اِلویس یک فیلم موزیکال زندگی‌نامه‌ای از سال ۲۰۲۲ به کارگردانی باز لورمن است که به همراه سام برومل، کریگ پیرس و جرمی دونر فیلمنامه را نوشته‌است. با نوشتار نقد و بررسی فیلم الویس 2022 همراه با فیگار بمانید.
این فیلم زندگی الویس پریسلی، نماد راک اند رول را دنبال می‌کند که از دیدگاه مدیرش، سرهنگ تام پارکر گفته می‌شود. آستین باتلر در نقش اصلی با تام هنکس در نقش پارکر و اولیویا دی‌جونگ، هلن تامسون، ریچارد راکسبرا، کلوین هریسون جونیور، دیوید ونهام، کدی اسمیت-مک‌فی و لوک بریسی در نقش‌های مکمل بازی می‌کنند.
نقد و بررسی فیلم الویس (Elvis 2022)
اساس حفظ عشق، مرگ است!
فهرست عناوینی که در ادامه‌ی نوشتار نقد فیلم الویس 2022 خواهید خواند به شرح زیر است:
- مشخصات فیلم در یک نگاه
- ساختار روایی
- آستین پریسلی
- زالو
- نمایش
- باتلر
- لیزا ماری پریسلی
- پریسیلا پریسلی
- منتقدان
- موسیقی
- الویس پرسلی
- ویدئوی کامل بررسی فیلم Elvis 2022 در برنامه فیکست – یوتیوب
لینک کانال نقد و بررسی برنامه FiCast
مشخصات فیلم
- کارگردان باز لورمن
- تهیه‌کننده باز لورمن، گیل برمن،کاترین مارتین، پاتریک مک کورمیک و شویلر وایس
- فیلمنامه‌نویس باز لورمن، سم برومل، کریگ پیر و جرمی دونر
- داستان باز لورمن و جرمی دونر
- بازیگران آستین باتلر و تام هنکس
- موسیقی الیوت ویلر
- فیلم‌بردار مندی واکر
- تدوین‌گر مت ویلا و جاناتان ردموند
- توزیع‌کننده برادران وارنر پیکچرز (جهانی) و یونیورسال پیکچرز (استرالیا)
- مدت زمان ۱۵۹ دقیقه
- کشور استرالیا و ایالات متحده
- زبان انگلیسی
- هزینهٔ فیلم ۸۵ میلیون دلار
ساختار روایی
در سال ۱۹۹۷، سرهنگ تام پارکر، مدیر سابق الویس پرسلی، در بستر مرگ است و به چگونگی ملاقات خود با سلطان آیندهٔ راک اند رول نگاه می‌کند.
الویس در دوران کودکی همراه با والدینش ورنون و گلدیس با زندگی سرشار از فقر مبارزه کرده بود. او موسیقی را رستگاری می‌داند، حتی اگر توسط همسالانش به دلیل شیفتگی‌اش به موسیقی آمریکایی آفریقایی‌تبار خیابان بیل در ممفیس مورد تمسخر قرار می‌گیرد. پارکر یک «هاکستر» کارناوال است که خود را به عنوان یک فینیاس تیلور بارنوم مدرن تصور می‌کند و با ماهیت ساده‌لوح مخاطبانش بازی می‌کند.
اگرچه پارکر در حال حاضر مدیریت خواننده کانتری هانک اسنو را بر عهده دارد، به محض شنیدن پریسلی در رادیو، به نظر می‌رسد که تحت تأثیر آنچه می‌شنود قرار می‌گیرد و آرزو دارد که مدیر الویس شود. پارکر در نهایت الویس را ملاقات می‌کند و او را متقاعد می‌کند که به او اجازه دهد کنترل حرفه‌اش را به دست بگیرد، که شروع یک حرفهٔ فوق‌العاده موفق در موسیقی است.
