نقد فیلم tick tick Boom (تیک تیک بوم) ؛ زندگی هنری به مثابه یک سیلی محکم !

تیک تیک بوم! فیلمی موزیکال به کارگردانی آهنگساز معروف لین مانوئل میراندا درباره زندگی جاناتان لارسون است. فیلمی دراماتیک که قصد دارد چهره لارسون، پیشگام در صحنه برادوی را بشناسد. آهنگساز جوانی که پس از سال‌ها فداکاری تنها با دو اثر به موفقیت و تعالی دست یافت. با نوشتار نقد فیلم tick tick Boom همراه فیگار بمانید تا در رابطه با این آهنگساز فداکار، نسبت به فیلمی که ساخته شده است، برای شما بگوییم.

اندرو گارفیلد وظیفه جان دادن به لارسون را بر عهده دارد و بازیگران اصلی با حضور الکساندرا شیپ، رابین دی ژسوس و ونسا هاجنز ساختار فیلم تیک تیک بوم! از نتفلیکس را شکل داده اند.

این فیلم که در سال 1990 اتفاق می‌افتد، داستان جان (اندرو گارفیلد، نامزد اسکار و برنده جایزه تونی)، آهنگساز تئاتر جوانی است که به عنوان پیشخدمت در رستورانی در نیویورک کار می‌کند و در حال نوشتن موسیقی است که امیدوار است تبدیل به مورد توجه‌ترین موسیقی بعدی آمریکایی شود.

روایت این فیلم به شکلی جلو می‌رود که جان، در روزهای قبل از ارائه آثارش، از چند جهت تحت فشار قرار می‌گیرد: دوست دخترش سوزان، که آرزوی هنرمندی دور از نیویورک را دارد. توسط دوستش مایکل، که رویاهای خود را به نفع ثبات مالی رها کرده است.

اما سوال اساسی که این فیلم در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند این است که شما به عنوان یک انسان در این دنیا، روی کره زمین، در برابر زمان و در تقاطع مشکلات و پستی و بلندی‌های زندگی، قرار است با زمانی که دارید چه کنید؟

نقد فیلم tick tick Boom (تیک تیک بوم)

زندگی هنری به مثابه سیلی !

نقد فیلم tick tick Boom, تحلیل فیلم tick tick Boom
نقد فیلم tick tick Boom, تحلیل فیلم tick tick Boom

تیک تیک بوم! یکی از بهترین فیلم های بیوگرافی است که زندگی کوتاه اما بسیار پربار آهنگسازی بنام جاناتان لارسون را نشان می‌دهد. هنرمندی که تنها با دو اثر به لطف گنجاندن مضامین اجتماعی در اشعارش، توانست در تاریخ این ژانر جا بیفتد.

جان (اندرو گارفیلد) در اوایل دهه 1990 نیویورک با رویاهای فراوان و واقعیتی تلخ زندگی می‌کند. او هشت سال است که در نمایشنامه‌اش سوپربیا غوطه‌ور بوده است، اثری که نتوانسته علاقه‌ی تهیه‌کنندگان را برانگیزد. که او را در یک وضعیت مالی بسیار نامطمئن قرار می‌دهد، که سعی می‌کند با یک کار روزمره‌طور (روزمرگینگی) در یک کافه تریا زندگی خود را در جریان نگه دارد.

اگر بخواهیم کمی در رابطه با دوستان جان حرف بزنیم می‌توان گفت… مایکل (رابین دو ژسوس)، بهترین دوست و بازیگر سابق او، به عنوان یک روزنامه‌نگار به راحتی زندگی می‌کند. و سوزان (الکساندرا شیپ)، دوست دختر و رقصنده ناامید او، در نظر دارد به عنوان یک معلم رقص شغلی را برای خود دست وپا کند… تصمیماتی که جان را در موقعیت پیچیده‌ای قرار می‌دهد. آیا ارزش دارد در پی آفرینش هنری سختی‌ها را تحمل کرد؟

