بررسی و نقد فیلم جنایات آینده (Crimes of the Future 2022) ؛ بدن به مثابهِ هنر

نقد فیلم جنایات آینده به جهانی می‌پردازد که لازمان و لامکان است و تمامِ مناسباتِ انسانی دِفرمه و دگرگون شده و خودِ انسان نیز دچارِ دگردیسی شده است.

خیلی وقت بود فیلمی در حد و اندازه جنایات آینده ندیده بودم و تکان نخورده بودم. از نظر برخی (که نظر من به نظرشان نزدیک است)، از ویژگی‌های اثر هنری خوب تکان‌دهندگی آن است. اثر هنری خوب باید ذهن را آزار دهد و شما را وادار به تفکر کند. خواب را از چشمِ شما بدزدد و به هنگام خواب هم یقه‌تان را ول نکند.

بررسی و نقد فیلم جنایات آینده

بدن به مثابهِ هنر

فهرستِ مطالبی که در نقد فیلم جنایات آینده خواهید خواند:

• نقد ساختاری
  • ایده و طرح
  • جنایات آینده = تمپو
  • کریستین استوارت
  • بدن به مثابه هنر
  • ریتم ۰
  • جراحی هنر است
  • 1970
  • زوالِ کره زمین
• داستان فیلم جنایات آینده

در یوتیوب ببینید:

تیزر اپیزود 1 فیکست – نقد و بررسی فیلم جنایات آینده 2022

جهت دیدن نسخه‌ی طولانی این نقد و بررسی از یوتیوب از طریق لینک زیر اقدام کنید:

نقد و بررسی فیلم Crimes of the Future 2022 – اپیزود اول فیکست

لینک اپیزود اول “FiCast” در CastBox

جنایات آینده یک فیلم ترسناک است که توسط دیوید کراننبرگ نوشته و کارگردانی شده‌است. بازیگران آن ویگو مورتنسن، لئا سیدو و کریستن استوارت هستند. این فیلم عنوانی مشترک با فیلمی محصول ۱۹۷۰ از همین کارگردان دارد ولی بازسازی آن نیست. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ نمایش داده شد.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by رسانه تخصصی سینما، بازی و هنر (@figar_ir)

نقد ساختاری

فیلم جنایات آینده نه به واسطه صحنه‌های مشمئزکننده‌اش بل به واسطه معرفی جهانی قابل باور و به هنرمندانه‌ترین شکلِ ممکنش ترسناک انسان را مدهوش می‌کند. فیلم جدید دیوید کراننبرگِ بزرگ من را بی‌اختیار به یادِ س. گ. ل. ل. هدایت انداخت. در این داستان هدایت با تخیل خود به تصویر جهان آینده و فرجام آن پرداخته‌است. آینده‌ای که در آن هرچه عقاید و مذاهب مختلف وعده می‌داد، علوم به صورت عملی درآورده است. داستان حول دو شخص هنرمند با افکار و عقیده‌های مختلف به نام سوسن و تد می‌چرخد. البته باید اذعان داشت دُزِ پادآرماشهریِ این فیلم بیشتر از داستانِ خوبِ صادق‌خان هدایت است.

ایده و طرح

ایده، یک نوع نوآوری یا سبک جدیدی از نحوه مصرف یا اجرای یک خدمت یا فعالیت می‌باشد که با خود سهولت در انجام کارهای مربوطه را دارد. طرح یک ایده، با توجه به ماهیت ذهنی آن، می‌تواند فارغ از هر گونه قید و بندی صورت پذیرد. اتفاقی که در تحلیل فیلم جنایات آینده با آن رو  به رو هستیم.