با این حال، همه مردم تحت تأثیر این هنرمند جوان قرار نمی‌گیرند. بسیاری از والدین می‌ترسند که موسیقی او باعث فساد فرزندانشان شود و سیاستمداران نژادپرست نیز به او حمله می‌کنند. الویس در پی یک حادثهٔ خشونت‌آمیز در یک کنسرت، خود را در معرض یک مجازات زندان می‌بیند. در ادامه چنین استنباط می‌شود که پارکر دولت را متقاعد می‌کند تا الویس را به ارتش ایالات متحده دعوت کند تا از هرگونه درگیری قانونی بیشتر جلوگیری شود. الویس در طول مدت خدمتش متوجه می‌شود که گلدیس خود را تا حد مرگ مست کرده‌است.
الویس در حالی که در آلمان مستقر است، با پریسیلا بولیو آشنا می‌شود و پس از ترخیص، تورهای کنسرت و فیلم‌های حرفهای خود را از سر می‌گیرد در حالی که کنترل پارکر بر زندگی‌اش حتی قوی‌تر می‌شود. الویس از ترور مارتین لوتر کینگ جونیور و رابرت اف.
کندی دلشکسته است و آرزو دارد در موسیقی خود از نظر سیاسی صریح‌تر شود در حالی که پارکر فقط از او می‌خواهد ترانه‌های بیهوده‌ای بخواند که پرفروش باشند. پس از اینکه پارکر با او قراردادی طولانی‌مدت برای سرگرمی در یک هتل لاس وگاس می‌بندد، الویس در نهایت از پارکر خسته می‌شود و سعی می‌کند او را اخراج کند، اما پارکر برای مبلغ هنگفتی از او شکایت می‌کند که او را شکسته و فقیر می‌سازد. یک بحث شرورانه شروع می‌شود، در حالی که پس از آن الویس باید اعتراف کند که چاره‌ای جز حفظ مدیریت خود از پارکر ندارد، اگرچه آنها از هم جدا می‌شوند و به ندرت یکدیگر را می‌بینند.
در نهایت، زندگی الویس رو به پایین می‌رود زیرا پریسیلا دخترشان لیسا مری پرسلی را می‌گیرد و الویس را به خاطر اعتیادش به داروهای تجویزی رها می‌کند، که پس از رفتن او حتی قوی‌تر می‌شود. این امر منجر به مرگ وی بر اثر سکته قلبی در ۱۶ اوت ۱۹۷۷ در سن ۴۲ سالگی شد.
یک صحنهٔ کات‌بک در یکی از آخرین اجراهای الویس، وی را پف‌کرده و رنگ‌پریده نشان می‌دهد که در حال خواندن ترانهٔ «Unchained Melody»، با تصاویر واقعی از کنسرتش است و لحظات کلیدی زندگی او نمایش داده می‌شود؛ در همین حال پارکر که پیر و تنها از دنیا می‌رود.
تیتراژ فیلم نشان می‌دهد که سوءاستفاده پارکر از الویس پس از مرگ الویس موضوع دعوی قضایی توسط املاک پریسلی بوده‌است. پارکر آخرین سال‌های زندگی‌اش را به‌عنوان چهره‌ای رقت‌انگیز گذراند و پول‌هایش را روی دستگاه‌های بازی کازینو قمار کرد، در حالی که الویس همچنان پرفروش‌ترین هنرمند انفرادی تمام دوران و یکی از محبوب‌ترین سرگرم‌کننده‌های تاریخ موسیقی جهان است.
آستین پریسلی
قبل از اینکه باز لورمن فیلمبرداری الویس را با اولین «اکشن!» خود آغاز کند، آستین باتلر ساعت‌های بی‌شماری را صرف مطالعه حرکات، صدا و حالات چهره الویس پریسلی کرده بود. از این رو، این بازیگر آمریکایی توانسته است، تقریباً به معنای واقعی کلمه، در این سفر طاقت فرسا در لابلای زندگی این خواننده افسانه‌ای، پادشاه راک در سال 2022 شود.
مطمئناً با کشف اینکه روزی روزگاری در هالیوود بخشی از فیلم‌شناسی کوتاه آستین باتلر است، بسیاری از بینندگان این فیلم تعجب کنند. با توجه به این نکته، پس از دیدن الویس، همان بینندگان تقریباً غیرممکن خواهند بود که بفهمند چگونه باتلر برای مدت طولانی مورد توجه قرار نگرفته است.
