در این نوشتار به نقد فیلم The Unhealer به کارگردانی مارتین گویگوی خواهیم پرداخت. در ادامه با سایت فیگار همراه باشید تا به بررسی فیلم The Unhealer بپردازیم.
در دنیای نادرمانگر (The Unhealer)، شخصیت های آشنایی از فیلم های کلاسیک دهه ی نود آمریکا به چشم میخورند؛ پسر دبیرستانی ضعیف هیکلی که همه به او زور میگویند و او را مورد آزار و اذیت قرار میدهند. مادر نگرانی که تنها دغدغهی او محافظت از فرزند خود است.
بچههای دبیرستانی که به دست جبر کنار هم قرار گرفتهاند و مرزی بین محیط زندگی آنها و ماجراهایی که برای آنها پیش میآید وجود ندارد. پلیس و داروغهی یک شهر کوچک که در یک بیابان سر از خاک درآورده است.
همه و همه به علاوهی عناصر فراطبیعی، خشن و رمانتیک که حتی چاشنی کمدی هم به بعضی سکانسهای آن اضافه شده است، دست به دست هم دادهاند تا فیلم The Unhealer را به یک فیلم هیجان انگیز تبدیل کنند.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر 2020)
به تناسب
فهرستی از موضوعاتی که در این مقاله به آنها پرداخته خواهد شد، به شرح زیر است:
- به تناسب
- خلاصهی داستان – عصارهی دههی نود
- شخصیت پردازی
- بررسی تکنیک
- جمعبندی
سالانه، به تعداد فیلمهایی که در صنعت سینما ساخته میشوند افزوده شده و طیف گشتردهتری از سلایق و مخاطبین به وجود میآیند. همچنین، شکاف کیفی بین ردههای متفاوت این صنعت به شکل چشمگیری در حال افزایش میباشد.
سرمایههای کلانی که نهایتا به ساخت بلاک باسترها منجر میشود، نقش تعیین کنندهای در کیفیت نهایی هر یک از این فیلمها ایفا میکنند، چرا که عوامل پشت صحنه و طبیعتا خود بازیگران، نسبت به همبن سرمایهها طبقهبندی شدهاند.
اما دو مسئله که باید به آنها توجه کرد:
- فیلمهای قوی لزوما از حمایت مالی کلان برخوردار نیستند و بلکه این عناصر متفوت در هر اثر است که با دست به دست هم دادن، ارزش کار را تعیین میکنند هرچند که نتیجهی نهایی از چارچوب تعریف شده برای یک فیلم قوی خارج شود.
- همانطور که پیشتر به این حقیقت اشاره شد، آثار سینمایی بر حسب سرمایهگذاریهای مالی و نیز خروجی هنریای که از آن برخوردار هستند طبقه بندی میشوند. در نتیجه، مگر برای مقاصدی چون اشاره به بدیهیات و یا آموزش، مقایسهی فیلمهایی که هم سطح نیستند دور از منطق به نظر میرسد.
فیلم The Unhealer، یک فیلم مستقل است که با توجه به انتظاراتی که فستیوال Grimmfest (یک فستیوال برای فیلمهای ترسناک که در اکتبر سال 2020، در نزدیکی هالووین برگزار شد) مطرح کرده بود، از کیفیت قابل قبولی برخوردار است.
در واقع، بهتر است که فیلم نادرمانگر را در مقیاسی که برای آن طراحی شده است بررسی و نقد کنیم تا دچار اشتباهات نه چندان واضحی مثل مقایسههای غیر معقول نشده و کار خود را به درستی انجام دهیم.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر 2020) ؛ خلاصهی داستان
عصارهی دهه نود
کلی (Kelly)، یک پسر نوجوان دبیرستانی است که به همراه مادر خود، برنیس (Bernice)، در یک کاراوان ثابت زندگی میکند. کلی، زندگی رقت انگیزی دارد؛ او از یک بیماری نادر به نام پیکا (Pica) رنج میبرد که به سبب آن نمیتواند غذایی را بخورد، در حالی که او به خوردن اجسام غیر غذایی تمایل نشان میدهد.
همین مسئله باعث شده است که او ضعف فیزیکی شدیدی پیدا کند و از پا بیافتد. البته این، تنها گوشهای از مشکلات او به عنوان یک بیمار پیکا است. هم دبیرستانیهای کلی، به سبب ذائقهی غیر معمول او، نام مستعار “پسر آشغالی” را برای صدا کردن او به کار میبرند.
