[yasr_overall_rating]فیلم In the Heights، آخرین اثر لین مانوئل میراندا (Lin-Manuel Miranda)، نمایشنامه‌نویس فعال آمریکایی است که با تله تئاتر همیلتون (Hamilton) به شهرت رسید. در ادامه، با فیگار همراه باشید تا به نقد فیلم In the Heights بپردازیم.
آثار آقای میراندا به پرشور و سرزنده بودن معروف بوده و تم مشترک آنها موزیکال بودن آنهاست. البته این فیلم اثر مشترک او و جان ام چو (Jon M. Chu)، فیلمنامه نویس و کارگردان آمریکاییِ آسیایی الاصل است. بار سنگین کارگردانی یک نمایشنامه ی موفق به شکل فیلمی موفقتر، بر دوش آقای چو بوده است.
وظیفه ی تبدیل کردن نمایشنامه یه یک فیلمنامه نیز بر عهده ی کویارا آلگریا هودس (Quiara Alegria Hudes) بوده است که به خوبی از پس آن بر آمده است.
نقد فیلم In the Heights ؛ تابستان لاتین
از برادوی تا هالیوود
برای میراندا، موضوعاتی چون عدالت اجتماعی و اقتصادی اهمیت ویژه ای دارد. با این وجود، او به خوبی تعادل بین جدیت موضوعات و سرگرم کننده بودن محصول نهایی را رعایت می کند. میراندا، علاوه بر نمایشنامه نویس بودن، خواننده، آهنگساز، رپر، کارگردان و تهیه کننده هم هست.
از دیگر آثار نمایشی میراندا میتوان به Bring it On:The Musical 2011 و 21 Chump Street اشاره کرد. البته فعالیت او در زمینه ی سینما و موسیقی فیلم چشمگیرتر بوده و ردپای او را می توان در بسیاری از پرفروش ترین آثار سینمایی سال های اخیر یافت.
نکته ای که در مورد آثار میراندا توجه منتقدان را جلب کرده است، اورگانیک بودن ترکیب نهایی نور، رنگ، داستان، طراحی لباس، موسیقی و نورپردازی و به طور کلی یکدست بودن آثار او است. مسئله ای که در هنرمندان برادویی به ندرت به چشم می خورد.
در برادوی، معمولا نتیجه ی نهایی آثار لبریز است از عناصر مهیج و رنگارنگ از فرهنگهای مختلف. با این وجود، ارتباط بین اجزای تئاتر مصنوعی و وصله پینه شده به نظر می‌رسند. البته، بدون شک نمی‌توان این ویژگی را به همه‌ی آثار برادوی نسبت داد بلکه یک نقد کلی است بر فضای صنعتی برادوی.
آنچه در نقد فیلم در ارتفاعاتات از فیگار خواهید خواند:
- از برادوی تا وارنر بروز – تابستان لاتین
- خلاصه‌ی داستان
- پیام فیلم
- نظر منتقدان
- نگاهی به موسیقی
- جمع‌بندی
- عوامل
نقد فیلم In the Heights ؛ خلاصه‌ی داستان
فیلم در ارتفاعات، داستان زندگی یک صاحب دکه‌ی دومنیکنی به نام اوسناوی دِ لا وِگا (Anthony Ramos) که ساکن ارتفاعات واشنگتن، محله‌ای در نیو یورک است را یازگو می‌کند. داستانی که شور زندگی را به تصویر می‌کشد و احساسات سرد ترین افراد را هم جریحه دار می‌کند.
اوسناوی، عاشق کشور خود و خاطراتی است که در آن سپری کرده است. او رویاهایی در سر می‌پروراند، مثل تعمیر کردن خانه‌ی خانواده‌ی خود، خریدن یک بار لب ساحل و نیز بیان احساسات خود به ونسا، دختری که در همسایگی او زندگی می‌کند.
در واقع، محتوای فیلم مثل یک نامه‌ی عاشقانه به ساکنین لاتین تبار ارتفاعات واشنگتن، مردم آن و ماجراهای برخاسته از آن است. در حالی که تمرکز فیلم روی اوسناوی است، پرداخت به سایر کاراکترها به هیچ عنوان از قلم نیافتاده است.