اما زمان او فرا رسیده است و باتلر از این فرصت عالی استفاده کرده و با اجرای درخشانش، با صدایش و با تک تک نگاه‌های از پیش طراحی شده‌اش، در شبکیه چشم ما حک شده است.
زالو
در مقابل آستین باتلر نسبتا ناشناخته، تام هنکس (Cast Away) را داریم که یکی از سنگین وزن‌های این صنعت است. بدون شک، پیشنهاد نقش «سرهنگ» تام پارکر به بازیگری که عادت داشت نقش مرد خوب فیلم را بازی کند، از سوی لورمن یک نبوغ بوده است.
دیدن هنکس در حال زنده کردن زالویی که الویس پریسلی را تا آخرین روزهای زندگی‌اش مکید، بسیار جدی است. بله، متأسفانه نماینده او تنها، کسی نبود که در طول زندگی حرفهای خود از این ستاره استفاده کرد، بلکه او پست‌ترین بود.
کارگردان و نویسنده فیلم بهمراه بازی خوب تام هنکس این تصور را به ما ارائه می‌دهند که هر چقدر هم که مدیر برنامه‌های پریسلی ادعایی برای بی‌گناهی خود به ما نشان دهد، ما هرگز برای او احساس ترحم یا تحسین نمی‌کنیم.
نمایش
با دیدن فیلم‌های لورمن (گتسبی بزرگ، مولن روژ و رومئو و جولیت)، کارگردانی استرالیایی، متوجه می‌شویم که چگونه موسیقی و زبان سینمایی را برای برانگیختن احساسات بی‌نظیر ترکیب می‌کند.
در الویس است که به نظر می‌رسد سبک منحصر به فرد لورمن دلایل بیشتری برای بودن دارد. به هر حال، اکت بصری و تدوین دیوانه‌واری که مشخصه فیلم‌های اوست، ملات کاملی است که اجزای زندگی خواننده مورد اشاره در فیلم را با آن یکی می‌کند.
و همانطور که در سینمای لورمن نیز مرسوم است، لباس‌ها، گریم و کارگردانی هنری به بازسازی دوران گذشته‌ای کمک می‌کند که امروزه هنوز در آگاهی جمعی طنین‌انداز است. همه اینها با ریتم یک موسیقی متن فوق العاده که طرفداران الویس را به وجد خواهد آورد.
باتلر
الویس یک نمایش بصری و موسیقایی در ناب‌ترین سبک لورمن است. همچنین جشن مردی است که شبیه هیچکس نیست و یادآوری دردناک از دست دادن او. شاید این عبارت در گوش و ذهن و جان ما طنین‌انداز شود که اسا حفظ بقاء، حذف است یا به عبارتی دیگر اساس حفظ عشق، مرگ است! اما، مهمتر از همه، الویس یک قبل و بعد برای آستین باتلر است، که اجرای مهیج او حتی بینندگانی را که نمی‌توانند با فیلم ارتباط برقرار کنند شگفت‌زده خواهد کرد.
لیزا ماری پریسلی
لیزا ماری پریسلی، دختر الویس، پس از دو بار دیدن این فیلم پیش از نمایش جهانی آن در جشنواره فیلم کن، در پستی اینستاگرامی آن را تحسین کرد و آن را «تماشایی و شکوهمند» خواند. او در ادامه از عملکرد باتلر در نقش پدر فقیدش تمجید کرد و گفت که او «قلب و روح پدرم را به زیبایی مجسم و زنده کرده‌است. بازی او، به نظر حقیر من، بی‌سابقه است و در نهایت با دقت و احترام انجام شد» و از باتلر به عنوان یکی از نامزدهای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد یاد کرد.
او دربارهٔ کارگردانی لورمن نوشت: «در طول این فیلم زیبا می‌توان عشق، مراقبت و احترام خالص او را نسبت به پدرم احساس کرد و در نهایت این چیزی است که من و فرزندانم و فرزندانشان می‌توانیم برای همیشه به آن افتخار کنیم [..] نبوغ همراه با عشق و احترام شما به پدرم و این پروژه، بسیار زیبا و الهام‌بخش است.