آنها سر به سر او گذاشته و او را مورد انواع آزارهای فیزیکی و روانی قرار میدهند. در اولین دقایق فیلم نادرمانگر، مادر کلی، یعنی برنیس را مشاهده میکنیم که در شهر پرسه میزند. شهری بیابانی که بیشتر شبیه به شهرهای مفلوک وسترن قدیمی به نظر میرسد.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم The Scary House 2020 (خانه ترسناک) ؛ نوستالژی ترسناک
نقد فیلم American Traitor: The Trial Of Axis Sally : هیاهوی بسیار برای هیچ
البته، برنیس در این گستره تنها نیست و گوزن قرمز (Red Elk)، یک سرخپوست محلی نیز در همان حوالی مشغول به انجام کاری است. او و برنیس در ادامه متوجه حضور یک مرد پیر در شهر میشوند که ادعا میکند توانایی درمان کردن بیماریهای لاعلاج را دارد.
مرد پیر، برای نمایش دادن واقعی بودن قدرت خود، درد پشت یک پیرزن را که سالهاست در عذاب به سر میبرد را برطرف میکند. برای برنیس، این یک کور سوی امید برای نجات زندگی در حال نابودی پسرش است.
اما از دید گوزن قرمز، که یک سرخپوست معتقد به سنت و فرهنگ در حال از بین رفتن مردم خود است، این مرد پیر که پفلوئگر (Pflueger) نام دارد، شیادی بیش نیست. او به راحتی متوجه میشود که پفلوئگر از دانش کافی برای انجام صحیح مراسم درمانگری برخوردار نیست.
بنابراین، گوزن قرمز به پفلوئگر هشدار میدهد که او قدرتی را در دست گرفته است و متعلق به او نبوده و در نهایت حاصلی جز آسیب به دیگران و خودش نخواهد داشت. این پندآموزی با یک سیلی محکم به صورت پیر مرد تکمیل میشود.
در اینجا میبینیم که گوزن قرمز، خود متوجه درد فیزیکی حاصل از ضربهای که به صورت پفلوئگر وارد کرد میشود. این مسئله اشارهای به اتفاقاتی که در ادامهی روند فیلم با آن مواجه خواهیم شد دارد.
برگردیم به یرنیس، او سرانجام فرصتی پیدا میکند که با پفلوئگر سر صحبت را باز کند و از او بخواهد تا به داد پسر بیمارش برسد. پفلوئگر میپذیرد اما هیچ چیز طبق برنامه پیش نمیرود. در حین مراسم درمانگری، پفلوئگر جان خود را از دست میدهد.
بعد از گذشت مدتی، کلی متوجه میشود که بیماری او واقعا از برطرف شده است. اما این تنها ویژگی جدید او نیست، آسیبهای فیزیکی در بدن او به همان شکلی که ولورین در سری فیلمهای ایکس من ترمیم میشد، به حالت اولیهی خود برمیگردد. او این توانایی جدیدش را با مادرش در میان میگذارد.
در ادامه؛ کلی متوجه میشود که وقتی کسی قصد آسیب زدن به او را داشته باشد، خود صدمه خواهد دید در حالی که اتفاقی برای کلی نخواهد افتاد چرا که بدن او به سرعت ترمیم میشود. این مسئله وقتی برای او روشن میشود که یکی از هم دبیرستانیهایش او را مورد ضرب و شتم قرار میدهد.
بیشتر بخوانید: نقد فیلم Censor (سانسور 2021) : اثری ارزشمند و برجسته در ژانر وحشت
که در نتیجهی آن خود ضارب از ترس جانش پا به فرار میگذارد. این یک نقطه عطف در روند فیلم است. کلی اعتماد به نفس از دست رفتهی خود را باز مییابد، شاید کمی بیش از حد معمول و سرانجام شروع میکند به نقشه کشیدن برای گرفتن انتقام از کسانی که او را اذیت میکردند.
در واقع، ادامهی فیلم به جز قسمتهایی که نشان میدهد پفلوئگر قدرت خود را چگونه به دست آورده است، شخصیت پردازیهای پراکنده و نیز چند سکانس رمانتیک بین کلی و دختری که از او خوشش می آید یعنی دومنیک (Dominic)، قطاری از سکانسهای خشن است که وحشت میآفریند.
شاید بتوان پیام فیلم را در چند جمله خلاصه کرد؛ قلدری هرگز نتیجهای جز قلدری ندارد. جاهطلبی پیمودن سراشیبی سقوط است. انتقام گرفتن هیچوقت عمل معقولی نیست و این که باید به سنتها احترام گذاشت و نباید از آنها برای سودجویی استفاده کرد.