ایده این فیلم چیست؟ جهانی که زمانش مشخص نیست و مکانش هم همین‌طور. روابط میان انسانی دگرگون شده همچون بدن انسان‌ها و کار به جایی کشیده که هومو ساپینس دیگر هومو ساپینس نیست و دچار فرگشتِ اساسی شده که از نشانه‌های بارزش از بین رفتن حس درد است و یا پلاستیک خوردن گونه‌ای جدید و…

طرح فیلم چیست؟ پِی‌ْرنگ یا پیرنگ برابر با Plot در حوزه هنرهای نمایشی و ادبیات ساختار، چارچوب و نظم و ترتیب منطقی حوادث در یک اثر ادبی یا هنری مانند داستان، نمایشنامه و شعر است. طرح معمولا دارای روابطِ علت و معلولی است. در ابتدای فیلم زن بچه را میکشد. چرا؟ چون بچه پلاستیک میخورد. بچه چرا پلاستیک می‌خورد چون پدرش… الا آخر. گردهم‌آییِ آرتیستیک و سیستماتیک این روابط عِلی در یک اثر، هنر را خلق می‌کند و ما شاهد به وجود آمدنِ فیلم خوبی مثل جنایاتِ آینده می‌شویم.

جنایات آینده = تمپو

شروع شوکه کننده و پرتمپو و همراهِ با آشنایی‌زدایی فیلم نویدبخشِ یک اثر خوب بود. پلان‌های رنگ و رو رفته و طراحی صحنه مینیمال چشم‌نواز بود. ریتم پایین فیلم یک جاهایی آزار دهنده بود اما کم کم انسان به این ریتمِ پایین عادت می‌کرد. از یک جایی به بعد متوجه می‌شوید که کارگردان دنبال ریتم نیست و عمدا ریتم را پایین گرفته (هم در تدوین هم در بازی‌ها هم در دکوپاژ) تا تمپوی فوقِ بالای فیلم به چشم بیاید.

البته یکی از ویژگی‌های ذاتی فیلم که همان ناشناخته بودن جهان فیلم است یکی از علل اصلیِ بالا بودنِ تمپوی فیلم بود. همیشه انسان (درینجا مخاطب) از ناشناخته میترسد و قلبش در دهانش می‌زند. دلیل ترسِ ما از تاریکی، موجودِ فرازمینی، جِن و… این نکته است.

کریستین استوارت

در میانِ انبوهِ بازی‌های خوب نمیتوانم از بازیِ فوق‌العاده کریستین استوارت بگذرم. او در این بازی تکنیک را آموزش داد و شخصیت‌پردازیِ خوبی داشت. رفتارها و افکارِ منحصر به فردش از او یک کاراکترِ محکم و قابلِ اتکا ساخته بود و مشخصا می‌شود گفت روی نقشش کار کرده بود. اما همان‌طور که عرض شد اکثر بازی‌ها درآمده بودند و بازی توی ذوق‌زن نداشتیم.

بدن به مثابه هنر

جهانی را تصور کنید که در آن درد را فقط در خواب می‌توانید تجربه کنید. اساسا درد یکی از نکاتِ قوتِ فرگشت است چون به واسطه آن ما زنده می‌مانیم. مثال ساده‌اش دندان درد است. شما اگر متوجه دندان پوسیده خود نشوید به زودی میمیرید. درد احساسی رایج است ؛ که به دنبال تجاربی مانند نیشگون پوست، سوختن انگشت، تماس نمک با زخم و ضربه خوردن به استخوان آرنج و دیگر حالت‌های شبیه به اینها بروز می کند.

درد ما را به این انگیزه وا می‌دارد که از شرایط بالقوه مخرب دوری کنیم، از بخش آسیب‌دیده بدن تا هنگام بهبودی مراقبت کنیم و از تکرار شرایط یاد شده در آینده پیشگیری کنیم. حال در جهانِ فیلم درد از بین رفته و انسانِ روشنفکرِ همیشه خلاق (مسخره می‌کنم) با کثافت‌کاری رو و توی بدنش به اصطلاح پرفورمنس اجرا می‌کند. درین جا مولف بلاهت انسان را دست‌مایه قرار داده و نشان می‌دهد اگر پایش برسد ما از مدفوع خودمان هم نقاشی تولید می‌کنیم.

