در این نوشتار به نقد فیلم Mainstream به کارگردانی گیا کاپولا خواهیم پرداخت. در ادامه با ما سایت فیگار همراه باشید تا در رابطه با فیلم جریان اصلی بیشتر برای شما توضیح دهیم.
اندرو گارفیلد پیشرویی در پلتفرم رسانه های اجتماعی است که از جهنم بیرون از این فضا عصبانی شده است و دیگر نمیخواهد آن مدل زندگی را در جریان اصلی خود قرار دهد. داستانی با احتیاط از Gia Coppola که سعی دارد شبکه ای برای عصر اینترنت باشد.
هنگامی که فرانکی (مایا هاوک) فیلمساز مشتاق، ارتباطی بدبینانه ای را با شخصی بنام لینک در یک مرکز خرید کشف میکند، ویدئویی از وی میگیرد و آن را در شبکه اجتماعی یوتیوب بارگذاری میکند. و این بارگذاری باعث میشود آن ویدئو دست به دست شود و به نوعی در گیر و دار یک همه گیری قرار میگیرد.
او که از پیشرفت حرفه خود ناامید است، با دوست خود جیک همکاری میکند تا لینک را به یک چهره مشهور اینترنتی تبدیل کند. کسی که برای هجو سازی بیش از حد در مقابل جمعیت تأثیرگذار رسانه های اجتماعی طراحی شده است.
موفقیت همراه با اختراع یک نمایش در Youtube شکل میگیرد. که توسط “هیچ کس ویژه ای” یا همان لینک برگزار میشود. در یک مرجع تلویزیونی بسیار خاص در انگلیس، این بخش به عنوان بخشی از The Word به نام The Hopefuls بازگشت که افراد خود را در معرض تحقیر قرار میدهند و با شعار “من برای حضور در تلویزیون هر کاری میکنم” پیش میروند. امروزه، رسانه های اجتماعی و اینترنت منبع هستند برای به شهرت رسیدن که بسیار هم زودگذر میباشند.
نقد فیلم Mainstream (جریان اصلی 2020)
مصائب اجتماع اینترنتی
فهرست مطالبی که در ادامه نقد فیلم جریان اصلی خواهید خواند به شرح زیر میباشد:
- مصائب اجتماع اینترنتی
- تحلیل روانشناختی
- حرف آخر
- عوامل فیلم
فیلم قبلی نویسنده / کارگردان گیا کاپولا، پالو آلتو در سال 2013، داستانی متفاوت را ارائه کرده بود که کلی حس زیبا را به انسان میداد. جریان اصلی کاملاً به نوعی جانوری متفاوت میباشد.
فیلم جریان اصلی آزمایشی تر و وحشیانه تر از تلاش قبلی کاپولا میباشد. Mainstream ژانرهای مختلف را با هم و با جنونی غریب ولی آشنا در دنیای امروزی مخلوط میکند که برای من در هر سطح ممکن جذابیت خودش را ایجاد میکند.
انرژی بدون وقفه اندرو گارفیلد از هر سکانسی که او را میبینیم به خوبی پیدا است. من مدت هاست که طرفدار گارفیلد هستم و کاری که او در این فیلم کرده چیزی شبیه به گذشته نبوده است. کاریزمای گارفیلد به یک دیوانگی مطلق در شخصیتی بنام لینک انتقال میابد و یک عملکرد برتر را بسیار سرگرم کننده به تصویر میکشد.
مایا هاوک کسی هست که با استفاده از اینترنت و به کار گرفتن عناصر موفق از چندین قالب برای ایجاد جایگاهی خاص در رابطه با گارفیلد و تبدیل شدنش به یک ستاره کاملاً جدید، و یک شخصیت رسانه ای مهم پیش میرود. با این حال چیزی که فرانکی شکل میدهد خیلی زود یاد میگیرد که خودش عمل کند و در نهایت تبدیل به هیولایی میشود که کسی جلودارش نیست.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم Those Who Wish Me Dead : تلاشی برای بقا
پیام فیلم بسیار گیج کننده است. در بعضی مواقع هدف آن طنز میباشد و چیزی جز مسخره کردن فضای مجازی نیست، فضایی که اینترنت ما را درگیر آن میکند. با این وجود درست مثل No One Special با جذابیت خودش همه ما را اغوا میکند. غیر قابل تشخیص شدن جهانی که ادعا میکنیم در حال مسخره کردنش هستیم بسیار جدی میشود.