کاراکترهایی از جمله کودکانی که اوسناوی آنها را سوئنیتوس می‌خواند و نیز خانم پیری که همسایه‌ی اوسناوی به حساب می‌رود. دوست کودکی اوسناوی، نینا (Leslie Grace) که بالاخره موفق شده است در دانشگاه فلسفه‌ی استنفرد شروع به تحصیل کند ولی هنوز احساس عدم تعلق در او وجود دارد چرا که تصمیم به انصراف از دانشگاه می‌گیرد.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم The Scary House 2020 (خانه ترسناک) ؛ نوستالژی ترسناک
نقد فیلم American Traitor: The Trial Of Axis Sally : هیاهوی بسیار برای هیچ
ونسا (Melissa Barrera) که در تلاش برای رهایی از محیط زندگی خود در ارتفاعات واشنگتن است و معتقد است محل زندگی او، پتانسیل او برای داشتن یک زندگی بهتر را محدود کرده است. از طرفی، سانی (Gregory Diaz IV)، پسر فامیل اوسناوی، در تلاش برای برنامهریزی برای آینده‌ی خود پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان است در حالی که شرایط خانوادگی او بر این برنامه‌ها سایه انداخنه است.
دغدغه‌ی اوسناوی، جدا از همسایه‌های پیر و جوان خود، پس‌انداز کردن پول و سرمایه‌ی کافی برای بازگشت به خانه است. خانه‌ای که او در نظر دارد، کشور خود یعنی جمهوری دومنیکن است. نکته‌ای جالب در مورد ارتفاعات واشنگتن، چند وجهی بودن آن است؛ چرا که در حالی که برخی قصد ترک آن را دارند، برخی دیگر آن را خانه می‌خوانند اما این محله دائما در حال تغییر است و ماهیتی ایستا ندارد.
مثلا، حس و حالی که آبوئلا کلاودیا (به زبان اسپانیایی، یعنی مادر بزرگ کلاودیا) (Olga Merediz) و سایر افراد مسن محله‌ی ارتفاعات واشنگتن که بعضا کهنه سربازهای آمریکایی هستند، حس نوستالژی و خانه بودن را به محله‌ی ارتفاعات واشنگتن می‌دهد، حسی که باعث می‌شود ساکنان آن نتوانند به راحتی از آن دل بکنند و برای بهبود آن تلاش کنند.
پیام فیلم ؛ نقد فیلم In the Heights
پیام داستان فیلم را میتوان به طور کلی در چند جمله خلاصه کرد؛ هرچند محیط زندگی، در کیفیت زندگی انسان نقش بسزا و تعیین کننده‌ای دارد اما حقیقت این است خانه‌ی انسان‌ها، انسان‌های دیگر هستند و نه ساختمان‌ها. این ارتباطات بین افراد است که جوامع را شکل می‌دهد.
پیامی که بیشتر از انطباق با واقعیت، با رویای آمریکایی همخوانی دارد. این مسئله که مهم نیست شما چه کسی هستید و در کجای آمریکا زندگی می‌کنید؛ اگر واقعا تلاش کنید به رویاهای خود دست خواهید یافت و در غیر این صورت کوتاهی از شما بوده است و شرایط برای سایر افراد یکسان بوده است.
رویای آمریکایی، باوری است که انسان‌های زیادی را از نسل‌ها، فرهنگ‌ها و کشورهای مختلفی به آمریکا کشانده است. امید برای فردایی بهتر، زندگی دائما در حال بهبود و جامعه‌ای که فقط فکر پیشرفت را در سر می‌پروراند. از طرفی، میتوان فیلم در ارتفاعات را نقدی غیر مستقیم بر رویای آمریکایی دانست، جنبه‌ای کمتر مورد توجه.
به این مسئله اشاره‌ای هم شده است؛ مخاطب در می‌یابد که نام اوسناوی، شخصیت اصلی داستان، از نوشته‌ی روی اولین کشتی‌ای که والدین او به هنگام مهاجرت به آمریکا با آن مواجه شده‌اند (U.S. Navy) برگرفته شده است.
البته، با توجه این مسئله که فیلم همیلتون، اثر دیگری از لین مانوئل میراندا، جنبه‌ی میهن پرستانه‌ای دارد نمی‌توان تصور کرد که هدف او نقد کردن رویای آمریکایی بوده است. بلکه، میتوان فرض را بر این ایده بنا نهاد که هدف میراندا به تصویر کشیدن شور و شوق جوامع لاتین در آمریکا برای زندگی و نیز مشکلات و دغدغه‌های آنها است.
گذشته از این بحث، فیلم سراسر لبریز است از سکانسهای گوناگونی که شخصیت‌های متفاوتی را به تصویر می‌کشند. از جمله دانیلا و کارلا که در یک آرایشگاه مشغول به غیبت کردن هستند و در نظر دارند که محل کار خود را تغییر دهند.
