شب گذشته در سوهو به عنوان یک کمدی جذاب درباره زن جوانی شروع می‌شود که به لندن می‌رود تا رویاهای خود را برای تبدیل شدن به یک طراح مد دنبال کند. با نوشتار نقد فیلم دیشب در سوهو همراه فیگار بمانید تا زوایای مختلف این سفری که به رازی ذهنی تبدیل می‌شود، بررسی کنیم.
همه چیز در فیلم، از همان ابتدا، قبل از اینکه به یک فیلم ترسناک تبدیل شود، به یک راز اشاره میکند که آنرا باید به همراه دلهره در طول ساختار روایی فیلم دنبال کنید.
نقد فیلم دیشب در سوهو (Last Night in Soho)
بررسی تکنیکی، فلسفی و روانشناختی
فهرست مطالبی که در ادامه نوشتار نقد فیلم دیشب در سوهو خواهید خواند به شرح زیر است:
غیر معمول نیست که دو سطح از زمان در بین فیلم های ترسناک ( بهترین فیلم های ترسناک 2021 و بهترین فیلم های ترسناک 2022 ) تداخل پیدا کنند. و ادگار رایت، به عنوان یک فیلمساز به طور قابل توجهی نمی‌خواهد به ژانر فیلم های ترسناک ساختاری نامتعارف بدهد…
از زمان پیش‌تولید، او بارها بر اشتیاق خود به آنچه که دهه‌ی شصت اتفاق افتاده است، می‌گوید، که نیروی محرکه واقعی فیلم SOHO باید فضاسازی‌های دهه‌ی شصت باشد. درواقع او در حال تشریح فضای دگرگون‌شده ذهنی خودش، در زیست واقعی در دهه‌ی شصت است.
الی یک دختر روستایی خجالتی به لندن نقل مکان میکند تا در کالج UAL در رشته طراحی مد تحصیل کند. او از همان ابتدای فیلم، اشتیاق خود را به دهه شصت در چمدان خود دارد… در ادامه با نقد فیلم دیشب در سوهو همراه فیگار بمانید تا کمی به موشکافی ساختار روایی – تصویری این فیلم از منظر تکنیکی بپردازیم.
بیشتر بدانید:
حقایق پنهان فیلم Last Night in Soho
تحلیل تکنیکی – دوگانگی نور
فیلم دیشب در سوهو مطمئناً به لطف دوربین فوق‌العاده‌اش برای مدت طولانی در خاطره خواهد ماند. برخلاف دیگر نقاط ضعف چانگ چانگ هون، نماهای او در SOHO بسیار قوی، برجسته و با نورپردازی قوی به تصویر کشیده می‌شوند.
دوگانگی نور در صحنه‌ها آینه‌ای برای ذات شخصیت‌های اصلی فیلم است. همچنین قابل توجه است که چانگ چگونه دوربین را مانند یک رویای نامشخص شناور یا به عبارتی مفهومی‌تر سیال، نگه می‌دارد.
زمانی که الی، دانشجوی خجالتی طراحی مد، خود را در رویا به عنوان بازتابی از سندی با اعتماد به نفس می‌بیند، بار روانشناختی فیلم بیشتر می‌شود. الی، وقتی از پله‌های کلاب پایین می‌رود، کنارش روی دیوار آینه‌ای می‌بیند.
گاهی اوقات آنها کالبدهای ذهنی را با هم عوض می‌کنند و سندی به انعکاس الی در آینه تبدیل می‌شود. دوربین سیال باعث می‌شود چنین صحنه‌هایی اتفاقی و تقریبا طبیعی به نظر برسند. به طور ناخودآگاه، گسست نوری و شکل نورپردازی، هر بار احساس غریبی ایجاد میکند، که به شدت با محوریت ساختاری فیلم تناسب دارد.
رایت یک محیط حسی ایجاد میکند. کارگردان همراه با فیلمبردار چونگ هون چونگ و تیم طراحی تولید ACE، سوهوی دهه 60 را به تصویر می‌کشند و آن را به یک سرزمینی فانتزی ( بهترین فیلم های فانتزی 2022 ) در لابلای یک واقعیت انکارناپذیر، تبدیل می‌کنند.
در نتیجه، ما مشتاقانه منتظر تصاویر نوستالژیک هستیم. ما می‌خواهیم خودمان را آنجا گم کنیم. وقتی گیر کردیم، رایت بلافاصله شروع میکند به نجات دادن ما از سوهو، درست مثل الی. این نکته یک سوئیچ هوشمندانه است که بر سفر قهرمان ما تاکید میکند، در حالی که به طور همزمان به ما یادآوری میکند که اتفاقات بد ممکن است در مکان‌های زیبا و به ظاهر ایده آل رخ دهد.
چیزی که ساختار فیلم دیشب در سوهو را کمی ضعیف میکند، در رابطه با ضعف‌های صحنه‌پردازی در انتهای فیلم است. رایت بیش از حد خود را با موتیف مردان بی چهره، تکرار، و سرعت روایت متعادل او را نیز دچار مشکل میکند.
