نقد و بررسی فیلم Decision to Leave 2022 ؛ قطره ی چشم من باش!

فیلم جدید تصمیم به رفتن تازه‌ترین اثر پارک چان ووک، کارگردان معروف کره‌ای، است. با نوشتار نقد و بررسی فیلم Decision to Leave 2022 همراه با ما بمانید.

این فیلم برای نخستین بار در جشنواره‌ی کن 2022 نمایش داده شد و یکی از فیلم‌های بخش اصلی این جشنواره محسوب می‌شود. «تصمیم به رفتن» یک اثر معمایی و روایتگر تحقیقات یک کارآگاه در پرونده‌ای جنایی است. کارآگاه در فرایند تحقیق عاشق زن بیوه‌ای می‌شود که در عمل مظنون اصلی پرونده قتل است.

نقد و بررسی فیلم Decision to Leave 2022

ترک یک داستان عاشقانه

فهرست عناوینی که در ادامه نوشتار نقد و بررسی فیلم Decision to Leave 2022 خواهید خواند به شرح زیر است:

• درباره کارگردان و فضاسازی‌هایش
  • اولدبوی
  • کنیز
  • فضاسازی
• ساختار روایی
  • Lady Vengeance
• شخصیت‌پردازی
• تکنیک
• منتقدان درباره‌ی فیلم Decision to Leave
• یادداشت حامد محبی بر آخرین فیلم پارک
• ویدئوی کامل بررسی فیلم تصمیم به رفتن 2022 در برنامه فیکست – یوتیوب

فیلم Decision to Leave درباره‌ی یک پلیس وظیفه شناس به نام هائه-جون است که همیشه عطش زیادی برای حل پرونده‌های تازه دارد. او جوان‌ترین افسری است که تا به حال در شهر بوسان به عنوان بازرس انتخاب شده.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by رسانه تخصصی سینما، بازی و هنر (@figar_ir)

وقتی جسد مردی در نزدیکی یک کوه پیدا می‌شود، پلیس بوسان وظیفه‌ی حل پرونده را به هائه-جون می‌سپارد. او سپس با سئو رائه، همسر آن مرد، دیدار می‌کند و وارد یک رابطه‌ی عجیب می‌شود. مشکل این‌جاست که هائه-جون قبلا ازدواج کرده و سئو رائه هم مظنون به قتل همسرش است.

درباره کارگردان و فضاسازی‌هایش

پارک چان-ووک (Park Chan-wook، زادهٔ ۲۳ اوت ۱۹۶۳) فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان، و تهیه‌کننده اهل کره جنوبی است. وی از سال ۱۹۹۲ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است و از شناخته‌شده‌ترین کارگردانانِ اهل کرهٔ جنوبی است.

سه‌گانهٔ انتقامِ او شهرت جهانی دارد. اولدبوی، دومین فیلم از این سه‌گانه، «جایزهٔ بزرگ» جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۴ را از آنِ خود کرد و مورد تحسین رئیس هیئت داوران جشنواره، کوئنتین تارانتینو، قرار گرفت.

فیلم دیگر او به نام کنیز موفق به دریافت جایزه بفتا بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان شد و همچنین نامزد دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۱۶ شد.

پارک چان-ووک، کارگردان معاصر کره‌ای و یکی از پرافتخارترین سینماگران این کشور است که طرفداران‌اش او را با فیلم‌هایی در ژانر جنایی-معمایی می‌شناسند. به‌ویژه فیلم اولدبوی که شهرتی جهانی را برای چان-ووک به ارمغان آورد.

از طرفی دیگی وی، بابت فیلم‌برداری‌های خاص آثارش، طنز سیاه و نمایش نوعی از بی‌رحمی در سینمای جهان مشهور است. این اولین بار نیست که فیلمی از چان-ووک نامزد دریافت نخل طلا می‌شود. پیش‌تر هم سه فیلم او نامزد دریافت این جایزه شده بودند که به ترتیب عبارت‌اند از اولدبوی، عطش و کنیز.

پارک، یکی از چیره‌دست‌ترین استایلیست‌های بصری در سینمای بین‌المللی است که توانسته در فیلم «تصمیم به ترک» جذاب‌تر و دراماتیک‌ترین لوکیشن‌ها را بسازد.

