بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار ؛ خشم و هیاهو !

تریلرهای روانشناختی بخش مهمی از سینمای امروز را پوشش داده‌اند. برخی از بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار را با هم مرور خواهیم کرد.

تریلر‌های روان‌شناختی از آن دسته فیلم‌هایی هستند که هر کسی می‌تواند از آن‌ها لذت ببرد. برخی از مردم فیلم‌های ترسناک را دوست ندارند، اما به سختی می‌توان انتظار و هیجانی را که بینندگان در مورد بهترین فیلم‌های هیجان‌انگیز روان‌شناختی دریافت می‌کنند، انکار کرد. در پایین نگاهی به فهرست عناوین بهترین فیلم های روانشناختی تریلر می‌اندازیم.

بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار

خشم و هیاهو !

در این قسمت فهرست عناوین بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار را در یک نگاه می‌توانید مشاهده کنید:

1. You Were Never Really Here (2018)
2. The Usual Suspects (1995)
3. Burning (2018)
4. Frailty (2001)
5. The Lighthouse (2019)
6. We Need To Talk About Kevin (2011)
7. Fight Club (1999)

ما برخی از بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار را در اینجا برایتان شرح می‌دهیم تا با هم به ذهن قهرمانان داستان نفوذ کنیم و از دنیای پیچیده‌ی روان انسان‌ها اندکی آگاهی یابیم.

You Were Never Really Here (2018)

فیلم You Were Never Really Here، با نقش‌آفرینی معرکه‌ی واکین فینیکس، درام مرموز و ناشناخته‌ای است که از تصاویرش خسته نمی‌شوید و خودتان را وسط داستان‌گویی عجیب آن گم می‌کنید.

وقتی یک فیلم پس از چند دقیقه‌ی کوتاه با شاتی که تماما بر سوار شدن شخصیت اصلی و خاص داستانش در یک تاکسی، قصه‌گویی اصلی خود را آغاز می‌کند و کانسپت آن به شکل غیرمستقیم، مخاطب را به یاد بخش‌هایی از Taxi Driver، شاهکار فراموش‌ناشدنی مارتین اسکورسیزی می‌اندازد، دیگر نمی‌شود از آن‌جا به بعدش را جدی نگرفت و آرام‌آرام، هویت قصه‌سرایی‌اش را درک نکرد.

«تو هرگز واقعا این‌جا نبودی»،  فیلم خفه‌کننده و نفس‌گیری است که بیشتر از جذب کردن مخاطب خود، از نظر ذهنی او را آزار می‌دهد. از داستان فیلم که به واقع چه در ذات، چه در روایت و چه در فلسفه‌سرایی عالی است گرفته تا فیلم‌برداری و صد البته تدوین آن که استادانه ذهن بینندگان اثر را به بازی می‌گیرند، همه و همه در کنار یکدیگر، نمایش‌دهنده‌ی قدرت فیلم‌سازی لین رمزی محسوب می‌شوند.

شخصی که مشخصا ترسی از نگاه انداختن به کهن‌الگوهای سینما البته با دوربین یگانه و مخصوص به خودش ندارد و با You Were Never Really Here، ثابت می‌کند که موفقیت‌هایش اتفاقی نبوده‌اند و آثار او، لیاقت انتظار کشیدن را دارند.

The Usual Suspects (1995)

«مظنونین همیشگی» (The Usual Suspects) یا به عبارت بهتر یکی از بهترین آثار کارنامه‌ی برایان سینگر با بازی کوین اسپیسی و بنیسیو دل تورو، ماجرای رازآلود و درگیرکننده‌ی چند خلافکار کاربلد را به شکلی جذاب، روایت می‌کند.

گر یک روز قرار بر ساخت لیستی از فیلم‌های بزرگ با تک‌دیالوگ‌هایی باشد که فارغ از وحشتناک بودن در عمق، ارتباط تنگاتنگ و خارق‌العاده‌ای با نقطه به نقطه‌ی داستان‌گویی اثر سینمایی‌ای که لابه‌لای ثانیه‌های آن گفته می‌شوند دارند، The Usual Suspects به کارگردانی برایان سینگر، یقینا رتبه‌ی فوق‌العاده‌ای در آن لیست به دست می‌آورد.

چرا که تمام تم داستانی‌اش را به منطقی‌ترین حالت ممکن، طوری پیش می‌برد و به روایت پیرنگ‌های داستانی جریان‌یافته در کنار آن می‌پردازد، که وقتی به پایان قصه رسیدیم، اطیمنان داشته باشیم که قرار نیست دیالوگ معرکه‌ی یکی از شخصیت‌های ساده‌ی اثر، از ذهن‌مان بیرون برود.

Burning (2018)

Frailty (2001)

سینما پر است از بنیادگرایان دیوانه ای که روزگار دیگران را سیاه کرده اند اما هیچ کدام از آن ها به اندازه ی پدر میکس در فیلم «سستی» (Frailty) که در ایران با نام «سرزمین مجازات» نیز شناخته می شود خوفناک نیست.

در این فیلم بیل پکستون برخلاف دیگر فیلم ها بنیاد گراهای دینی و دیدگاه آن ها از دنیا را به زیبایی هر چه تمام تر به تصویر می کشد. فیلم به خوبی تصور این افراد از دنیا، چگونگی توجیه جنایتاشان و چگونگی تلقین کردن ایدئولوژی های بنیادگرایی مذهبی به کودکان را در برابر چشمان شما به ساده ترین شکل ممکن نمایان می سازد.