بیشتر بخوانید:

نقد فیلم تیک تیک بوم, تحلیل فیلم تیک تیک بوم, بررسی فیلم tick tick Boom
نقد فیلم تیک تیک بوم, تحلیل فیلم تیک تیک بوم, بررسی فیلم tick tick Boom

فیلم تیک تیک بوم ما را کاملاً در ذهن هنرمند قرار می‌دهد. مردی که با موسیقی خود زندگی می‌کند، بدون اینکه متوجه چیز دیگری شود. ذهن وسواسی که از مراقبت از زندگی شخصی خود ناتوان است و نمی‌تواند فراتر از فضای ذهنی خود را ببیند.

نباید فراموش کرد که زندگی و کار جاناتان لارسون در میانه یک بیماری همه‌گیر جهانی مرگبار دیگر یعنی اچ آی وی اتفاق افتاد. بیماری که جان آن را به واسطه داشتن دوستان همجنس‌گرا ( بهترین فیلم های LGBTQ )، از نزدیک میبیند… اما فیلم با سبکی متفاوت بیننده را با این موضوع روبرو می‌کند.

شاید همین سبک متفاوت، باعث می‌شود فیلم تیک تیک بوم، فاقد هر گونه عمق، و حداقل نقد اجتماعی باشد که یکی از ضعف های فیلم است. درواقع ما با یک پارادوکس مواجه می‌شویم، زیرا لین مانوئل میراندا چهره یک آهنگساز با اهمیت اجتماعی را به ما ارائه می‌دهد. اگر لارسون در برابر چیزی در جامعه‌ای متمایز دیده می‌شد، به خاطر شجاعت او در برخورد با مسائلی مانند همجنس‌گرا هراسی، چندفرهنگ‌گرایی یا اعتیاد بود. ناهماهنگیی که کل فیلم از آن تغذیه می‌کند، به هنگام مواجهه با مشکلات مالی جان، از قهرمان داستان شخصیتی تک بعدی می‌سازد، و لحن فیلم را نسبت به نقد جامعه شناختی بی‌مایه می‌کند.

تصمیماتی که شاید حاصل تفکرات تیم تولید فیلم تیک تیک بوم باشد! یا شاید هدف لحنی بوده که، شاید، بسیار متمرکز بر طرفداران ژانر موسیقی باشد. فیلمی که با صحنه‌پردازی‌ای که به فرم زبان سینمایی نیست، به پایان می‌رسد.

اگرچه برای کسانی که از ارتعاش نت‌های موسیقی لذت می‌برند، فیلم لحظات بدیع و جذابی دارد. آهنگ‌ها و رقص‌هایی که ریتم روایی قابل توجهی ارائه می‌دهند و می‌توانند اوقات خوشی را برای شما رقم بزنندع بسیار تکنیکال اتفاق می‌افتد. در ادامه نوشتار نقد فیلم tick tick Boom همراه فیگار بمانید تا با بخش انتهایی نتیجه گیری شما را در یک نگاه با ساختار فیلم مواجه کنیم.

بیشتر بخوانید:

نتیجه گیری نقد فیلم تیک تیک بوم

نقد فیلم tick tick Boom, تحلیل فیلم tick tick Boom, نقد فیلم تیک تیک بوم, تحلیل فیلم تیک تیک بوم, بررسی فیلم tick tick Boom
نقد فیلم tick tick Boom, تحلیل فیلم tick tick Boom

احتمالا تیک تیک بوم! کسانی را که عاشق ژانر موسیقی ( بهترین فیلم های موزیکال ) هستند و از فضاسازی‌های موسیقیایی لذت می‌برند، مناسب باشد. به مدت دو ساعت آنها می‌توانند به یک نمایش برادوی در خانه یا سینما بروند.