از سکانسهای به یاد ماندنی این فیلم، سکانس رقص و آواز دسته جمعی در استخر محله است که به این دلیل که تصور می‌شود یکی از ساکنین قرار است برنده‌ی بلیط لاتاری (بخت آزمایی) نود و شش هزار دلاریای شود که از دکه‌ی اوسناوی خریداری کرده است در این سکانس، همه در مورد اینکه اگر آنها برنده می‌شدند، با آن پول چه می‌کردند می‌خوانند – نمادی دیگر از رویای آمریکایی.
نقد فیلم In the Heights ؛ نظر منتقدان
موضوعی که نظر منتقدان را به خود جلب کرده است، زیبایی ظاهری (تقریبا) همه‌ی بازیگران این فیلم است و قطعا چنین موضوعی تمایل مخاطب به تماشای فیلم در ارتفاعات را افزایش می‌دهد. اما مسئله‌ای که اهمیت بیشتری دارد، غیر واقعی نمودن هرچه بیشتر این اثر بخاطر این تصمیم در انتخاب بازیگران دارد.
به نظر می‌رسد که در ابتدای ساخت فیلم در ارتفاعات قرار بوده است میراندا، کارگردان اثر، نقش اوسناوی را بازی کند که بنا به دلایلی نامشخص تصمیم می‌گیرد این نقش را به آنتونی راموس واگذار کند. تصمیمی که به نفع چشم مخاطبی که به میراندا، به عنوان همیلتن عادت کرده است تمام شده است.
در مقایسه‌ی فیلم در ارتفاعات با نسخه‌ی تئاتر آن، تفاوت‌هایی به چشم می‌خورد. در واقع، فیلم در ارتفاعات یک برداشت سینمایی از نسخه‌ی تئاتری خود است و نه یک نسخه‌ی کاملا مشابه. برای مثال، چندین سکانس و نیز قطعه‌ی موسیقی از نسخه‌ی اصلی آن در این اثر حذف شده‌اند.
به نظر منتقدان، دلیل این کار، کوتاهتر کردن اثر با هدف ایجاد تناسب در آن با حوصله‌ی یک مخاطب عادی سینما بوده است.
با این وجود، ممکن است حس بیش از حد سریع بودن روند اتفاق افتادن وقایع به مخاطب دست دهد اما به نظر من خود این نکته با سرعت زندگی در شهرهای بزرگ آمریکایی تناسب داشته و به روند روایی داستان آسیب نمی‌زند. البته این تفاوتها به حذفیات ختم نمی‌شود.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم Censor (سانسور 2021) : اثری ارزشمند و برجسته در ژانر وحشت
نقد فیلم احضار 3 (The Conjuring: The Devil Made Me Do It) : شروع دوباره
در نسخه‌ی سینمایی در ارتفاعات، یک قطعه‌ی جدید و قوی به نام ”Home All Summer” به گوش می‌خورد و احتمالا در فستیوال‌ها رقیب قدری باشد. تقریبا همه‌ی منتقدان بر این مسئله اتفاق نظر دارند که قطعه‌ی “When the Sun Goes Down”، بهترین موسیقی این فیلم بوده است. این قطعه نسیب زوج عاشق، یعنی نینا و بنی شده است.
اما نباید از این موضوع که موزیکال بودن فیلم، به واقعی نمودن آن لطمه وارد کرده است به راحتی گذشت. در چندین سکانس، شاهد تغییر ناگهانی فضای واقع گرانبهای (رئال) که در آن افراد مشغول به کار و صحبت در خیابان هستند به صحنه‌هایی که ناگهان همه به صورتی هماهنگ شروع به آواز خواندن می‌کنند، هستیم.
به دنبال همین مسئله، میتوان به شکاف عمیقی که میان واقعیت و رویا در این وجود دارد پی برد. در سطح نسخه‌ی برادویی “در ارتفاعات”، هدف به تصویر کشیدن زندگی پر مشغله‌ی مهاجرین لاتین و تصمیمات نه چندان مناسب آنها برای آینده با تاکید بر تغییر دائمی زندگی بوده است.
با وجود اینکه نام خود اثر، “In the Heights” ایهامی به زندگی در خیال و رویا دارد اما مرز باورپذیری چنین محتوایی در قالب سینما کمی مخدوش شده است. چنان که فیلم، حتی حس و حال رئالیسم جاودیی را به مخاطب القاء می‌کند.
