در سرتاسر جهان، مجموعه‌ای از رویدادهای غیرقابل توضیح، تراژدی انسانی را به دنبال خود به جا می‌گذارند. با نوشتار نقد سریال Invasion همراه فیگار بمانید.
در ساختار روایی سریال هجوم، ما از نگاه گروه‌های متفاوت از مردم در سه قاره مجزا، تهدیدی که در حال ظهور است و به عنوان پس‌زمینه‌ای برای درام روزمره بشری آشکار می‌شود، می‌بینیم. با نوشتار تحلیل سریال Invasion با فیگار همراه بمانید.
نقد سریال Invasion
طرح صیانت از جنس هجوم
فهرست مطالبی که در ادامه نوشتار نقد سریال Invasion خواهید خواند به شرح زیر است:
- تحلیل ساختاری روایت
- نقد تکنیکی سریال Invasion
- نقد روانشناختی سریال هجوم
- بررسی فلسفی سریال Invasion
- نتیجه گیری
- مشخصات فیلم
تحلیل ساختاری روایت
علیرغم شروع این سریال که با پیش درآمدی که در آن یک کشاورز یمنی توسط چیزی شبیه به Predator تهدید می‌شود، سریال Invasion تقریباً تا نیمه های فصل ده قسمتی خود، تقریباً هیچ اشاره ای به یک تهدید فرازمینی نمی‌کند.
در عوض، سیمون کینبرگ و دیوید ویل، به عنوان کارگردان، به جای نگاه از بالا به پایین در مورد حمله و تهدید مداوم از سوی عناصر طبیعی یا چیزی غیر طبیعی، انتخاب خاص و نامتعارفی را کرده‌اند. در عض آنها، شخصیت ها را در معرض نمایش می گذارند و اجازه می‌دهند تا رویدادها به تدریج از چشم تعدادی از افراد مختلف به عنوان پدیده های غیر قابل توضیح آشکار شوند.
بیشتر بخوانید:
در اوکلاهاما، کلانتر بازنشسته جان بل تایسون (سام نیل) محوطه‌ای دایره‌ای که به شکل خاص و مرموزی در وسط یک مزرعه پدیدار می‌شود را پیدا می‌کند. در نیویورک، انیشا مالک (با بازی گلشیفته فراهانی) حین فهمیدن خیانت همسرش، خانه‌اش بر اثر یک انفجار غریب خراب می‌شود. در افغانستان، در نیروی دریایی SEAL Trevante Ward (شمیر اندرسون) واحد خود را توسط یک شی مرموز از دست می‌دهد. در ژاپن، مهندس ارتباطات میتسوکی (شیوری کوتسونا) تلاش می‌کند تا دریابد چرا یک شاتل فضایی ژاپنی ارتباط رادیویی خود را متوقف کرده است. در انگلستان، یک باران فلزی از آسمان باعث تصادف یک اتوبوس مدرسه می‌شود و همه آنها در یک دره گیر می‌افتند.
هر یک از موضوعات مختلف با ریتم نسبتا مناسب شکل می‌گیرند، فاجعه جهانی در حال آشکار شدن است و به مرور به نگرانی های شخصی، تبدیل می‌شود. این روند یک نگاه محدود از ساختار روایتی سریال هجوم است که همان حس رازآلود و وحشت بدونم منبع و منشاء را نشان می‌دهد که شیامالان سعی کرده بود با فیلم Signs آن را نشان دهد.
ساختار روایت سریال Invasion با بازی گلشیفته فراهانی به گونه‌ای شکل خودش را برای ما دراماتیک می‌کند که تا حدی موفق می‌شود ما را با خود همراه کند. شخصیت‌هایی که به تدریج در دو قسمت اول معرفی می‌شوند، جذاب هستند و شرایط آنها به اندازه‌ای متنوع است که روایتی متنوع و جون داری را ارائه می‌کند.
بیشتر بخوانید: نقد قسمت 1 تا 5 سریال هجوم ؛ تصویر تهاجم در راستای اتحاد
اما کمبود اطلاعات مشخص از نوع و جنس تهدید یا هجوم اغلب نا امید کننده تر از جذابیت شخصیت‌ها است. با نزدیک شدن سریال هجوم با بازی گلشیفته فراهانی به اواسط خود، همه چیز در ساختار روایت شروع به تقویت می‌کند، درواقع شاهد رسیدن Invasion به یک اوج هیجان انگیز هستیم. تا اواسط سریال، ما با یک مطالعه جالب از پاسخ‌های شخصی به یک بحران بشری و جهانی مواجه هستیم که توانسته روح جنگ جهانی را به تصویر بکشد. با بررسی سریال Invasion همراه فیگار بمانید.
نقد تکنیکی سریال Invasion
با وجود کلوز آپ های جذاب و صحنه هایی دقیق و پر از تنش و تعلیق بین شخصیت‌ها، Invasion هرگز خسته کننده نمی‌شود. بیننده به شکل خاص و منحصر به فردی با شخصیت‌ها همراه می‌شود و همدردی کاملی را شکل می‌دهد، همچنین سریال می‌خواهد سایه ای اسرارآمیز در پس زمینه دیده شود و شواهدی از هجوم فرازمینی را با داستان های شناخته شده مقایسه کند.
علاوه بر این، آهنگی از آهنگساز احساسی نئوکلاسیک، مکس ریشتر (The LEFTOVERS) وجود دارد که هرگز چشمان و ذهن شما را خسته نمی‌کند. انسداد شبکه های اجتماعی و قطع شدن کثرت اطلاعات در عصر تکنولوژی حس ناامیدی خاصی را ایجاد می‌کند.
بیشتر بخوانید:
علمی تخیلی، ژانری که سریال هجوم به آن تعلق دارد، همیشه می‌خواهد چیزی را نشان دهد و توضیح دهد. اما، در برخی از قسمت‌ها در سریال هجوم، جریان اطلاعات در مورد طرح کلی همچون درگیری‌های داخلی فیلم با قطع ارتباط نقاط مختلف کره زمین، متوقف می‌شود و شخصیت‌ها در رابطه با اتفاقی که در حال رخ دادن است باهم وارد دیالوگ و چاره جویی نمی‌شوند. به نوعی ارتباط روی زمین فلج می‌شود و شما این حس را از ساختار روایی سریال INVASION می‌گیرید.
نقد روانشناختی سریال هجوم
تمرکز واقعی سریال ساخته شده توسط سایمون کینبرگ و دیوید ویل، بیگانگانی نیستند که هیچ کس نمی‌داند از کجا آمده اند و چه می‌خواهند. بلکه تمرکز روی افرادی است که در گیر و دار این فضای نامتعارف اما آشنا هستند. این دو کارگردان با دقت بیشتری در مورد چهار خط داستانی موازی که در مکان های مختلف اتفاق می‌افتد صحبت می‌کنند.
ایده این است که چنین رویداد شدیدی مانند هجوم بیگانگان را از منظرهای مختلف نشان دهند. طرح و ساختار آنها با اتحاد سعی در سازگاری دارد. به ویژه در مورد زبان ها: در واقع در همه جا انگلیسی صحبت می‌شود، حتی در افغانستان. تنها زبان خارجی در سریال Invasion، ژاپنی است که در خط داستانی میتسوکی دیده می‌شود. و حتی در آنجا، زمانی که ایالات متحده فرماندهی را به دست می‌گیرد، به زبان انگلیسی تغییر خواهد کرد. با بررسی روانشناختی سریال هجوم همراه ما باشید.
بیشتر بخوانید:
همه چیز درگیر مشکلا ذهنی و روزمرگی شخصیت‌ها می‌شود. چه آنیشا که با همسر خیانتکارش کلنجار می‌رود، چه کاسپر که باید با یک قلدر دست و پنجه نرم کند یا میتسوکی همجنسگرا که باید تابوی همجنس گرایی را به جان بخرد، همه آنها باید با مشکلات روزمره دست و پنجه نرم کنند که کاملاً از بخش علمی تخیلی جدا شده است.
