با نقد فیلم مادرهای موازی به سراغ یکی از آخرین فیلم‌های اسپانیایی سال 2021 می‌رویم. با نقد فیلم Parallel Mothers در فیگار همراه ما باشید.
مادران موازی با بازی مورد قبولِ پنه‌لوپه کروز به مانند یک ملودرام پرهیاهو و مملو از اختلاط‌ها و معماهای اخلاقی است. این فیلم گه‌گاه به سمت نوعی از درامِ هجوآمیز می‌رود.
ظاهر فیلم فریبنده است اما درون‌مایه و پیرنگ استواری ندارد. به نظر می‌رسد این فیلم در میان ارواح به دنبال قاتل بروس لی می‌گردد و باستان شناسی که خوب بود و حامله می‌کرد و بچه‌هایی که سقط نشدند از مادرانِ تخدیری‌شان.
در ادامه نوشتار نقد فیلم مادرهای موازی به تحلیل و بررسی نقاط ضعف و قوت این فیلم و مشکلات عدیده آن در حوزه فیلم‌نامه و کارگردانی خواهم پرداخت. با ما همراه باشید. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید.
نقد فیلم مادرهای موازی
فهرست مطالبی که در ادامه نوشتار نقد فیلم مادرهای موازی خواهید خواند به شرح زیر است:
مادران موازی یک فیلم ملودرام اسپانیایی محصول سال ۲۰۲۱ به نویسندگی و کارگردانی پدرو آلمودوار است. در این فیلم پنه‌لوپه کروز و میلنا اسمیت به ایفای نقش می‌پردازند.
این فیلم اولین بار در افتتاحیه هفتاد و هشتمین جشنواره بین المللی فیلم ونیز در 1 سپتامبر 2021 به نمایش درآمد که در آن پنه‌لوپه کروز جایزه ولپی کاپ بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید. ادامه متن حاوی اسپویلر است.
تحلیل محتوایی و تکنیکی
در نقد فیلم Parallel Mothers با پنه‌لوپه کروزی روبرو هستیم که 47 ساله است و نقش زنی 40 ساله را به عهده گرفته است و به نحف احسن از پس این نقش برآمده و آشفتگی و ضعف فیلم که معلول کارگردانی و فیلم‌نامه صعیفش است، تاثیری بروی بازی او نداشته است.
با بررسی مادران موازی متوجه می‌شویم فرم فیلم شبیه به سریال‌های تلوزیونی و شاید تاحدودی سریال‌های پلتفرم‌های دیجیتال است. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید.
نقد فیلم Parallel Mothers
از مشخصه‌های بارز اکثر سریال‌ها تلوزیونی می‌توان به کم ریتم و تمپو بودن آن، عدم صداگذاری (مقصود از صداگذاری دوبله نیست)، دکوپاژهای کلاسیک و عدم استفاده از فیلتر رنگی روی تصویر اشاره کرد.
در خلال رابطه بین جنیس (خانم کروز) و آتورو (دوست پسر خانم جنیس)، جنیس حامله می‌شود و پدر در عملکردی ضد فمنیستی از بار مسئولیت شانه خالی می‌کند. در ادامه نوشتار نقد فیلم مادرهای موازی به رگ و ریشه‌ی فمنیستی فیلم که دیگر تبدیل به درخت شده می‌پردازیم.
فمینیسم در مادران موازی
فمینیسم گستره‌ای از جنبش‌های سیاسی، ایدئولوژی‌ها و جنبش‌های اجتماعی است که به دنبال تعریف، برقراری و دستیابی به حقوق برابر جنسیتی در مسائل سیاسی، اقتصادی، شخصی و اجتماعی است.
بیشتر بخوانید:
فمینیست‌ها بر این باورند که جوامع دیدگاه مردان را در اولویت قرار می‌دهند و با زنان در این جوامع به صورت منصفانه‌ای رفتار نمی‌شود.
تلاش‌ها برای تغییر این وضعیت شامل مبارزه با کلیشه‌های جنسیتی و تلاش برای فراهم‌آوری موقعیت‌های تحصیلی و شغلی برابر با مردان برای زنان است.
داستان مادرهای موازی
نویسندگانی چون کامیل پالیا، کریستینا هوف سومرز، جین بتکه الشتین، الیزابت فاکس جنویز، لیزا لوسیل اونز و دفنه پاتای با وجود اینکه خود را فمینیست می‌دانند، با بخش‌هایی از فمینیسم مخالفت کرده‌اند.
آنها به عنوان مثال می‌گویند که فمینیسم معمولا با مردبیزاری یکی می‌شود و حقوق زنان را بالاتر از حقوق مردان قرار می‌دهد. آنها فمینیسم افراطی را هم برای مردان و هم برای زنان آسیب‌زا به حساب می‌آورند.