برای شروع، فیلمسازی فرانکی بسیار خام و بدون پرداخت است. با ویرایش اولیه هاوک و جلوه های خام و ابتدایی کم کم جریان اصلی شکل میگیرد. با محبوبیت بیشتر محتوا در مقابل بینندگان، تولید بالا میرود و همه چیز از آن حالت خام و بدون پرداخت درمیاید.
اندرو گارفیلد در نقش لینک، چیزی است به اصطلاح منجی اینترنت، مردی که آینه وسواس ما در مورد شبکه های اجتماعی میباشد. یکی از افرادی است که مسئولیت همه زندگی ما را میتواند در شبکه اجتماعی را بر عهده بگیرد.
Garfield’s Link / No One Special به راحتی یکی از سمی ترین و ناخوشایندترین شخصیت های سینمایی سال های اخیر است. نحوه تولد شخصیت آنلاین او شبیه ستاره سلطان پاپ ناتالی پورتمن در Vox Lux است.
هر دو شخصیت کاملا بخاطر تبلیغات خودشان دفع شده اند. تبدیل شدن به چیزی که آنها ادعا میکنند در سیستم و جریان اصلیی که راه انداخته اند حس تنفر ایجاد میکند. با این وجود تماشای هر دو جذابین خاص خود را دارد. و بحث در مورد هر آنچه که بوجود میاورند بسیار پر تنش و جدی میشود.
وقتی “هیچ کس خاص” مخاطب را فرا نمیخواند. (چه در فیلم و چه در تماشای فیلم در سینما)، او حقیقت را میگوید. شنیدن آن ممکن است راحت نباشد اما نمیتوان آن را انکار کرد. آیا اینترنت همه ما را به Frankenstein’s Monsters تبدیل کرده است؟
پیام آن ممکن است بهم ریخته باشد اما به لطف عملکرد مسحورکننده گارفیلد، جریان اصلی مطمئناً قابلیت توجه زیادی دارد.
تحلیل روانشناختی ؛ نقد فیلم Mainstream (جریان اصلی 2020)
آنچه که در فیلم جریان اصلی بسیار زیاد نمود پیدا میکند تلاشی ساده برای ساختن شخصیتی میباشد که از ابتدا شکل میگیرد که سبک زندگی او “انجام دادن و بدون اینکه چیز خاصی بگویی و فقط انجام دادن” است. این نوع از زندگی همه چیز را تاریک و گیج کننده میکند. بخش شخصیت شیدایی لینک همه چیزهای خوب را در مسیر او میبلعد.
بیشتر بخوانید:
نقد سریال میراث ژوپیتر – قسمت اول
نقد فیلم پالم اسپرینگز Palm Springs
مایا هاوک ارتباط بسیار خوبی با گارفیلد دارد و کاملاً مخالف شخصیت وحشی او است. زندگی او پس از ملاقات با لینک حالت اجتناب ناپذیری ایجاد میکند. او دائماً بهانه میآورد یا سعی دارد اقدامات Link را توجیه کند، حتی اگر احمقانه تر و پست تر شود.
او حتی از دروغهایی که در رابطه با گذشته لینک شنیده است صرف نظرز میکند. در حالی که جیک (همکار فرانکی) به اندازه فرانکی یا لینک ارتباط برقرار نمیکند و کارهای او را قابل قبول نمیداند. درواقع جیک چیزی مثل زنگ هشدار برای فرانکی عمل میکند که گوش شنوا میخواهد که فرانکی ندارد.
سرانجام به شخصیت Link میرسیم. کمد لباس اندرو گارفیلد به تنهایی کلی داستان را پشت سر خود پنهان دارد. هر تکه لباسی که میپوشد داستان پیچیده خود را روایت میکند. از موش به سوسک گرفته تا دیوانه ای که لباسهای تنگ میپوشد.