بنابراین هجوم به مخاطبانی که در درجه اول به دنبال رویارویی با بیگانگان در این سناریو هستند کمتر توصیه می‌شود. در عوض، حداقل در نقد فصل اول سریال هجوم ، بیشتر یک پرتره شخصیتی است که به دنبال چیزهای عادی در پس زمینه غیرعادی می‌گردد. مطمئنم خیلی ها این ایده و طرح منحصر به فرد را دوست نخواهند داشت. با نوشتار نقد روانشناختی سریال Invasion و بررسی فلسفی سریال هجوم در بخش بعد همراه ما بمانید.
بررسی فلسفی سریال هجوم
وقتی یک فیلم از فاجعه یا در این مورد یک سریال از پایان جهان می‌گوید، معمولاً از دیدگاه الهی اتفاق می‌افتد. ما تماشاگران تبدیل به چشم همه‌چیز می‌شویم، همچون ناظر یا واچر ها در مارول . می‌توانیم از برخورد شهاب‌سنگ در چندین کشور شگفت‌زده شویم یا امواج سونامی آنها را از بین ببرند.
وقتی بیگانگان روی زمین فرود می‌آیند، ما مستقیماً با شخصیت های مرتبط تاریخی مانند روسای جمهور و رهبران کشورها، طرح های نجات با محققان یا جنگ با سربازان در خط مقدم روبرو هستیم.
سریال هجوم که منحصر به Apple TV + است، از سرنوشتی که در پشت نمای کلی جهانی وجود دارد می‌گوید. تمرکز بر بسیاری از داستان های کوچک است که توسط میلیون ها نفر اتفاق می‌افتد زیرا بشریت متوجه می‌شود که در جهان تنها نیست. هوش فرازمینی به دنبال اولین تماس است، نه به شیوه ای متمدن، بلکه به شیوه ای سازش ناپذیر.
در بخش جامعه شناختی، دسترسی از طریق هر نوع ابزار انتقال اطلاعات کم می‌شود و این مسئله در ساختار روانشناختی و فلسفی سریال هجوم یکی از جنبه هایی است که باید با آن بیشترین مبارزه را داشته باشیم.
در چند دهه اخیر، مشکلات ملی به یکباره به چالش های جهانی تبدیل شده است و اینترنت با تمام اطلاعات خود، نقش بسیار زیادی در حوزه ارتباطات ایفا کرده است. دیدگاه روایی سریال هجوم این شرایط را کاملاً رد می‌کند. دوشاخه برق کشیده می‌شود زیرا داستان به شیوه ای کاملاً ذهنی روایت می‌شود. با نقد فلسفی سریال هجوم همراه فیگار بمانید.
بیشتر بخوانید:
هیچ دانشمندی وجود ندارد که ارتباطات را توضیح دهد، هیچ اثری از هلیکوپتر نیست، هیچ نقشه ای از زمین که تهدید بر اساس آن بصورت تصویری از طریق گرافیک توضیح داده می‌شود نیست. تقریباً عمداً، ما به افرادی پایبند هستیم که سریال ما را به هم نزدیک می‌کند و شما باید سطح دانش آنها را به عنوان بیننده بسازید.
تنش واقعی در طول اتفاقات سریال با اتفاقات حال حاضر در دنیای تکنولوژی که ما در آن سیر می‌کنیم در تقابل است. منابع غارت شده‌اند، ماهواره‌ها که سیستم توزیع ارتباطات جهان را کنترل می‌کنند فلج شده‌اند و مردم به‌طور مرموزی ناپدید می‌شوند. برخی از شخصیت‌ها در تلاش برای تخلیه مناطق آسیب‌دیده مجبور به ترک خانه‌های خود می‌شوند، در حالی که برخی دیگر در قلمرو ی ناآشنا گیر می‌افتند.
این خطرات بر شخصیت‌هایی که به آنها وابسته شده‌ایم و نمی‌خواهیم آسیبی ببینند، وارد می‌شود. اینجاست که سریال فراتر از آن چیزی عمل می‌کند که باید؛ زیرا ما بیشتر وقت خود را صرف شناختن این شخصیت‌های نامرتبط می‌کنیم، آنها اتفاقات عجیب و غریب در جهان را تجربه می‌کنند و ما همراه آنها و با زیست آنها تجربه‌ای غریب را حس می‌کنیم.