بیشتر بخوانید:
تحلیل مادرهای موازی ما را بر این می‌دارد که نگاهی کلی به این مسئله بندازیم و این سوال را از خود بپرسیم که آیا اتفاقی است که هرچه زن در فیلم می‌بینیم پارتنرش او را حامله کرده و رفته و مسئولیت بچه را به عهده نگرفته؟
و احتمال وقوع چنین رخدادی در ناف مادرید چند درصد است که سنگ بنای این فیلم بر روی چنین اتفاقی قرار گرفته است. آیا این توهین به شعور مخاطب نیست؟
بیشتر بخوانید:
آیا برای اعتلای حقوق زنان حتمی باید بر سر تمام مردان چماق باریده شود؟ تمام مردان را بد و بی‌مسئولیت و بزن‌درو نشان داد و ژست روشن‌فکری گرفت که: “ببینید فیلم فمینیستی ساختم”. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید.
کلیشه اندر مدرنیسم
جابجا شدن دو بچه در بیمارستان شاید از موضوعات مورد علاقه پنجاه سال پیش سینمای هند و ترکیه و ایران و تمام شرقی‌های تراژدی دوست باشد.
اما اکنون و در آستانه سال 2022 بعید می‌دانم این موضوع کشش خاصی داشته باشد ولی اگر مادران موازی با هم رابطه برقرار کند چه؟ درین صورت کشش دارد؟
بیشتر بخوانید:
صد البته که دارد مخصوصا اگر یکی‌شان پنه‌لوپه کروز باشد و دیگری بازیگر زیبا و جذابی که شبیه اِلف‌هاست. تمام این جملات اخیر که نوشتم در ذهن کارگردان رفت و آمد داشته و او تبادر به ساخت چنین فیلمِ پرت و پلایی کرده.
او نه تنها خواسته از آبشخور فمنیست‌ها جرعه‌ای گوارا بنوشد، گریزی مبسوط و اروتیک به آبشخورِ همجنسگرای هم زده و در پی این بوده که: بلو ایز د وارمست کالر! اما این کجا و آن کجا.
به نظر می‌رسد فیلم‌سازانِ امروز راهکار جدیدی برای جلب توجه عوام الناس و داوران جشنواره‌ها و منقدان توامان و سه تا یک جا پیدا کرده اند. باید به آنها تبریک گفت. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید.
موسیقی در حلق مخاطب
در نقد فیلم مادران موازی رفتارهای عجیبی در تدوین این فیلم رخ داده است. هر موقع در فیلم مادرهای موازی پنه لوپه کروز و حتی بازیگران دیگر در کادر هستند و قرار است سکانس کات شود، نور و کنتراست به شکلی بی‌ربط کم و کم‌تر می‌شود و تصویر با محوریت کاراکتر قطع می‌شود.
بیشتر بخوانید:
موسیقی در این فیلم دو ایراد عمده دارد. یکی این است که بیش از حد در فیلم حضور دارد و دلیلش هم پر واضح است: پر کردن شکاف‌های عمیق و ریتمیک فیلم و ایجاد نوعی از تمپوی تصنوعی.
ایراد دومش هم این است که موسیقی فیلم هیچ ربطی به ژانر آن ندارد. در خلال ساده‌ترین اتفاقات موسیقی مرموز و حتی گاها ترسناک پخش می‌شود که مشابهش را در فیلم‌های هیچکاکی شنیده بودیم. با ادامه نقد فیلم مادرهای موازی همراه ما باشید.
گور دسته جمعی چی میگه؟
در انتهای داستان مادرهای موازی همه چیز وصل می‌شود به یک گور دسته جمعی که در ابتدای فیلم مطرح شد و موجب رابطه بین جنیس و آرتورو شد. همه چیز در آخر فیلم به فراموشی سپرده می‌شود. بچه مرده جنیس، رابطه جنیس و آنیا، رابطه جنیس و آرتورو، تکلیف بچه آنا که جنیس او را بزرگ کرده، مادر آنا (ترسا) و…
همه و همه پرداخت شده در نظر گرفته می‌شوند و حلا دغدغه فیلم‌ساز این می‌شود که استخوان ساق پای مادرِ چه کسی در استخوان لگن پدرِ دیگری فرو رفته.
نقد فیلم مادران موازی
دغدغه جمعی هم این است که استخوان‌ها را پیدا و در جایی مناسب دفنش کنند. در آخر هم با هوشمندی و به شکل داهیانه پیام اخلاقی تاریخی می‌دهد که تاریخ هیچوقت ساکت نمی‌ماند. لازم به ذکر است درین‌جا هم آبشخور ضد جنگ بودن برای کارگردان کارکرد دارد.