در این بخش از نوشتار یادِ آرتیستِ بزرگ ساشا بارون کوهن و ?Who Is America افتادم. در یکی از قسمت‌ها او نیز نقدی بر این نوع از روشنفکری زده بود. در ادامه نوشتار لاجرم باید اشاره‌ای به یکی از پرفورمنس‌های خانم مارینا آبراموویچ بکنم.

ریتم ۰

در سال ۱۹۷۴، مارینا آبراموویچ یک اجرای هنری به مفهوم مدرن داشت: او اعلام کرده بود که در طی اجرای ۶ ساعته، مانند یک شیء بی حرکت و بدون هر گونه واکنش خواهد بود. در این مدت شرکت کنندگان اجازه داشتند هر کاری می‌خواهند با او بکنند و حتی از ۷۲ وسیله‌ای که آبراموویچ روی میز استودیو گذاشته بود هم استفاده نمایند.

بیشتر بخوانید: معرفی و تحلیل بهترین فیلم های شبیه جنایات آینده

این اجرا «ریتم ِ صفر» نام داشت. روی میز یادداشت زیر به چشم می‌خورد: راهکار: -۷۲ وسیله روی میز است که هر طور دوست داشتید می‌توانید آنها را روی من بکار ببرید. تعهد: – من برای مدت ۶ ساعت صرفا یک ابژه خواهم بود و مسئولیت هر نوع عواقبی را بر عهده می گیرم. -۶ ساعت از ۸ شب تا ۲ صبح می‌باشد.

روی میز هم ادوات لذت مانند پر، دستمالهای ابریشمی، گل، آب و … بود و هم ابزار شکنجه: چاقو، تیغ، زنجیر، سیم… و حتی یک اسلحه ی پُر! در ابتدای کار همه رودربایستی داشتند. یک نفر نزدیک شد و او را با گلها آراست. یک نفر دیگر او را با سیم به یک شیء دیگر بست، دیگری قلقلکش داد… کمی بعد او را بلند کردند و جایش را تغییر دادند! کم کم زنجیرها را بکار گرفتند، به او آب پاشیدند و وقتی دیدند واکنشی نشان نمی‌دهد رفتارها حالت تهاجمی‌تر گرفت.

منتقد هنری، توماس مک اویلی، که در این پرفورمنس شرکت کرده بود به خاطر می‌آورد که چگونه رفتار مردم رفته رفته، خشن و خشن‌تر شد. «اولش ملایم بود، یک نفر او را چرخاند، یکی دیگر بازوهایش را بالا برد… دیگری به نقاط خصوصی بدنش دست زد…» مردی جلو آمد و با تیغ ریش تراشی که برداشته بود گردن او را مجروح کرد و مردی دیگر خارهای گل را روی شکم آبراموویچ کشید.

نقد فیلم جنایات آینده

یک نفر تفنگ را به دستش داد و دستش را تا بالای گیجگاهش برد. یک نفر دیگر آمد تفنگ را گرفت و از پنجره به بیرون پرت کرد. با این پرفورمنس آبراموویچ نشان داد که اگر شرایط برای افرادی که به خشونت گرایش دارند مهیا باشد، به چه راحتی و با چه سرعتی آن را اعمال می‌کنند. بعد از پایان ۶ ساعت پرفورمنس، آبراموویچ در سالن استودیو به راه افتاد و از مقابل دستیاران و بازدیدکنندگان گذشت.

همه از نگاه کردن به صورت او اجتناب می‌کردند. بازدید کنندگان هم آنقدر عادی رفتار می‌کردند که انگار اصلاً از خشونتی که دمی پیش به خرج داده بودند و اینکه چگونه از آزار و حمله به او لذت برده بودند چیزی در خاطرشان نمانده. این اثر نکته ای دهشتناک را در باب وجود بشر آشکار می‌کند.

