بیل بنز فیلمسازی متا را با روایتی به سبک مستند ترکیب می کند. با نوشتار واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn با فیگار باشید.
فیلم مسافرخانه هیچ جا توسط کری براونستاین و آنی کلارک، که در فیلم The Nowhere Inn بازی میکنند، نوشته شده است. یک مستند پس از آخرین تور کلارک (سنت وینسنت) به عنوان مجری موسیقی طنز، حساسیت این سریال کمدی را برعهده دارد، سردبیر قدیمی پورتلندیا (با بازی برنشتاین) پرتره ای آشفته و جذاب از تصویر را پرورش میدهد. در روابط بین پورتلندیا و مستند تامل کنید. این کار باعث می شود از طریق تشریح و تفکر به مفاهیم خلاقانه برسید.
کری به طور کامل در دنیای خیالی خودش زندگی را با آنی، اصل وجودی خویش را بازی میکند و شخصیت معروف سنت وینسنت را ثبت میکند. آنی از کری میخواهد که به دنیا بگوید واقعاً کیست، همانگونه که از منظر او دیده میشود. اما میفهمد که زندگی خارج از صحنه کلارک، عادی است طوری که برای مستند به طرز کشندهای کسل کننده است.
او از کلارک میخواهد کمی بیشتر برای دوربین بازی کند. علی رغم خواسته آنی، کری میخواهد چاشنی مستند را زیاد کند. این باعث ایجاد شکاف بین این دو میشود و یک تغییر پویا در فیلم ایجاد میکند که واقعاً چه کسی بر ادراک این هنرمند کنترل دارد و آیا همه اینها متعلق به اوست؟
واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn
سورئال شهرت
در ادامه نوشتار واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn ، به مطالعه صحبتهای مهم منتقدان بزرگ و سرشناس سینما، در باب نقد فیلم 2020 The Nowhere Inn ، که نامشان در فهرست زیر آمده است، خواهیم پرداخت:
- IndieWire Eric Kohn – با امتیاز 83 از 100
- Film Threat Lorry Kikta – با امتیاز 70 از 100
- The Hollywood Reporter Leslie Felperin – با امتیاز70 از 100
- The Playlist Jessica Kiang – با امتیاز 67 از 100
- Slashfilm Chris Evangelista – با امتیاز 65 از 100
- Variety Amy Nicholson – با امتیاز 60 از 100
- Consequence Clint Worthington – با امتیاز 50 از 100
- TheWrap Simon Abrams – با امتیاز 20 از 100
فیلم The Nowhere Inn پر از طرحهای کاملی است که در مورد مفهوم واقعیت اظهار نظر میکند. حقیقت زمانی متلاشی میشود که آنچه در پیشرو است همان چیزی نیست که او انتظار دارد. در میان همه اینها، به نظر میرسد که کری با مشکلات شخصی خود نیز روبرو است.
تصویر سلبریتی در تصورات اشباع شده از سنت وینسنت توسعه داده میشود. کلارک، در صحنه تجسم قدرت و خارج از صحنه به عنوان یک فرد عادی است.
فیلم بنز از طریق خلاهای زندگی آنی میگذرد، حرکت کردن فیلم در یک کابوس تحقیرآمیز و روایتی بیپرده میگذرد که نمایشی هماهنگ در شخصیت جعلیمانند به سطح شخصیت آنی وارد میشود. این به نفع فیلم The Nowhere Inn است شاید برخی از ترفندهای به کار رفته به همین دلیل جواب میدهد.
در اواخر روایت، بازتابی در مورد دوستی و پویایی آن دو وجود دارد، دو دوست با روش خلاقانه درگیر خود شدهاند در حالی که سعی میکنند رضایت دیگری را جلب کنند یا با آن مقابله کنند. این بحث نمادها را در لایه پنهان باز میکند، در حالی که شاید در حد متوسط باشد.
فیلم The Nowhere Inn یک بررسی رنگارنگ و عجیب از شهرت، دوستی و حقیقت است که توسط طرحها و اجراهای موسیقی به هم پیوسته است. با توجه به حوادث عجیب و غریبش، این برای همه شاید مناسب نباشد، اما در قلب خود یک درک روشن و صادقانه دارد.
میشود از بلندپروازی و ریسک بنز که در سرتاسر فیلم The Nowhere Inn کاملا مشهود است قدردانی کرد، زیرا هیچ چیز بدتر از ایمن بازی کردن نیست. واضح است که او میخواست سنتهای مستند موسیقی را امتحان کند، در نتیجه ساختار فیلم خوب بود، اما میتوانست بهتر باشد. در ادامه نوشتار واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn نظر برخی منتقدان را با شما در میان میگذاریم.
IndieWire Eric Kohn
83 از 100
فیلم The Nowhere Inn به اندازه کافی سرگرم کننده است تا برای 91 دقیقه در این طرح پرپیچ وخم گم شوید، یک اتفاق عجیب و غیرقابل پیشبینی ایجاد کردهاند که نگاه مخاطب را به خود جلب کند. گاهی اوقات به عنوان یک تحریک ارزان قیمت با مخاطبان فیلم The Nowhere Inn ثبت میشود که ممکن است برای یک فیلم کوتاه مناسبتر باشد، اما در بهترین لحظات خود این فیلم بینشی منحصر به فرد را دربر میگیرد، که قطعا بدون هدف نیست.
Film Threat Lorry Kikta
70 از 100
فیلم The Nowhere Inn عمیقا پویایی بین مجری و مخاطب همچنین مجری با خود را بررسی میکند. این کار را به شکلی انجام میدهد که من تا به حال ندیدهام. این لایه ها آنقدر زیاد است که در برخی مواقع، در ضخامت آن گم میشوید، اما این را به نحو درست انجام میدهد.
The Hollywood Reporter Leslie Felperin
70 از 100
یک مستند نما! فیلم The Nowhere Inn میخواهد دقیقا کلیشهها و رفتارهای عرف یک مستند موسیقی را حذف کند !اما این دقیقاً همان کاری را انجام میدهد که ساختار همیشه انجام میدهد و آن معرفی یا ارتقاء یک ستاره با پخش فیلم یا پخش رادیو (یا پادکستها) و کنسرتها برای افزایش فروش آلبوم است!
به عبارت دیگر مانند گربه شرودینگر، جانوری در جعبه که هم زنده است و هم مرده، زیرا ما نمیدانیم واقعا آن مرده یا نه تا زمانی که جعبه را باز کنیم. مسافرخانه ناکجا در عین حال هم طنز است و هم fan service (تلاش برای نشان دادن آنچه که بیننده برای دیدن فیلم آمده)،همزمان طنزی غیر واقعی یا زورگذر دارد و هم ظاهری به درد نخور،اما همهی اینها بسته به این دارد که مخاطب بخواهد چه ببیند.
The Playlist Jessica Kiang
67 از 100
از نظر برخی موارد، فیلم The Nowhere Inn صادقانه بهنظر میرسد، بهنظر میرسد پروژهای است که کلارک و براونستاین ممکن است در رابطه با یکدیگر طبق چهارچوب شروع کرده باشند، اما هنگامی که محدودیتهای اصلی آنها مشخص شد، سریعاً این روش را کنار گذاشتند. آنها فرا متنی بودند، به این دلیل که میترسیدند متن اصلی به اندازه کافی جالب و مورد توجه نباشد و نمیتواند به خودی خود همه چیز را جالبتر کند، و اگرچه برخی از شکوفاییهای طنزآمیز واقعی وجود دارد. (صحنهای که روزنامهنگار عجیب و غریب که یکی از برجستهترین آنهاست) بیشتر، فیلم تبدیل به تمرینی برای فرار از مسائل واقعی و از بین بردن هر چیزی که تهدیدی برای رسیدن به یک بینش نسبی است.
Slashfilm Chris Evangelista
65 از 100
داستان کلارک در حال تبدیل شدن به سنت وینسنت و رها کردن زندگی قدیمی خود برای تبدیل شدن به چیزی ظالمانه اما جذاب است. دائماً با خطوط توصیفی و نقاشیهایی که بیشتر در یک سریال تلویزیونی در خانه حضور دارند، قطع میشود مانند موردی که کلارک مونتاژ میکند خانواده جعلی تگزاس و براونستاین را مجبور میکند تا از آنها در حال اجرای آهنگ با هم فیلم بگیرد. و همه اینها با فیلم کنسرت شکسته میشود، شاید عالی به نظر میرسد ولی به طور جدی آسیب میرساند (فیلم در کل بیش از 15 دقیقه، طولانی به نظر می رسد).
این بدان معنا نیست که لحظات قابل توجه زیادی وجود ندارد. در یکی از صحنههای اخیر سنت وینسنت ترانهای را روی صحنه میخواند در حالی که نسخه دیگری از این خواننده در مقابل او ایستاده و همان آهنگ را میخواند. این یک لحظه دلخراش است که طبیعت دوگانهای را که در اینجا به نمایش گذاشته شده است برجسته میکند، اما از نظر لحنی، کاملاً با آنچه که قبل یا بعد از آن می آید مطابقت ندارد.
Variety Amy Nicholson
60 از 100
همکاری خلاقانه کلارک و براونستاین به یک دهه قبل از موزیک ویدئوی سنت وینسنت (خندیدن با دهان خونی) برمیگردد. آنها نه تنها فیلمنامه The Nowhere Inn را نوشتند بلکه آهنگ اصلی آن را نیز هم نوشتهاند. منبع درام در فیلم The Nowhere Inn از این دو نشات میگیرد. براونستاین و کلارک از استعدادهای یکدیگر لذت میبرند و به شخصیت خویش در فیلم احترام میگذارند، ترکیب این دو در یک صحنه کاملا مکمل و شگفتانگیز است.
فیلم The Nowhere Inn سوالات سختی را در مورد شهرت و هویت مطرح میکند. براونستاین با مشکل کلارک همدلی میکند که با شروع فیلم، مشکل شغلی او را دچار پارانویا کرده است. او برای ادامه دادن در راه موفقیت شغلی خودش به این مستند نیاز دارد. فیلم The Nowhere Inn ناامنیهای همسو این دو زن را در اهداف متقابل قرار میدهد.
Consequence Clint Worthington
50 از 100
زندگی در فیلم The Nowhere Inn جایی بین یک فیلم کنسرت، یک فیلم مستند و یک قسمت واقعاً بدون ساختار قرار دارد، The Nowhere Inn در نقش هنرمند پاپ آوانگارد سنت وینسنت ، معروف به آنی کلارک، کار می کند و کری براونستاین را مامور می کند تا مستندی درباره او بسازد. آخرین تور کنسرت، با نگاهی اجمالی به شخصیت واقعی کلارک در پشت صحنه است. اما بلافاصله، براونستاین با مشکلی روبرو می شود. کلارک واقعی خسته کننده است، یک خلأ متوسط از تمرینات بدنی و منتقدان سخت گیر. کلارک که خود را در مورد سختگیریهای خود آگاه میداند، تصمیم میگیرد که سنت وینسنت را بیشتر وارد زندگی واقعی خود کند، در مجموع فیلم The Nowhere Inn خوب به پایان می رسد.
در ادامه با نوشتار واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn 2020 همراه ما بمانید.
TheWrap Simon Abrams
20 از 100
فیلم The Nowhere Inn مجموعهای از طرح های کمدی و موسیقی است که به اندازه کافی خنده دار، عجیب و غریب نیست. سازندگان نتوانستند ایدههای پافشاری شده خود را که عمدتا توسعه نیافته است، آن را در مورد ماهیت اجرایی و اصالت خلاقانه به فروش برسانند.
عوامل فیلم ٢٠٢٠ The Nowhere Inn
- کارگردان: بیل بنز ؛ واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn
- فیلمنامه نویس: کری براونستاین ، آنی کلارک
- تدوین: Ali Greer ؛ واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn
- بازیگران: آنی کلارک (سنت وینسنت) ، کری براونستاین ، داکوتا جانسون
- تهیه کنندگان: آنی کلارک ، کری براونستاین ، لانا کیم ، جت استایگر
- تصویربردار: مینکا فرتینگ-کوهل ؛ نقد فیلم The Nowhere Inn
- موسیقی: سنت وینسنت ؛ واکنش منتقدان به فیلم 2020 The Nowhere Inn
- جشنواره: جشنواره فیلم ساندنس (نیمه شب) ؛ فیلم The Nowhere Inn
بیشتر بخوانید:
- بهترین فیلم ها
- بهترین فیلم های مارول و دی سی
- بهترین فیلم ها درباره افغانستان
- بهترین فیلم و سریال های ممنوعه ایرانی و خارجی
- بهترین فیلم های 2022
- بهترین فیلم های 2021
- بهترین فیلم های ترسناک بر اساس واقعیت
- بهترین آهنگ های فیلم
- بهترین فیلم های اکشن 2021
- بهترین فیلم های ترسناک 2021
- بهترین فیلم های زامبی 2021
- بهترین فیلم های علمی تخیلی ۲۰۲۱
- بهترین فیلم های عاشقانه 2021
- بهترین فیلم ها و سریال های ابرقهرمانی ۲۰۲۱
- بهترین فیلم ها و سریال های تینیجری
- بهترین فیلم های ترکی عاشقانه
- بهترین فیلم های ترسناک ترکی
- بهترین فیلم های کره ای زامبی محور
- بهترین فیلم های عاشقانه کره ای
- بهترین فیلم های اکشن هندی
- بهترین فیلم های هندی 2021
- بهترین فیلم های عربی نتفلیکس
- بهترین فیلم های ایرانی 1400
- بهترین فیلم های چینی
بسیار سپاسگزاریم که ما را تا انتهای نوشتار واکنش منتقدان به فیلم The Nowhere Inn همراهی کردید. امیدواریم که حق مطلب را به درستی ادا کرده باشیم. اگر در خصوص فیلم دیشب در سوهو نکتهای مد نظر دارید، حتما با ما در بخش کامنتهای سایت فیگار به اشتراک بگذارید. به علاوه شما میتوانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقالهها، نقدها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.ممنون که فیگار را انتخاب کردهاید.