به طور کلی فیلم مادران موازی فیلمی نوک زننده بود. از هر مفهومی به صورت رندوم استفاده شده تا برای خود طرفدار جمع کند و سر ملت را شیره بمالد. پیشنهاد می‌کنم حتمی این فیلم را ببینید و در بخش زیر نظر خود را اعلام کنید. شاید بنده در اشتباه بودم.
- فیلم‌ها و سریال‌های علمی تخیلی
- بهترین فیلم های علمی تخیلی 2022
- بهترین فیلم های علمی تخیلی 2021
- بهترین سریال های علمی تخیلی 2021
- نقد فیلم‌های علمی تخیلی
از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم مادرهای موازی سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.
خیلی مسخره و بیخود بود اگر دلتون میخواد وقت تلف کنید هم نبینید فیلم های قشنگتری برای وقت تلف کردن هست
هر اثر هنری ارزش یه بار مطالعه رو داره. از همون “مسخره”گی هم میشه یاد گرفت.
نقد کاملا یک طرفه و با کینه عقیدتی همراه بود. به وضوح میشه دید که نقاد نکته فیلم رو دریافت نکردن و دارن این عدم فهمشون رو تعمیم میدن. فیلم اصلا تبلیغی برای فمنیسم نیست و در مقابل، مشکلات و معضلات تک مادری رو در روابط و بچه ها نشون میده، مردها به هیچ عنوان توی این فیلم شیطانی به تصویر کشیده نشدن، و همون‌طور که خود کارگردان بیان میکنه، شخصیت اصلی مرد داستان الهام گرفته از خود کارگردان هست . ربط دادن رویداد تاریخی ابتدای فیلم و پایان بندی فیلم فوق العاده با ظرافت و هنرمندانه بود ، با درون مایه ای فوق العاده عمیق که فقط دیدن فیلم می‌تونه توجیهش کنه. به نظرم منتقد نویسنده این متن، تا اواسط فیلم رو دیدن و بقیه‌ش رو فقط گذرا تیکه تیکه رد کردن، و احتمالا با دیدن صحنه همجنس‌گرایی ما امید شدن، که البته می‌تونست نباشه.
ممنون از نظر خوبتون. اما چنتا ایراد داشت از نظرم. شما وقتی گزاره‌ای رو مطرح می‌کنین و به نوعی استدلال می‌کنین باید دلیل بیارید برای ادعاتون. مثلا فرمودین کینه عقیدتی. کجای نقد من کینه عیقدتی داره؟ فرمودین عدم فهم دارم و این حمله به شخصه و از مصادیق سفسطه‌س فلذا جوابی نمیدم بهتون درین خصوص. نوشتین فیلم تبلیغ فمینیسم نیست، من کجای متن چنین چیزی گفتم؟ فرمودید مردها شیطانی نشون داده نشدن. من کجای متن چنین چیزی گفتم؟ ببینید کلمات بار معنایی دارن. شما نمیتونید از هر کلمه هرجا که دلتون خواست استفاده کنید و اونو منتسب به دیگری کنید. من عرض کردم تمام مردانی که توی این فیلم هستند بی مسئولیت و بزن‌درو نشون داده شدن. اگر جز اینه لطفا مثال بیارید. تمام زنهای اصلی داستان توسط یه مرد حامله شده و مرد رفته پی کارش. اینکه من چجوری فیلمو میبینم هم به شما مربوط نمیشه. شما فرض کن زدم روی سرعت ده برابر و دیدم. اگر نقدِ حساب شده‌ای روی نقدم دارین بگید. با اینجور حرفای کلی و حمله به شخص نمیشه یه نقدو نقد کرد. با این همه ممنونم از نظرتون.
یه فیلم ضد مرد و فیمینیستی دیگه.دوره ای شده که کافیه یه فیلم فیمینیستی و ترویج همجنس گرایی و ضد نژاد پرستی بسازی و کلی از طرف منتقدان تحسین بشی و کلی جایزه درو کنی حالا اون فیلم هرچی میخواد اشغال باشه مهم نیست.کاش این دوره هیچوقت نمی رسید و سینما تو دهه ۴۰ تا ۸۰ میلادی متوقف میشد
من دوبار این فیلم رو دیدم و نظرم در موردش کاملا برعکس این نقد یک طرفه و تند بود. یه چیزی که واضحه اینه که اینروزا اگه کسی فیلمی در مورد دغدغه های زنان ، به طور مثال درست کنه از طرف یکسری منتقد متهم میشه به نگاه فمنیستی. فیلم اصلا دغدغه ی فمنیستی نداره بلکه درمورد دغدغه های مادران مجرد و شاغله. اینکه مرد های داستان (آرتورو و پدر جنیس و پدر بچه ی آنا) به قول منتقد محترم بزن در رو هستن شاید در نگاه اول درست باشه که هست اما چهره ی بدی از اونا نشون نمیده توی دو مورد اولی به غیر از مورد سوم اما از طرف دیگه وقتی بازمانده های قربانیان کشتار دسته جمعی خاطرات پدران و پدربزرگان خودشون رو تعریف میکنن همگی نمونه ای از مرد ها و پدران شریف هستن که حتی تا لحظه ی مرگ به فکر بچه هاشون بودن. از نظر من کارگردان سعی داشته دنیای متفاوت پدران و مادران رو نشون بده نه اینکه اثری اغراق آمیز درباره ی عشق مادری بسازه برخلاف نمونه های وطنی.