می‌دانم که دارم حرفهای تکراری می‌زنم، اما اهمیتی نمی‌دهم، متشکرم که این داستان را به این شکل عمیق و هنرمندانه درست کردید.» او افزود که تماشای این فیلم او را به یاد پسر خودش بنجامین کیو می‌اندازد که در سال ۲۰۲۰ در اثر خودکشی درگذشت و گفت که او نیز اگر اینجا می‌بود این فیلم را دوست می‌داشت.
پریسیلا پریسلی
پریسیلا پریسلی، همسر سابق الویس در ۲۹ آوریل ۲۰۲۲، افکار خود را در مورد این فیلم در یک پست فیس‌بوک به اشتراک گذاشت و به‌طور کامل گفت: «برای کسانی که کنجکاو در مورد فیلم جدید الویس هستند، باز لورمن، کارگردان فیلم، اخیراً یک نمایش خصوصی را در استودیوی وارنر برای این فیلم به من و جری شیلینگ ارائه کرد.
این داستان در مورد رابطهٔ الویس و سرهنگ پارکر است. این یک داستان واقعی است که درخشان و خلاقانه روایت می‌شود که فقط باز لورمن با شیوهٔ هنری منحصر به فرد خود می‌توانست ارائه دهد. آستین باتلر، بازیگر نقش الویس فوق‌العاده است.
در نیمه‌های فیلم من و جری به هم نگاه کردیم و گفتیم وای!!! آفرین به او […] او می‌دانست که کفش‌های بزرگی برای پا کردن دارد. او در بازی کردن این قسمت به شدت متشنج بود. من فقط می‌توانم تصور کنم. تام هنکس در این فیلم سرهنگ پارکر بود. عجب شخصیتی بود.
سرهنگ پارکر شخصیتی دو طرفی داشت و من و جری هر دوی آنها را دیده بودیم. داستان همانطور که همهٔ ما می‌دانیم پایان خوشی ندارد. اما فکر می‌کنم، در این فیلم که توسط کارگردانی نوشته‌شده که که قلب و روح خود و ساعت‌های زیادی را برای این فیلم اختصاص داده، شما کمی بیشتر از سفر الویس خواهید فهمید.»
منتقدان
در وبسایت راتن تومیتوز، ٪۷۸ از ۳۵۵ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۶٫۹/۱۰ را در اختیار دارد. این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۵۹ منتقد امتیاز ۶۴ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.
نقش باتلر از الویس مورد تحسین گستردهٔ جهانی قرار گرفت. پیت هاموند از ددلاین هالیوود او را «انتخابی ایده‌آل» خواند و گفت که او «به طرز هیجان‌انگیزی، به ویژه در نیمهٔ نخست فیلم، با ریتمی خاص و بهمراه تمپوی بسیار متناسب با فضاسازی فیلم ما را وادار می‌کند به این فکر کنیم که اگر الویس تسلیم طرف تاریک شهرت خودش نمی‌شد به چه ارتفاعات بالاتری صعود می‌کرد.»
جاستین چنگ از لس آنجلس تایمز باتلر را با «ظاهر فیزیکی مناسب برای الویس [و] با آوازی بهتر» توصیف کرد.
دیوید رونی برای هالیوود ریپورتر نوشت که باتلر «پارادوکس غم‌انگیز یک داستان موفقیت خارق‌العاده را به تصویر می‌کشد که با سرسختی به رؤیای آمریکایی می‌چسبد حتی در حالی که مدام از دستانش رها می‌شود».
کلاریس لافری از ایندیپندنت نوشت که «در زمانی که مسلماً [الویس] اندکی از ذخایر فرهنگی خود را از دست داده‌است [باتلر] استدلال قانع‌کننده‌ای برای قدرت الویس ارائه می‌کند».
فیلیپ دی سملین از تایم اوت نوشته‌است که وقتی باتلر «در اولین کنسرت الویس به عنوان یک راک اند رولر تمام عیار باسن خود را تکان می‌دهد، مانند تماشای تولد دو ستاره است».
