وقتی جنایتی توسط افراد ثروتمند و قدرتمند انجام شود دستیابی به عدالت دشوار است. در نقد فیلم دستگاه کپی به کنجکاوی میان عکسهای خصوصی لو رفته از دختران جوان میرویم.
با نقد Photocopier 2021 که فیلمی است به کارگردانی ورگاس باانوتجا به بررسی ساختاری آن خواهیم پرداخت. فیلم با ایدهی ظلمِ ظالم جور صیاد در هسته خود، سفری را آغاز میکند که توجه شما را تا انتها جلب خواهد کرد. ادامه متن حاوی اسپویلر است.
در مرکز این درام معماییِ اندونزیایی یک دانشجوی سال اول به نام سوریانی قرار دارد. دختری سادهلوح، فقیر، مستعد و دوستداشتنی. او عضوی از گروه نمایش معروف کالج به نام ماتا هاری است. همه چیز عادی پیش میرود تا وقتی که یک پارتیِ پر مواد و الکل آرامش عدهای را بر هم میزند.
نقد فیلم دستگاه کپی
نکند پنجرهای پشت صلیبم باشد
فهرست مطالبی که در ادامه نوشتار نقد فیلم دستگاه کپی خواهید خواند به شرح زیر است:
در نقد فیلم فوتوکپی فردای شب میهمانی، سوریانی متوجه عکسهایی میشود که از او در حالت نیمههشیار و حتی بیهوش گرفته و پخش شده است. او به واسطه این مسئله با دانشگاه و خانواده سنتی/مذهبی خود دچار مشکل میشود.
آغاز آرامِ کائوس
داستان فیلم فوتوکپی با اجرای تیم ماتا هاری، مدوسا و پرسئوس آغاز میشود. این اجرا برای آنها جایزهای را در جشنواره تئاتر دانشجویی به ارمغان میآورد.
سوریانی طراح وبسایت این تیم بود. او یک دانشجوی سال اولِ خجالتی است که از اینکه خود بخشی از تیم است خوشحال است. موفقیت تیم به آنها فرصتی برای اجرایی در کیوتو داد. سوریانی به پارتی بعد از کسب افتخار گروه میرود.
راما شاعر و نمایشنامهنویس تیم بود. پدر او یک مجسمهساز و مردی به ظاهر ثروتمند است. سوریانی از حضور در مهمانی هیجان زده بود و تصمیم گرفت امین را نیز با خود همراه کند.
امین کارگر ایستگاه فتوکپی دانشگاه است و در همانجا زندگی میکند. امین و سوریانی دوستان صمیمی بودند. آنها از ک.دکی یکدیگر را میشناختند. آنها در خانه راما وارد مهمانی شدند و به وضوح غرق در مهمانی شدند. علی الخصوص سوریانی که از خانوادهای متوسط است. مادر او یک رستوران دارد و او با بورس تحصیلی درس میخواند.
بیشتر بخوانید:
نقطه عطف
با شروع مهمانی کارگردان نمایش به او نوشیدنی تعارف میکند و سوریانی موظف میشود آن را بنوشد. بقیه شب تقریبا برای او یک نقطه تاریک است. او از خواب بیدار میشود و خود را در رختخوابش مییابد.
او متوجه میشود که برای مصاحبه سالانه بررسی بورسیهاش دیر شده است. او در حالی که پدرش سعی میکرد جلوی او را بگیرد تا در مورد شبِ قبل از او سوال کند، با عجله بیرون میرود. او در مصاحبه متوجه میشود عکسهایش پخش شده است.
شک
سوریانى ابتدای امر شگفتزده میشود و اتفاقی را که افتاده درک نمیکند. او نمیتوانست درک کند که چگونه عکسهایش در حسابهای مجازی او قرار گرفته است.
اولین عنصر شک در روش گرفته شدن عکسها بود. او میدانست که همیشه ترجیح میدهد از دوربین جلو برای گرفتن عکسهای سلفی استفاده کند اما عکسهای مورد بحث با دوربین عقب گرفته شدهاند.
این شک زمانی بیشتر شد که او وارد یک دستشویی عمومی شد و متوجه شد که چگونه برچسب روپوش مشکی که زیر آن پوشیده بود در جلوی آن قرار دارد. با توجه به اینکه او مرتکب چنین اشتباهی نمیشد، عجیب به نظر میرسید.