البته این نظر من بود و ممکنه درست نباشه.
ممنون.
ممنون از نظر خوب و نکته‌سنجتون. با کلیت نظرتون موافقم. دو نکته هست اما. نقد من یکطرفه نبود. برای مثال تا جایی که یادمه چندجا از بازی خوب خانم کروز تعریف کردم و خب این بازی، معلولِ کارگردانیِ خوبه.
ولی تُند چرا. تند بودن یک نقد ایرادی بهش وارد نمیکنه به نظرم. شما میتونید نقد “ماشینم را بران” یا “Belfast” من رو بخونید. اون نقدا هم تندن ولی در جهت مدحِ فیلم. نقد اساسا باید تند باشه. نقدِ مِلو به دردی نمیخوره اصولا.
در مورد این فیلم اما باید بگم اون مردهای شریف که توی گور هستن مال نیم قرن پیشن و مردهای عصر امروز رو سیاه نشون داده. نمیدونم مقصودتون از چهره بد چیه؟ همین که زنی رو حامله کنی و بدون پذیرش هیچگونه مسئولیتی بزنی بری چهره بدی نیس؟ اگه هست (که هست) پس اساسا میپذرید که فیلم‌ساز با تمامِ مردهای امروز مشکل داره (توی فیلمش)؟
در ضمن من با دغدغه فمنیستی مشکلی ندارم. دغدغه فمینیستی در این دنیای مردسالارِ همه چیزو رو شی پندار، قطعا باید باشه تا زنها به حقوقشون برسن. عرض من اینه که برای اینکه زنها به حقوقشون برسن لزومی نداره که همه مردا رو بکنیم توی دهنِ سگ :))
بازم از نظر خوبتون ممنونم هم لذت بردم هم یاد گرفتم ازتون : )
اتفاقا فیلم غیرفمینیستی بود. (نه ضدفمینیستی) خیلی بد تحلیل کردی. فیلم درباره حقیقت هست و اینکه حقیقت بالاخره آشکار میشه. چه حقیقت تاریخ و جنگ و چه حقیقت درباره یک مادر واقعی باشه. تاریخ مثل مادر حقیقت خودشو معلوم میکنه. پدر خانواده مسئولیت بچه رو قبول نکرد اما جالبه که میفهمیم حق لا پدره بوده پس بهتره یکبار درست فیلم رو ببینید و تحلیل آبدوغ خیاری نکنید.
بجز حرفای کلی و کلمات توهین آمیزتون من یه گزاره ملموس میبینم توی نظرتون اونم اینه که فرمودید «تاریخ مث مادر حقیقت خودشو معلوم میکنه». خوشال میشم استدلال و یا شواهدتونو نسبت به این گزاره بیان کنین. ممنون.
سلام من فیلم رو دیدم و به نظرم نقدتون کاملا درست بود . داستان ضعیف که اصلا چفت و بست هاش جور نبود . موسیقی افتضاح که اصلا به فیلم نمیخورد و سعی داشت چیزی که تو فیلم در نیومده بود رو با موسیقی جبران کنه که بدتر شده بود . بازی به شدت شدید پنه لوپه که برای فیلم زیادی بود و در نهایت پایان بندی به شدت ضعیف
عالی بود نقدتون
برداشت من ازفیلم این بود: حتی تو دل اروپا هم رابطه جنسی خارج از ازدواج برای خانم ها مثل باتلاقه،یکیشون برای فرار از آبروریزی و فاحشگی مجبور شد بیاد شهر با پست ترین شغل زندگی کنه. اون مردی که بچه چند ماهشو برای بار اول میبینه و میگه این ازمن نیست چون شکل ما نیست و بهش حس ندارم یعنی اگر بچه خودش هم بود باز احتمال زیاد همین حرف رو میزد…خلاصه که آسمون همه جا یک رنگه، دختر باید زود ازدواج کنه اگر نکرد سمت رابطه با مرد نره.