با این حال، برای کسانی که به دنبال عمق بیشتر و دنبال ابعاد پیچیده شخصیت اصلی فیلم هستند، این فیلم در نهایت ناامید کننده خواهد بود. از آنجایی که این فیلم بیوگرافی یک خالق پیشگام در درمان مسائل اجتماعی است، هرگز روی موضوعات آسیب زا مانند HIV تمرکز نمی‌کند. کل ساختار روایی فیلم، آغشته به لحنی ساده لوحانه، و متمایل به حسرت نزدیک‌تر از واقعیت است.

مشخصات فیلم تیک تیک بوم

  • کارگردان لین-منوئل میرندا
  • تهیه‌کننده برایان گریزر، ران هاوارد، لین-مانوئل میراندا و جولی اوه
  • فیلمنامه‌نویس استیون لوانسون بر پایه Tick, Tick… Boom! اثر جاناتان لارسون
  • موسیقی جاناتان لارسون
  • فیلم‌بردار آلیس بروکس
  • شرکت تولید ایمیج اینترتیمنت
  • توزیع‌کننده نتفلیکس
  • کشور ایالات متحده آمریکا ؛ تحلیل فیلم tick tick Boom
  • زبان انگلیسی ؛ بررسی فیلم tick tick Boom

بازیگران

  • اندرو گارفیلد در نقش جاناتان لارسون
  • ونسا هاجنز در نقش کارسا جانسون
  • الکساندرا شیپ در نقش سوزان
  • رابین دو ژسوس در نقش مایکل
  • جوشوا هنری در نقش راجر
  • جودیت لایت در نقش روزا استیونز
  • برادلی وایتفورد در نقش استیون سوندهایم

بیشتر بخوانید:

از همراهی شما تا انتهای نوشتار نقد فیلم tick tick Boom سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.


3 thoughts on “نقد فیلم tick tick Boom (تیک تیک بوم) ؛ زندگی هنری به مثابه یک سیلی محکم !

  1. باید بگم به عنوان اولین کار این کارگردان بسیار عالی بود و واقعا جای تحسین داره.. بازی اندرو گارفیلد فوق العاده تر از همیشه بود… با اینکه گفتین اونایی که زرفدار موسیقی نیستن و فیلمای پیچیده میبینن باید بگم اشتباس.. ریتم فیلم با اینکه تند و هیجانی نبود ولی به خوبی پیش میرفت و بییننده قطعا لذت میبرد هم از سبک فیلم ک موزیکال بود هم داستان فیلم.. این فیلم جز بهترینای امسال بود و شانس داره در زمینه هایی برای اسکار

  2. فیلم به نظرم در زمره بدترین فیلم‌هایی بود که دیدم.
    مگه میشه هر داستان یا دیالوگی رو در قالب موسیقی منتقل کرد و حس و حال اون صحنه رو ایجاد کرد. مثلا.صحنه دعوا جاناتان و جی‌افش با کات های موازی میرفت توی اون سالن کنسرت و شروع میکرد اونور آهنگ شاد خوندن، اینور دعوای احساسی کردن‌!!
    اصلا این کات های موازی که مکررا استفاده میشد، برای من بینده حواس نمیزاشت و نمیتونستم روی داستان تمرکز کنم و بهش نزدیک بهش، تا میامدم به شخصیت نزدیک بشم، یا کات میخورد به سالن کنسرت، یا راوی حرف میزد یا همونجا شروع میکردن به خوندن.!
    اون داستان ته فیلم درباره مایکل هم که کلا از فیلم خارج شد، کلی فلش بک زد و کلس آهنگ احساسی و اشک و غیره و ظاله که یک ملودرام آب دوغ خیاری درست کنه که مخاطب ۴ قطره اشک هم بریزه و بگه بهترین فیلمی بود که دیدم):! در حالی که داستانش نامربوط بود.
    امیدوارم کارگردان در فیلم بعدیش یکم بهتر بشه وضعش و این فضاحتی که دیدم رو دیگه نبینم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *