تاثیر بهاری، همان ارتباط گرفتن با فیلم بر اساس احساسِ کاذب و تحمیل شده از سوی کارگردان است. با نقد فیلم The Covenant همراه ما بمانید.
فیلم پیمان The Covenant 2023 گروهبان جان کینلی (با بازی جیک جیلنهال) را دنبال می‌کند که در آخرین سفر خود در افغانستان با مترجمی محلی به نام احمد همراه می‌شود. احمد جان خود را به خطر می‌اندازد تا جان کینلی که مجروح شده را با عبور از مسیرهای طاقت فرسا به مکانی امن منتقل کند…
هر ساله فیلم‌ها و سریال‌های متعددی در ژانر جنگی ساخته می‌شوند که داستان‌های مختلفی را پوشش می‌دهند. در تاریخ همه کشورها، جنگ‌های متعددی وجود داشته و در جریان این اتفاقات، انسان‌های بی گناهی کشته شده‌اند. طی این اتفاقات، فداکاری‌های متعددی برای نجات جان افراد بی گناه صورت گرفته که سوژه ساخت فیلم‌های مختلفی شده است.
یکی از جدیدترین فیلم‌های اکشن و جنگی که در سال 2023 در سرویس استریم آنلاین آمازون پرایم ویدیو به نمایش درآمد، The Covenant نام دارد. در ادامه با بررسی فیلم The Covenant همراه ما بمانید.
نقد فیلم The Covenant
روایت‌هایی با محوریت مصیبت ناشی از شرایط جنگ‌زده در هالیوود رایج هستند و میان آنها مواردی وجود دارد که بر درگیری‌های نظامی متمرکز شده‌اند که در زندگی مدرن ما اتفاق می‌افتد. زندگیی که اگر یک بهار در قلب انسان شکل خودش را گرفته باشد، شاید درک شما را از فهم فیلم متفاوت کند. بگذارید حرف آخر را همین اول بگویم؛ طالبان و همه‌ی نیروهایش مظلوم‌تر، واقعی‌تر و انسان‌تر بنظر می‌رسند. گروهی که بدون دروغ‌گویی و به دور از سیاست‌های پیچیده حرف خود را می‌گویند و دنبال می‌کنند.
نزدیک به دو دهه گلوله و خونریزی پس از حمله تروریستی 11 سپتامبر موضوعی اجتناب ناپذیر برای چندین فیلمساز است. برخی از سینمادوستان و خلاقان هنری از این موضوع مهم استفاده کرده‌اند تا تصاویر متفکرانه‌ای از جنگ و پیامدهای طولانی آن را به تصویر دربیاورند (Jarhead و Zero Dark Thirty)، در حالی که برخی دیگر تلاش‌های بی مزه و جنون آمیزی را به تصویر کشیده‌اند که محتوای سخیف و به دور از درک درست را ارائه می‌دهد (مثل همین فیلم که خواسته با روابط عاطفی مصنوعی دل بیننده را بدست بیاورد و شما طرف نیروی آمریکایی را بگیرید!).
من استدلال می‌کنم که فیلم‌های جنگی چالش برانگیزترین شاهکارهای سینمایی برای دراماتیزه شدن هستند. اگر فیلمی فاقد پیچیدگی لازم برای ارج نهادن به فداکاری‌های شجاعانه سوژه‌هایش باشد، حتی صادقانه‌ترین نیت‌ها نیز می‌توانند به سمت و سویی بروند که تاثیر بهاری همه چیز را بهم بزند.
بررسی فیلم The Covenant
گای ریچی، نویسنده شیک و پیکی است که با فیلم The Covenant، به هیجان‌انگیزترین موضوع خود تا به امروز پرداخته است. وی خواسته تا یک پرتره حساس و پر از ریا و گهگاهی تکان دهنده از دو شریک جرم را که متعهد به جنایت هستند، تعریف کند. اما اگر از تاثیرات بهاری جان سالم به در ببرید این فیلم به درد لای جرز دیوار هم نمی‌خورد!
شما دوستان با دیدن The Covenant، رابطه خاصی را بین گروهبان جان کینی و مترجم افغان احمد می‌بینید که از جیز انتفاع ساقط است. چرا که همه‌اش بر پایه‌ی دروغ بنا شده است. کینی در ابتدا انسانی سرسخت، عمل گرا، و دارای دیدگاهی خاص معرفی می‌شود. اما همه‌ی او درگیر یک مشت مفهوم تجاوز شده… آمدن احمد به عنوان یک شریک جرم در این تجاوز سیاسی، همه چیز را تکمیل می‌کند.
ریچی، مارن دیویس و ایوان اتکینسون، فیلمنامه نویسان، هوشمندانه به شکاف فرهنگی مدفون در روابط شخصیت‌ها متمایل می‌شوند. سال‌ها نبرد کورکورانه‌ای برای چه؟ که منجر به این می‌شود که گروهبان در اولین برخوردش با احمد، بی‌اعتمادی عمیقی نسبت به او نشان دهد. فیلمنامه برای ترسیم دیدگاه کینی نه به عنوان یک نژادپرست، بلکه به عنوان یک وضعیت عمیقاً ریشه‌دار ناشی از دهه‌ها تبلیغات دینی و دستورالعمل‌های نظامی بی‌رحمانه است.
تحلیل فیلم The Covenant
ریچی و اد وایلد، فیلمبردار، این تنش را با انتخاب‌های قاب‌بندی هوشمندانه، استفاده از آینه‌ها و سایر سطوح بازتابنده، به جای برقراری تماس چشم به چشم، کاهش می‌دهند.
هنگامی که دو شخصیت اصلی فیلم در میدان جنگ کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، مفاهیم سیاسی و شکاف فرهنگی به سرعت و زیرکانه از سوی کارگردان و تیمش محو می‌شوند. احمد و کینی به نوبت جان خود را با تلاش برای نجات یکدیگر به خطر می‌اندازند، و پیمانی کم اهمیت و در عین حال فراگیر را تشکیل می‌دهند که با صدای بلند حقیقتی احساسی را دراماتیزه می‌کنند که به شدت مصنوعی به نظر می‌رسد.
جیک جیلنهال و دار سلیم به خوبی در کنار هم برای به تصویر کشیدن این پویایی مصنوعی قرار می‌گیرند. هر دوی آنها اعتقاد عجیبی را در دنبال کردن شخصیتشان دارند و در عین حال به طور مؤثری از تفاوت‌های جزئی شخصیت‌هایشان بهره می‌برند. چندین صحنه دراماتیک عجیب غریب اما کاذب برای القای احساسات معنادار بدون استفاده از دیالوگ وجود دارد که می‌شود این دو بازیگر را تحسین کرد. به نوعی تحسینِ تجاوزطور که حال آدم را بهم می‌زند…
فقدان مسائل بصری هالیوودی در تضمین لحن دراماتیک پر از تجاوز در این فیلم بسیار مهم است. برای مثال، اکشن در فیلم پیمان معمولاً زمین بازی ریچی برای به کارگیری تکنیک‌های خلاقانه پر از ریای دوربین هستند، اما فقدان شکوفایی در اینجا عاملیت و یکپارچگی دراماتیک خشونت تأثیرگذار را دست نخورده نگه می‌دارد.
شما همزاد پنداری عجیبی با اقای فراستی دارین ظاهرا و اینکه هدف کارگردان از ساخت این فیلم دلیل نمیشه که حقیقت تغییر کنه و سیاست طالبان یا هر جبهه اشتباه دیگه بخواد درست و صادقانه باشه 😑😒
اکی… نظر شما بسیار محترم. اما مطالعه تون رو ببرید بالا. ممنونم بابت توجهتون به نقد و عامل جدی مفهوم جدید تاثیرات بهاری بر قلی اسنان!
مرز بین حق و باطل خیلی ناشناخته است. عملا نمیشه گفت آمریکا حق هست یا طالبان. البته تجاوز آمریکا به افغانستان و ظلمی که به افغانستان شده غیر قابل انکار نیست. )هیچ فیلمی هم ازش ساخته نشده)
طالبان اکر چه افغان هستند اما خشونت زیادی دارند. با این زمینه میشه گفت قطعا جان جنایتکار بوده . و احمد هم اگر چه ضد طالبان بوده اما همدست آمریکا شده و ضد مردم افغانستان. پس میشه گفت که خائن هم بوده.
این فیلم با وجودهمه قشنگی هاش، ارتش آمریکا را یک نیروی مردمی و خوب نشون داده که دروغی بیش نیست.حضور آمریکا در افغانستان اگر بدتر از طالبان نبود بهتر هم نبود.