در مورد خود فیلم، رابی کالی از دیلی تلگراف به آن رتبهٔ ۴ از ۵ ستاره داد و آن را «یک حماسهٔ درخشان و پر زرق و برق جوک‌باکس» نامید، اما اظهار داشت که «این فیلم صحنه به صحنه مد می‌شود و از مد خارج می‌شود» او بیان داشت که «این بی‌عیب و نقص‌ترین، شیک‌ترین و سرگرم‌کننده‌ترین چیزی که در تمام طول سال خواهید دید».
کوین ماهر از روزنامه تایمز آن را «بهترین فیلم لورمن از زمان رومئو + ژولیت» نامید و قدرت موسیقی فیلم را به باتلر اما همچنین به لورمن استنباط داد که «با نوعی ریتم‌های دیوانه‌کننده فیلم را تدوین می‌کند که مقاومت در برابر آنها تقریباً غیرممکن است […] این نکات برجسته‌ای هستند که کل پروژه را تبدیل به فیلمی می‌کنند که باید حتماً تماشا کرد».
جیم وجودا از آی‌جی‌ان آن را «وقایعی سرگیجه‌آور و گاهی اوقات طاقت‌فرسا از این نماد راک» نامید.
اوون گلایبرمن از ورایتی این فیلم را «رؤیایی ۲ ساعت و ۳۹ دقیقه‌ای، شوریده، پرانرژی و اجباری-قابل-تماشا» نامید و گفت که «این فیلم چرخه‌ای از حماسهٔ الویس را که همهٔ ما در زهن خود حمل می‌کنیم را در قالب یک بیوگرافی اپرای پاپ که به طرز مجللی به صحنه رفته‌است، به یک رؤیا تبدیل می‌کند»
جوشوا راتکوپف برای انترتینمنت ویکلی نوشت که «هیچ فیلمی این نماد موسیقی راک را اینطور ارائه نکرده‌است» و لورمن در حال بازپس‌گرفتن «موجوی مولن روژ! خود با فیلمی پر از ریسک و پاداش» توصیف کرد؛ او در ادامه از عملکرد باتلر تمجید کرده و نوشت «[باتلر] به لنز دوربین خیره می‌شود و آن را ذوب می‌کند».
موسیقی
در ۲۵ آوریل ۲۰۲۲، اعلام شد که دوجا کت یک آهنگ اصلی با عنوان «وگاس» را برای فیلم، که عناصری از «سگ شکاری» اثر بیگ مامان تورنتون را در خود جای داده‌است، ارائه خواهد کرد. این به‌عنوان یک تک‌آهنگ در ۶ می ۲۰۲۲، پیش از آلبوم موسیقی متن همراه فیلم، که قرار بود در تابستان همان سال توسط آرسی‌ای رکوردز منتشر شود، منتشر شد.
این آلبوم همچنین دارای تغییراتی در مواد پریسلی توسط هنرمندان مشهور در ژانرها و سبک‌های مختلف است. گروه ایتالیایی منسکین و کیسی ماسگریوز نیز بخشی از موسیقی متن با نسخه‌های جلد مربوطه خود از «اگه می‌تونم آرزوشو کنم» و «نمیشه عاشق نشم» هستند.
در ۲۳ می ۲۰۲۲، امینم خواننده رپ در اینستاگرام خود اعلام کرد که او و سیلو گرین در آهنگ جدیدی با عنوان «پادشاه و من» که توسط دکتر دره تهیه می‌شود و در موسیقی متن فیلم ظاهر می‌شود، همکاری خواهند کرد.
فهرست کامل هنرمندان برای آلبوم موسیقی متن فیلم در همان روز با پیوستن استیوی نیکس، جک وایت، دیپلو، سوئه لی و بسیاری دیگر به همراه بازیگران فیلم اعلام شد. اجرای آستین باتلر از آهنگ‌های پریسلی و همچنین ضبط‌های واقعی توسط خود پریسلی نیز به نمایش گذاشته خواهد شد. «پادشاه و من» زودتر از تاریخ اکران در نظر گرفته شده در ۱۶ ژوئن ۲۰۲۲ منتشر شد. موسیقی متن کامل در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۲ منتشر شد.