البته مهمترین پیام فیلم، هشدار در مورد شیطان نهفته در اعماق وجود انسانهاست، اینکه حتی بی خطرترین انسانها نیز توانایی غافلگیر کردن کسانی که به هیچ وجه انتظار آن را نمیکشیدند را هم دارند.
به طور کلی، این فیلم پیام جدیدی را به مخاطب انتقال نمیدهد، بلکه فیلمی است برای گذران وقت و سرگرمی به سبک هالووینی، بیشتر شبیه به فیلمهایی که در دههی نود در بین فیلمهای اجارهای ممکن بود به چشم بخورد.
حقیقت این است که چنین فیلمهایی برای مخاطب آمریکایی یک حس نوستالژیک دارند و شاید برای مخاطبانی از کشورهایی که در آنها هالووین کلیشهای بیش به نظر نرسد. هرچند که هر اثری، بسته به مسیر روایی خود و نیز چگونگی پرداخت به آن روایت، هویتی مستقل دارد که نمیتوان آن را نادیده گرفت.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر 2020) ؛ شخصیت پردازی
در قسمت قبلی به این مسئله اشاره شد که شخصیتها و روند کلی داستان، بازگویی کلیشههای آمریکایی مربوط به دههی نود میلادی است. در حالی که اگر با دقت بیشتری این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم، متوجه میشویم که این کلیشهها محدود به زمان خود نیستند.
در واقع، این شخصیتها استعارهای از چرخههای باطلی هستند که ناخواسته، خود آن را بازسازی میکنند. برای مثال، پدر یکی از پسرهای قلدر وقتی که متوجه قلدری پسرش و دوستان او میشود از روی این مسئله به سادگی عبور میکند اما وقتی ورق برمیگردد، وکیل و وصی پسر خود میشود.
بیشتر بخوانید:
نقد سریال Mare Of Easttown (میر شهرک شرقی 2021) : کیت وینسلت بهترین انتخاب
نقد فیلم Spirit Untamed (روح آزاد 2021) : کارتونی برای بچهها
این نوع رفتار خود محورانه و نیز تربیت نادرست این پدر است که به قلدری پسر او میانجامد، اما گسترهی استعاری فیلم The Unhealer فراتر از اینها میرود، به صورتی که میتوان کل فیلم را یک روایت استعاری در نظر گرفت.
برای مثال خود انتخاب موضوع داستان، که یک پیر مرد سفید پوست بی هویت، قدرت جادویی مقدس یک فرهنگ مرده را میدزدد و از آن برای تعریف هویتی جدید در خود استفاده میکند. چنین فردی توهم نامیرایی را در سر میپروراند در حالی که حتی توانایی نجات یک نوجوان را ندارد.
او، ناخواسته این طلسم را به نسل بعدی انتقال میدهد و بار را بر روی دوش پسرک خالی میکند. حال، اینکه قهرمانان اصلی داستان، یعنی داروغه ادلر (Adler) و گوزن قرمز هر دو رنگین پوست هستند، گویای عدم بی طرفی روایت فرضی استعاری ما است.
جدا از این دیدگاه، به طور کلی میتوان گفت که فیلم نادرمانگر، نسبت به سطح خود و یک ساعت و سی و چهار دقیقهای که به خود اختصاص میدهد از شخصیت پردازی قابل قبولی برخوردار است هرچند که کلیشههای قدرتمندی در آن به چشم میخورد.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر 2020) ؛ بررسی تکنیک
یک نکتهی درخور اشاره، حضور لنس هنریکسن (Lance Henriksen) در سکانس اول فیلم است. بسیارند مخاطبانی که تنها دلیل جذب شدن آنها به این فیلم صرفا حضور این بازیگر با تجربه است که بدنش آغاز قدرتمندی را برای فیلم رقم زده است.
همچنین، بازی الایا نلسون (Elijah Nelson) در نقش کلی که شخصیت اصلی داستان به حساب میرود از فراز و نشیبهای باورپذیر زیادی برخوردار است. هرچند که شاید گاها رفتار هیستریک او اغراق شده به نظر برسد. البته او هوز خیلی جوان است و راه درازی در بازیگری در پیش دارد.