تصمیم به رفتن یکی از منتقدپسندترین فیلم‌های این دوره از جشنواره فیلم کن شناخته شده. وبسایت راتن تومیتوز ۲۵ نقد که درباره این فیلم نوشته شده را گردآورده کرده که رضایت ۹۲ درصدی منتقدان را بازتاب می‌دهد. وبسایت متاکریتیک هم ۱۴ نقد را واجد شرایط بررسی دانسته که تمامی‌شان مثبت بوده و نمره متای ۸۸ از ۱۰۰ را برای فیلم رقم زده است.

در کن امسال، فیلم‌های مهم دیگری هم حضور داشتند که از میان آن‌ها می‌توان به جنایت‌های آینده (دیوید کراننبرگ)، دلال (هیروکازو کورئیدا)، نمایش (کلی رایکارد) و ستاره‌ها هنگام ظهر (کلر دنی) اشاره کرد.

در میان فیلم‌های راه یافته به بخش اصلی جشنواره‌ی کن، نام دو فیلم ایرانی هم به چشم می‌خورد. این دو فیلم عبارت‌اند از برادران لیلا و عنکبوت مقدس. شایان ذکر است که فیلم عنکبوت مقدس، چندی پیش اولین نمایش جهانی خود را در کن 2022 پشت سر گذاشت.

اولدبوی

Oldboy که با عناوین همکلاسی قدیمی، رفیق قدیمی و پیرپسر نیز شناخته می‌شود، یک فیلم معمایی مهیج ، روانشناسی و در سبک جدید، محصول سال ۲۰۰۳ کشور کرهٔ جنوبی، به کارگردانی پارک چان-ووک و اقتباسی از مجموعه مانگایی ژاپنی به همین نام از گارون تسوچیا است.

این فیلم، دومین اثر از سه‌گانهٔ انتقام است که پس از همدردی با آقای انتقام و پیش از بانوی انتقام ساخته شد و داستان آن راجع به ربوده شدن مردیست که بدون اطّلاع از نام و هدف ربایندهٔ خود، به مدّت ۱۵ سال در هتلی زندانی می‌شود.

اولدبوی جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن در سال ۲۰۰۴ را از آنِ خود کرد و مورد تحسین رئیس هیئت داوران جشنواره، کوئنتین تارانتینو، واقع شد. در سال ۲۰۰۸ سی‌ان‌ان این فیلم را یکی از ۱۰ فیلم برتر آسیا در تاریخ معرّفی کرد. در سال ۲۰۱۳ اسپایک لی نسخهٔ بازسازی شدهٔ این فیلم با همین عنوان را کارگردانی کرد.

خلاصه داستان

اوته سا مردی خوشگذران در حالیکه به دلیل مستی بازداشت شده است در روز تولد دخترش دزدیده می‌شود و برای مدت ۱۵ سال در یک اتاق زندانی می‌شود. در طول ۱۵ سال هیچ‌کس به سراغ او نمی‌آید و هر بار که اقدام به خودکشی می‌کند، توسط افراد ناشناس درمان شده و به اتاق قبلی برگردانده می‌شود. بعد از سپری شدن ۱۵ سال به همان مرموزی روز اول آزاد می‌شود. در حالیکه در طول این ۱۵ سال فقط این یک سؤال در ذهنش تکرار می شود؛ چرا؟ سپس او به دنبال پاسخ این سوال می رود…

کنیز

The Handmaiden یا ندیمه فیلمی در ژانر تریلر روان‌شناختی و شهوانی به کارگردانی پارک چان-ووک و محصول سال ۲۰۱۶ کره جنوبی است. کیم مین هی، کیم ته-ری، ها جونگ-وو، و چو جین-وونگ ستارگان فیلم هستند. این فیلم بر اساس رمان انگشتر (۲۰۰۲) به قلم نویسندهٔ ویلزی سارا واترز ساخته شده، با این تفاوت که شرایط آن از دوره ویکتوریا بریتانیا به دوره استعمار ژاپن بر کره تغییر یافته‌است.

کنیز در بخش اصلی جشنواره فیلم کن ۲۰۱۶ برای تصاحب نخل طلا رقابت کرد. این فیلم در تاریخ در ۱ ژوئن ۲۰۱۶، در کشور کره جنوبی اکران شد، و با واکنش‌های مثبتی از سوی منتقدان همراه بود.