جستوجویی ملال آور
در نقد فیلم دستگاه کپی یکی از نکات منفی مورد بحث جستوجوی هرکول پوآروییِ کاراکتر اصلی به دنبالِ قاتلِ بروس لی بود. این جستجو میتوانست مختصر، مفید و در حد خودش نشان داده شود و ریتم و تمپوی فیلم را وارد سکته نکند.
از وقتی که سوریانی لباس هرکول پوآرو را به تن میکند فیلم وارد فازی میشود که خروج از آن هم برای کارگردان و هم برای مخاطب سخت است. در ادامه داستان فیلم دستگاه کپی وقتی او به خانه بازگشت، پدرش کیفی را که حاوی وسایلش بود به سمت او پرتاب کرد و از او خواست که آنجا را ترک کند.
شروعی برای انتهای
امین و سوریانی مست میکنند و به رقصیدن پرداختند و حتی با استفاده از دستگاه فتوکپی از صورت و بازوهای خود عکس گرفتند. در نتیجه این آزمایشِ شرلوک هولمزیطور مشخص شد که سوریانی برای مستی واقعی به چیزی بیش از چهار نوشیدنی نیاز دارد.
هنگامی که او سعی کرد مسیر طی شده توسط NetCar (اسنپ) خود را دوباره مرور کند متوجه میشود که ظاهرا محلی که ماشین برای تعویض لاستیک توقف کرده بود مجسمهای دارد که قبلا دیده بود.
در تحلیل فیلم دستگاه کپی نهایتا هارد دیسکی پیدا میشود که دارای تصاویری از دانشجویان مختلف بود که بدون اجازه از گوشی آنها برداشته شده بود. عکسهایی که به صراحت افشا نشدند اما به گفته امین برای راما “الهامبخش” هستند.
بیشتر بخوانید:
سوریانی مطمئن شد که به او خیانت شده است. او لپتاپی را که راما با آن وارد شده بود حمل میکند و مکان او را ردیابی میکند.
تردید سوریانی در مورد عکس های نصب راما از آنجا شروع شد که او توانست شباهتی در بافت تصاویر گرفته شده در شب مستی با امین پیدا کند.
در تحلیل Photocopier 2021 عکسهای فتوکپی دستها و صورت امین شبیه عکسهایی بود که راما داشت. سوریانی پس از وارونه کردن تصاویر و اعمال افکت سیاه و سفید متوجه شد که تصاویر مربوط به انسان بوده و نه آسمان شب.
اینستالیشنهای مورد استفاده در این درام (تئاتر) نماهای نزدیک از اجساد قربانیان راما بود. آنچه او “تصاویر راه شیری” نامید که در شب مهمانی گرفته شد. در واقع تصاویر سیاه و سفیدی از خال مادرزادی سوریانی و دیگران بود.
هنر برای هنر
در بررسی فیلم فوتوکپی به مسئلهای مهم باید بپردازیم. هنر از برای هنر در اصل برگردان انگلیسی از یک گفتهٔ فرانسوی در قرن نوزدهم است “l’art pour l’art” که به ارزش درونی هنر و تنها هنر، جدای ارزشهای آموزشی، اخلاقی یا کاربردهای سود جویانهٔ هنر اشاره میکند.
این کارهای هنری بیشتر در محدودهٔ هنرهایی که ارزش آنها در درون یا ذاتشان نهفتهاست دستهبندی میشوند. برداشتی از این نوع نگاه وجود دارد که نتیجهاش فیلمی میشود که مشغول نقد آن هستم: ارزشهای اخلاقی را در نظر نگیریم و به هنر بپردازیم، به هر قیمت و هر بهایی.
پایاننامه
داستان Photocopier 2021 با سکانسی قدرتمند به پایان میرسد که در آن هر قربانی با شهادت خود جلو آمده و کپیهایی از آن را در سراسر محوطه دانشگاه از تراس پرتاب میکنند.
تعداد قربانیان در تراس افزایش مییابد و شهادتها نیز افزایش مییابد و همه، قربانیان را باور میکنند زیرا آنها دیگر ساکت نخواهند ماند. انگگان نیز با از بین رفتن رویاهایش برای یک گروه تئاتر عالی، به راما سیلی زد و ابراز کرد که او مایه شرمساری است و اینگونه ایده او برای هنر برای هنر نقش بر آب میشود.
بیشتر بخوانید
- بهترین فیلمها و سریالهای 2022
- بهترین فیلمها و سریالهای 2021
- بهترین فیلمها و سریالهای IMDB 2022
- بهترین سریالها
از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم دستگاه کپی سپاسگزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما میتوانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقالهها، نقدها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.