شخصیت بد داستان به راستی فرزندانش را دوست دارد اما از شانس بد این نوجوانان، پدرشان بر این باور است که خدا از آن ها می خواهد که تبر برداشته و شیاطینی که خود را به شکل انسان درآورده اند نابود سازند.

او از فرزندانش می خواهد که دستور خداوند را اجرا کنند و جنگی بیرحمانه را علیه شیطان آغاز نمایند اما در حالی که آدام ۹ ساله به گفته های پدرش اعتقاد کامل دارد، فنتون ۱۲ ساله بر این باور است که پدرش دیوانه شده و این موضوع پسر را با سرنوشتی دردناک مواجه می سازد.

پدر اما باور دارد که جنایت هایش خواست خدا بوده و این کارها به بهتر شدن جهان منتهی خواهد شد. این فیلم به ما یادآوری می کند که بسیاری از ما نیز در دوران کودکی مانند شخصیت های نوجوان فیلم زندانیان ایدئولوژی های مذهبی والدینمان بوده ایم.

The Lighthouse (2019)

ابرت اگرز کارگردانی است که نخستین فیلم سینمایی خود به نام « ساحره » را که اثری ترسناک به سبک گوتیک بود در سال 2015 روانه سینما کرد. اثری بسیار موفق که توانست توجه کارشناسان سینما را به خود جلب نماید و تحسین های فراوانی را دریافت نماید.

با اینحال اگرز  علی رغم اینکه پس از « ساحره » توجه بسیاری از کمپانی های فیلمسازی را به خود جلب کرده بود، اثری را روانه سینما نکرد تا اینکه پس از 4 سال، اینبار با فیلم « فانوس دریایی » به سینما بازگشته است. اثری که ثابت می کند اگرز برای حضور در سینما به دنبال کسب چیزی بیشتر از جلب توجه کمپانی های ثروتمند سینمایی است.

داستان فیلم در سال 1890 رخ می دهد و روایتگر قصه یک نگهبان فانوس دریایی تندخو به نام توماس ( ویلیام دافو ) است که همکاری تازه کار به نام افریم ( رابرت پتینسون ) او را در اینکار همراهی می کند.

افریم در مقایسه با توماس اختیارات کمتری در کار دارد و اغلب کارهای حاشیه ای و سخت تر به او سپرده می شود. اما زمانی که آنها قصد ترک محل را دارند با طوفانی سهمگین مواجه می شوند که نجات شان از شرایط را غیرممکن می سازد.

We Need To Talk About Kevin (2011)

داستان فیلم باید درباره کوین صحبت کنیم We Need to Talk About Kevin روایتی از زندگی پسر بچه ای غیر عادی است که همراه با مادر خود زندگی می کند، مادر کوین به علت خاص بودن شرایط وی قادر نیست تا به تنهایی از او مراقبت کند، به همین دلیل در نامه ای از پدر او درخواست کمک می کند …

این فلیم از زمان شش سالگی کوین به بررسی وی و موضوعات پیرامون او می پردازد؛ مسائل ومشکلات خانوادگی مانند افسردگی پس از زایمان مادر، سوء مصرف مواد مخدر، فقر ارتباطات، الگو های غلط دلبستگی، خلق و خوی خشن و سایر چالش های کودکان.

داستان فیلم باید درباره کوین صحبت کنیم We Need to Talk About Kevin میزان تاثیر افسردگی مادر بر رفتار فرزند را به خوبی به تصویر می کشد.

تاثیر الگوی غلط دلبستگی به وجودآمده در کوین در آینده برای وی مشکلاتی را به وجود خواهد آورد و مانع رشد عاطفی وی می شود و او با عدم پذیرش در جامعه مواجه خواهد شد.

در نهایت کشمکش بین مادر و فرزند تا آنجا ادامه می یابد که کوین به سیم آخر زده و اقدام به قتل دسته جمعی همکلاسی ها خود می کند.

در نهایت فیلم باید درباره کوین صحبت کنیم We Need to Talk About Kevin پاسخ قاطعی به بیننده نخواهد داد اما نتیجه چنین دریافت خواهد شد که این رفتار خشونت آمیز کوین نتیجه بین نعامل غلط بین مادر و فرزند بوده و پیامد هایی همچون خلق و خوی خشن فرزند از بدو تولد، به تعویق افتادن مراحل رشد عقلی و عاطفی و عدم تاثیر درست والدین بر فرزند از پیامد های آن خواهد بود.

Fight Club (1999)

بیشتر بخوانید:

• بهترین فیلم ها بر اساس فرهنگ مصر 
  
• بهترین فیلم های انسان در مقابل هیولا 
• بهترین فیلم های درامی که دارای وحشتناک‌ترین صحنه‌ها هستند
• بهترین فیلم های ترسناکی که جرات کشتن بچه‌ها را داشتند
• بهترین فیلم ها درباره انقلاب ها

از همراهی شما تا انتهای نوشتار بهترین تریلرهای روانشناختی از نگاه سایت فیگار سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد فیلم ، نقد سریال ، اخبار سینما و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسنده مهمان کلیک نمایید. در ضمن شما همراهان عزیز می‌توانید به اینستاگرام فیگار جهتِ شناختِ مهمترین فیلم های ژانرهای مختلف و خلاصه نقد و بررسی‌های فیلم‌های روز دنیا مراجعه کنید.