داستان

دهه ۱۹۳۰، کُره. در دورهٔ اشغال ژاپن، مردی شیاد برای اغوای زن ثروتمند ژاپنی و راضی کردن او به ازدواجش با وی، دختری را بعنوان خدمتکار برای آن زن، استخدام می‌کند. وظیفه این خدمتکار قلابی راضی کردن زن به ازدواج با آن مرد است و…

فضاسازی

چان ‌ووک کارگردانی است که مانند شعبده‌بازی ماهر با ذهن و روان مخاطب بازی می‌کند. کارگردانی که جنون و نبوغش هر شیفته سینمایی را مجذوب می‌کند. معما طرح می‌کند، بیننده را به دنبال خود می‌کشد و در نهایت در بحر تفکر او را جا می‌گذارد. این فیلمساز فیلم هیجانی – روان‌شناختی «استوکر» (Stoker) را با الهام از «سایه شک» (Shadow of a Doubt) هیچکاک ساخته است.

سینمایش را با المان‌های انتقام و خشونت و شوخ‌طبعی می‌شناسند. عجیب آنکه در این دنیای خشونت‌آمیز شخصیت فیلم‌های او اغلب از قیچی برای انجام اعمال خشن خود استفاده می‌کنند. شوخ‌طبعی نمایش‌داده‌شده در آثارش نیز در غیرمنتظره‌ترین لحظه‌ها هم ظاهر می‌شود و لبخند را از بیننده می‌گیرد.

خودش را بیشتر از هر چیزی داستان‌نویس می‌داند. درباره فیلم‌هایش می‌گوید که بخش فنی کارهایم در اولویت دوم برای من قرار دارد. این شخصیت‌ها و داستان اصلی هستند که اولویت دارند و هر عنصر دیگری از فیلم باید به بهترین شکل از داستان حمایت کند.

پارک علاقه زیادی به داستان‌های روانشناختی عاشقانه دارد، وی با فیلم «تصمیم به ترک» ترکیبی 2 ساعته و 18 دقیقه‌ای از داستانی جنایی، عاشقانه و مراقبه درباره از دست دادن را به تصویر می‌کشد. این فیلم بسیار دراماتیک و در مواقعی گیج‌کننده، اثری فوق‌العاده است که این توانایی را دارد که شما را در یک لحظه به هیجان درآورد و در لحظه دیگر مثل چوب خشک کند.

اگر اولین بار است می‌خواهید فیلم‌های پارک چان ووک را ببینید با فیلمی مثل «عطش» (Thirst) شروع کنید. بعد به سراغ سه‌گانه انتقام او بروید و اول «اولدبوی» (Oldboy) را ببینید و بعد سراغ آن دوتای دیگر بروید. حالا ذهن شما برای دیدن سایر فیلم‌های این کارگردان آماده است.

ساختار روایی

تصمیم به ترک که اولین فیلم بلند به نویسندگی و کارگردانی پارک چان ووک پس از The Handmaiden (2016) است، نمایشی است که عناصر رازآلود را با مفاهیم عاشقانه‌ی پیچیده شده در دسیسه و درگیری لایه‌ای ترکیب می‌کند که البته همیشه همانطور که گفته شد در فیلم های پارک می‌توان انتظار داشت.

خط داستانی روی شخصیت Hae-jun (پارک Hae-il) متمرکز است، یک کارآگاه پلیس که حقیقتا از کار خود لذت می‌برد، به خصوص زمانی که مجبور است یک مظنون را در پرونده‌ای که روی آن کار می‌کند به عنوان یک معشوقه در نظر بگیرد.

روایت همه‌ی تعلیق خودش را با مأموریت او هه جون در لابلای کاوش در حرکات سئو رائه (تانگ وی)، مهاجری از چین که همسرش اخیراً مرده بود، در جریان قرار می‌دهد. نتایج پزشکی قانونی و همچنین تحقیقات پلیس نشان می‌دهد که مرگ شوهر سئو رای به دلیل خودکشی بوده است. با این حال، غرایز کارآگاهی Hae-jun دنیای عاشقانه‌ی شخصیت‌های اصلی فیلم را که با جنایتی خودخواسته عجین شده بهم می‌ریزد.

تصمیم به ترک با یک فصاسازی درام‌محور پلیسی استارت می‌خورد که شور و شوق شخصیت هه جون را در انجام وظایفش به تصویر می‌کشد – ترکیبی که اغلب مملو از عناصر کمدی ناشی از تعامل شخصیت با شریک کارآگاهش، سووان (Go) است.