دنیس شوارتز:
این یک فیلم دلپذیر است، که برای جامعه فقیر اما پر جنب و جوش برجسته خود خوش‌بینی و شیرینی محض را ارائه می‌دهد. این یکی از بهترین موزیکال های هالیوود در سال‌های اخیر است. فیلم In The Heights انتخاب می‌کند که در مورد زندگی در یک کشور نژادپرست یا سایر موارد منفی زیاد صحبت نکند (اگرچه وجود آنها را تأیید می‌کند – همانطور که به طور خلاصه به مشکلات DACA و یک حادثه غارتگری در سال 1999 در جامعه در هنگام خاموشی شهر اشاره می‌کند). در عوض، بیشتر روحیه جامعه لاتین مد نظر خود را نشان می‌دهد.
دنیل سولزمن:
این فیلم موزیکال پرآوازه بعدی خواهد بود. اگر امکانش را دارید توصیه می‌کنم آن را در بزرگ ترین صفحه ممکن تماشا کنید.
Crp movies:
علاوه بر اینکه یکی از بهترین فیلم‌های تابستان و یکی از بهترین فیلم های سال است، In the Heights یکی از بهترین موزیکال‌های فیلم در سال‌های اخیر است. آن را به خاطر اینکه همیشه مورد توجه جامعه لاتین قرار گرفته به یاد می آوریم، در حالی که همزمان از همه رویا پردازانی که بارقه امید جهان را از خاموش شدن باز می‌دارند، تجلیل می‌کند.
نقد فیلم In the Heights ؛ جمع‌بندی
به طور کلی، میتوان فیلم In the Heights را یکی از بهترین گزینه‌ها برای سرگرمی در تابستان داغ 2021 معرفی کرد. در صورتی که بدون شیوع ویروس کرونا، به احتمال زیاد فیلم زودتر اکران می‌شد؛ مسئله‌ای که یقینا به تبدیل شدن این اثر به یک بلاک باستر کمک می‌کند.
در مقایسه با سایر فیلم‌های موزیکال سال‌های اخیر صنعت هالیوود، این اثر خوش میدرخشد و پیش بینی می‌شود به یکی از موفقترین آثار آقای میراندا تبدیل شود. در صورتی که فیلم همیلتن را تماشا کرده‌اید و آن را پسندیده باشید، یه احتمال زیاد از تماشای این اثر نیز لذت خواهید برد.
بیشتر منتقدان، که با بازخورد مثبت و موافق تقریبا صد درصدی در مورد این اثر داشته‌اند، بر این باورند که حتی اگر از طرفداران ژانر موزیکال نباشید، نباید این اثر سر زنده‌ی دو ساعت و نیمه را از دست بدهید.
نقد فیلم In the Heights ؛ عوامل
- کارگردان: جان ام چو
- فیلمنامه: کویارا آلگریا هودس، لین مانوئل میراندا
- تهیه کنندگان: آنتونی برگمن، کویارا آلگریا هودس، مارا جیکوبز، لین مانوئل میراندا، دیوید نیکسِی، اسکات سندرز
- بازیگران: استفانی بئاتریز، آنتونی راموس، لین مانوئل میراندا، آریانا گرینبلت، دیمین والنتینو، ملیسا باررا، جیمی اسمیتز، کوری هاوکینز، داسکا پولانکا، لزلی گریس، دافنه روبین وگا، گرگوری دیاز آی-وی، آریانا اس گومز
- سینماتوگرافی: آلیس بروکس
- تدوین: ماریون کرستین
- آکارگردان هنری: برایان گودوین، کریس شریور
- جلوههای ویژه: کوری برینک نیکولاس جانارو، جوزف سکو
- انتخاب بازیگران: ملیسا براون، کریستین کاربونیر، الکس کدی، دن فینک، لی ان اسمیت، گرنت ویفلی، بروس ویننت
- بخش موسیقی: جیم بروئنینگ، کرت کراولی، استیون گیزیکی، بن هالیدی، جامار جونز، الکس لاکامویر، ادی لهمان بادیکر، جیمی لوزانو، لین مانوئل میراندا، هل روزنفیلد، بیل شرمن، رایان شُر، متیو سولیوان، کریس والدن
بیشتر بخوانید:
- نقد فیلم Cruella (کروئلا 2021) ؛ یک دختر مُداماتیک و برتری طلب
- نقد فیلم گرینلند 2020
- نقد فیلم Undergods 2020
- نقد سریال سرگذشته ندیمه 2021
- نقد فیلم زنی پشت پنجره 2021
- نقد فیلم صدای متال 2019
- نقد فیلم Dream Horse 2020
- نقد فیلم Oxygen (اکسیژن 2021) ؛ تابوت هوشمند
- نقد فیلم The Paper Tigers (ببرهای کاغذی 2020)
- نقد انیمیشن The Mitchells Vs The Machines
- نقد فیلم profile (مشخصات 2018)