الویس پرسلی
اِلویس آرون پرسلی (۸ ژانویه ۱۹۳۵ – ۱۶ اوت ۱۹۷۷) که با نام الویس نیز شناخته می‌شود، خواننده و بازیگر آمریکایی بود. از او با عنوان «سلطان راک اند رول» یاد کرده‌اند و به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین نمادهای فرهنگی قرن بیستم شناخته می‌شود.
بازخوانی پرانرژی ترانه‌های دیگران و سبک اجرای از لحاظ جنسی تحریک‌آمیز او همراه با ترکیبی منحصر به فرد از مجموعهٔ تأثیرات مانع نژادی در طول دوران تحول روابط نژادی، او را به سمت موفقیت عظیم و جنجال‌های اولیه سوق داد.
الویس پرسلی در ۸ ژانویهٔ ۱۹۳۵ در خانهٔ دوخوابه‌ای در توپلوو در ایالت می‌سی‌سی‌پی زاده شد. او پسر ورنون الویس پرسلی و گلادیس لاو اسمیت بود و برادر دوقلوی او جس گارون در هنگام تولد از دنیا رفت. خانواده او در سال ۱۹۴۹ (هنگامی که او ۱۴ سال داشت) از توپِلو نقل مکان کرده و به مِمفیس در ایالت تنسی رفتند؛ جایی که پرسلی جوان برای تحصیل به دبیرستان «اِل. سی هیومز» L.C. Humes رفته و در سال ۱۹۵۱ درسش تمام شد.
در تابستان آن سال وقتی او برای ضبط یک ترانه شخصی به نام «شادمانی من» (My Happiness) به همراه ترانه «اینجاست که اندوهت آغاز می‌شود» (That’s When Your Heartaches Begin) به‌عنوان هدیه‌ای برای مادرش به شرکت سان رکوردز رفته بود مورد توجه رئیس آنجا قرار گرفت. پرسلی یک سال پس از آن، نخستین ضبط موسیقی خود را در این شرکت به انجام رساند و سرهنگ تام پارکر که مدیریت کارهای او را در این مدت بر عهده گرفته بود برنامه حضور او در صحنه را سازماندهی کرد. از اینجا به بعد را شما در فیلمی که بورمن به زیبایی زندگی الویس را به تصویر کشیده است می‌بینید…
برترین‌ها در آثار وی
- ۱۰۴ تک‌آهنگ که در لیست چهل‌تایی موسیقی‌های برتر قرار دارند.
- ۱۷ ترانهٔ برتر که برترین آمار را در تعداد ترانه‌های برتر دارد.
- ۷۹ هفته را به‌عنوان بهترین خواننده گذراند. (مقام بعد از وی ماریا کری با ۷۷ هفته)
- از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۲ بهترین رکورد را در ترانه‌های برتر با ۳۶ ترانه داشت. (مقام بعد بیتلها)
رکورد اجرای بزرگ‌ترین کنسرت جهان به «الویس» تعلق دارد. کنسرت سال ۱۹۷۳ هاوایی با نام Aloha from Hawaii که به‌طور زنده و مستقیم از تلویزیون اکثر کشورهای جهان پخش شد با مخاطب بیش از یک میلیارد نفر در سرتاسر جهان به عنوان بزرگ‌ترین کنسرت جهان در کتاب رکوردهای جهانی گینس به ثبت رسیده است.
بیشتر بخوانید:
- بهترین موسیقی فیلم در تاریخ سینما
- بهترین موسیقی فیلم های هانس زیمر
- بهترین آهنگ سازهای تاریخ سینما
- بهترین موسیقی فیلم های جان ویلیامز
- بهترین آهنگ های متالیکا در فیلم های سینمایی
- بهترین موسیقی های دیزنی
- بهترین فیلم ها درباره موسیقی و آواز
- بهترین موسیقی فیلم های انیو موریکونه
- بهترین فیلم های بیوگرافی موسیقی
از همراهی شما تا انتهای نوشتار بررسی فیلم الویس 2022 سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار، آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.