این روایت به آرامی شروع به تغییر تمرکز روی ایجاد رابطه‌ای می‌کند که بین Hae-jun و Seo-rae وجود دارد. رابطه‌ای که در ابتدا به دلیل سوء ظن Hae-jun نسبت به Seo-rae شکل گرفت؛ سوء‌ظنی که باعث شد تا هائه جون زیر و بالای سئو رائه را در نظر بگیرد (کافیست سکانسی را بیاد بیاورید که یادآور فیلم پنجره‌ی عقبی و سرگیجه‌ی هیچکاک است. سکانسی که ما به همراه شخصیت اصلی توسط دوربین نظاره‌گر پرستاری سئو رائه می‌شویم.)

این جنس از تعقیب و کنجکاوی در طول ساختار روایی آخرین فیلم پارک، به یک وسواس و تمایل به داشتن تبدیل می‌شود. فیلم‌نامه‌ای که پارک بهمراه سئو کیونگ نوشته‌اند (همکار همیشگی‌اش که پیش از این تهیه‌کننده و نویسنده فیلم Lady Vengeance (2005) بود) بی‌نظیر است. جریان روایت از اینکه چگونه شخصیت اصلی در کنجکاوی خود انقدر در حین سکوت پرشور می‌نمایاند، مثال زدنیست.

تحقیقات پلیس لحظات جذابی را ایجاد نمی‌کند، اما پارک همان شخصیست که برای به هم ریختن درام متولد شده است. وقتی هه جون در اتاق بازجویی پلیس از سئو رائه سوال می‌کند و سپس سوشی سفارش می‌دهد، همه چیز مثل یک دیت غریب اما آشنا در جریان قرار می‌گیرد. مشخص است که پارک از ایجاد مزاحمت لذت می‌برد، زیرا او در تمام فیلم‌هایش به روان شخصیت‌هایش تجاوز می‌کند.

Lady Vengeance

فیلمی از پارک چان-ووک در ژانر جنایی درام هیجانی. آخرین اثر از سه گانه انتقام وی که در سال 2005 منتشر شد. زنی بنام «گیوم جا» بعد از ۱۳ سال حبس کشیدن در زندان به جرم آدم ربایی و قتل یک پسربچه، اکنون آزاد شده و تصمیم دارد سر و سامانی به زندگی اش بدهد و…

شخصیت‌پردازی

پارک در مدن زمان 138 دقیقه روایت سینماتیک خود، آزادانه هر وجب از رابطه بین دو شخصیت اصلی را بررسی می‌کند، چگونه دو شخصیتی که در ابتدا به طرز ناهنجار و رسمی در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند، سپس به شدت پرسشگر در هم تنیده می‌شوند. یکدیگر؛ حتی بدون حضور صحنه‌ای جنسی بین دو شخصیت. این دستاورد به وضوح به لطف فرم صحیح کارگردان است که زیست در دنیای عاشقی را بلد است.

نکته‌ی بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که برخلاف ظاهر درونگرای مرد روایت پارک، شخصیت‌پردازی Seo-rae که سرد و مرموز به نظر می‌رسد (و تأثیری مرگبار دارد)، نوعی راز در روایت فیلم به شکل مداوم وجود دارد.

این فیلم به وضوح به لطف ظاهر تانگ که بسیار جذاب است، می‌تواند هیپنوتیزم کند. بازی او باعث می‌شود شخصیت سئو رائه با لایه‌هایی روانشناختی هر بیننده‌ای را به کنجکاوی وادارد؛ درست مانند شخصیت هیپنوتیزم‌شده Hae-jun.

ظاهر او مملو از ملایمت و ظرافت است، اما در عین حال راز قدرتمندی را در خود دارد که می‌تواند کشنده باشد (عنصر مادینه). این مسئله را می‌توان به‌ویژه در نیمه‌ی میانی فیلم حس کرد. شخصیت Hae-jun در برابر شخصیت Seo-rae به شخصیت Seo-rae تبدیل می‌شود، که مشتاق حضور شخصیت Hae-jun است تا برای داشتن رویای عاشقی از خودبیگانه شود.

تکنیک

کارگردانی دوربین از کیم جی یونگ نیز نقش مهمی در ثبت و تولید تصاویر ایفا می‌کند که باعث می‌شود تعاملی که از تبادل دیالوگ، نگاه‌ها، تا لمسی که بین دو شخصیت اصلی رخ می‌دهد، توسط بیننده به درست‌ترین شکل ممکن حس شود.