به ما نشان می‌دهد که اگر شرایط مناسب باشد، یک انسان با چه سرعت و به چه آسانی می‌تواند به همنوع خود آسیب برساند، به چه سادگی می‌شود از شخصی که از خود دفاع نمی‌کند یا نمی‌جنگد بهره‌کشی کرد و این که اگر بسترش فراهم باشد اکثریت افراد به ظاهر «نرمال» جامعه می توانند در چشم برهم زدنی به موجودی حقیقتاً وحشی و خشن تبدیل شوند. مارینا بعدها اعلام کرد که وقتی که شب به هتل خود برگشته بود، دید که یک دسته از موهایش در عرض چند ساعت سفید شده بود. خودداری و عدم واکنش او چنین هزینه‌ای به او تحمیل کرده بود.

جراحی هنر است

نقاطِ مشترکِ و نامشترکی میان پرفورمنسِ خانم آبراموویچ و این فیلم وجود دارد. برای نمونه تمایل بشر به کثافت‌کاری و خشونت مشترک است. اما خب مارینا حس درد داشت اما از طرفی خودش اجازه خشونت را داده بود و از طرفِ دیگر آدمهای فیلمِ ما از خشونت لذت جنسی می‌بردند و آن را تبدیل به هنر کرده بودند.

1970

کراننبرگ حتی یک فیلم کانادایی به نام جنایات آینده را در سال ۱۹۷۰ ساخت، اما این فیلم جدید شباهت چندانی با آن نسخه قدیمی ندارد. فیلمنامه این اثر در سال ۲۰۰۳ نوشته شد، اما کراننبرگ به دلیل عدم علاقه آن را کنار گذاشت. با این حال، با وجود رویدادهای اخیر، کراننبرگ دوباره فیلمنامه را انتخاب کرد و آن را اصلاح کرد، و جنایات آینده فیلمی است که احتمالاً در دنیای پیش از همه‌گیری و تغییرات آب و هوایی امکان‌پذیر نخواهد بود. در حالی که فیلم به نظر « موضوعی » می‌رسد، اما فضایی را برای کاوش و تفسیر نیز فراهم می‌کند، و نتیجه نهایی ، یکی از بهترین فیلم‌های این فیلمساز است.

زوالِ کره زمین

در نقد Crimes of the Future بدیهی است که همه گیری و تغییرات آب و هوایی بر ذهن دیوید کراننبرگ سنگینی می کند. اگرچه فیلم هرگز به طور خاص به این چیزها اشاره نمی کند، ما می توانیم در این دنیای آینده رشدی حاصل از آنچه اکنون می کاریم که با گذر زمان جوانه زده است، تشخیص دهیم. جنایات آینده همچنین می‌تواند تمثیلی برای مصرف ما از هنر باشد و اینکه چگونه در سال های اخیر تغییر کرده است، یا اینکه کراننبرگ به عنوان یک فیلمساز چگونه در طول حرفه خود تغییر کرده است.

در جنایات آینده غم و اندوهی وجود دارد که هضم آن دشوار است – کروننبرگ گوشزد می کند که ممکن است برای دنیا خیلی دیر باشد، اما بستگی به این دارد که چقدر مایل به تغییر باشیم یا چقدر می توانیم این موضوع را بپذیریم. ما می‌توانیم برای نجات این دنیا بجنگیم، یا خود را به دنیای زوال بسپاریم.

