حالا که فیلم‌های ترسناک هالیوودی رو به زوال هستند، در نقد فیلم اولین طالع نحس بررسی می‌کنیم که چگونه یک کارگردان مبتدی، یک اثر عالی خلق کرده است.
فیلم اولین طالع نحس (The First Omen)، یک فیلم ترسناک فراطبیعی آمریکایی محصول سال 2024 به کارگردانی «آرکاشا استیونسون» است. او فیلمنامه این اثر را با همکاری «تیم اسمیت» و «کیت توماس» بر اساس داستانی از «بن جاکوبی» به نگارش درآورد.
این فیلم پیش درآمدی بر فیلم طالع نحس (Omen) و ششمین قسمت از مجموعه فیلم‌های طالع به شمار می‌رود. بازیگران این فیلم شامل «نِل تایگر فری»، «توفیک برهوم»، «سونیا براگا»، «رالف اینسون» و «بیل نای» هستند.
ادامه مطلب در ادامه
بیشتر بخوانید:
برای اطلاع از آخرین اخبار سینمای جهان، می‌توانید به بخش اخبار سینما و تلویزیون و کانال تلگرامی فیگار مراجعه کنید.
داستان فیلم حول محور یک زن آمریکایی می‌چرخد که برای کار در کلیسایی به رم فرستاده می‌شود و در آنجا توطئه‌ای شوم برای به دنیا آمدنِ دجال را کشف می‌کند.
نقد فیلم اولین طالع نحس (The First Omen)
با استفاده از لیست زیر می‌توانید به بخش مورد نظر خود مراجعه کنید:
اولین طالع نحس در تاریخ 5 آوریل 2024 (17 فروردین 1403) توسط استودیو قرن بیستم به صورت سینمایی در آمریکا اکران شد. این فیلم نقدهای مثبتی از منتقدان دریافت کرد و تاکنون فروشی بالغ بر 53.7 میلیون دلار در سراسر جهان داشته است.
نقد و نمرات منتقدین
در وب‌سایت گردآورنده‌ی نقد راتن تومیتوز، نقد فیلم The First Omen از مجموع 176 نقد منتقدان، 81 درصد نظر مثبت را به خودش جلب کرد و امتیاز میانگین 7 از 10 را به دست آورد. اجماع کلی وب‌سایت می‌گویند:
این پیش درآمد، حتی با وجود بازی در محدوده‌های یک مجموعه فیلم تقریبا 50 ساله، اغلب ترسناک است و نویدبخش آینده‌ای درخشان برای این فرنچایز (پس از مدت‌ها) به حساب می‌آید.
متاکریتیک که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس 33 نقد، امتیاز 65 از 100 را به فیلم اختصاص داد که نشان‌دهنده‌ی نقدهای عموما مطلوب است. تماشاگران نظرسنجی‌شده توسط سینمااسکور به فیلم به‌طور متوسط نمره C را در مقیاس A+ تا F داده‌اند.
«بنجامین لی» از گاردین به فیلم امتیاز 3 از 5 را داد و آن را به لطف کارگردانی تلویزیونی «آرشکا استیونسون»، بسیار هنرمندانه و تاثیرگذارتر از آن چیزی است که حقش باشد، خواند.
«اد پوتون»، منتقد روزنامه تلگراف گفت:
«استیونسون» بیش از حد به مضمون قدیمی وحشت از جنون زنانه تکیه می‌کند و توضیحی که پشت پرده توطئه برای به دنیا آمدن یک دجال کوچک وجود دارد، چیزی است که از یک دیوانه توطئه‌پرداز در یوتیوب انتظار دارید؛ اما «تایگر فری»، یک قهرمان زن به طرز قانع‌کننده‌ای بی‌ثبات را به تصویر می‌کشد و «بیل نای» و «چارلز دنس» در نقش کشیش‌های ارشد ظاهر می‌شوند و لباس‌های کشیشی‌شان را به خوبی به تن می‌کنند.
«کایل اسمیت» از وال استریت ژورنال نوشت:
شاید فیلم اولین طالع نحس یک اثر پیشرو بااصالت در یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های دهه 70 میلادی داشته باشد؛ اما چیز کمی برای متمایز کردن آن از 665 فیلم ترسناک معمولی دیگر که دیده‌ام، دارد.
منتقد تلگراف از این فیلم انتقاد کرد و به فیلم امتیاز 2 از 5 ستاره داد. او در تحلیل فیلم The First Omen نوشت:
«استیونسون» داستان خود را به عنوان یک فیلم ترسناک، برای یک رساله علمی، روی یک بدن تنظیم کرده، بدون اینکه ستون فقرات محکمی به آن بدهد. در حالی که صحنه‌های اکشن شیک هستند؛ اما تعدادشان کم است و فاصله‌ی زیادی بینشان وجود دارد و خیلی سریع تمام می‌شوند.
«فرانک شک» از هالیوود ریپورتر نوشت:
در نهایت، همه چیز بسیار آشنا به نظر می‌رسد، به این دلیل که این دومین فیلمی است که در عرض چند ماه حول محور راهبه‌ها و تولد دجال ساخته می‌شود.
تحلیل فیلم The First Omen
در همان ابتدای فیلم، پدر «برنان» با پدر «هریس» در اتاق اعتراف با همدیگر دیدار می‌کند. آن‌ها در این مکان راجع به توطئه‌ای شیطانی در درون کلیسای کاتولیک بحثی را با همدیگر دارند که شامل باردار شدن یک زن جوان و به دنیا آوردن کودکی غیرطبیعی است. «هریس» عکسی از یک نوزاد با نام «سیانا» به «برنان» می‌دهد و اشاره می‌کند که او تا به حال باید یک نوجوان شده باشد.
بیرون از کلیسا، یک حادثه‌ی عجیب باعث می‌شود یک لوله فلزی از سقف سقوط کند و سر «هریس» را شکاف دهد؛ اما او به جای اینکه کشته شود، فقط لبخند می‌زند. از همین ابتدای فیلم، کارگردان ما را با جامپ‌اسکیر مواجه نمی‌کند و بدون شک کسی که برای صرفاً یک فیلم وحشتناک با تعداد جامپ‌اسکیر بالا برای دیدن فیلم نشسته باشد، زود از این اثر خسته می‌شود و از در ده دقیقه دوم فیلم، از پای آن کنار می‌رود و اثر را ادامه نمی‌دهد.
The First Omen نخستین فیلم «آرکاشا استیونسون» است. او بدون اینکه به بهره‌کشی مالی این فرانچایز ترسناک فکر کند، پیش‌درآمد آن را آغاز کرد و دقیقاً فیلمی شد که می‌داند در چه ژانر و در چه زمانی است.
پس از فیلم Omen 1976، دیگر هیچ اثر جذابی را در این فرانچایز ندیدیم و هر عنوان جدید، شیره‌کشی از داستان این اثر بود. «آرکاشا استیونسون» در 45 دقیقه نخست فیلم، بدون هیچ برش اضافی و جامپ‌اسکیر‌های متعدد، بیننده را خسته می‌کند، اما چیزی در بک‌گراند داستان خود جای می‌دهد که افراد فیلم‌باز مجاب می‌شوند آن را تا انتها ببینند.
برعکس هر اثر دیگری که در چند سال اخیر از هالیوود دیدیم، تعلیق این اولین طالع نحس، در هیجان‌های بی جهت و تکراری نیست که ماه گذشته در فیلم معصوم دیدیم. در فیلم معصوم، همه‌چیز دقیقاً مانند همین اثر پیش می‌رود؛ اما چیزی که اولین طالع نحس را از این اثر مستثنی می‌کند، تکنیک روایی آن است.
در ژانر ترسناک، همه‌چیز با یک دلهره آغاز می‌شود و کارگردان یک علامت سوال کلی برای بیننده ایجاد می‌کند. در این فیلم هم «آرکاشا استیونسون» همین فرمون را در پیش می‌گیرد. چیزی این اثر را متمایز می‌کند، فرم روایی آن محسوب می‌شود.
سیر اتفاقات معمولی فیلم، تا 40 دقیقه ابتدایی فیلم پیش می‌روند و در پرده دوم، حالا نوبت تعلیق و هیجانی است که باز هم دست به دامن جامپ‌اسکیر نیست. خانم «آرکاشا استیونسون»، وحشت فیلم را در آن چیزی که در داستان وجود دارد می‌خواباند و به مخاطب اجازه می‌دهد تا بدون عجله، تولد یک فرد که باعث حضور جامپ‌اسکیر است.
داستان فیلم اولین طالع نحس سعی ندارد تا ما را با یک گذشته رازآلود مانند فیلم The Nun مواجه کند. ما وارد زندگی یک شخص معمولی به اسم مارگارت می‌شویم و حالا به آرامی، می‌خواهیم با اتفاقاتی که حول محور او رخ می‌دهد، تولد یک دجال را ببینیم.
ذهن مارگارت و نحوه مواجه او با رویدادهای پیرامونش، جزو جذابیت‌های این فیلم است و ما کمتر اثر ترسناکی را دیدیدم که در یک دهه گذشته، چنین جرأتی را به خرج بدهد. خانم «آرکاشا استیونسون»
فرم کلی فیلم
همانطور که بالاتر در نقد فیلم اولین طالع نحس گفتیم، به دلیل شباهت در مقدمات و داشتن فضایی مشترک در ایتالیا و اکران تقریباً همزمان فیلم‌های اولین طالع نحس و بی‌گناه (Immaculate) که چندی پیش نقد آن را نوشتیم ( نقد و بررسی فیلم معصوم ) به عنوان فیلم‌های دوقلو لقب گرفته‌اند. هر دو فیلم به موضوع استقلال بدنی زنان می‌پردازند و کنترل سیستمی بدن زنان را به عنوان ظروفی برای حمل به تصویر می‌کشند.
جمع‌بندی
استیونسون در طول فیلم به راحتی بین لذت‌ها و انزجارهای زمینی سر می‌خورد و آن‌ها را از طریق احشاء و زیبایی‌شناسی جسورانه به هم پیوند می‌دهد. در نقد اولین طالع نحس ، «استیونسون» تمام تاریکی و روشنایی درون خودمان را تجزیه می‌کند. وب‌سایت فیگار به این فیلم نمره 8 از 10 را می‌دهد.
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم بازگشت به تاریکی (Back to Black)
- نقد و بررسی فیلم چلنجرز
- نقد و بررسی فیلم غریزه مادران (Mothers’ Instinct)
- نقد فیلم گودزیلا و کونگ: امپراتوری جدید
- نقد و بررسی فیلم ایده تو (The Idea of You)
نظر شما درباره‌ی مطلب نقد فیلم اولین طالع نحس چه بود؟ لطفا نظرات خود را در بخش کامنت با فیگار و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.