این فیلم با فیلمبرداری خاصی که اشاره کردیم تکمیل می‌شود، از دوربین روی شانه (نه روی دست) در طول تعقیب و گریز بین پلیس و مظنون تا یک نمای ترسناک از خزیدن مورچه‌ها روی یک انسان بی‌جان. صورت یک جسد با ترکیب‌بندی بی‌نظیرش حس یک نقاشی را به خود می‌گیرد. از طرفی کنار هم قرار گرفتن کوه‌های ساکن و بی‌حرکت و وسوسه اقیانوس وحشی به گونه‌ای منتقل می‌شود که رسوب احساسات هه جون و سئو رائه را در انتهای فیلم منعکس می‌کند.

دوربین بسیاری از سکانس‌ها مرا یاد دو ممهم هیچکاک با نام‌ها سرگیجه و پنجره‌ی عقبی می‌اندازد. موسیقی شکل این یادآوری را بیشتر در ذهن هر عاشق هیچکاکی فرم می‌دهد. کافیست زوم این و زوم بک‌های پارک و فیلم‌بردارش را بیاد بیاورید که در لابلای موسیقی جنایی عاشقانه‌اش که مای بیننده را اند خم کوچه‌ی عاشقی به زور گم می‌کند.

منتقدان درباره‌ی فیلم Decision to Leave

• نقد فیلم قصد رفتن

جسیکا کیانگ (Variety):

پس از موفقیت جهانی فیلم «انگل» ساخته بونگ جون-هو و تسلط سریال «بازی مرکب» بر مدیوم تلویزیون، علاقه‌مندی جدید شما از راه رسیده: تریلر درجه یک پارک چان-ووک تحت عنوان «تصمیم به رفتن.»

هیچ‌کس مانند پارک چان-ووک پیچیده نیست. سازنده‌ی فیلم‌هایی اولدبوی و کنیز، این بار هم با خونسردی در یکی دیگر از هزارتوهای بی‌عیب و نقص و پیچیده‌اش می‌چرخد. تصمیم به رفتن اساسا یک داستان عاشقانه است… پیوند روحی زوج فیلم – پیوندی به طور طبیعی پیچیده زمانی که عذر و بهانه‌های زن برای تبرئه از جرم نسبت به آنچه در ابتدا می‌نمود، سست‌تر به نظر می‌رسد – از طریق ارتباط خوب و ذاتی باورپذیر دو بازیگر و چیدمان برخی صحنه‌ها ظاهر می‌شود؛ صحنه‌هایی که به وسیله آن‌ها ژست‌ها و حرکات به گونه‌ای هماهنگ می‌شوند که گویی بدن این دو همیشه با یکدیگر آشنا بوده است.

هماهنگی در تمام طول فیلم، از طریق تغییر مکان، تغییر مدل مو و تغییر شوهر زن ادامه می‌یابد. اما درست از اولین مکالمه واقعی آن‌ها در اتاق بازجویی پلیس، پس از ناهار که یک وعده سوشی‌ گران‌قیمت است، این هماهنگی وجود دارد. آن‌ها بدون رد و بدل کردن کلام میز را با نوعی کارایی پیشتر تمرین‌شده تمیز می‌کنند؛ گویی زن و شوهری باشند که هزاران بار همراه هم چنین کاری را انجام داده‌اند.

پیتر بردشاو (Guardian):

پارک چان-ووک دوباره با یک نوآر عاشقانه به کن بازگشت… تنش و دسیسه، رویارویی‌های عاطفی بزرگ، استفاده‌ی هوشمندانه از فناپوری (که اغلب جلوی فیلم‌های هیجان‌انگیز امروزی را می‌گیرد)، صحنه‌های شیک از جمله تعقیب و گریز فوق‌العاده روی پشت بام و نهایتا پیچش‌های داستانی عالی در فیلم او بسیار هیچکاکی هستند.