کراننبرگ می‌داند که ما زوال را انتخاب خواهیم کرد، که بی‌تفاوتی ما پیش‌فرض ماست، اما او همچنان امیدوار است که چیزی از ما در طرف مقابل باقی بماند. مانند The Fly ( مگس )، بدون توجه به نتیجه، ما متحول خواهیم شد. جنایات آینده ( Crimes of the Future )، فیلم جدید انسان‌گرایانه دیوید کراننبرگ است، اما اینکه آیا این یک دیدگاه بدبینانه از آنچه در پیش داریم است یا نه یا اینکه کراننبرگ امیدی به آینده دارد، دشوار است. شاید دیدگاه او مهم نیست، بلکه دیدگاه ما مهم است. شگفت انگیز است که شاهد بازگشت یک استاد سینما به عرصه سینما باشیم، اما صادقانه بگویم که او واقعاً هرگز سینما را ترک نکرده بود.

بیشتر بخوانید:

• بهترین فیلم های ترسناک علمی تخیلی
• بهترین فیلم های ترسناک ممنوعه جهان

داستان فیلم جنایات آینده

در آینده‌ای نامشخص، اثرات فاجعه بار آلودگی و تغییرات آب و هوایی باعث ایجاد پیشرفت‌های قابل توجهی در بیوتکنولوژی شده است، از جمله اختراع ماشین‌ها و رایانه‌هایی (آنالوگ) که می‌توانند مستقیماً با عملکردهای بدن ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را کنترل کنند. در عین حال، خود بشر تعدادی از تغییرات بیولوژیکی با منشأ نامشخص را تجربه کرده است.

مهم‌ترین در میان این تغییرات ناپدید شدن درد فیزیکی و بیماری‌های عفونی برای اکثریت قریب به اتفاق (اجازه می‌دهد تا عمل جراحی به طور ایمن بر روی افراد هوشیار در محیط های معمولی انجام شود)، اما سایر انسان ها تغییرات اساسی تر در فیزیولوژی خود را تجربه می‌کنند. یکی از آنها پسری هشت ساله به نام برکن، توانایی ذاتی را در مصرف و هضم پلاستیک به عنوان غذا نشان می‌دهد. مادر برکن که متقاعد شده که او غیرانسانی است، او را با یک بالش خفه می کند و جسد او را رها می کند تا توسط شوهر سابقش لانگ پیدا شود.

بیشتر بخوانید: بدترین تا بهترین فیلم های دیوید کراننبرگ

سائول تنسر و کاپریس یک زوج هنرمند پرفورمنس مشهور جهانی هستند. آنها از “سندرم تکامل تسریع شده” تنسر استفاده می کنند، اختلالی که بدن او را مجبور می کند دائماً اندام های باقی مانده جدید را با برداشتن آنها از طریق جراحی در حضور تماشاگران زنده ایجاد کند. این سندرم تنسر را در درد مداوم و با ناراحتی شدید تنفسی و گوارشی قرار می‌دهد.

در نتیجه، او به تعدادی از دستگاه‌های بیومکانیکی تخصصی، از جمله تخت، دستگاهی که کاپریس از طریق آن جراحی را روی او انجام می‌دهد و صندلی که به او در غذا خوردن کمک می‌کند، متکی است. تنسر و کاپریس با بوروکرات‌های مسئول ثبت ملی اعضای بدن، یک دفتر دولتی که برای حفظ محدودیت‌های ایالت در مورد تکامل انسان با فهرست‌نویسی و ذخیره اندام‌های تازه تکامل یافته طراحی شده است، ملاقات می‌کنند. یکی از بوروکرات ها، تیملین عصبی، اسیر اهداف هنری تنسر می شود. در یک نمایش موفق تنسر، او به او می گوید که “جراحی سکسِ جدید است”، احساسی که به نظر می‌رسد تنسر آن را پذیرفته است.

نقد فیلم جنایات آینده

یک واحد پلیس دولتی به دنبال استفاده از تنسر برای نفوذ به گروهی از تکامل گرایان رادیکال است. بدون اینکه به کاپریس بگوید، تنسر با مجموعه‌ای از تماس‌ها از طریق نمایش‌های هنرهای بیولوژیکی دیگر ملاقات می‌کند که او را به سلول تکامل‌گرا هدایت می‌کند. یکی از آنها، جراح زیبایی سابق ناساتیر، یک حفره زیپ دار واژن در معده تنسر ایجاد می کند که کاپریس از آن برای دسترسی به اندام های تنسر در رابطه جنسی دهانی استفاده می کند. کاپریس به شبکه سازی با دیگر هنرمندان پرفورمنس ادامه می دهد و در نهایت جراحی زیبایی تزئینی روی پیشانی خود را انتخاب می کند.