لباس های لینک با تکامل و بالا رفتن شهرت او شکل بهتری پیدا میکنند. گرچه همدردی با شخصیت مرموز Link غیرممکن است، اما Mainstream وقت خوبی را برای پرداخت نوعی داستان خاص و تمرکز بر داستانی عاطفی میگذارد. این بخش از فیلم برای تعادل بخشیدن به بخشهای منزجر کننده و دیوانه وار ساختار روایت میباشد و نشان میدهد که چیزهای بیشتری نسبت به رفتار عوام فریبنده او وجود خواهد داشت.
جریان اصلی جای بحث بسیاری را میتواند در خود جای دهد. کاپولا و همکارش در حوزه نویسندگی بنام تام استوارت در حالی که مجموعه ای جذاب از شخصیت های متمایز را خلق میکنند، در مورد قلدری در فضای مجازی نظرات جذابی ارائه میدهند. فرهنگ، خودکشی، رسانه های اجتماعی و فناوری را از بیخ نادیده میگیرند.
جنبه “همه گیری و ویروسی شدن محتواهای مختلف” من را به شدت یاد شاهکار ترسناک مدرن 2020 Spree انداخت. عملکرد روان پریش جو کیری در آن فیلم دقیقاً کنار بازی گارفیلد در این فیلم قرار دارد.
در انتها باید بگویم که یک عاشقانه بی ریا، با بازی قدرتمند و تاریک و حتی عمیق با شخصیت غالب Link دست به دست هم میدهند و کمک میکند تا جریان اصلی یک جریان ناراحت کننده در فضای جنون آمیز همه گیری در شبکه های اجتماعی را ایجاد کند.
حرف آخر ؛ نقد فیلم Mainstream (جریان اصلی 2020)
دومین فیلم بلند سینمایی Gia Coppola به موضوعی داغ میپردازد و هم احتمالات و هم خطرات شبکه های اجتماعی را نشان میدهد. متأسفانه، داستان شامل چند شگفتی است و در بیشتر موارد قابل پیش بینی میباشد. در عوض، این درام سورئال به نظر از لحاظ بصری درخشان اتفاق میافتد و مانند یک سفر سریع در دنیای آنلاین پیش میرود.
مایا هاوک و اندرو گارفیلد با حضور پر رنگ، نقش خود را تسلط میبخشند. مخصوصاً گارفیلد همه چیز را از خودش دور میکند تا اجازه دهد فرم و شکل حضورش به یک بسته منزجر کننده غیر قابل تحمل تبدیل شود.
اندرو گارفیلد یکی از نمایش های مهم 2021 را ارائه داده است. چیزی که خیلی مهم جلوه میکند و میشود از فیلم جریان اصلی برداشت کرد این است که:
خیلی مهم است که خودت باشی.
عوامل فیلم ؛ نقد فیلم Mainstream (جریان اصلی 2020)
- به کارگردانی گیا کوپولا
- تهیه شده توسط فرد برگر، اندرو گارفیلد، لورن براتمن، گیا کوپولا و سیهنا اوبرمن
- نوشته شده توسط Gia Coppola و Tom Stuart
- با بازی اندرو گارفیلد، مایا هاوک، نات ولف، جانی ناکسویل و جیسون شوارتزمن
- موسیقی توسط دیو هینس
- فیلمبرداری: پاییز دورالد
- ویرایش شده توسط Glen Scantlebury
- کشور ایالات متحده
- زبان انگلیسی
- بودجه 5 میلیون دلار
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم Wrath Of Man (خشم انسان 2021)
- نقد فیلم Separation (جدایی 2021)
- نقد فیلم Justice Society: World War II (2021)
- نقد انیمه شیطان کش – قطار بی انتها
- نقد فیلم هیچکس Nobody 2021
- همه چیز درباره ارتش مردگان زک اسنایدر
در ادامه نظر شما در خصوص بررسی و نقد فیلم Mainstream چیست؟ نظرات خود را با فیگار در بخش کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.