پارک چان-ووک، کارگردان کره‌ای، زمانی استاد خشونت انتقام‌جویانه سبک گونزو بود، اما با اقتباس از رمان «کنیز» نوشته سارا واترز در سال ۲۰۱۶ با زیرکی به سمت ساخت تریلر هیجان‌انگیز آن هم با طراحی ظریف چرخش کرد. او با همین روحیه است که دوباره به کن بازگشته؛ با این رمان عاشقانه نوآر، که با حضور با شکوه ستاره چینی تانگ وی همراه است؛ بازیگری که بازی‌اش را نسبت به نقش‌آفرینی شاخصش در درام جاسوسی آنگ لی یعنی «شهوت، احتیاط» (Lust, Caution) بهبود داده است. او بدون هیچ زحمتی کاریزماتیک و مسحورکننده است؛ دارای وجوه جنسی اما محتاط، قوی، توانا، به طرز ترسناکی باهوش اما واجد یک زخم عاطفی تند و ناشناخته. در عین حال هوش و انرژی پر از سرزندگی که او وارد رابطه‌اش با بازیگر مرد اصلی فیلم می‌کند، شگفت‌انگیز است.

نیل اسمیت (Total Film):

حال و هوای هیچکاکی در ملودرام باشکوه پارک چان-ووک به‌وفور دیده می‌شود. به سخن دیگر، این یک بازگشت عاشقانه به نوآرهای گذشته است. می‌توان گفت اگر سرگیجه (آلفرد هیچکاک) و گرمای بدن (لارنس کاسدان) نمونه‌ای در شرق آسیا داشته باشند، بدون شک همین فیلم است.

دیوید ارلیچ (IndieWire):

انتظار نداشتم که رمانتیک‌ترین فیلم سال (تا کنون) یک فیلم پلیسی باشد. این تریلر پلیسی-جنایی هم خنده‌دار است و هم بازیگوشانه، و به طور فزاینده‌ای تکان‌دهنده است. زیرا تصویری از یک عشق نشان می‌دهد که در آن هیچ راهی برای جاودان شدن عشاق وجود ندارد.

وندی آید (Screen Daily)

پارک چان-ووک با این نئونوار اغواکننده و مارپیچ سطح بخش رقابتی کن ۲۰۲۲ را بالا برده و جایگاه خود را به عنوان یک سبک‌پرداز بصری بی‌همتا تثبیت کرده است. در این فیلم هیچ چیزی که بتوان آن را زائد یا سطحی در نظر گرفت به چشم نمی‌خورد: همه چیز در خدمت آمیزه‌ای از جنایت، شور و هیجان فیلم است.

کارآگاه هی-جون متخصص حل پرونده‌های قتل مستقر در بوسان است که به دلیل تحت‌نظرگیری‌های وسواس‌گونه اختصاصی خود و سخت‌کوشی برای بازکردن رشته‌های تحقیقات قتل مشهور است. هنگامی که یک مرد کره‌ای – یک کوهنورد قدرتمند – از کوه سقوط می‌کند و جانش را از دست می‌دهد، همه چیز ابتدا به وضوح یک تصادف به نظر می‌آید. با این حال چیزی در واکنش همسر چینی مرد وجود دارد که او را به عنوان مظنون مطرح می‌کند. اما هنگامی که کارآگاه نسبت به این زن نوعی شیفتگی وسواس‌گون پیدا می‌کند، دیدگاه حرفه‌ای معمولش به پرونده‌ تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.

تیم رابی (Telegraph):

پارک چان-ووک یکی از برجسته‌ترین کارگردان‌های صاحب سبک در سینمای کره است. و تقریبا فریمی از فیلم جنایی جدید او یعنی Decision to Leave وجود ندارد که از این موضوع بهره‌ی خاصی نبرده باشد. فیلمبرداری پرشور است و دوربین کارهایی را انجام می‌دهد که قبلا هرگز ندیده‌اید. انگار پارک نمی‌تواند صبر کند تا به شما نشان دهد که چه چیزی در آستین‌اش دارد. این فیلم با ژست ظریفی به سمت یک عشق محکوم به فنا می‌رود که ممکن است واقعا شما را ناراحت کند.

رافائل موتامایور (Slash Film):

این فیلم ترفندها یا شگفتی‌های سینمایی کمتری را در مقایسه با آنچه طرفداران کارهای قبلی چان-ووک انتظار داشتند، به نمایش می‌گذارد. این یک داستان عاشقانه و پلیسی رازآلود است که به خلق و خوی، زیبایی‌شناسی و روان‌شناسی شخصیت‌هایش اولویت می‌دهد و نه توطئه‌های چندلایه که برای غافلگیری سریع طراحی شده‌اند.

دیوید رونی (Hollywood Reporter):

شش سال پیش بود که پارک چان-ووک با فیلم هیجان‌انگیز خود به نام کنیز غوغایی در کن به پا کرد. حالا او با اثری متفاوت بازگشته است. یک نئونوآر دلپذیر که سطح محدودتری از خطر و اتفاقات هیجان‌انگیز را آشکار می‌کند. در واقع، این یک داستان غنی‌تر و پیچیده‌تر است.

لانا مورای (Playlist):

پارک چان-ووک در فیلم تازه‌اش توطئه‌های پیچیده‌ای را به تصویر می‌کشد که با انباشته شدن جزئیات، خود را به‌آرامی آشکار می‌کنند. تعجب‌آور است که مدت زیادی طول کشیده تا او توانایی‌های خود را در یک داستان پلیسی هم بیازماید. ممکن است این فیلم فاقد نیروی محرکه‌ی کنیز یا اولدبوی باشد، اما فیلمی است که با گذشت زمان غنی‌تر خواهد شد.

یادداشت حامد محبی بر آخرین فیلم پارک

“تصمیم به ترک” چان ووک پارک یک صحنه‌سازی استادانه، هوشمندانه، به طرز شگفت انگیزی طنز آمیز و با وجود تراژدی دردناکش، ملودرام جنایی دلپذیری است که در مورد رابطه‌ای عمیقا عاشقانه و کاملاً جذاب موش و گربه‌طوری است بین یک کارآگاه بی‌خواب و مظنون اصلی دو پرونده قتل او!

این فیلم ممکن است به اندازه فیلم‌هایی مانند The Handmaiden یا Stoker سر و صدا نکند، اما مضامین عاشقانه دقیق و درستش بهمراه تضاد درونی بین میل و اخلاق، آن را تبدیل به یک مکمل جذاب برای فیلم‌شناسی پارک می‌کند – یک عاشقانه جنایی شگفت‌انگیز در کنار دریا، درباره تنهایی.

تصمیم به ترک، به لطف ترکیب کارگردانی ظریف پارک چان ووک و فیلمبرداری جذاب کیم جی یونگ، شاید خاص‌ترین فیلم اروتیک پارک باشد. تمام حسرت‌ها، نگاه‌ها و ژست‌ها… حتی سادگی صحنه‌ای از ماساژ دادن لوسیون روی دست سئو رائه توسط هاه‌جون احساس می‌شود. آنچه در ناخودآگاه قهرمان داستان می‌گذرد به هر حال مهمتر از واقعیت است.

پارک چان ووک در این فیلم هم سبک و سیاق منحصر به فرد خود را در فیلمبرداری فیلمش رها نمی‌کند. این نکته شامل تدوین او می‌شود که مکرراً و به‌طور ناگهانی از صحنه‌ای به صحنه‌ی دیگر می‌پرد.

قهرمان داستان Hae-jun باید به طور مرتب قطره چشمی تزریق کند. هرگز گفته نمی‌شود که چرا، اما به خوبی این حس در شما شکل می‌گیرد که دید او در مواقع عاشقی تیره شده است. شاید این گرفتاری او را از خودبیگانه ترین شخصیت فیلم های پارک یا به تنهاترینشان تبدیل کرده است. از سوی دیگر، به نظر می‌رسد که زنان دقیقاً می‌دانند این تیرگی برای چیست و چطور از آن به نفع خود استفاده کنند.

و نکته‌ی آخر اینکه حتی اگر شخصیت‌های «تصمیم به ترک» فاقد درخشندگی و جذابیت باشند، عشق، جزئیاتی که فیلم پرورش می‌دهد، تصاویر پیچیده و چشمگیرش را به یک تجربه حسی تبدیل می‌کند.

بیشتر بخوانید:

• معرفی و تحلیل بهترین فیلم های جنایی معمایی
• بهترین فیلم های گانگستری و مافیایی 2022 و 2021
• بهترین اسرار قتل در محبوب ترین فیلم ها
• معرفی و تحلیل بهترین مینی سریال های معمایی تاریخ 
• بهترین سریال های درام جنایی
• بهترین فیلم ها و سریال های کارآگاهی
• بهترین فیلم های پلیسی تخیلی
• بهترین فیلم های نوآر

از همراهی شما تا انتهای نوشتار بررسی فیلم Decision to Leave سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار، آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.