورده است – تصور کنید زمانی که به خاطر سوپرمن تلویزیونی بودن بیشتر شهرت داشتید، سوژه یک فیلم بلند باشید.
اگر تا هفتاد سالگی زندگی می کرد، ممکن بود به خاطر نوستالژی بچه های در حال بلوغ، برای رنسانس نمایش ها و ستاره های قدیمی حضور داشته باشد. اما او احتمالاً ترجیح می‌دهد به این شکل باشد.
ریوز در نقش‌های کوچکی مانند یکی از دوقلوهای تارلتون در «بر باد رفته» شروع کرد و قبل از اینکه خودش وارد سرویس شود، در حالی که ستاره‌های بزرگ در حال دعوا بودند، نقش‌های خوبی را از آن خود کرد.
Cate Blanchett – Katharine Hepburn (The Aviator)
فیلم هوانورد (The Aviator) فیلمی در ژانر بیوگرافی و درام به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است. این فیلم محصول کمپانی برادران وارنر است که در سال 2004 اکران شد و توانست پنج جایزه اسکار کسب کند. در این فیلم بازیگران سرشناسی مانند لئوناردو دی کاپریو، کیت بلانشت و کیت بکینسیل به ایفای نقش پرداختند.
فیلم هوانورد بر اساس زندگی هاوارد هیوز (با بازی لئوناردو دی کاپریو) کارگردان، تهیه کننده و خلبان مشهور آمریکایی ساخته شده است. البته این فیلم فقط به بخشی از زندگی هیوز بین سالهای ۱۹۲۸ تا ۱۹۴۶ میلادی (از 24 سالگی تا 42 سالگی) میپردازد.
در ابتدای فیلم تمرکز داستان بر فعالیت هیوز در عرصه‌ی سینما است. جایی که شاهد تلاش هیوز برای ساخت فیلم Hell’s Angels (فرشته‌های جهنم) و تاسیس کمپانی فیلمسازی RKO هستیم.
اما پس از آن داستان به سمت اقدامات هیوز برای ساخت هواپیما و تلاش‌هایش برای شکستن رکورد سرعت پرواز می‌رود. هیوز که به اختلال وسواس فکری عملی (OCD) مبتلا بود، بعدها ایرلاین TWA را تاسیس کرده و به عنوان رقیب ایرلاین پان آمریکن به ریاست خوان تریپ (با بازی الک بالدوین) وارد این حوزه میشود.
تلاش‌های او برای موفقیت در ساخت و پرواز با هواپیمایی جدید و برخوردهایش با کاترین هپبورن (با بازی کیت بلانشت) اتفاقات فیلم را تشکیل می‌دهد. The Aviator یکی از مهمترین عناوین فهرست بهترین فیلم ها درباره هنرپیشه ها است.
Margot Robbie – Sharon Tate (Once Upon A Time In Hollywood)
داستان فیلم در سال 1969 روایت می شود و ما در این دوران با بازیگری افول کرده به نام ریک ( لئوناردو دی کاپریو ) مواجه هستیم که نه تنها در بازیگری بلکه در زندگی شخصی نیز فردی شکست خورده محسوب می شود.
صمیمی ترین دوست او به نام کلیف ( برد پیت ) که از لحاظ شخصیتی با خودِ ریک تفاوت های زیادی دارد، تقریباً تنها انسان ارزشمند باقی مانده در زندگی ریک می باشد.
کلیف علاوه بر دوستی با ریک، بدلکار او نیز محسوب می شود و در پروژه های سینمایی در کنار اوست. اما پس از اینکه برنامه تلویزیونی ریک کنسل می شود، وضعیت برای او و کلیف بغرنج تر می شود تا اینکه ماروین ( آل پاچینو ) از راه می رسد و برای ریک یک برنامه وسترن آمریکایی در تلویزیون مهیا می کند تا او سقوط را تجربه نکند.
