همنواز

انتقادهای تند و جنجالی سید جواد هاشمی به رسانه کودک و نوجوان

«سید جواد هاشمی» کارگردان و بازیگر سینما، در گفتگویی به بررسی وضعیت سینمای کودک و نوجوان در ایران پرداخت و انتقاداتی را به عملکرد نهادهای مختلف در این زمینه مطرح کرد.

«هاشمی» با اشاره به اینکه چرا فیلم‌های ساخته شده در ایران برای کودکان جذاب نیست، گفت:

متاسفانه در سینمای دولتی باید آن چیزی ساخته شود که منویات آن‌ها را تامین کند. این مسئله را در بنیاد سینمایی فارابی به وضوح می‌بینیم در صورتی که این بنیاد تنها مرجع ساخت فیلم‌های کودک و نوجوان در ساختار دولتی است و اگر انبوه فیلم‌هایی را که در آنجا ساخته شده بررسی کنید، می‌بینید که تعداد انگشت‌شماری از آن‌ها هم فروش خوبی نداشته است.


ادامه مطلب در ادامه

بیشتر بخوانید:

برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، می‌توانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون یا کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.


صحبت سید جواد هاشمی درباره رسانه کودک و نوجوان

وی در ادامه با انتقاد از عملکرد شوراهای ممیزی، عنوان کرد:

در شوراهای ممیزی دوستانی نشسته‌اند که اصلاً شناختی از بچه‌ها ندارند و این مایه تاسف است. من به هیچ عنوان قصد خودستایی ندارم ولی فیلم من که از همه طرف در هجوم ممیزی قرار گرفت، سازنده‌ای دارد که بچه‌ها را از تمام آن‌ها (اعضای شورا) بهتر می‌شناسد، یعنی معتقدم من از همه آن‌ها کارشناس‌تر هستم.

«سید جواد هاشمی» همچنین به مشکل کمبود محتوا در حوزه کودک و نوجوان اشاره کرد و گفت:

متاسفانه کسی توجه نمی‌کند که بچه‌های ما خوراک ندارند و آثاری هم که فعلا ساخته می‌شوند حتی اگر ضعیف باشند، لنگه کفشی در بیابان است.

سید جواد هاشمی

این کارگردان باسابقه در ادامه به تشریح برنامه‌های خود برای ساخت فیلم‌های کودک و نوجوان پرداخت و گفت:

من بجز حوزه کودک آن هم در شکل فانتزی فکر دیگری ندارم. اگرچه پیشنهادهایی داشتم؛ مثلاً رئیس قبلی بنیاد سینمایی فارابی پیشنهاد ساخت فیلمی را به من داد درباره چند کودک سرطانی که حتی در فیلمنامه زنده نمی‌ماندند. من حاضر نشدم این فیلم را بسازم. داستان فیلم اگرچه خوب بود اما ارتباطی به بچه‌ها نداشت.

«هاشمی» در پایان صحبت‌های خود با انتقاد از اولویت‌های اعلام شده توسط مدیران سینما برای ساخت فیلم در سال 1403، گفت:

دوستان عزیز من در سازمان سینمایی به دلیل آنکه پنج فیلم فروش داشته، خوشحال هستند و می‌گویند سینما نجات پیدا کرده در صورتی که این نجات نیست. شرایط ما مشابه آن است که 50 نفر در باتلاق افتاده باشند و وقتی یک نفر نجات پیدا کرد، کل ماجرا را خوشحال‌کننده و امیدوارکننده بدانیم. آیا این شادمانی دارد که مثلا حدود 80 فیلم در یک سال روی پرده سینما باشند و 75 فیلم شکست بخورند؟

بیشتر بخوانید:

نظر شما درباره‌ی صحبت‌های جواد هاشمی چیست؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار در میان بگذارید.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *