تحلیل فیلم Bones and All ؛ عاشقانه‌ای خشن اما شاعرانه

استخوان‌ها و همه‌چیز یک فیلم جاده‌ای آمریکایی-ایتالیایی در ژانر بلوغ عاشقانه-ترسناک است که در این نوشتار به نقد و بررسی فیلم Bones and All خواهیم پرداخت.

این فیلم به کارگردانی لوکا گوادانینو و نویسندگی دیوید کاجگانیچ با بازی تیلور راسل و تیموتی شالامی است. فیلمی که بر اساس رمانی از کامیل دی‌آنجلیس ساخته شده‌.

مقاله مکمل:

نقد و بررسی فیلم Bones and All ؛ لذت ناگزیر بدبختی را به دنبال دارد

تحلیل فیلم Bones and All

استخوان‌ها و همه‌چیز برای نخستین بار در هفتاد و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز در ۲ سپتامبر ۲۰۲۲ نمایش داده شد و جایزه شیر نقره‌ای را برای بهترین کارگردانی دریافت کرد و قرار است در ۲۳ نوامبر ۲۰۲۲ توسط مترو گلدوین مایر (از طریق یونایتد آرتیستس) در ایالات متحده و توسط برادران وارنر پیکچرز در سایر نقاط جهان اکران شود. این فیلم به‌خاطر عملکرد بازیگران اصلی، کارگردانی، فیلم‌برداری و تلفیقی از ژانرها، بازخوردهای مثبت منتقدان را دریافت کرد.

داستان فیلم Bones and All

این فیلم عاشقان آدم‌خوار، مارن (تیلور راسل) و لی (تیموتی شالامی) را دنبال می‌کند که یک سفر جاده‌ای را در آمریکای دوران ریگان آغاز می‌کنند. بگذارید طور دیگری به ساختار روایی این فیلم نگاه کنیم.

داستان فیلم Bones And All در آمریکای دهه 1980 می‌گذرد، داستان اولین عشق بین مارن (راسل)، زن جوانی که یاد می‌گیرد در حاشیه جامعه زنده بماند، و لی (شالامت)، مردی بی خانمان، پرشور و بی حقوق است که با هم ملاقات می‌کنند و با هم می‌آیند تا یک اودیسه هزاران مایلی را آغاز کنند که آنها را از طریق جاده‌های پشتی و گذرگاه‌های پنهان آمریکای رونالد ریگان در رویای بقاء غوطه‌ور می‌کند.

با وجود تمام تلاش‌هایشان، همه راه‌ها آن‌ها را به گذشته‌های وحشتناک‌شان و به نبردی نهایی می‌رساند که تعیین می‌کند آیا عشقشان می‌تواند از دیگری بودنشان جان سالم به در ببرد یا نه.

نقد فیلم Bones and All

Bones and All به طور همزمان یک فیلم ترسناک وحشیانه و یک عاشقانه پرشور است. من نمی‌دانم مردم چگونه به آن پاسخ خواهند داد. آیا برای جماعتی که به دنبال ترس و وحشت هستند بسیار هنری خواهد بود و برای جمعیتی که به دنبال یک داستان عشقی هستند خیلی خشن خواهد بود؟ یا هر دو مخاطب به این که چه فیلمی هوشمندانه و زیباست پاسخ خواهند داد؟ امیدوارم دومی. 2022 یک سال برجسته برای ژانر ترسناک بوده است و Luca Guadagnino یکی از بهترین‌ها را برای ما به ارمغان آورده است.

Bones and All عالی شروع می شود و ما را با درگیری مارن به شیوه‌ای درخشان و غیرمنتظره آشنا می‌کند. باید بگوییم که شرم آور است که با افتتاحیه‌ای به این خوبی، فیلم آرام آرام شور خود را از دست می‌دهد و مسیرهای کمتر جذابی را طی می‌کند.

بیننده باید حین دیدن این فیلم دنبال یک داستان ترسناک خونین باشد و یک سفر جاده ای نسبتا فراموش نشدنی را در نظر بگیرد. قطعا آخرین فیلم آدم‌خواریی که ساخته شده، فیلم بدی نیست، چون انتظارات را برای عاشقان فیلم‌های آدم‌خواری به شکل شاعرانه‌ای برآورده می‌کند.

داستان آنقدر خوب پیش می‌رود که بخواهیم در دو ساعت و ده دقیقه پای عاشقانه‌های دو آدم‌خوار صبوری کنیم. اما شاید با من موافق باشید که رابطه عاشقانه بین تیلور راسل و تیموتی شالامه خوب از آب درنیامده، به بیننده این احساس القاء می‌شود که آنها سعی می‌کنند یک عشق توخالی را به ما بفروشند. رابطه اینها مهم نیست و متأسفانه این چیزی است که لوکا گوادانینو بیش از همه به آن توجه می‌کند. حیف که دخالتِ حضور مفهوم آدم خوارها مانع از فرو رفتن فیلم در ملودرام می‌شود. (دقیقا… یکی به نعل می‌زنم یکی به میخ – فیلمیه که نمیشه گفت خوبه یا بد!)

تحلیل فیلم Bones and All

To the Bone: Bones and All یک فیلم عاشقانه خوش ساخت است که سعی می‌کند با حضور یک رابطه غیرمعمول در پرده بزرگ تحت تاثیر قرار دهد، اما به دلیل ریتم آهسته و شخصیت‌های پوچش در میان بسیاری از اقتباس‌های دیگر موفق نمی‌شود.

نقد Bones and All

در وبسایت بازبینی‌خوانی راتن تومیتوز، ٪۸۷ از ۱۰۴ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۷٫۹/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب‌سایت چنین می‌نویسد: «اگرچه شاید موضوع آن قابل تحمل نباشد، اما استخوان‌ها و همه‌چیز یک رفتار عمیقاً عاشقانه و قابل تأمل را اثبات می‌کند.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۳۰ منتقد امتیاز ۷۶ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «نقدهای عموماً مطلوب» است.