فیلم برداری بعضی از سکانسها به طرز غیر معمولی مصنوعی به نظر میرسند. البته در این قسمت، بحث جلوههای ویژه مطرح نیست بلکه مسئله تکنیک فیلم برداری و کادربندی است. کادربندیها نسبت به فیلم برداری از قدرت بالاتری برخوردار بوده و گاه نوآرانه هستند.
در مورد گریم، میتوان گفت که این فیلم موفق عمل کرده است. برای مثال، در ابتدای فیلم که با کلی آشنا میشویم، متوجه ضعف فیزیکی شدید او میشویم. در حالی که با گذشت چندین دقیقه از شروع فیلم، شاهد سرحال شدن و سلامتی ظاهری او خواهیم بود.
جدا از بحث گریم، که بیشتر در سکانسهای خشن خود را نشان میدهد، جلوههای ویژهی فیلم The Unhealer از حداقل استاندارد لازم برای رقابت در فستیوال Grimmfest برخوردار است. شاید بعضی از جلوههای ویژه در سایر صحنهها را نیز بتوان قابل قبول در سطح عمومی خواند، اما با شک.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر 2020) ؛ جمعبندی
شاید بتوان به صراحت گفت که فیلم نادرمانگر میتواند از آخرین گزینهها برای یک شب هالووینی باشد یا فیلمی که بتوان داستان آن را بدون نیاز به توجه خاصی در چند دقیقه دریافت. البته روند داستان پر از غافلگیری است و سرعت رخ دادن وقایع متناسب اما این موارد جدید نبودن ایدهی فیلم را پنهان نمیکنند.
همچنین، چیزی که باعث ترسناک شدن فیلم میشود بیشتر خشونت لختی است که در آن به تصویر کشیده میشود و نه جامپ اسکیرهایی نظیر آنچه در فیلمهایی مثل Paranormal Activity و یا The Conjuring مخاطب انتظار آن را دارد.
نقد فیلم The Unhealer (نادرمانگر) ؛ عوامل
- کارگردان: مارتین گویگوی
- فیلمنامه نویسان: جی. شان هریس، کوین ای. مور
- بازیگران: ناتاشا هنستریدج، لنس هنریکسن، کریس براونینگ، ادم بیچ، گوین کاسالنیو، برنسکمب ریچموند
- تهیه کنندگان: جیمز گاردنر، همیش گیبسون، تونی هاناگان، کریستی هریس، جی. شان هریس، جفری کریگ هریس، جسیکا لاین، لری ای. مک لین، برنسکامب ریچمند، گیل واکر
- موسیقی: مارک ونوکور، امیر بلکر، شان فرنالد
- سینماتوگرافی: ماسیمو زری
- تدوین: پیتر دوانیفلنگن، اریک پاتر
- انتحاب بازیگران: دین ای. فرنک، دانلد پالپمریک
- طراحی لباس: آمپارو مارو
- گروه گریم: کیت کلاین، النا ماراولیاس
- جلوههای ویژه: آموس کرور، ترسا دی. هریس
- طول فیلم: یک ساعت و سی و چهار دقیقه
بیشتر بخوانید:
- نقد فصل دوم سریال Love, Death and Robots ؛ انقراض انسان به دست توهم فراموشی
- نقد فیلم Flashback (فلش بک 2020) : سفر در زمانی که گذشته است
- نقد فیلم Blue Miracle (معجزه آبی 2021) : ساده و صادقانه
- فیلم Eternals (اترنالز 2021) ؛ بیگانگان باستان با جاودانگان کلوئی ژائو
- نقد فیلم Endangered Species ؛ گونه های در معرض خطر 2021
- نقد فیلم معجزه در سلول شماره 7 (Yedinci Koğuştaki Mucize) ؛ نامزد اسکار
- نقد فیلم In the Heights (در ارتفاعات 2021) ؛ از برادوی تا هالیوود
- نقد فیلم Cruella (کروئلا 2021) ؛ یک دختر مُداماتیک و برتری طلب
- نقد فیلم گرینلند 2020
- نقد فیلم Undergods 2020
- نقد سریال سرگذشته ندیمه 2021
- نقد فیلم زنی پشت پنجره 2021
- نقد فیلم صدای متال 2019
- نقد فیلم Dream Horse 2020
- نقد فیلم Oxygen (اکسیژن 2021) ؛ تابوت هوشمند
- نقد انیمیشن The Mitchells Vs The Machines
نظر شما در خصوص بررسی و نقد فیلم The Unhealer چیست؟ نظرات خود را با فیگار در بخش کامنتها به اشتراک بگذارید.