چیزی که ما در مورد رویکرد به شخصیت ها دوست داشتیم این است که روند شکل گیری شخصیت‌ها چقدر احساس تازگی داشت و بسیار متفاوت از داستان فیلم ها و سریال های علمی تخیلی معمولی بود. آنها سربازان سرکشی نبودند که برای آخرین بار برای نجات سیاره یا حواشی دانشمندانی که گمان می‌رفت صادق هستند اما در تمام مدت مخفیانه از بیگانگان آگاه بودند، فراخوانده شدند. نه. اینها افرادی معمولی هستند که زنده می‌مانند در حالی که دنیا در اطراف آنها فرو می‌ریزد.
این مسئله که همه شخصیت‌های داخل سریال حس معمولی بودن و یا هم طبقه بودن را به ما می‌دهند، یکی دیگر از عناصر چگونگی ایجاد تعلیق در طول سریال است. بیشتر شخصیت‌های ما برای حل مشکل بزرگ‌تر نقشی ندارند، اما ما به‌عنوان مخاطب دعوت می‌شویم تا دنیا را از چشم آنها ببینیم.
نتایج این فرم یا این نوع نگاه به مسئله هجوم، به سرعت روشمند می‌شود، و در تجربه دراماتیک خود به اوج می‌رسد. ریتم به طور خاص از نکات برجسته سریال است. غالباً فضاهای علمی تخیلی با سرعتی بسیار سریع رخ می‌دهد، و به سرعت با جلوه‌های ویژه پر زرق و برق به تصاویر خارق العاده می‌پردازد، اما Invasion از این تصاویر بهره نمی‌برد و در عوض جای خالی را با تهدید غریبانه که بسیار در عصر تکنولوژی آشنا به نظر می‌رسد، پر می‌کند.
بیشتر بخوانید:
فهمیدن و دیدن این که این رویدادهای عظیم جهانی چگونه بر افراد اطراف ما تأثیر می‌گذارند، و بقا چگونه در ذهن آنها شکل می‌گیرد، تجربه ای بسیار شگفت‌آورتر از دیدن فیلم ها و سریال ها ابرقهرمانی را دارد.
همه اینها با اجراهای خارق‌العاده گلشیفته فراهانی، نصار، کوتسونا، اندرسون و بارات به هم گره خورده‌اند. هر یک از بازیگران لحظات واقعاً قابل توجهی دارند، و آنها بسیار جذاب هستند.
با بررسی فصل 1 Invasion متوجه می‌شویم که ما شاهد کلاس بالایی از انتقال حس ترس فضاهای علمی تخیلی هستیم که شبیه به فرانچایز Alien است. داستان سریال هجوم با بازی گلشیفته فراهانی شما را عمیقاً به سمت اهمیت دادن به شخصیت ها می‌کشاند، دقیقا همان چزی که در عصر تکنولوژی از آن دور و دورتر شده‌ایم و در عین حال شما را عذاب می‌دهد زیرا آنها سعی می‌کنند از خطرات هجوم بیگانگان جان سالم به در ببرند. سریال هجوم اپل تی‌وی پلاس یکی از جدی ترین و بهترین سریال های علمی تخیلی 2021 را ساخته است که باید ببینید و آن را فراموش نکنید. در ادامه با نوشتار نقد سریال Invasion و بخش نهایی این بررسی با ما همراه بمانید.
نتیجه گیری ؛ نقد سریال Invasion
سریال هجوم، یک مفهوم هیجان انگیز با توجه به ساختارشکنی‌های خاصش در رابطه با ژانر آخرالزمانی ایجاد می‌کند. تصویربرداری توانسته به خوبی دیدگاه دقیق و ذهنی شخصیت‌ها را منتقل کند. نکته و اساس سریال هجوم این است که محروم شدن از ارتباطات الکتریکی و دیجیتالی ما را به چه موجودات بی فکری تبدیل می‌کند. شخصیت‌های داستان می‌توانستند بسیار قابل دسترس‌تر باشند، اما حس خفقان با همین غیرقابل دسترس بودن و قطع ارتباط شکل خودش را فی خالدون ذهن ما فرو می‌کند. از نظر فنی، بصری و صوتی، این سریال به راحتی در حد لالیگا خوب است.
مشخصات فیلم
- ژانر علمی-تخیلی
- سازنده سیمون کینبرگ و داوید ویل
- کارگردان یاکوب وربرگن و آماندا مارسالیس
- بازیگران سم نیل، شامیر اندرسون، گلشیفته فراهانی، فایرز نصار و کوتسونا شیئوری
- کشور سازنده ایالات متحده ؛ نقد سریال Invasion
- زبان اصلی انگلیسی ؛ تحلیل سریال هجوم
- تهیه‌کننده‌های اجرایی، یاکوب وربرگن، آدری چون، امی کافمن، اندرو بالدوین، سیمون کینبرگ، داوید ویل و الیسا الیس
- تولیدکننده‌ها Boat Rocker و Genre Films
- توزیع‌کننده اپل ؛ نقد سریال هجوم
- شبکهٔ اصلی اپل تی‌وی پلاس ؛ نقد سریال Invasion
بیشتر بخوانید:
- بهترین فیلم های سیاسی 2021
- بهترین سریال های سیاسی 2021
- بهترین فیلم های اسلشر 2021
- بهتری فیلم های نجات و بقا
- بهترین سریال های اسپانیایی
- بهترین فیلم های اسپانیایی
- بهترین سریال های خون آشامی 2021
- بهترین انیمیشن های دی سی 2021
- بهترین فیلم های شبیه After
- بهترین سریال های شبیه واکینگ دد 2021
- بهترین فیلم های شبیه ونوم (Venom)
- بهترین سریال های شبیه See (دیدن)
- بهترین فیلم های شبیه Halloween Kills
- بهترین فیلم ها و سریال های شبیه Squid Game (2021)
- بهترین مینی سریال های نتفلیکس 2021
- بهترین فیلم های 2021
- بهترین فیلم های نتفلیکس 2021
از همراهی شما تا انتهای نوشتار بررسی سریال هجوم سپاس‌گزار هستیم. حتما ما را با نظرات خود در رابطه با این نوشتار آگاه کنید. شما می‌توانید به عنوان نویسنده مهمان در سایت فیگار عضو شوید و علاوه بر اشتراک نظرات خود در رابطه با مقاله‌ها، نقد‌ها و مطالب خودتان را نیز انتشار دهید. برای مطالعه فراخوان مرتبط با آن بر روی لینک نویسندگی مهمان کلیک نمایید.
با تشکر از نقد خوبتون
چندتا نکته برای من سواله! بخش زیادی از قسمت یک و دو، به داستان مامور و مزرعه و گم شدن دو شخص اختصاص داده شد. اما نهایتا مامور یک شب میمیره و قسمت سوم دیگه ادامه اون داستان رو نمی‌بینیم، که اتفاقا نحوه مرگش هم متفاوته.
یک اینکه اگه قرار بود بیاد و بمیره (بدون هیچ تاثیری در روند) چرا کلا نشون داده شد؟ اونم با اون همه دیالوگ احساسی!
دو اینکه همه اتفاق‌های ناشناخته، با انفجار و اون صدای مهیب “واجو واجو” بود. ولی در این خط داستان یه موجود میاد و انگار از پشت داللی میگه، یه تک زد به سر مامور و تمام. یکم خنده‌دار بود انگار، از ابهت سریال کم کرد این صحنه!
نکته بعدی هم که توجه جلب میکنه اینه که چطور میشه بعضی‌ها مثل پسر گلشیفته طوری شون نمیشه و صداها رو کامل میشنون، یا به قول همسایه‌ها خونه اونا زیاد تخریب نمیشه!
در آخر خسته نباشید ?
دقیقا یکی از اشکالات سریال همین مردن اون کلانتره که میتونست در بخشهای پایانی نقش مهمی و تاثیر گذاری ایفا کنه ولی پرونه اش تو قسمت دوم بسته میشه!!
میدونستین اون دختر کوچولو تو سریال هم ایرانیه؟ تارا مویدی که نقش سارا رو بازی میکنه، افتخار ایران هستن این دو نفر و امیدوارم بدرخشن
سریال دارم هست که مشکلات زندکی مردم رو نشون میده که با حمله بیگانگان پیچیده تر میشه، به نظرم با تمام فیلم های کلیشه های علمی تخیلی فرق میکنه که جذابترش میکنه