این در حالی است که ریک خانه ای هم در همسایگی رومن پولانسکی و شارون تیت ( مارگوت رابی ) خریداری کرده است. این فیلم جز بهترین فیلم ها در مورد بازیگران واقعی است.
Michelle Williams – Marilyn Monroe (My Week With Marilyn)
شاید در نگاه اول به نظر بیاید فیلم My Week with Marilyn پرداخت شهوت انگیز به پشت صحنه ای از فیلمی از یاد رفته است که ماجراهای غم انگیزی هم در طول ساخت آن اتفاق افتاد.
با این وجود نگاهی دقیق تر به این فیلم نمایانگر بررسی نسبی شخصیت مریلین مونرو است. با این که وقایع فیلم مربوط به شش سال پیش از مرگ مریلین بر اثر سوء مصرف مواد در سال 1962 هستند، اما او در همین زمانی که به انگلستان رفته بود تا در فیلم The Prince and the Showgirl ساخته یSir Laurence Olivier بازی کند هم، خصوصیاتی از خود به نمایش گذاشت که بعداً باعث آلوده شدن زندگی شخصی و حرفه ی بازیگری اش شدند.
فیلم My Week with Marilyn به صورت فشرده ماجراهای مراحل ضبط صحنه های این فیلم را حکایت می کند و در عین حال به کاوش درباره ی رمز و رازهای شخصیت مریلین مونرو در دوران اوج شهرتش می پردازد.
فیلمنامه ی Adrian Hodges بر اساس دو کتاب از کالین کلارک، دستیار سوم کارگردان در فیلم The Prince and the Showgirl، نوشته شده است. کلارک که در سال 2002 درگذشت، تا سال 1990 از انتشار خاطرات خود از دورانی که کنار مریلین مونرو گذارنده بود، خودداری کرد.
به نظر می رسد ادعای او مبنی بر وجود عشقی پاک، حقیقت داشته باشد و تصویری که از این بازیگر رسم می کند با سایر حکایت های آن دوره همخوانی دارد. فیلمMy Week with Marilyn تجربیات کلارک در این دوران را به صورت فشرده و نسبتاً دقیق به تصویر می کشد.
وقایع فیلم در تابستان سال 1956 اتفاق می افتند. در آن زمان اولیویر (با بازی Kenneth Branagh) یکی از برجسته ترین افراد سینمای بریتانیا ست و در کل دنیا به عنوان یکی از بهترین بازیگران شناخته می شود.
مونرو (با بازی Michelle Williams ) مشهورترین بازیگر سینما در آن دوره است اما سعی دارد از قالب بازیگری که تنها جذابیت و ظاهری دارد خارج شود و موقعیتی برجسته تر و مهم تر در دنیای سینما به دست آورد.
Jason Scott Lee – Bruce Lee (Dragon: The Bruce Lee Story)
زندگی و مرگ بروس لی همواره به عنوان یکی از سینمایی ترین اتفاقات تاریخ سینما مطرح بوده است. پس ساخت فیلمی برمبنای زندگی او البته از روی کتاب پرفروش همسرش، اصلا کار عجیبی نیست.
گذشته از این ها جیسن اسکات لی در تصویر قهرمانی که هنوز در خیلی از کشورها، عکس هایش روی دیوار خانه ها جا خوش کرده، پذیرفتنی است و موسیقی رندی ایدلمن در شکل گرفتن فضاهای مورد نظر کاملا مؤثر بوده است. این فیلم از بهترین فیلم ها در مورد هنرپیشه های واقعی است.
بیشتر بخوانید:
- بهترین فیلم های بیوگرافی 2022
- بهترین فیلم های بیوگرافی
- بهترین فیلم‌ها
- بهترین فیلم های اقتباسی
- نقد و بررسی فیلم الویس (Elvis 2022)
از همراهی شما تا انتهای نوشتار 10 تا از بهترین فیلم ها درباره بازیگران واقعی از نگاه سایت فیگار سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.