تنسر با تیملین ملاقات می کند، که دستور کار تکامل گرایان را برای او فاش می کند: آنها تصمیم گرفته اند سیستم گوارشی خود را اصلاح کنند تا بتوانند پلاستیک ها و سایر مواد شیمیایی مصنوعی بخورند. غذای اصلی آنها یک “آب نبات” بنفش فرآوری شده از زباله های سمی است که برای دیگران سمی مرگبار است. لنگ رهبر سلول است. پسرش برکن با توانایی خوردن پلاستیک به دنیا آمده بود که نادرست بودن موضع انتقادی دولت در مورد تکامل انسان را ثابت می کرد. تیملین سعی می‌کند با تنسر رابطه جنسی برقرار کند، اما او می‌گوید که نمی‌تواند “نوع سکس قدیمی” داشته باشد.

نقد فیلم جنایات آینده

در نهایت لنگ به تنسر نزدیک می‌شود، او می‌خواهد تنسر و کاپریس برنامه ضد دولتی سلول را از طریق کالبد شکافی عمومی برکن که سیستم گوارش تکامل یافته‌اش را برجسته می‌کند، آشکار کنند. پس از کمی مشورت، تنسر موافقت می کند. با تماشای تیملین، لانگ و بسیاری دیگر، تنسر کالبد شکافی را انجام می دهد، اما مشخص می شود که سیستم اندام طبیعی او با جراحی جایگزین شده است. لانگ با اشک از نمایش فرار می کند.

در خارج، دو نماینده با او تماس می گیرند که ظاهراً برای شرکت تولید کننده ماشین های پزشکی تنسر کار می کنند. آنها با تقلید از قتل قبلی خود از ناساتیر، لنگ را با دریل های برقی به سر او ترور می کنند. ارتباط تنسر در واحد پلیس اعتراف می کند که تیملین اعضای برکن را جایگزین کرده است تا انحراف در تکامل انسان را از عموم مخفی نگه دارد.

تنسر که از مرگ برکن و لنگ غمگین شده است، به پلیس اطلاع می دهد که دیگر به آنها خدمت نخواهد کرد، و با اشاره به اعتقادات سلول در مورد تکامل. تنسر تقلا می کند تا روی صندلی غذا بخورد. او از کاپریس می خواهد که یک نوار پلاستیکی به او بدهد. همانطور که کاپریس او را ضبط می کند، آن را می خورد، به دوربین کاپریس نگاه می کند و اشک می ریزد.

بیشتر بخوانید:

• بهترین فیلم های ترسناک 2022
  
• بهترین فیلم های ترسناک نتفلیکس 2022
• بهترین فیلم های خون آشامی 2022
• بهترین فیلم ها و سریال های زامبی 2022
• بهترین فیلم های دلهره آور 2022
• بهترین فیلم های ترسناک ترکی 2022
• بهترین فیلم ها و سریال های ترسناک کره ای 2022
• بهترین فیلم ها و سریال های ترسناک ژاپنی 2022
• بهترین سریال های ترسناک 2022
• حقایق پنهان فیلم های ترسناک بر اساس IMDB
• بهترین فیلم ها و سریال های گرگینه ای
• معرفی و تحلیل بهترین فیلم‌ های ترسناک روانشناختی تاریخ
• معرفی و تحلیل بهترین فیلم های ژانر دارک
• بهترین فیلم های ترسناک فلسفی
• بهترین فیلم های ترسناک مذهبی

از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم جنایات آینده سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار، آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.