این تصاویر طولانی و غیرضروری از یک کابوس روان‌پریشانه، حل و فصل ذهنی شخصیت اصلی را نیز با پریشانی مواجه میکند، که به نظر میرسد خیلی بهم ریخته به تصویر کشیده می‌شود. این واقعیت که مشکل ذهنی اولیه الی دیگر نقشی در ادامه ساختار روایی فیلم ندارد، قطعاً طرفداران ژانر وحشت و فیلمهای روانشناختی را ناامید میکند. علاوه بر این، حضور کوتاه دایانا ریگ در طول فیلم، مانند یک فرصت تلف شده به نظر میرسد، زیرا او ضعیف‌ترین طراحی شخصیت را در کنار شخصیت‌های دیگر دارد.
بیشتر بخوانید:
کریستی ویلسون – کرنز و ادگار رایت می‌توانستند در فیلمنامه‌شان ابعاد بیشتری به شخصیت توماسین مکنزیز الی بدهند. او به عنوان یک دختر روستایی مرعوب، متقاعد می‌شود که سخت تلاش کند تا راه خود را پیدا کند. مک کنزی همچنین در نشان دادن همزمان آسیب پذیری و کنجکاوی کودکانه عالی است. او می‌تواند با فیزیک و بیان خودش کاری کند که بیننده با او همراه شود.
جلوه‌های ویژه در فیلم LAST NIGHT IN SOHO هم بد و هم نعمت است. حتی اگر این عقیده عمومی غالب شود که اکنون همه ترفندهای سینمایی را می‌توان به راحتی با رایانه حل کرد، این فیلم نشان می‌دهد که نورپردازی هنوز می‌تواند کارکرد جدی در سینما داشته باشد. درواقع جلوه‌های بصری بسیار کمی، یعنی آنهایی که روی کامپیوتر تولید می‌شوند را می‌توان به وضوح در SOHO تشخیص داد، فیلمهای خوب، اساسا، می‌توانند از جادوی عالی ایجاد شده از سوی دوربین لذت ببرند.
یکی از این سکانس‌های خوب فیلم دیشب در سوهو، یک رقص شگفت انگیز در یک سکانس رویایی است. دوربین به اطراف پرواز میکند و مت اسمیت با سندی می‌رقصد، اگرچه توماسین مک کنزی و آنیا تیلور جوی به نوبت نقش شریک رقص را بر عهده می‌گیرند. این سکانس جایی است که نقاط قوت صحنه‌سازی به شکلی چشمگیر از بین می‌رود، زمانی که یک صحنه ظاهراً معمولی حواس بیننده را به شدت پرت میکند. هرکسی می‌تواند با چند بار دیدن این سکانس، از پیدا کردن سرنخ‌هایی که برای حل داستان در این سکانس استفاده می‌شود، خود را شگفت‌زده کند.
بازیگری
توماسین مک کنزی اکنون چندین سال است که خود را به عنوان یکی از بهترین بازیگران زن جوان ما معرفی کرده است. او در همه چیز، از Leave No Trace گرفته تا Jojo Rabbit و Old ( نقد فیلم اولد ) ، طیفی باورنکردنی را برای مطابقت با کاریزمای طبیعی خود روی صفحه نشان داده است.
به عنوان الی، او پیچیده‌ترین عملکرد خود را تا به امروز ارائه می‌دهد و شخصیتی ترسو را خلق میکند که پس از رویارویی با چشم اندازهای وحشتناک غیرقابل توصیف، باید قدرت درونی خود را پیدا کند که نمی‌دانسته است. آنیا تیلور جوی، یکی دیگر از بهترین بازیگران زن جوان سینما نیز بسیار عالی است و نشان می‌دهد که چگونه سندی از یک نمای بیرونی خشونت‌آلود برای پوشاندن درد درونی استفاده میکند. با وجود نداشتن هیچ صحنه خاص با یکدیگر، ستاره‌ها ارتباط بین الی و سندی را قوی نشان می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
تحلیل فلسفی روانشناختی – واقعیت‌های خنثی
الی (توماسین مک کنزی) مشکلات روانی دارد. مادرش زمانی که دختر بود خودکشی کرد و اغلب معتقد است که او را در آینه می‌بیند. با این وجود، او وسایل خود را جمع میکند و با قطار به لندن می‌رود تا در مدرسه مد شرکت کند. الی به لطف برخی از همسالان خود به سرعت از خوابگاه خود خارج می‌شود، به جای آن اتاقی را در یک خانه بزرگ قدیمی که متعلق به خانم کالینز است (دایانا ریگ) اجاره میکند.
سپس اتفاق عجیبی شروع می‌شود. وقتی شب‌ها به خواب می‌رود، الی خواب می‌بیند که در دهه 1960 در بخش سوهو لندن است – دورانی که او به آن علاقه بسیاری دارد. هر بار که در آینه نگاه میکند، خودش را نمی‌بیند، سندی (آنیا تیلور جوی) را می‌بیند، خواننده مشتاقی که تحت سلطه جک (مت اسمیت) قرار می‌گیرد.
در جذاب‌ترین صحنه فیلم، جک با سندی می‌رقصد که بارها به الی تبدیل می‌شود و سپس دوباره برمی‌گردد؛ آیا این یک رویا است؟ آیا الی به سندی تبدیل شده است؟ و اگر جک آن شخصیت خیرخواه او نیست که در ابتدا خود را معرفی میکند، این مسئله برای الی چه معنایی دارد؟ این نکات تنها بخشی از سوالاتی است که در داستان مطرح می‌شود.
البته چیزهای بیشتری در این مورد وجود دارد، اگرچه اسرار طرح باید حفظ شود. چیزی که در مورد داستان باید دوست داشته باشیم این است که مسیر مورد انتظار را طی نمی‌کند. پیش‌بینی می‌کردیم که شب گذشته در سوهو درباره هویت گسسته و اینکه ما خودمان را چگونه می‌بینیم باشد. به اصطلاح یک باشگاه مبارزه زنانه.
درعوض، در جهتی کمتر قابل پیش بینی پیش می‌رود و به موضوعی از قربانی شدن می‌پردازد که با هر دو چارچوب زمانی طرح ارتباط دارد. فیلم حاوی چندین عنصر ترسناک سنتی – و بسیار خونین که شما را یاد بهترین فیلم های اسلشر می‌اندازد – است. باقی عناصر در فیلم دیشب در سوهو، از جمله ذهن نگران کننده الی، در ساختار فیلم هستند تا به این ارتباط بین دو زن در هسته اصلی روایت فیلم، اهمیت دهند.
بیشتر بخوانید:
اولین تجربه‌ی اجتماعی الی در یک شهر بزرگ با یک راننده تاکسی هیز بود که چهره‌اش قابل تشخیص نیست. موتیفی که بارها و بارها تکرار خواهد شد تا مردان را از این طریق به خطرات بالقوه غیرقابل تعریف تبدیل کند.
تنها واکنش‌های پس از اکران در جشنواره فیلم ونیز، همین مسئله‌ی برخورد با مردان در فیلم بود، که این فیلم روانشناسانه، موضع فمینیسم خود را تثبیت کرده است، به خوبی میدانیم که باید با احتیاط از این مفهوم استفاده و آن را در موقعیتی خاص شناخت و درک کرد.
الی به سختی در دانشگاه دوست پیدا میکند، درواقع ترجیح می‌دهد به رویاهای خود پناه ببرد، جایی که معتقد است زندگی سندی مکانی امن برای ادامه زیستش است.
سندی بیش از پیش به ورطه آزار و خشونت توسط دوست پسر و خواستگاران احتمالی‌اش کشیده می‌شود و در عین حال مرزهای بین واقعیت و خیال برای الی مبهم می‌شود. و هنگامی که یک قتل اتفاق می‌افتد، به نظر میرسد سمت و سوی شخصت اصلی ما، به یک فریاد برای کمک از گذشته سوق پیدا میکند… نقد فیلم دیشب در سوهو، نه تنها نتیجه گیری ندارد! بلکه همینجا به پایان میرسد…
مشخصات فیلم دیشب در سوهو
- کارگردان ادگار رایت
- تهیه‌کننده تیم بوان، اریک فلنر، نایرا پارک و ادگار رایت
- فیلمنامه‌نویس کریستی ویلسون و ادگار رایت داستان ادگار رایت
- بازیگران توماسین مک‌کنزی، آنیا تیلور-جوی، مت اسمیت، دایانا ریگ، ریتا تاشینگهم و ترنس استامپ
- موسیقی استیون پرایس
- فیلمبردار چونگ چونگ هون
- تدوین‌گر پل مکلیس ؛ نقد فیلم دیشب در سوهو
- شرکت تولید ورکینگ تایتل فیلمز و فیلم۴ پروداکشنز
- توزیع‌کننده فوکس فیچرز و یونیورسال پیکچرز
- مدت زمان ۱۱۶ دقیقه ؛ نقد فیلم دیشب در سوهو
- کشور ایالات متحده آمریکا و بریتانیا ؛ تحلیل فیلم دیشب در سوهو
- زبان انگلیسی ؛ نقد فیلم دیشب در سوهو
بیشتر بخوانید:
- بهترین فیلم های عاشقانه 2022
- بهترین فیلم های جنایی و معمایی 2022
- بهترین فیلم های نتفلیکس 2022
- بهترین فیلم های حماسی 2022
- بهترین فیلم های بیوگرافی 2022
- بهترین فیلم های اکشن 2022
- بهترین فیلم های رزمی 2022
- بهترین فیلم های فضایی 2022
- بهترین فیلم های آخرالزمانی 2022
- بهترین فیلم های ماوراءالطبیعه 2022
- بهترین فیلم های خون آشامی 2022
- بهترین فیلم های چینی 2022
- بهترین فیلم های هندی 2022
- بهترین فیلم های کمدی 2022
- بهترین فیلم های دی سی 2022 (DC)
- بهترین فیلم های مارول 2022
از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم دیشب در سوهو سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.